et Virgil. Ecl. III. 8. et Valckenaerii observata in Theocrit. Adoniaz. p. 208. C.

LXXIV.

Ακουε νῦν καὶ ἐμεῦ, Ρώγκα.

Ibid. p. 942. C. Reiz. Exc. p. 423. Ρώγκα pariter ac Φύσκα in fragmento proxime sequenti, mulierum nomina esse monuit Valckenaer. in Adoniaz. p. 305. C.

LXXV.

Αὐτῷ ὁρᾷς, Φύσκα.

Apollon. de Adverb. p. 623, 2. ed. Bekker.

LXXVI.

Ἡρακλῆς τεοῦς κάῤῥων ἦν.

Apollon. de Pronom. p. 355. B. Sic etiam correxerant Toupius et Valckenaer. p. 303. C. quum in Reizii Excerptis scriptum esset καρώνην. Minus feliciter Koenius, p. 839.

LXXVII.

Ἐκπεφήναντί τεος αἱ δυσθαλίαι.

Ibid. C. ἐκπέφαντι dederat Reiz. Exc. p. 424. ἐκπέφαν ται Valckenaer. p. 302. C.

Τί οὐ παρ ̓ ἐμὲ ἐστράφθη;

Ibid. p. 366. Β. παρὰ Δωριεῦσι μετὰ τοῦ ῖ, ἐμεί, συνεχῶς ̓Επίχαρμος χρῆται. κοινῶς μέντοι ὁ Σώφρων. τί οὐ

κ.τ.λ.

ου

LXXXII.

Ὑμέων γὰρ ἀπρὶξ ἔχονται.

Ibid. p. 382. A. Sic edidit Bekkerus. Adfirmat tamen Valckenaerius (auctore Ruhnkenio) ad Adoniaz. p. 368. scribi in codice Parisiensi υμέων γὰρ πρὶν ἔχονται.

LXXXIII.

ὁ δ ̓ ἐκ σκότες τοξεύων αἰὲν ἕνα τινὰ ὧν ζυγα

στροφεῖ.

Ibid. p. 382. C. ἐν ἴσῳ τῷ αὐτῶν παρὰ Συρακουσίοις τίθεται τὸ ὧν. Σώφρων· ὁ δ ̓ ἐκ κ.τ.λ.

ζυγοστροφεῖ. Reitzius ζυγοστοιχεῖ.

Bekkerus corrigit

[Cetera mor sequentur.]

We have been favoured with the following unpublished treatise of a Greek Physician, by a gentleman, now residing in England, a native of Greece, whose talents and accomplishments are well known to many of our readers.

To an extensive acquaintance with the languages of modern Europe, he unites a critical and philosophical knowledge of the ancient language of his native country. Thus qualified to be the worthy successor of the venerable and learned Korai, he will it is to be hoped, devote his abilities to the cultivation of a national taste, and to the promotion of an independent spirit amongst his oppressed countrymen.

We subjoin his letter to the Editor of this Journal.

With regard to the author of this Treatise, it seems pretty certain that it was not Alexander Aphrodisiensis, but Alexander Trallianus, who also is supposed to have written two books, Ιατρικῶν καὶ φυσικῶν προβλημάτων, falsely attributed to Alexander of Aphrodisia. The MS. from which the present Anecdoton was copied, is in the Laurentio Medicean Library at Florence, XIV. plut. 75. Bandini Catal. III. col. 161. There is another in the Imperial Library at Vienna. Lambec. Comm. VI. col. 232. See Fabricii Biblioth. Græc. T. V. p. 664. ed. Harles.

Τοῖς τὸ Κριτικὸν ἐκδιδοῦσι Μουσεῖον φιλομούσοις Ἑλληνισταῖς Δημήτριος Γεωρ γιάδης Σχινᾶς ὁ Βυζάντιος.

Ταῖς Φλωρεντιναῖς ἤδη ποτὲ προσδιατρίβων Βιβλιοθήκαις, καὶ τὰ πατρῷα ἐκεῖνα καὶ προγονικὰ ἀνελίττων Χειρόγραφα, πρὸς ἄλλοις πολλοῖς μέχρι νῦν ἀνεκδότοις καὶ τῷ περὶ Πυρετῶν τῷδ ̓ ἐνέτυχον ἐν τῇ ἀπὸ Μεδίκων Λαυρεντινῇ. Ἴστε δὲ δήπου οὺς μὲν ἀπό γε τῆς ἐπιγραφῆς εἰς ̓Αλέξανδρον τὸν Αφροδισιέα, τινὰς δ ̓ οὐκ οἶδ ̓ ὅθεν εἰς ̓Αλέξανδρον τὸν Τραλλιανὸν, καὶ ἄλλους εἰς ἄλλους τὸ σύγγραμμ ̓ ἀνάγοντας· Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο μὲν Γεώργιον ἴστε Οὐάλλαν ἐκ τῶν ἑλληνικῶν εἰς τὰ λατινικά, οἷα ἐν ἐκδόσεσι φέρεται, μεταγραψά μενον γράμματα, αὐτὸν δ ̓ Οὐάλλαν, εἰ μή γε äγροικον ὅλως, φαῦλον γοῦν τὰ πολλὰ τῶν ἀρχετύπων μεθερμηνευτὴν μηδ ̓ ἀξιόχρεων ὄντα. Ὅπως ἄρα τό τ' ἀνέκδοτον, λόγου ἄλλως καὶ σπουδῆς, καί τοι τῆς ἐκ Περιπάτου ὄζον περιεργίας, παρὰ τοῖς τὰ τοιαῦτα σοφοῖς ἥκιστ ̓, οἶμαι, ἀνάξιον, τύποις προΐη ἐς τὸ δημόσιον, ἥ τε Οὐαλλεία μετάφρασις τῶν ἀδικημάτων παράσχῃ ἐν παραθέσει τὸν ἔλεγχον, ὑμῖν νῦν, τοῖς καὶ θεραπείᾳ πάσῃ

τὰς Ἑλληνικὰς θεραπεύουσι Μούσας, καὶ Μουσεῖον αὐταῖς, ὡς ὁρῶ, ἀνιδρυκόσιν ὡς ἄριστα, πέμπω· ἔστι δ ̓, ἵνα τῶν ἄλλων Φαβρικίῳ τε τῷ βιβλιακωτάτῳ καὶ οἷς μὴ ἐκ καιροῦ μόνον ταῦτα μεμέληκεν, ὑπεκστῶ, τὸ περὶ Πυρετῶν τοῦτο πέμπτης καὶ δεκάτης ἑκατονταετηρίδος διφθερῶν ἀπόγραφον, χειρὶ μὲν Ἰωάννου γεγραμμένων Ρώσου Κρητὸς, αναλώμασι δ', ὡς αὐτὸς αὐτογράφως ὁ ἀντιγρα φεὺς μαρτυρεῖ, τοῦ μεγίστου Λαυρεντίου Δεμέδεζη. Ἀλλ ̓ ἦν μὲν καλλιγράφου, ὀρθογράφου δ ̓ οὐκ ἦν ἡ τοῦ Ρώσου χείρ, καί μ' ἔστιν ὧν, ὡς κατιδεῖν διεξιοῦσι παρέσται, εἰς ἐπανόρθωσιν και τηνάγκασεν. Εἰ μὲν οὖν, τὸ σύγγραμμά ποτ' αποδεχόμενοι, μὴ ἀπάξι, ἃ ὑπέρ τε προσῳδίας ὑπέρ τε λέξεως προὐθέμην ἐγὼ, τῇ ὑμῶν αὐτῶν εὕροιτε κρίσει· εἰ δὲ μὴ, καὶ χαρίσαισθε ἄν· μοι νὴ δία, ἦν ἐξ ἀρχῆς καταλύσαντες, κρείττω ἀντικατασκευάσητε· οὕτω γὰρ ἄν με καί τι απο λαῦσαι τῆς ὑμετέρας περὶ τὰ τοιαῦτα δεινότητος. Ἔρρωσθε

Εγράφη εν Λονδίνῳ

ἀπὸ τοῦ Γυιλφορδείου Οἴκου

φωιθ', ὀγδόῃ ἐπὶ εἰκάδι μηνὸς Ιανουαρίου.