C. PLINII CÆCILII

SECUNDI

EPISTOLARUM

LIBER OCTAVUS.*

I.

Ex itineris æstu lectorem suum Encolpium in morbum incidisse, sollicite significat.

ITER commode explicui, excepto quod quidam ex meis

adversam valetudinem fervescentibus aestibus contraxerunt. Encolpius quidem lector, ille seria nostra, ille deli- » ciæ, exasperatis faucibus pulvere, sanguinem rejecit.

* Hunc librum non habent MSS. Palat. Voss. Helmst. Arnz. Oxon. Pariss. qui omnes superiori libro nonum subjiciunt, cumque eo volumini finem imponunt. Abfuit etiam

a Neustelteri Codd. E Cortianis unus Medic. habet. Habuit et Aldi Codex antiquissimus, cui Medic. in plerisque assentitur. ED.

I. ** Septicio, cui hoc epistolarum volumen dedicatum. ED.

2. Encolpius.... lector. Forte hoc ipsum nomen ab hero accepit, cujus ¿v xóλño in sinu esset, qui nou seria modo domini esset, sed etiam deli cia. G. Vid. quæ ad Epist. I, 2, 2, notata sunt. Cæterum hoc nomen non rarum fuisse vel incognitum veteribus, Wagnerus in dissert. ad Plin. Epist. I, 2, scripta ex Petronio et El. Lamprid. Vit. Severi, cap. XVII, docuit. E.

Quam triste hoc ipsi, quam acerbum mihi, si is, cui omnis ex studiis gratia, inhabilis studiis fuerit! Quis deinde libellos meos sic leget? sic amabit? quem aures meæ sic se3 quentur? Sed dii latiora promittunt. Stetit sanguis, resedit dolor. Præterea continens ipse, nos solliciti, medici diligentes. Ad hoc salubritas cæli, secessus, quies, tantum salutis quantum otii, pollicentur. Vale.

Si is, cui, etc. Desidero hic humanitatem tuam, Secunde. Ergo Encolpii tui omnis perit gratia, quod, exasperatis faucibus, libellos tuos legere non potest? S. - Aures

1

sic sequentur. Ut apud Quintil. II, 5,4: scripta oculis sequi. Illud hoc loco magis placet quam audiam. Ed. 3. Ad hoc, Malim ad hæc. Perpetua horum confusio. S.

m

II.

Vindemiæ emptoribus, quod fructus spem fefellerat, remisisse de pretio, et inde laudem consequutum esse nuntiat.

G PLINIUS CXLVISIO * SUO S.

ALII in prædia sua proficiscuntur, ut locupletiores revertantur, ego,ut pauperior. Vendideram vindemias certatim negotiatoribus ementibus: invitabat pretium, et 2 quod tunc, et quod fore videbatur. Spes fefellit erat expeditum omnibus remittere æqualiter, sed non satis æquum. Mihi autem egregium imprimis videtur, ut foris, ita domi, ut in magnis, ita in parvis, ut in alienis, ita in suis, agitare justitiam : nam si paria peccata, pares etiam

laudes, Itaque omnibus quidem, ne quis mihi non dona- 3 tus abiret, partem octavam pretii, quo quis emerat, concessi deinde iis, qui amplissimas summas emptionibus occupaverant, separatim consului: nam et me magis juverant, et majus ipsi fecerant damnum. Igitur iis, qui plu- 4 ris, quam decem millibus emerant, ad illam communem, et quasi publicam octavam, addidi decimam ejus summæ, quæ decem millia excesserat. Vereor, ne parum expres- 5 serim; apertius calculos ostendam. Si qui forte quindecim millibus emerant, hi et quindecim millium octavam, et quinque millium decimam tulerunt. Præter ea, quum 6 reputarem quosdam ex debito aliquantum, quosdam aliquid, quosdam nihil reposuisse, nequaquam verum arbitrabar, quos non æquasset fides solutionis, hos benignitate remissionis æquari. Rursus ergo iis, qui solverant, ejus, quod 7 solverant, decimam remisi: per hoc enim aptissime et in præteritum singulis, pro cujusque merito, gratia referri, et in futurum omnes quum ad emendum, tum etiam ad solvendum allici videbantur. Magno mihi seu ratio hæc, 8 seu facilitas stetit: sed fuit tanti: nam regione tota et novitas remissionis et forma laudatur. Ex ipsis etiam, quos non una, ut dicitur, pertica, sed distincte gradatimque tractavi, quanto quis melior et probio, tanto mihi

pro

Ciceroni Parad. II, et derisam Murena, c. 29. Hoc vult, Ex parva re recte administrata æque magna laus debetur auctori. G.

3. Ne quis mihi, etc. Expressit et hic Virgilium: vid. Æn. V, 305. S. -Solenne est hoc sensu abire; mox §8 obligatior abiit; sic et discedere. ED.

Occupaverant. « Occupare eleganter dicitur de pecunia, quæ aut sub usuris collocatur, aut pro qua metallifodinæ, agri, etc. emuntur, ut aliquid lucri et reditus habeamus. »> Clav. Cic. S.

6. Reposuisse. Solvisse. Seneca, de Benef. IV, 32: Ego quid cui debeam scio, aliis post longam diem repono, aliis in antecessum, etc. S.- Nequaquam verum. Jain advocarunt viri docti Horatianum illud epist. I, 7, ext. Metiri se quemque suo modulo ac pede verum est. Reliqua damus in Lexicis. G.. Verum dici æquum et justum multi et hoc loco monuerunt et ad alios auctores, ut Davis. ad Cic. Acad. II, 6; Prisc. XVIII. ED.

8. Pertica eadem, quæ decempeda, metiendi instrumentum. En.