intestatus eas adeo tot fata, quot illa nocte patent vigiles, te praetereunte, fenestrae; ergo optes votumque feras miserabile tecum, ut sint contentae patulas defundere pelves. 275 278-322.-Drunken revellers too and swashbucklers are to be met with, as well as robbers and footpads. Ebrius ac petulans, qui nullum forte cecidit, somnum rixa facit: sed, quamvis improbus annis Nil mihi respondes? aut dic, aut accipe calcem. ut liceat paucis cum dentibus inde reverti. 280 285 290 295 300 Nec tamen haec tantum metuas: nam qui spoliet te non deerit, clausis domibus, postquam omnis ubique fixa catenatae siluit compago tabernae. Interdum et ferro subitus grassator agit rem, Sic inde huc omnes tamquam ad vivaria currunt. saecula, quae quondam sub regibus atque tribunis His alias poteram et plures subnectere causas: sed iumenta vocant, et sol inclinat; eundum est; nam mihi commota iamdudum mulio virga adnuit. Ergo vale nostri memor, et quotiens te Roma tuo refici properantem reddet Aquino, me quoque ad Helvinam Cererem vestramque Dianam converte a Cumis. Saturarum ego, ni pudet illas, auditor gelidos veniam caligatus in agros." 305 310 315 320 SATURA IV 1-27.-Crispinus is again the subject of our Satire; this time for a piece of extravagance: he gave 6000 sesterces for a mullet. ECCE iterum Crispinus, et est mihi saepe vocandus ad partes, monstrum nulla virtute redemptum a vitiis, aegrae solaque libidine fortes 322 auditor P. adiutor p. w. deliciae; viduas tantum spernatur adulter. Quid refert igitur, quantis iumenta fatiget porticibus, quanta nemorum vectetur in umbra, iugera quot vicina foro, quas emerit aedes? Nemo malus felix, minime corruptor et idem incestus, cum quo nuper vittata iacebat • sanguine adhuc vivo terram subitura sacerdos. Sed nunc de factis levioribus: et tamen alter si fecisset idem, caderet sub iudice morum. Nam quod turpe bonis Titio Seioque, decebat Crispinum. Quid agas, cum dira et foedior omni crimine persona est? Mullum sex milibus emit, aequantem sane paribus sestertia libris, ut perhibent qui de magnis maiora loquuntur. Consilium laudo artificis, si munere tanto praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi. Est ratio ulterior, magnae si misit amicae, quae vehitur clauso latis specularibus antro. Nil tale exspectes: emit sibi. Multa videmus, quae miser et frugi non fecit Apicius. Hoc tu, succinctus patria quondam, Crispine, papyro hoc pretio squamam? Potuit fortasse minoris piscator, quam piscis, emi. Provincia tanti vendit agros: sed maiores Apulia vendit. 5 10 15 20 25 28-36. If a mere buffoon of the palace is so gluttonous, what shall we expect from the emperor? Listen and you shall hear. Quales tunc epulas ipsum glutisse putamus induperatorem, cum tot sestertia, partem exiguam et modicae sumptam de margine cenae, 9 vitiata P. 30 25 pretium p. ; squame P. w. squamam S. Valla. purpureus magni ructarit scurra Palati, 37-71. When Domitian was ruling, a Picenian fisherman caught a huge turbot, which he thought it advisable to present to the emperor. Cum iam semianimum laceraret Flavius orbem ultimus, et calvo serviret Roma Neroni, incidit Adriaci spatium admirabile rhombi ante domum Veneris, quam Dorica sustinet Ancon, Destinat hoc monstrum cymbae linique magister pontifici summo. Quis enim proponere talem aut emere auderet, cum plena et litora multo Si quid Palfurio, si credimus Armillato, quidquid conspicuum pulchrumque est aequore toto, autumno, iam quartanam sperantibus aegris, 33 facta P. 43 torpentis P. torrentis S. 40 45 50 55 stridebat deformis hiems praedamque recentem servabat: tamen hic properat, velut urgeat Auster: utque lacus suberant, ubi, quamquam diruta, servat ignem Troianum et Vestam colit Alba minorem, obstitit intranti miratrix turba parumper. Ut cessit, facili patuerunt cardine valvae ; exclusi spectant admissa opsonia Patres. Itur ad Atriden. Tum Picens, "accipe," dixit, "privatis maiora focis: genialis agatur iste dies propera stomachum laxare saginis, et tua servatum consume in saecula rhombum. Ipse capi voluit." Quid apertius? et tamen illi surgebant cristae. Nihil est, quod credere de se non possit, cum laudatur dis aequa potestas. 60 65 70 72-122.-The emperor summons his councillors to deliberate on the weighty question of providing a dish of sufficient size for the dainty. Pegasus, Crispus, the Acilii, Rubrius, and several others, hasten to the court. Sed deerat pisci patinae mensura; vocantur Anne aliud tunc praefecti? quorum optimus atque 67 saginam P. saginis S. p. w. 75 80 |