Kur̲aḷ ner̲ik kataikaḷ

அக் அங்கே அதன் அதனை அது அப்பசு அப்பொழுது அவர் அவர்கள் அவள் அவன் அவனுக்கு அறிந்த அன்பு அனைவரும் ஆகவே ஆதிரை ஆபுத்திரன் ஆனால் இருந்தது இரும்பொறை இல்லத்திற்கு இல்லை இறந்த உடனே உணவு உயிர் உள்ளம் உன் எண்ணி எண்ணினார் எம் எல்லப்பர் என் என்பதை என்ற என்றார் என்று என்னும் என்னே என எனக்கு ஒரு ஒருவர் ஓர் கண்ட கண்ணகி கண்ணீர் கணவன் கபிலர் கர்ணன் கன்று குதிரை குந்தி குருதி குழந்தை கூடி கூறி கூறினார் கேட்ட கையில் கொங்கு கொடை கொண்டான் கொண்டு கொன்ற சர்க்கரை சாதுவன் சிலர் சிறந்த சிறுவன் செங்குட்டுவன் செங்கோல் செய்து செயல் சென்றான் சென்று சேரமான் சேரன் சேரன் செங்குட்டுவன் சோழ சோழன் தம் தமிழ் தமிழகம் தன் தாங்கள் தாய் தாயின் தான் துரியோதனன் தேரை தொண்டை நட்பு நம் நாட்டில் நாட்டு நான் நீ நீங்கள் நீதி நீர் நெல் நோக்கி பசு பசுவின் படை பல பலர் பறம்பு பாரி பாரியின் பின்பு புகழ் புலவர் புலி பெண் பெயர் பெரும் பெற்ற போர் போரில் போல் மக்கள் மகளிர் மகன் மன்னர்கள் மன்னன் மனம் மனுச்சோழன் மாறனார் மானம் மிகுந்த மூவேந்தர்களும் யார் யில் யும் வந்த வந்தான் வந்து வரும் வள்ளல் வள்ளலின் வாழ்ந்து விளங்கினான் வீதிவிடங்கன் வீரம் வீரர்கள் வேண்டும்