(anryth

αν και κύκνῳ Πυθίῳ καὶ Δηλίῳ, καὶ Λητοι Ορτυ- 870 γομήτρᾳ, καὶ ̓Αρτέμιδι Ακαλανθίδι,

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Οὐκέτι Κολαινίς, ἀλλ' ̓Ακαλανθίς "Αρτεμις.

ΙΕΡΕΥΣ.

κεφ. Καὶ φρυγίλῳ Σαβαζίῳ, καὶ στρουθῷ μεγάλῃ μητρὶ θεῶν καὶ ἀνθρώπων,

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Δέσποινα Κυβέλη, στρουθέ, μῆτερ Κλεοκρίτου.

ΙΕΡΕΥΣ.

Διδόναι Νεφελοκοκκυγιεῦσιν ὑγίειαν καὶ σωτη

ρίαν, αὐτοῖσι καὶ Χίοισι,

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Χίοισιν ἥσθην πανταχοῦ προσκειμένοις.

ΙΕΡΕΥΣ.

875

anath. Καὶ ἥρωσι [καὶ ὄρνισι] καὶ ἡρώων παισί, πορφυρίωνι, καὶ πελεκάντι, καὶ πελεκίνῳ, καὶ φλέξι- 830 δι, καὶ τέτρακι, καὶ ταῶνι, καὶ ἐλεᾷ, καὶ βάσκα, καὶ ἐλασᾷ, καὶ ἐρωδιῷ, καὶ καταράκτῃ, καὶ μελαγκορύφῳ, καὶ αἰγιθάλλῳ,

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Παῦ ̓ ἐς κόρακας· παῦσαι καλῶν ἰοὺ ιού.
Ἐπὶ ποῖον, ὦ κακόδαιμον, ἱερεῖον καλεῖς
Αλιαέτους καὶ γύπας; Οὐχ ὁρᾷς ὅτι
Ικτίνος εἷς ἂν τοῦτό γ' οἴχοιθ ̓ ἁρπάσας ;
*Απελθ ̓ ἀφ ̓ ἡμῶν καὶ σὺ καὶ τὰ στέμματα·

885

Vide Strophe 56 0

lines 853.-860.

Ἐγὼ γὰρ αὐτὸς τουτογὶ θύσω μόνος.

“Οσιον ἐπιβοᾶν, καλεῖν δὲ

Μάκαρας, ἕνα τινὰ μόνον, εἴπερ
ἱκανὸν ἕξετ ̓ ὄψον.

Τὰ γὰρ παρόντα θύματ ̓ οὐδὲν ἄλλο πλὴν
Γένειόν ἐστι καὶ κέρατα.

Τουτὶ τὸ πρᾶγμα ποδαπόν; Ειπέ μοι, τίς εἶ;

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Ἐγὼ μελιγλώσσων ἐπέων ἱεὶς ἀοιδάν,

Μουσάων θεράπων ὀτρηρός,

Κατὰ τὸν Ομηρον.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Ἔπειτα δῆτα δοῦλος ὢν κόμην ἔχεις ;

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Οὔκ, ἀλλὰ πάντες ἐσμὲν οἱ διδάσκαλοι

890

895

900

905

Μουσάων θεράποντες οτρηροί,

Κατὰ τὸν Ομηρον.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Οὐκ ἐτὸς ὀτρηρὸν καὶ τὸ ληδάριον ἔχεις.
Ατὰρ, ὦ ποιητά, κατὰ τί δεῦρ ̓ ἀνεφθάρης ;

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Μέλη πεποίηκ ̓ ἐς τὰς Νεφελοκοκκυγίας
Τὰς ὑμετέρας κύκλιά τε πολλὰ καὶ καλά,
Καὶ παρθένεια, καὶ κατὰ τὰ Σιμωνίδου.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Ταυτὶ σὺ πότ' ἐποίησας ἀπὸ ποίου χρόνου ;

ΠΟΙΗΤΗ Σ.

Πάλαι πάλαι δὴ τήνδ ̓ ἐγὼ κλήζω πόλιν.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Οὐκ ἄρτι θύω τὴν δεκάτην ταύτης ἐγώ,
Καὶ τοὔνομ ̓ ὥσπερ παιδίῳ νῦν δὴ ̓θέμην ;

Τουτί παρέξει τὸ κακὸν ἡμῖν πράγματα,

Εἰ μή τι τούτῳ δόντες ἀποφευξούμεθα.

910

915

920

925

Οὗτος, σὺ μέντοι σπολάδα καὶ χιτῶν ἔχεις,
Απόδυθι καὶ δὸς τῷ ποιητῇ τῷ σοφῷ.

Ἔχε τὴν σπολάδα· πάντως δέ μοι ριγών δοκεῖς.

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Τόδε μὲν οὐκ ἀέκουσα φίλα

Μοῦσα τόδε δῶρον δέχεται·

Τὺ δὲ τεᾷ φρενὶ μάθε

Πινδάρειον ἔπος·

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

“Ανθρωπος ἡμῶν οὐκ ἀπαλλαχθήσεται.

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις

el

Αλᾶται Στράτων,

Ὃς ὑφαντοδόνητον ἔσθος οὐ πέπαται·

̓Ακλεὴς δ ̓ ἔβα σπολὰς ἄνευ χιτῶνος.

Ξύνες ὅ τοι λέγω.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Ξυνίημ' ὅτι βούλει τον χιτωνίσκον λαβεῖν.

Αποδυθι· δεῖ γὰρ τὸν ποιητὴν ὠφελεῖν.

*Απελθε τουτονὶ λαβών.

ΠΟΙΗΤΗΣ.

Απέρχομαι,

Κας τὴν πόλιν γ' ἐλθὼν ποιήσω δὴ ταδί·

Κλῇσον, ὦ χρυσόθρονε, τὰν

Τρομεράν, κρυεράν

Νιφόβολα πεδία πολύσπορά τ'

Ηλυθον ἀλαλάν.

930

935

940

945

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Νὴ τὸν Δί', ἀλλ ̓ ἤδη πέφευγας ταυταγι
Τὰ κρυερὰ τονδὶ τὸν χιτωνίσκον λαβών.
Τουτὶ μὰ Δί ̓ ἐγὼ τὸ κακὸν οὐδέποτ ̓ ἤλπισα,
Οὕτω ταχέως τοῦτον πεπύσθαι τὴν πόλιν.
Αὖθις σὺ περιχώρει λαβὼν τὴν χέρνιβα.

Εὐφημία 'στω.

ΙΕΡΕΥΣ.

ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ.

Μὴ κατάρξῃ τοῦ τράγου.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

950

Ως ἔστι Βάκιδος χρησμὸς ἄντικρυς λέγων

Ες τὰς Νεφελοκοκκυγίας.