m ρεῖν, ἐὰν ἐγγυητὴν ἀξιόχρεων ἢ μὴν μενεῖν καταστήσῃ μέ χρι δίκης, ἐὰν ἐπισκηφθῆ τὰ ψευδή μαρτυρῆσαι. ἐπισκήπ τεσθαι δὲ τῶν ἀντιδίκων ἑκάτερον ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ καὶ μέρει, ἐὰν τὰ ψευδῆ φῇ τινὰ" μεμαρτυρηκέναι, πρὶν τὴν εις. ii. 277. δίκην διακεκρίσθαι. τὰς δ ̓ ἐπισκήψεις τὰς ἀρχὰς φυ λάττειν κατασεσημασμένας ὑπ' ἀμφοῖν, καὶ παρέχειν εἰς τὴν τῶν ψευδομαρτυριῶν διάκρισιν. ἐὰν δέ τις ἁλῷ δὶς ψευδομαρτυρῶν, τοῦτον μηκέτι νόμος ἀναγκαζέτω μηδεὶς μαρτυρεῖν, ἐὰν δὲ τρίς, μηκέτ ̓ ἐξέστω τούτῳ μαρτυρεῖν· ἐὰν δὲ τολμήσῃ μαρτυρῆσαι τρὶς ἑαλωκώς, ἐνδεικνύτω μὲν πρὸς τὴν ἀρχὴν ὁ βουλόμενος αὐτόν, ἡ δ ̓ ἀρχὴ δικαστηρίῳ παραδότω, ἐὰν δὲ ὄφλῃ, θανάτῳ ζημιούσθω. ὁπόσων δ ̓ ἂν μαρτυρίαι ἁλῶσι δίκην ψευδῆ δοξάντων μαρτυρεῖν καὶ τὴν νίκην τῷ ἑλόντι πεποιηκέναι, ἐὰν τῶν τοιούτων ὑπὲρ ἥμισυ μαρτυριῶν καταδικασθῶσί τινες, τὴν κατὰ ταύτας ἁλοῦσαν δίκην ἀνάδικον γίγνεσθαι, ἀμφισβήτησιν δ ̓ εἶναι καὶ δια η η Η ἀναστήση Ε. μόνου υ.—κ μενεῖν Stephanus: libri μένειν. — ἐπισκεφθηί ΑΩ, ἐπισκεφθῆ υ.—m ἐπισκέπτεσθαι ΑΩ, ἐπισκέπτεσθαι υt.-η φηῒ τινὰ ΑΩυf: τινὰ φῇ *ς. ἐπισκέψεις υ.—P ὑπ ̓ Ω.—9 δις om Ξ.—r δικηι Ω, δικῶν fr, δίκην υ.— δε ρεῖν (i. e. ξυναγορεύειν) est patrocinari et advocatum esse, int. reo ; vid. Pollux iv. 30. Hesych. v. συναγορεύει. Asr. μένειν] Ex præsenti faciendum puto futurum μενεΐν. SΤΕΡΗ. ἢ μὴν μενεῖν] Verba ita cohærent, ή μὴν μενεῖν μέχρι δίκης. Vulgo interpunctio neglecta est et scribitur μένειν; futurum esse reponendum jam Steph. monuit, præeunte Ficino, qui vertit, se usque ad latam sententiam permansuros. De verbo ἐπισκήπτεσθαι vid. ad ix. 11. —ὅλῃ μαρτυρίᾳ, si testem insimulet testimonii vel omnino vel ex parte falsi. Mox Cod. Voss. κατασκευασμένας. De inde in verbis μηκέτ' ἐξέστω τούτῳ μαρ τυρεῖν notio latet: si sua sponte testari velit. AST. ἁλῶσι δίκη] In uno vet. legitur άλῷ δὶς ψευδομαρτυριών: sed videri potest hæc lectio ex vocis præcedentis, quod similis esset, repetitione, esse orta. STEPH. ὁπόσων δ ̓ ἂν — ἁλῶσι] Pro ὁπόσοι ἁλῶσι (deprehensi vel convicti sunt; ων vid. Valcken. ad Ηerod. p. 89.) ψευδή τὴν κατὰ ταύτας ἁλοῦσαν δίκην] Ju- ἀνάδικον] Rescissam s. irritam et redintegrandam ; judicata videlicet in integrum restituebantur s. causa actio redin δικασίαν εἴτε κατὰ ταύτας εἴτε μὴ ἡ δίκη ἐκρίθη, ὑποτέρως δ ̓ ἂν κριθῇ, ταύτη γιγνέσθω τὸ τέλος τῶν ἔμπροσθεν δικῶν. Πολλῶν δὲ ὄντων καὶ καλῶν ἐν τῷ τῶν ἀνθρώπων βίω τοῖς πλείστοις αὐτῶν οἷον κῆρες ἐπιπεφύκασιν, αἱ καταμιαίνουσί τε καὶ καταῤῥυπαίνουσιν αὐτά. καὶ δὴ καὶ δίκη ἐν ἀνθρώποις πῶς οὐ καλόν, ὃ πάντα ἡμέρωνε τὰ ἀνθρώπινα; 111. . 278. καλοῦ δὲ ὄντος τούτου πῶς οὖν καὶ τὸ ξυνδικεῖν ἡμῖν γίγα νοιτ' ἂν καλόν; ταῦτα· οὖν τοιαῦτα ὄντα διαβολής τις κακή, καλὸν ὄνομα προστησαμένη τέχνην, ἣν πρῶτον μὲν δή φησιν εἶναί τινα δικῶν μηχανήν, εἶναι δ ̓ αὐτὴν τῷ σε om pr Ω.-ι ἀδικασίαν τ. ο ὁποτέρως Stephanus: libri ὁπότερος, ὁποτέρως δ ̓ ἂν ολη ει κριθῇ om pr ΑΩ. οὐ om pr ΑΩ.-" ξυνδοκεῖν Ξ. ταῦτ ̓ εft.— διαβάλλη 2, διαβάλλη τ. — η ΑΞΩΕΣ: ἣν *ς. ἔχειν δ ̓ ἂν αὕτη f et γρ Ω : αὕτη etiam ΑΞΩ tegrabatur, si falsi testimonii convicti ὁπότερος] Substituendum videtur ad- ὁποτέρως] Vulgo ὁπότερος; illud jam Steph. vidit reponendum esse. Ficin. quoque, quomodocunque judicatum fuerit, hoc pacto justum lis finem consequatur. Asr. κῆρες] Pernicies ac pestis. Soph. Trachin. 454. ὡς ἐλευθέρῳ Ψευδεῖ καλεῖσ θαι, κὴρ πρόσεστιν οὐ καλή. Dionys. Halic. Antig. viii. 61. κῆράς τε καὶ ἄτας oppos. ἀρεταῖς. Asr. ξυνδικεῖν] Non ξυνδοκεῖν (ut est in præced. edit.) sed ξυνδικεῖν legit et Fic. STEPH. ξυνδικεῖν] Αld. Lov. Bas. 1. et 2. ξυν. δοκεῖν, sed Ficin. adesse in lite alicui et causa justa favere. In prægressis Bas. 1. et 2. καλοῦ γ' ὄντος. Mox Bas. 2. et in marg. Bas. 1. κακή, in Ald. Lov. et Bas. 1. καλή. Ficin. perversa calumnia. Cornar. κακοῖ corrigebat, quo non opus est, si, id quod nos fecimus, ἢ ante πρώτον deleveris (Cornar. corrigebat ἣν πρῶτον, quod Steph. temere reposuit). Verba ita cohærent, ταῦτα οὖν τοιαῦτα ὄντα (pro genitivis consequentia: quæ licet ita se habeant), κακή τις διαβολή πρωτόν φησι (huic πρῶτον respondet δὲ in seqq.) εἶναί τινα (extare) δικών μηχα- κακή] Ρτο κακή (cujus loco male in præced. edit. scriptum est καλή) afertur etiam κακοῖ: quod aptius esse videtur. Sunt vero et alia hic mendose scripta in superioribus edit. STEPH. διαβολή τις κακὴἣν πρῶτον εἶναι δ ̓ αὐτὴν τῷ τε] Ald. et Bas. 1. διαβ. τις καλή. In hujus tamen ed. marg. notatum alterum kakh, quod comparet in Bas. 2. et expressum legitur in Ficini versione, Perversa calumnia. Pro quo tamen Cornar. legendum statuebat και κοῖ, quod probabat Steph. Ab eodem Cornar. profecta sunt et reliquæ h. 1. correctiones, nam Ald. cum Bas. utraque legunt, ἢ πρῶτον—εἶναι δ ̓ αὐτὴ τοῦ τε, Bir. او e d" δικάσασθαι καὶ ξυνδικεῖν ἄλλῳ νικᾶν δυναμένην, ἄν τ ̓ οὖν δίκαια ἄν τε μὴ τὰ περὶ τὴν δίκην ἑκάστην ᾗ πεπραγμένα· δωρεὰν δ ̓ αὐτῆς εἶναι τῆς τέχνης καὶ τῶν λόγων τ. 988. τῶν ἐκ τῆς τέχνης, ἂν ἀντιδωρῆταί τις ἂν ἀντιδωρῆται τις χρήματα. ταύτην οὖν ἐν τῇ παρ' ἡμῖν πόλει, εἴτ ̓ οὖν τέχνη εἴτε ἄτεχνός ἐστί τις εμπειρία καὶ τριβή, μάλιστα μὲν δὴ χρεών ἐστι μὴ φῦναι, δεομένου δὲ τοῦ νομοθέτου πείθεσθαι καὶ μὴ ἐναντία δίκῃ φθέγγεσθαι, πρὸς ἄλλην δὲ ἀπαλλάττεσθαι χώραν. πειθομένοις μὲν σιγή, ἀπειθοῦσι δὲ φωνὴ νόμου ἥδε. Αν τις δοκῇ πειρᾶσθαι τὴν τῶν δικαίων δύναμιν ἐν ταῖς τῶν δικαστῶν ψυχαῖς ἐπὶ τἀναντία* τρέπειν καὶ παρὰ καιρὸν πολυδικεῖν τῶν τοιούτων ἢ καὶ ξυνδικεῖν, γραφέσθω μὲν ὁ βουλόμενος αὐτὸν κακοδικίας ἢ καὶ ξυνδικίας κακῆς, κρι νέσθω δὲ ἐν τῷ τῶν ἐκλεκτῶν δικαστηρίῳ, ἔφλοντος δὲ τι μάτω τὸ δικαστήριον εἴτε φιλοχρηματίᾳ δοκεῖ δρᾶν τὸ τοιοῦτον εἴτε φιλονεικίᾳ, καὶ ἐὰν μὲν φιλονεικίᾳ, τιμῶν αὐτῷ ῷ τὸ δικαστήριον ὅσου χρὴ χρόνου τὸν τοιοῦτον μηδενὶ λαχεῖν δίκην μηδὲ ξυνδικῆσαι, ἐὰν δὲ φιλοχρηματίᾳ, τὸν tur. ii. 279. μὲν ξένον ἀπιόντα ἐκ τῆς χώρας μήποτε πάλιν ἐλθεῖν, ἢ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τὸν ἀστὸν δὲ τεθνάναι φιλοχρημοσύνης ἕνεκα τῆς ἐκ παντὸς τρόπου παρ' αὐτῷ τιμωμένης· καὶ ἐάν τις φιλονεικίᾳ κριθῇ δὶς τὸ τοιοῦτον δρᾶν, τεθνάτω. tr. b τοῦ ΑΞΩυft.- ξυνδικεῖν ΑΩι, ξυνδοκεῖν Ξ: συνδικεῖν 5.— δυναμένη fr. — αὐτῆ pr A: vulgatam corr Ω.- τε είναι eft et corr 2.—8 εἴτ' r.—η δὴ f. — ὧδε υ.—κ τὰ μαντία υ.—1 καὶ ἐὰν μὲν φιλ. om v.—m αὐτὸ υ. ἄτεχνος ἐμπειρία καὶ τριβὴ] Sic Gorg. 464. Ε. de eloquentia forensi : τέχνην δὲ αὐτὴν οὐ φημι εἶναι, ἀλλ ̓ ἐμπειρίαν, ὅτι οὐκ ἔχει λόγον οὐδένα, ᾧ προσφέρει & προσφέρει, ὁποῖα ἅττα τὴν φύσιν ἐστὶν, ὥστε τὴν αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν· ἐγὼ δὲ τέχνην οὐ καλῶ, ὃ ἂν ᾖ ἄλογον πράγμα. Cf. p. 501. A. Phadr. 259. E. ubi v. not. p. 350. Aristid. Orat. Plat. i. t. ii. p. 173. Αpulei. de doctr. Platon. ii. p. 16.-In seqq. δέπείθεσθαι respondet prægresso μάλιστα μὲν μὴ φῦναι. Ante πειθομένοις cum Steph. πειθομένοις] Crediderim deesse καὶ τῶν τοιούτων] Hæc verba Ficin. non expressit et Steph. supervacanea judicabat; referri possunt ad prægressum τίς : ejusmodi homo, qui fraudulenta illi arti studet. AST. Ν Ο Μ Ο Ι, ΙΒ. Steph. II. 941. Bok. §. 1. Ἐὰν ὡς πρεσβευτής τις ἢ κήρυξ καταψευδόμενος τῆς πόλεως παραπρεσβεύηται πρός τινα πόλιν, ἢ πεμπόμεrss. ii. 250. νος μὴ τὰς οὖσας πρεσβείας ἐφ' αἷς πέμπεται ἀπαγγέλλη, ἢ πάλιν αὖ παρὰ τῶν πολεμίων ἢ καὶ φίλων μὴ τὰ παρ ἐκείνων ὀρθῶς ἀποπρεσβεύσας γένηται φανερὸς ἢ κηρυκεύ σας, γραφαὶ κατὰ τούτων ἔστων ὡς Ἑρμοῦ καὶ Διὸς ἀγγελίας καὶ ἐπιτάξεις παρὰ νόμον ἀσεβησάντων, τίμημα δὲ ὅ τι χρὴ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν, ἐὰν ὄφλη. a Κλοπὴ μὲν χρημάτων ἀνελεύθερον, ἁρπαγὴ δὲ ἀναί τις om pr 2. ἀπαγγέλη f. πόλιν Α. δούλοις εξ. τοιούτων τ. — ὃς §. 1. παραπρεσβεύηται] Si legationem male gerit, s. legati oficio perperam fungitur. Sic οἱ παραπρεσβεύοντες καὶ οἱ δωροδοκοῦντες apud Demosth. de fals. leg. p. 401. adv. Timocrat. p. 740. πεμπόμενος, h. e. διαπρεσβεύων, legatus dimissus, ἢ ἀποπρεσβεύσας, renuntians s. Acta in legatione exponens. De πρεσβείας munere et παραπρεσβείας γραφῇ vid. S. Petit. Legg. Attic. p. 341. AST. ἀσεβησάντων] Pluralis, ut solet, col lectivum pronomen is excipit; accusativi vero ἀγγελίας et ἐπιτάξεις pro εἰς ἀγγελίας καὶ ἐπιτάξεις positi sunt, vid. Matthie Gr. Gr. p. 578. Asr. ἔφλη] Sequi debebat όφλωσι, quum præcedant τούτων εἰ ἀσεβησάντων : sed quum a singulari humero suam orationem orsus ad pluralem transisset, tandem ad singularem rediit. Quam sane mutationem numeri vel potius quas mutationes observare operæ pretium est: nisi forte ἔφλῃ suspectum nobis esse debet. Ficin. quidem certe numerum singularem ubique retinuit; perinde enim ac si dictum esset γραφαὶ κατὰ τούτου ἀσεβή σαντος, που κατὰ τούτων ἀσεβησάντων, vertit, Quasi Mercurii Jorisque mandata legationesque contra legem contemp serit, in judicium deferatur. STEPH. a οὔτε βίᾳ σχυντον· τῶν Διὸς δὲ υἱέων οὐδεὶς οὔτε δόλοις او τι pr 2.5 ποτε θεῶν ἐστίν 1.— οὖν om r.—m ἅμα f et γρ Ω. νμ h m τω λόγῳ .-ί τε corr ?, γε υ.—κ ἔλαττον τ . τῶν Διὸς υἱέων] Quibus fabulæ de Mercurio significantur, Callido, quicquid placuit, jocoso Condere furto. AST. ἀναπειθέσθω] Cod. Voss. οἰέσθω. Asr. μαχέσθω] Lectionem aliam κατεχέση O sequitur Ficinus: cum quo tamen κατεχέσθω non reddendum est arcetor, sed potius coercetor, ut hic redditum fuit. Neque tamen prorsus aliena videfur ab hoc loco altera lectio μαχέσθω, sed festive dici potuisse μαχέσθω νόμῳ, quasi illis, qui ea committunt quæ lege coercenda sunt, certamen sit adversus ipsam legem. STEPH. ἐνεχέσθω] Sic emendavimus vulgatam scripturam μαχέσθω, quæ sensu caret ; ἐνεχέσθω est i. q. ἔνοχος ἔστω τοιῳδέ τινι vel ἐν τοιῷδέ τινι νόμῳ (dicitur enim ἐνέχεσθαι ἐν τιν et τινὶ, vid. Markland, ad Lys. t. v. p. 37. Reisk.). Ficin. vertit, hac lege arcebitur, unde Steph. suspicabatur ipsum legisse κατεχέσθω. Plat. Idem vulgarem lectionem ab hoc loco εάν τίς τι κλέπτῃ] Cf. ix. 3. p. 857. δίκης-ἐλάττονος] Oratio hæc e dua bus confata est: δ νόμος οὐδέτερον ἀξιοῖ (dignum censet vel censebit) δίκης ἐλάττονος (leviori pena) et ὁ νόμος οὐδέτερον ἀξιοῖ ζημιοῦν δίκῃ ἐλάττονι. Sensus est: lex non propter majus vel minus furtum quempiam majore vel minore pana afficiet, sed eam ob causam (τῷ) panam irrogabit, ut, qui furtum commisit, corrigatur; igitur is solum, quem corrigi posse (ἰάσιμον) verisimile est, mulctabitur. Ουδετέρου, ut solet, voci οὐδέτερον appositum est, ut ἄλλος ἄλλου, usurpantur. Asr. VOL. VIII. 4 D Its. iii. 281, |