φασι τὰς δέκα· ἀλλ ̓ οὔτε κατὰ τὰ Τρωικά φησιν ὁ ποιητὴς ἑκατοντάπολιν ὑπάρξαι τὴν Κρήτην, ἀλλὰ μᾶλλον κατ ̓ αὐτόν (ἐκ γὰρ τοῦ ἰδίου προσώπου λέγει· εἰ δ ̓ ἐκ τῶν τότε ὄντων C. 480 τινὸς ἦν ὁ λόγος, καθάπερ ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ, ἡνίκα ἐνενηκοντάπολιν φράζει, καλῶς εἶχεν [ἂν] οὕτω δέχεσθαι), οὔτ ̓ εἰ συγχωρή- 5 σαιμεν τοῦτό γε, ὁ ἑξῆς λόγος σώζοιτ' ἄν. οὔτε γὰρ κατὰ τὴν στρατείαν οὔτε μετὰ τὴν ἐπάνοδον τὴν ἐκεῖθεν τοῦ Ἰδομενέως * ὡς* εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ τὰς πόλεις ἠφανί σθαι ταύτας· ὁ γὰρ ποιητής † φησι· πάντας δ ̓ Ἰδομενεὺς Κρήτην εἰσήγαγ ̓ ἑταίρους, 10 οἳ φύγον ἐκ πολέμου, πόντος δὲ οἱ οὔτιν ̓ ἀπηύρα· καὶ τούτου τοῦ πάθους ἐμέμνητ ̓ ἄν· οὐ γὰρ δήπου Ὀδυσσεὺς μὲν ἔγνω τὸν ἀφανισμὸν τῶν πόλεων ὁ μηδενὶ συμμίξας τῶν Ἑλλήνων μήτε κατὰ τὴν πλάνην μήθ ̓ ὕστερον· ὁ δὲ καὶ συστρατεύσας τῷ Ἰδομενεῖ καὶ συνανασωθεὶς οὐκ ἔγνω τὰ συμ- 15 βάντα οἴκοι αὐτῷ [οὔτε] κατὰ τὴν στρατείαν οὔτε τὴν ἐπάνοδον τὴν ἐκεῖθεν; ἀλλὰ μὴν οὐδὲ μετὰ τὴν ἐπάνοδον. εἰ γὰρ μετὰ πάντων ἐσώθη τῶν ἑταίρων, ἰσχυρὸς ἐπανῆλθεν, ὥστ ̓ οὐκ ἔμελλον ἰσχύσειν οἱ ἐχθροὶ τοσοῦτον, ὅσον δέκα ἀφαιρεῖ 2. ἑκατόμπολιν χ. 5. ἂν εἶχεν α ἂν om. codd. rell. edd.: cf. ad I, 9. οὔτ ̓ τοῦτό γε om. ino. οὔτ ̓ εἰ] ὅτι BCDhis ὅτι εἰ x. Casaubonus cum ante ὅτι spatium vacuum reliquisset, Tyrwh. ἀλλ ̓ οὐδ ̓ εi scribendum suspicatus est, quod rec. Tzsch. Cor. ἑξῆς add. Bkino ald. 7. μετὰ] κατὰ Bll ald. 11. οὐτέ τιν Bk. 6. καὶ ante ὁ 8. ὡς om. Tzsch. Cor. 10. κρήτην δ' α. ρεν kino ald. Verba καὶ ἐμέμνητο 13. post πόλεων collocat 2. ἐμέμνητο sine ἂν codd., exc. Bkno. συμμείνας Cor., ipse nem in notis fassus. ó dè excidisse censet Grosk., ac planior sane et concinnior foret senten 14. μήτε σθαι πόλεις αὐτόν. τῆς μὲν οὖν χώρας τῶν Κρητῶν τοιαύτη τις ἡ περιοδεία. 16. Τῆς δὲ πολιτείας, ἧς Εφορος ἀνέγραψε, τὰ κυριώ τατα ἐπιδραμεῖν ἀποχρώντως ἂν ἔχοι. δοκεῖ δέ, φησίν, ὁ νο5 μοθέτης μέγιστον ὑποθέσθαι ταῖς πόλεσιν ἀγαθὸν τὴν ἐλευ θερίαν· μόνην γὰρ ταύτην ἴδια ποιεῖν τῶν κτησαμένων τὰ ἀγαθά, τὰ δ ̓ ἐν δουλείᾳ τῶν ἀρχόντων, ἀλλ ̓ οὐχὶ τῶν ἀρχο- Α. 736 μένων εἶναι· τοῖς δ ̓ ἔχουσι ταύτην φυλακῆς δεῖν· τὴν μὲν οὖν ὁμόνοιαν διχοστασίας αιρομένης ἀπαντᾶν, ἣ γίνεται 10 διὰ πλεονεξίαν καὶ τρυφήν· σωφρόνως γὰρ καὶ λιτῶς ζῶσιν ἅπασιν οὔτε φθόνον οὔθ ̓ ὕβριν οὔτε μῖσος ἀπαντᾶν πρὸς τοὺς ὁμοίους· διόπερ τοὺς μὲν παῖδας εἰς τὰς ἀνομαζομένας ἀγέλας κελεῦσαι φοιτᾷν, τοὺς δὲ τελείους † ἐν τοῖς συσσιτίοις, ἃ καλοῦσιν ἀνδρεῖα * συσσίτια*, ὅπως τῶν 15 ἴσων μετάσχοιεν τοῖς εὐπόροις οἱ πενέστεροι, δημοσίᾳ τρεφό μενοι· πρὸς δὲ τὸ μὴ δειλίαν ἀλλ ̓ ἀνδρείαν κρατεῖν ἐκ παίδων ὅπλοις καὶ πόνοις συντρέφειν, ὥστε καταφρονεῖν καύματος καὶ ψύχους καὶ τραχείας ὁδοῦ καὶ ἀνάντους καὶ πληγῶν τῶν ἐν γυμνασίοις καὶ μάχαις ταῖς κατὰ σύνταγμα· ἀσκεῖν δὲ καὶ του 20 ξικῇ καὶ ἐνοπλίῳ ὀρχήσει, ἣν καταδεῖξαι Κουρῆτα πρῶτον, ὕστε ρον δὲ καὶ † συντάξαντα τὴν κληθεῖσαν ἀπ ̓ αὐτοῦ πυρρίχην, 1. αὐτῶν codd., Cor. corr. τῶν] τῆς D (ex corr. pr. m.) hx. 2. ἐστιν post τις add. k. 3. ἔγραψεν εύφορος κ ἔγραψεν ἔφορος 2. 4. δε] δή Dh. φησίν om. 2. 7. τἀγαθὰ Bklno edd. 8. ταῦτα χ. 9. αἱρουμένης codd., exc. C: iraque concordiam seditioni altius excrescenti adversari Guar. 13. ἐν τοῖς συσσιτίοις cum haud facile ad verbum φοιτᾷν referri possit, σιτεῖσθαι excidisse Grosk. coniicit haud male. 14. ανδρείας BD (sed et sec. m. in i mut.) gklry ald. ἀνδρίας hi ἀνδρία C: Xyl. corr. συσσίτια om. edd. inde a Xyl., atque ex margine haud dubie recepta est haec vox. 16. ανδρίαν Dhix Tzsch. Cor. 19. ταῖς] καὶ Ι. τοξικὴν καὶ ἐνόπλιον ὄρχησιν κ. 21. τὸν ante συντάξαντα add. Cor.; probabilius vero est, quod Cas. proposuit: ὕστερον δὲ Πύρριχον τὸν καὶ συντάξαντα κτλ. Aegre enim carcas in hoc connexu Pyrrhichi nomine, qui cum apud alios auctores tum supra (v. p. 467) saltationis istius inventor fuisse traditur. Praeterea in prioribus Grosk. recte, ut opinor, coni. Κουρήτας, cum ad Curetes in universum referri soleat saltationis armatae inventio, velut a Plinio loco ὥστε μηδὲ τὴν παιδιὰν ἄμοιρον εἶναι τῶν πρὸς πόλεμον χρησίμων· ὡς δ ̓ αὕτως καὶ τοῖς ῥυθμοῖς Κρητικοῖς χρῆσθαι κατὰ C. 481 τὰς οδὰς συντονωτάτοις οὖσιν, οὓς Θάλητα ἀνευρεῖν, ᾧ καὶ τοὺς παιᾶνας καὶ τὰς ἄλλας τὰς ἐπιχωρίους οδὰς ἀνατιθέασι καὶ πολλὰ τῶν νομίμων, καὶ ἐσθῆτι δὲ καὶ ὑποδέσει πολεμικῇ 5 χρῆσθαι, καὶ τῶν δώρων τιμιώτατα αὐτοῖς εἶναι τὰ ὅπλα. A. 737 17. Λέγεσθαι δ ̓ ὑπό τινων, ὡς Λακωνικὰ εἴη τὰ πολλὰ τῶν νομιζομένων Κρητικῶν, τὸ δ ̓ ἀληθές, εὑρῆσθαι μὲν ὑπ ̓ ἐκείνων, ἠκριβωκέναι δὲ τοὺς Σπαρτιάτας, τοὺς δὲ Κρῆτας όλιγωρῆσαι, κακωθεισῶν τῶν πόλεων, καὶ μάλιστα τῆς Κνωσ- 10 σίων, τῶν πολεμικῶν· μεῖναι δέ τινα τῶν νομίμων παρὰ Λυττίοις καὶ Γορτυνίοις καὶ ἄλλοις τισὶ πολιχνίοις μᾶλλον, ἢ παρ' ἐκείνοις· καὶ δὴ καὶ τὰ Λυττίων νόμιμα ποιεῖσθαι μαρτύρια τοὺς τὰ Λακωνικὰ πρεσβύτερα ἀποφαίνοντας· ἀποίκους γὰρ ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη, ἐπεὶ ἄλλως γε εν- 15 ηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστώτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων ζηλωτὰς ἀποφαίνειν· οὐκ εὖ δὲ ταῦτα λέγεσθαι· οὔτε γὰρ ἐκ τῶν νῦν καθεστηκότων τὰ παλαιὰ τεκμηριοῦσθαι δεῖν, εἰς τἀναντία ἑκατέρων μεταπεπτωκότων· καὶ γὰρ ναυκρατεῖν πρότερον τοὺς Κρῆτας, ὥστε καὶ παροιμιάζεσθαι πρὸς τοὺς 20 απ huic nostro simillimo (VII, 57 s. 56): saltationem armatam Cu-, Dhilno edd. προσποιουμένους μὴ εἰδέναι ἃ ἴσασιν Ὁ Κρῆς ἀγνοεῖ τὴν θά λατταν, νῦν δ ̓ ἀποβεβληκέναι τὸ ναυτικόν· [οὔτε] ὅτι ἄποικοί τινες τῶν πόλεων γεγόνασι τῶν ἐν Κρήτῃ Σπαρτιατών, ἐν τοῖς ἐκείνων νομίμοις διαμένειν ἐπηναγκάσθαι· πολλὰς γοῦν τῶν 5 ἀποικίδων μὴ φυλάττειν τὰ πάτρια, πολλὰς δὲ καὶ τῶν μὴ ἀποικίδων ἐν Κρήτῃ τὰ αὐτὰ ἔχειν τοῖς ἀποίκοις ἔθη. 18. Τῶν τε Σπαρτιατῶν τὸν νομοθέτην Λυκοῦργον πέντε γενεαῖς νεώτερον Αλθαιμένους εἶναι τοῦ στείλαντος τὴν εἰς Κρήτην ἀποικίαν· τὸν μὲν γὰρ ἱστορεῖσθαι Κίσσου παῖδα τοῦ 10 τὸ Ἄργος κτίσαντος περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον, ἡνίκα Προκλῆς την Σπάρτην συνῴκιζε, Λυκοῦργον δ ̓ ὁμολογεῖσθαι παρὰ πάντων ἕκτον ἀπὸ Προκλέους γεγονέναι· τὰ δὲ μιμήματα μὴ εἶναι Α. 738 πρότερα τῶν παραδειγμάτων μηδὲ τὰ νεώτερα τῶν πρεσβυτέ ρων· τήν τε ὄρχησιν τὴν παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπιχωριά15 ζουσαν καὶ τοὺς ῥυθμοὺς καὶ παιᾶνας τοὺς κατὰ νόμον ἀδομένους καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν νομίμων Κρητικὰ καλεῖσθαι παρ' αὐτοῖς, ὡς ἂν ἐκεῖθεν ὁρμώμενα· τῶν δ ̓ ἀρχείων τὰ μὲν καὶ τὰς διοικήσεις ἔχειν τὰς αὐτὰς καὶ τὰς ἐπωνυμίας, ὥσπερ καὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ τὴν τῶν ἱππέων (πλὴν ὅτι τοὺς 20 ἐν Κρήτῃ ἱππέας καὶ ἵππους κεκτῆσθαι συμβέβηκεν· ἐξ οὗ τεκ- C. 482 μαίρονται πρεσβυτέραν εἶναι τῶν ἐν Κρήτῃ ἱππέων τὴν ἀρχήν· σώζειν γὰρ τὴν ἐτυμότητα τῆς προσηγορίας· τοὺς δὲ μὴ ἱππο δ ̓ post ὅτι add. x. 2. οὔτε om. codd., Xyl. add. 3. τῶν πόλεων τῶν σπαρτιατῶν γεγόνασι ἐν κρήτῃ καὶ τοῖς χ. 5. ἐστὶν ἰδεῖν post ἀποικίδων add. x. καὶ ante τῶν om. xy. 6. ἐν Κρήτῃ om. xy. τὰ τοιαῦτα CDghils. τὰς ἀποίκους CDghi τοὺς ἀποίκους ταῖς ἀποίκοις ο: om. haec verba ry, in quibus ita legitur hic locus: τὰ αὐτὰ ἔθη ὧν οὐκ εἰσὶ φυλάττειν. 8. ἀλθεμένους codd. του] τούτου codd. exc. nox. 10. πατροκλής no ald. 12. πατροκλέους no ald. 14. παρὰ om. χ. 17. ἀρχαίων codd. ἀρχῶν Cor. ex coni. Meursii (v. Creta 1V, 9 p. 169), relicto nihilominus neutro τὰ; codicum vero scripturam tueri frustra studuerunt Tzsch., Du Theil., Grosk. nullo modo ferendam: correxi igitur coll. VIII, 365 init., ubi αρχεία eodem sensu invenitur omnium codicum consensu firmatum. καὶ] κατὰ Bk ται ald. (sed hic post corr.) l edd. 18. καὶ τὰς om, edd. 20. τεκμαίρε τροφεῖν), τοὺς ἐφόρους δὲ τὰ αὐτὰ τοῖς ἐν Κρήτῃ κόσμοις διοικοῦντας ἑτέρως ὠνομάσθαι· τὰ δὲ συσσίτια ἀνδρεῖα παρὰ μὲν τοῖς Κρησὶν καὶ νῦν ἔτι καλεῖσθαι, παρὰ δὲ τοῖς Σπαρτιάταις μὴ διαμεῖναι καλούμενα ὁμοίως πρότερον παρ' Αλκ μᾶνι γοῦν οὕτω κεῖσθαι· φοίναις δὲ καὶ ἐν θιάσοισιν ἀνδρείων παρὰ δαιτυμόνεσσι πρέπει παιᾶνα κατάρχειν. 5 19. Λέγεσθαι δ ̓ ὑπὸ τῶν Κρητῶν, ὡς καὶ παρ ̓ αὐτοὺς ἀφίκοιτο Λυκοῦργος κατὰ τοιαύτην αἰτίαν· ἀδελφὸς ἦν πρεσβύτερος τοῦ Λυκούργου Πολυδέκτης· οὗτος τελευτῶν ἔγκυον 10 κατέλιπε τὴν γυναῖκα· τέως μὲν οὖν ἐβασίλευεν ὁ Λυκοῦργος ἀντὶ τοῦ ἀδελφοῦ, γενομένου δὲ παιδός, ἐπετρόπευεν ἐκεῖνον, εἰς ὃν ἡ ἀρχὴ καθήκουσα ἐτύγχανε· λοιδορούμενος δή τις αὐτῷ σαφῶς εἶπεν εἰδέναι, διότι βασιλεύσοι· λαβὼν δ ̓ ὑπόνοιαν ἐκεῖνος, ὡς ἐκ τοῦ λόγου τούτου διαβάλλοιτο ἐπιβουλὴ ἐξ αὐ- 15 τοῦ τοῦ παιδός, δείσας, μὴ ἐκ τύχης ἀποθανόντος αἰτίαν αὐ τὸς ἔχοι παρὰ τῶν ἐχθρῶν, ἀπῇρεν εἰς Κρήτην· ταύτην μὲν δὴ λέγεσθαι τῆς ἀποδημίας αἰτίαν, ἐλθόντα δὲ πλησιάσαι Θάλητι μελοποιῷ ἀνδρὶ καὶ νομοθετικῷ, ἱστορήσαντα δὲ παρ ̓ αὐτοῦ τὸν τρόπον, ὃν Ραδάμανθυς τε πρότερον καὶ ὕστερον 20 Μίνως, ὡς παρὰ τοῦ Διός, τοὺς νόμους ἐκφέροι εἰς ἀνθρώκρατεῖν ald. 1. κοσμίοις Hopper. 2. ἑτέρους Ι. τὴν δὲ συσσι τίαν ἀνδρείαν codd. (ἀνδρίαν χ); quae cum nullum praeberent sensum, ἀνδρεῖα scripsit Cor.: eo vero restituto τὴν συσσιτίαν ferri non posse sponte sua liquet, nec corrigere dubitavi, coll. p. 480. 4. καλουμέ ὁμοίως] ὡς no, om. k ald.: κατάρχειν om. Χ. et φθοίναις ex corr., quod est in k ald. sec. m. add. θοίναις, quod habent o Cor. πρέπε codd. edd.: correxi ex coni. Ursini. deerant itidem in k, sed post addita sunt: lno edd. 10. πολυδεύκης k ex corr., ald. κατέλιπε Ι. 11. ἐβασίλευσεν Β (ex corr.) π. βασιλεύσει οχ νην ald. Cor. Verba παρ' 14. ὅτι Β (ex corr.) know ald. Bklnx ald. - ὁμοίως, ὡς Β ex corr., Tzsch. 6. φοίνικες CDhis φοίνες Β, φοίναις δὲ om. n, sed in marg. 7. ἀνδρίων BCDhi. 8. λέγεσθαι δ' om. ald., λέγεται δ ̓ χ. τῶν om. ἔγκυον κατέλιπε] ἐγ 12. τοῦ παιδὸς κ. - 15. διαβάλοιτο ἐπιβουλῇ Dh ald. 16. τοῦ παιδὸς ἐξ αὐτοῦ χ. 17. ἔχει k ex corr. (antea ἔχοι) ἔχῃ x edd. om. x. 18. λέγουσι 2. 21. του om. Cor. ἐκφέρει Bkl ald. τοὺς ante ἀνθρώπους add. ald. |
