τὴν Ἅλον ἐν τῇ παραλίᾳ τίθησι, ἔξω μὲν τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου κειμένην, Φθιώτιν δέ. προϊων γὰρ ἐνθένδε ὡς ἐπὶ τὸν Πηνειόν μετὰ τὸν Ἀντρῶνα τίθησι Πτελεόν, εἶτα τὸν Ἅλον ἀπὸ τοῦ Πτελεοῦ διέχοντα ἑκατὸν καὶ δέκα σταδίους. περὶ δὲ τῆς Τραχῖνος εἴρηται, ὁποία τις, καὶ ὁ ποιητὴς κατονο- 5 μάζει. ..... 9. Τοῦ δὲ Σπερχειου μεμνημένος πολλάκις, ὡς ἐπιχω‐ ρίου ποταμοῦ, τὰς πηγὰς ἔχοντος ἐκ Τυφρηστοῦ, Δρυοπικοῦ ὄρους τοῦ καλουμένου [πρ]ότερον, ἐκδιδόντος δὲ πλησίον Θερμοπυλῶν μεταξὺ αὐτῶν καὶ Λαμίας, δηλοῖ, ὅτι 10 καὶ τὰ ἐντὸς πυλῶν ὅσα τοῦ Μαλιακού κόλπου, καὶ τὰ ἐκτὸς ὑπ' ἐκείνῳ ἦν· ἀπέχει δὲ Λαμίας ὁ Σπερχειὸς περὶ τριάκοντα σταδίους ὑπερκειμένης πεδίου τινὸς καθήκοντος ἐπὶ τὸν Μαλιακὸν κόλπον· ὅτι δ ̓ ὁ Σπερχειὸς ἐπιχώριος, ἔκ τε τοῦ τρέ φειν ἐκείνῳ τὴν κόμην φάσκειν καὶ τοῦ τὸν Μενέσθιον, ἕνα 15 τῶν λοχαγῶν αὐτοῦ, Σπερχειοῦ λέγεσθαι παῖδα καὶ τῆς ἀδελ φῆς τῆς Ἀχιλλέως. Μυρμιδόνας δ ̓ εἰκὸς καλεῖσθαι πάντας τοὺς ὑπὸ τῷ Ἀχιλλεῖ καὶ τῷ Πατρόκλῳ, οἳ συνηκολούθησαν τρυφῆς 5. τῆς om. codd., exc. d (sed cum sched. aggl. articulus esset obtectus, sec. m. omissus est), edd. δὲ post ποιητὴς add. Cor. ex Pleth. 7. μεμνημένου Ι. 8. ἐκ delet., nec sec. m, rest. in 4: om. .cghi. τοῦ A pr. m., sed in sched. aggl. sec. m. scripsit τρυφησσός, et in marg. ἔχοντος ἐκ τυμφρηστοῦ ἐκδιδόντος δὲ πλησίον: inde τρυφησσος ghi τυμφρηστού ΕΒ (ex corr., antea fuerat τιμφηστου) cnop: idem edd. inde a Χyl. τραφρηστού Ι. Verba Δρυοπικοῦ πρότερον om. ΒEkln (sed in hoc in marg. sec. m. add. τυμφρηστοῦ τριοπικοῦ ὄρους ἐκδιδόντος) ο ald. τροπικού Acghi, Cor. corr. ex coni. Tzsch. coll. VIII, 373 p. 434. Steph. s. v. Δρυόπη, unde liquet Dryopes his in partibus habitasse. Ac Guar. iam habet: e Timphresco Dryopico monte nascente etc. 9. Inter καλουμένου et ότερον quinque literae interciderunt, nec sec. m. restitutae sunt in 4; eadem fere lacuna est in cghi: Τεφρηστού scriptum fuisse suspicatur Tzsch., Τυμφρηστοῦ Grosk. parum probabiliter: ipse quod proponam non habeo. 10. αὐτοῦ ΑΒ (sed in hoc αὐτῶν ex corr.) Elnop ald, avtov k (avtov ex corr.) Pleth., quod rec. Cor. avτῆς Χyl. 12. περὶ Σπερχειός om. lm. 16. Cum syllabae yɛσθαι πα interciderint in 4, proximis schedula aggl. ptum est γεσθαι παιδιοῦ (sic) καὶ: inde παιδιοῦ g παιδιόν h, idem hoc habent Bno παῖδες Im. 1 obtectis, sec. m. scriπεδιοῦ et παδιού ε 18. ὑπ' ἀχιλλεῖ Ε. ἐξ Αἰγίνης φεύγοντι τῷ Πηλεῖ. Ἀχαιοὶ δ ̓ ἐκαλοῦντο οἱ Φθι ῶται πάντες. 10. Διαριθμοῦνται δὲ τὰς ὑπὸ τῷ Φθιωτικῷ τέλει τῷ ὑπ ̓ Ἀχιλλεῖ κατοικίας [από] Μαλιέων ἀρξάμενοι πλείους μέν, ἐν 5 δ ̓ αὐταῖς Θήβας τὰς Φθιώτιδας, Ἐχῖνον, Λαμίαν, περὶ ἣν ὁ Λαμιακὸς συνέστη πόλεμος Μακεδόσι και Αντιπάτρῳ πρὸς Αθηναίους· ἐν ᾧ Λεωσθένης τε ἔπεσε τῶν Ἀθηναίων στρα- Α. 663 τηγός, [καὶ Λεοννάτος] ὁ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως ἑταῖρος· C. 434 ιον, Ερινεόν, Κορώνειαν, ὁμώνυμον τῇ Βοιωτικῇ, Με 10 λίταιαν, Θαυμακούς, Πρόερναν, Φάρσαλον, Ερέτριαν, ὁμώνυμον τῇ Εὐβοϊκῇ, Παραχελωίτας, καὶ τούτους ομωνύμους τοῖς Αἰτωλικοῖς· καὶ γὰρ ἐνταῦθα ἐστιν Αχελῷος ποταμὸς πλησίον Λαμίας, παρ ̓ ὃν οἰκοῦσιν οἱ Παραχελῳῖται. παρέτεινε δ ̓ ἡ χώρα αὕτη πρὸς ἄρκτον μὲν τῇ τῶν Ἀσκληπ[ιαδῶν τῶν μά]λι ......... -- 1. τῷ πατρὶ Πηλεῖ τῶν Αἰγινητῶν πρότερον Μυρμιδόνων καλουμένων Pleth. 4. ἀπὸ om. codd., Coraes add. 5. ἐχίναν Bkl_ald. ἔχειν ἀνδαμίαν 4 (sed in marg. sec. m. add. ἐχίναν λαμίαν) cghion (sed inter versus add. γρ. λαμίαν): Xyl. corr. 7. τε om. Bhl ald. 8. καὶ Λεοννάτος om. codd. Cor. add., idem voluerat Scrimger., qui in margine sui exempli addidit ἴσως καὶ λεονάτας (sic): similis huius nominis et vocis στρατηγός exitus omissionis fuisse videtur causa, ὁ om. ald. Inter vai et tov tredecim fere literae exciderunt in A: ubi cum omnia usque ad Κορώνειαν sched. aggl. obtecta essent, sec. m. scriptum est gos queòr relicto spatio vacuo inter hoc verbum et Koρώνειαν: eadem sunt in hi et, nulla lacuna indicata, in cgi Pleth.; πρὸς τούτοις post Ερινεόν sec. m. add. in h, atque habentur in Β (sec. r.?) kno edd. Valde probabiliter Du Theil. coniicit scriptum fuisse Nagθάκιον, ut hic locus videatur sic restituendus: ἑταῖρος πρὸς (s. ἔτι δὲ Ναρθάκιον κτλ. 9. ἐρεινεόν Α. - μελιτεία 4 μελίτειαν codd. rell. Χyl. Παραχελωΐται om. l. corr. 13. παρ παρα 14. 10. Θαυμακοῦς Α. χελῶται 4 (in eodem paulo ante παραχελωίτας scriptum est, sed sec. m.) gi; eandem formam codd. exhibent X, 458 sq.: at v. Steph. s. v. Ἀσκληπιαδών - κεκλιμέναις om. Ε (ubi aliquid spatii vacuum relictum inter τῶν et πρὸς) 7 (haud dubie etiam Β). Inter ἀσκληπ et λιστα cum decem fere literae interciderint in A, sec. m. ιαδῶν καὶ μα add., quae leguntur in beghikno edd.: coniecturae tamen ea deberi liquet ex iis, quae modo dixi de codicibus decurtatis. Restitui quod verborum connexus flagitat. ... στα προσεσπερίων, καὶ τῇ Εὐρυπύλου καὶ [τῇ] Πρωτεσι λάου, ταῖς πρὸς ἕω κεκλιμέναις, πρὸς νότον δὲ τῇ Οιταίᾳ, εἰς τετταρεσκαίδεκα δήμους διηρημένη, Ηράκλειάν τε καὶ τὴν Δρυ οπίδα, τετράπολιν γεγονυϊάν ποτε, καθάπερ καὶ τὴν Δωρίδα, μητρόπολιν δὲ τῶν ἐν Πελοποννήσῳ Δρυόπων νομιζομένην. 5 τῆς δ ̓ Οἰταίας καὶ ὁ Ἀκύφας ἐστὶ καὶ Παρασωπιὰς καὶ Οἰ νειάδαι καὶ Ἀντίκυρα, ὁμώνυμος τῇ ἐν Λοκροῖς τοῖς Ἑσπερίοις. λέγω δὲ τὰς διατάξεις ταύτας οὐκ ἀεὶ μεμενηκυίας τὰς αὐτάς, ἀλλὰ ποικίλως μεταβεβλημένας· αἱ δ ̓ ἐπισημότατοι μάλιστα ἄξιαι μνήμης εἰσί. 11. Τοὺς δὲ Δόλοπας φράζει καὶ ὁ ποιητὴς ἱκανῶς, ὅτι ἐπὶ ταῖς ἐσχατιαῖς εἰσι τῆς Φθίας, καὶ ὅτι ὑπὸ τῷ αὐτῷ ἡγε μόνι ἦσαν τῷ Πηλεῖ οὗτοί τε καὶ οἱ Φθιώται· ἔναιον γάρ, φησίν, ἐσχατιὴν Φθίης τῇ Φοίνιξ Δολόπεσσιν ἀνάσσων, δόντος 1. τῇ προσεσπερίῳ Cor. - τῇ] τῆς codd. edd., exc. Tzsch., qui scripsit ταῖς. Inter κα et πρωτεσιλάου octo fere literae exciderunt, nec sec. m. restitutae sunt in 4: lacuna itidem est in cghi, defectum dissimulant spatio vacuo non relicto bkno edd.; videtur scriptum fuisse καὶ ἔτι τῇ. 2. Inter κεκλιμέναις et δὲ cum novem fere intercidissent literae in 4, πρὸς νότον recte add. sec. m., ita tamen ut aliquid spatii vacuum relinqueretur ante roos: idem factum est in bcghikno ald. atque vocem xogaus vel simile quid omissum esse putant Tzsch. Grosk. Nihil tamen deesse literarum hoc versu comprehensarum docet numerus; spatium vacuum ante ngòs reliquit librarius, cum in codice quem sequebatur factum viderit (cf. quae ex E adnotavimus). 3. τετταρακαίδεκα 1 δεκατέσσαρας k. διηρημένη codd. (sed sec. m. in 4): dativum ex sent. Mannerti (v. Geogr. antiq. VII p. 627) aliorumque restituit Cor. Post διηρημένῃ lacunae signa apposuit Cor., ac paulo audacior est verborum structura, sed non talis, ut ferri nequeat. Vox διηρημένῃ autem cum sec. m. scripta sit in A, nulla esse eam auctoritate rati Du Theil. et Grosk. infelicissimas in medium protulerunt coniecturas. 4. την om. (?) edd. 6. Παρασωπιὰς Οινειάδαι om. El. 7. ἀντίκιρρα Begklno edd. - ὁμώνυμοι ταῖς 4 (sed μος τῇ sec. m. sup. add.) hi. λόκροις, et on sec. m. sup. add., Α. 8. διατάξεις] δέκα τάξεις no. 12. αὐτῶν 1. 14. Inter ἐσχατιὴν et rae nonnullae interciderint in A, sec. m. rest. φθίης καὶ, marg. add. καὶ ἦν φοίνιξ, quae exhibent codd. rell., edd. pr. m. in A scriptum non fuisse, literarum hoc versu comprehensarum cum lite simul in Sed καὶ 10 τοῦ Πηλέως. γειτνιᾷ δὲ τῇ Πίνδῳ καὶ τοῖς περὶ αὐτὴν χωρίοις, Θετταλικοῖς οὖσι τοῖς πλείστοις. διὰ γὰρ τὴν ἐπιφά νειάν τε καὶ τὴν ἐπικράτειαν τῶν Θετταλῶν καὶ τῶν Μακεδό νων οἱ πλησιάζοντες αὐτοῖς μάλιστα τῶν Ἠπειρωτῶν, οἱ μὲν 5 ἑκόντες, οἱ δ ̓ ἄκοντες, μέρη καθίσταντο Θετταλών ἢ Μακεδόνων, καθάπερ Αθαμάνες και Αἴθικες καὶ Τάλαρες Θετ ταλῶν, Ὀρέσται δὲ καὶ Πελαγόνες καὶ Ἐλιμιῶται Μακεδόνων. 12. Ἡ δὲ Πίνδος ὄρος ἐστὶ μέγα, πρὸς ἄρκτον μὲν τὴν Μακεδόνων, πρὸς ἑσπέραν δὲ Περραιβούς μετανάστας ἀνθρώ10 πους [ἔχον], πρὸς δὲ μεσημβρίαν Δόλοπας αὕτη δ ̓ ἐστὶ τῆς Θετταλίας· ἐπ ̓ αὐτῇ δὲ τῇ Πίνδῳ ᾤκουν Τάλα- Α. 664 ρες, Μολοττικὸν φῦλον, τῶν περὶ τὸν Τόμαρον ἀπόσπασμα, καὶ Αἴθικες, [εἰς] οὓς ἐξελαθῆναί φησιν ὑπὸ Πειρίθου τοὺς Κενταύρους ὁ ποιητής· ἐκλελοιπέναι δὲ νῦν ἱστοροῦνται. τὴν 15 δ ̓ ἔκλειψιν διττῶς ἀκουστέον· ἢ γὰρ ἀφανισθέντων τῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς χώρας τελέως ήρημωμένης, ἢ τοῦ ὀνόματος docet numerus; nec apta est verborum connexio. Turbatum esse hunc locum, ac verba Δολόπεσσιν ἀνάσσων subiungenda voci Φθίης, liquido patet (cf. Il. I, 480); nomen Φοίνιξ autem post φησὶν collocandum omisso f, aut, quod malim, plane delendum: videtur enim in marg. additum fuisse (ᾗ fortasse ortum est ex compendio particulae ἤγουν), unde cum alieno loco illatum esset, alia quoque mutata sunt, ut fulciretur verborum structura. 2. τὸ ante τὴν add. ald., quod in τε mut. Cas. 3. τε om. BEkl ald. 5. Θετταλοῖς καὶ μακεδόσι 7 Pleth. ἢ] καὶ 9. μα ال Ε ἢ καὶ Β (ἢ sec. m.?) kno ald. 8. ἐστὶ om. BEkl ald. sed in A, ubi haec interciderunt, pr. m. videtur scriptum fuisse. Strabo. II. 20 16. τε τοῦ ἐθνικοῦ μηκέτι ὄντος, μηδὲ τοῦ συστήματος διαμένοντος C. 435 τοιούτου. ὅταν οὖν ἄσημον τελέως ᾖ τὸ λειπόμενον νυνὶ σύ στημα, οὐκ ἄξιον μνήμης τίθεμεν οὔτ ̓ αὐτὸ οὔτε τοὔνομα τὸ μεταληφθέν, ὅταν δ ̓ ἔχῃ τοῦ μεμνῆσθαι δικαίαν πρόφασιν, λέγειν ἀναγκαῖον τὴν μεταβολήν. 5 13. Λοιπὸν δ ̓ εἰπεῖν τῆς παραλίας τὴν τάξιν τῆς ὑπὸ τῷ Ἀχιλλεῖ, ἀπὸ Θερμοπυλῶν ἀρξαμένους· τὴν γὰρ Λοκρικὴν καὶ ν εἰρήκαμεν. αἱ τοίνυν Θερμοπύλαι τοῦ μὲν Κηναίου διεστήκασιν ἑβδομηκοντασταδίῳ πορθμῷ, παραπλέοντι δ ̓ ἔξω Πυλῶν τοῦ Σπερχειοῦ ὡς σταδίους † δέκα· ἔνθεν δ ̓ εἰς Φάλαρα 10 εἴκοσι· τῶν δὲ Φαλάρων ἀπὸ θαλάσσης υπέρκειται πεντήκοντα σταδίους ἡ τῶν [Λαμιέων πόλις. εἶθ ̓ ἑξῆς παραπλεύσαντι στα δίοις ἑκατὸν ὁ Ἐχῖνος ὑπέρκειται. τῆς δ ̓ ἑξῆς παραλίας ἐν μεσογείῳ ἐστὶν ἡ Κρεμαστὴ Λάρισα, εἴκοσι σταδίους αὐτῆς διέχουσα, ἡ δ ̓ αὐτὴ καὶ Πελασγία λεγομένη Λάρισα. τὴν 1. τοῦ ante συστήματος om. Bki ald. 7. πυλῶν AEcghil, sed θερμο post add. in h, et scriptum fuit haud dubie pr. m. in 4: ibi enim cum inter Αχιλλεί et πυλῶν novem fere literae interciderint, ἀπὸ modo sec. m. restitutum est. εἰρήκαμεν om. / Pleth. (haud dubie etiam B): inde quae inter zaì et v interciderant decem fere literae in A, sec, m. restitutae non sunt; eadem lacuna est in cghi, τὰς ἄλλας bkno edd. nullo sensu: τὴν μεσόγαιαν coni. Grosk. satis probabiliter. 8. Toíνυν om. El Pleth. 9. ἑβδομήκοντα σταδίων ald. 10. δέκα corruptum esse luce est clarius: etenim p. 428 postquam inter Sperchium et Thermopylas tres fluvios Dyram, Melan, Asopum fluere dixerat, hunc a Thermopylis 15 stadia abesse docuit. Inde Grosk. coll. Herod. VII, 198. 199 coniecit ἑξήκοντα: ad codicum scripturam propius accedit ἑβδομήκοντα ita, ut I ex Ο ortum credatur. 11. τῶν δὲ om. Bkl edd., addito δ' post Φαλάρων. 12. στάδια Bkl edd. πεντηκονταστάδιος Acghino. Inter Tov et s decem fere literae interciderunt in A, in πλαγία, και ante Λάρισα add. ald. λά 15 |
