τὴν πτέρυγα, καὶ τουτὶ τὸ πλῆκτρον θἠτέρα, 1325 εἰς τἀπὶ Θράκης ἀποπέτου, κἀκεῖ μάχου. ΠΑ. νὴ τὸν Διόνυσον, εὖ γέ μοι δοκεῖς λέγειν, 1330 καὶ πείσομαί σοι. πέτομαι δ ̓ ὁδὸν ἄλλοτ ̓ ἐπ ̓ ἄλλαν μελέων ΠΕ. τουτὶ τὸ πρᾶγμα φορτίου δεῖται πτερῶν. ΚΙ. 1335 τί δεῦρο πόδα σὺ κυλλὸν ἀνὰ κύκλον κυκλεῖς ; ὄρνις γενέσθαι βούλομαι λιγύφθογγος ἀηδών. ΠΕ. παῦσαι μελῳδῶν· ἀλλ' ὅ τι λέγεις εἰπέ μοι. 1340 ΚΙ. ὑπὸ σοῦ πτερωθεὶς βούλομαι μετάρσιος ἀναπτόμενος ἐκ τῶν νεφελῶν καινὰς λαβεῖν ΠΕ. ἐκ τῶν νεφελῶν γὰρ ἄν τις ἀναβολὰς λάβοι ; καὶ πτεροδόνητα· σὺ δὲ κλύων εἴσει τάχα. ΠΕ. οὐ δῆτ ̓ ἔγωγε. KI. νὴ τὸν Ἡρακλέα σύ γε. ἅπαντα γὰρ δίειμί σοι τὸν ἀέρα εἴδωλα πετεινῶν αιθεροδρόμων, οἰωνῶν ταναοδείρων. ΠΕ. ὠόπ. KI. τὸν ἁλάδρομον ἁλάμενος 1350 ἅμ ̓ ἀνέμων πνοιαῖσι βαίην, 1355 ΠΕ. νὴ τὸν Δί ̓ ἔγωγέ σου καταπαύσω τὰς πνοάς. τοτὲ μὲν νοτίαν στείχων πρὸς ὁδόν, τοτὲ δ ̓ αὖ βορέᾳ σῶμα πελάζων, ΚΙ. ἀλίμενον αἰθέρος αὔλακα τέμνων. χαρίεντά γ' ὦ πρεσβῦτ ̓ ἐσοφίσω καὶ σοφά. 1360 ΠΕ. οὐ γὰρ σὺ χαίρεις πτεροδόνητος γενόμενος ; ΚΙ. ταυτὶ πεποίηκας τὸν κυκλιοδιδάσκαλον, ὃς ταῖσι φυλαῖς περιμάχητος εἰμ ̓ ἀεί; ΠΕ. βούλει διδάσκειν καὶ παρ ̓ ἡμῖν οὖν μένων KI. 1365 καταγελᾷς μου δῆλος εἶ. ἀλλ ̓ οὖν ἔγωγ ̓ οὐ παύσομαι, τοῦτ ̓ ἔσθ' ὅτι, πρὶν ἂν πτερωθεὶς διαδράμω τὸν ἀέρα. ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ. ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ. ΧΟΡΟΣ. ΣΥ. ὄρνιθες τίνες οἵδ ̓ οὐδὲν ἔχοντες πτεροποίκιλοι, τανυσίπτερε ποικίλα χελιδοῖ; K 1370 ΠΕ. τουτὶ τὸ κακὸν οὐ φαῦλον ἐξεγρήγορεν. ΣΥ. τανυσίπτερε ποικίλα μάλ' αὖθις. δεῖσθαι δ ̓ ἔοικεν οὐκ ὀλίγων χελιδόνων. 1375 ΣΥ. τίς ὁ πτερῶν δεῦρ ̓ ἐστὶ τοὺς ἀφικνουμένους ; ΠΕ. ὁδι πάρεστιν· ἀλλ ̓ ὅτου δεῖ, χρὴ λέγειν. ΣΥ. πτερῶν, πτερῶν δεῖ· μὴ πύθῃ τὸ δεύτερον. ΠΕ. μῶν εὐθὺ Πελλήνης πέτεσθαι διανοεῖ; ΣΥ. μὰ Δί ̓ ἀλλὰ κλητήρ εἰμι νησιωτικός, καὶ συκοφάντης, ΠΕ. 1380 ὦ μακάριε τῆς τέχνης. ΣΥ. καὶ πραγματοδίφης. εἶτα δέομαι πτερὰ λαβὼν κύκλῳ περισοβεῖν τὰς πόλεις καλούμενος ΠΕ. ὑπὸ πτερύγων τί προσκαλεῖ σοφώτερον; ΣΥ. μά Δί' ἀλλ ̓ ἵν ̓ οἱ λῃσταί γε μὴ λυπωσί με. 1385 μετὰ τῶν γεράνων τ ̓ ἐκεῖθεν ἀναχωρῶ πάλιν, ἀνθ ̓ ἕρματος πολλὰς καταπεπωκὼς δίκας. ΠΕ. τουτὶ γὰρ ἐργάζει σὺ τοῦργον; εἰπέ μοι, νεανίας ὤν, συκοφαντεῖς τοὺς ξένους ; ΣΥ. τί γὰρ πάθω ; σκάπτειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. 1390 ΠΕ. ἀλλ ̓ ἔστιν ἕτερα νὴ Δί ̓ ἔργα σώφρονα, ἀφ ̓ ὧν διαζῆν ἄνδρα χρῆν τοσουτονὶ ἐκ τοῦ δικαίου μᾶλλον ἢ δικοῤῥαφεῖν. ΣΥ. ὦ δαιμόνιε, μὴ νουθέτει μ', ἀλλὰ πτέρου. ΠΕ. νῦν τοι λέγων πτερῶ σε. ΣΥ. 1395 καὶ πῶς ἂν λόγοις ἄνδρα πτερώσειας σύ; ΠΕ. πάντες τοῖς λόγοις ἀναπτεροῦνται. ΣΥ. πάντες ; ΠΕ. οὐκ ἀκήκοας, ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρες ἑκάστοτε τοῖς μειρακίοις ἐν τοῖσι κουρείοις ταδί· δεινῶς γέ μου τὸ μειράκιον Διιτρέφης λέγων ἀνεπτέρωκεν ὥσθ ̓ ἱππηλατεῖν. ὁ δέ τις τὸν αὑτοῦ φησιν ἐπὶ τραγῳδίᾳ ἀνεπτερώσθαι, καὶ πεποτῆσθαι τὰς φρένας. ΣΥ. λόγοισί τἄρα καὶ πτεροῦνται ; ΠΕ. ΣΥ. φήμ ̓ ἐγώ. ὑπὸ γὰρ λόγων ὁ νοῦς τε μετεωρίζεται ἐπαίρεταί τ ̓ ἄνθρωπος. οὕτω καί σ ̓ ἐγὼ ἀναπτερώσας βούλομαι χρηστοῖς λόγοις τρέψαι πρὸς ἔργον νόμιμον. ΠΕ. τί δαὶ ποιήσεις ; ΣΥ. ΠΕ. ΣΥ. 1400 1405 ἀλλ ̓ οὐ βούλομαι. τὸ γένος οὐ καταισχυνώ. παππῷος ὁ βίος συκοφαντεῖν ἐστί μοι. 1410 ἀλλὰ πτέρου με ταχέσι καὶ κούφοις πτεροῖς μανθάνω. 1415 ὡδι λέγεις· ὅπως ἂν ὠφλήκῃ δίκην πάνυ μανθάνεις. ΠΕ. κἄπειθ ̓ ὁ μὲν πλεῖ δεῦρο, σὺ δ ̓ ἐκεῖσ ̓ αὖ πέτει βέμβικα· καὶ μὴν ἔστι μοι νὴ τὸν Δία 1420 κάλλιστα Κερκυραῖα τοιαυτὶ πτερά. ΣΥ. οἴμοι τάλας μάστιγ ̓ ἔχεις. ΠΕ. πτερὼ μὲν οὖν, οἷσίν σε ποιήσω τήμερον βεμβικιαν. ΣΥ. οἴμοι τάλας. ΠΕ. ΧΟ. οὐ πτερυγιεῖς ἐντευθενί; οὐκ ἀπολιβάξεις ὦ κάκιστ ̓ ἀπολούμενος; 1425 πικρὰν τάχ ̓ ὄψει στρεψοδικοπανουργίαν. ἀπίωμεν ἡμεῖς ξυλλαβόντες τὰ πτερά. πολλὰ δὴ καὶ καινὰ καὶ θαυ μάστ ̓ ἐπεπτόμεσθα, καὶ δεινὰ πράγματ ̓ εἴδομεν. ἔστι γὰρ δένδρον πεφυκὸς ἔκτοπόν τι, καρδίας ἀ πωτέρω, Κλεώνυμος, χρήσιμον μὲν οὐδέν, ἄλ- τοῦτο τοῦ μὲν ἦρος ἀεὶ ἀσπίδας φυλλοῤῥοεῖ. 1430 1435 1440 |