hoc arcana modo? maiorem tertius illa summam, quam patulae vix ceperat angulus arcae ? Si vero et pater est, "Comedam," inquit, “flebile nati sinciput elixi Pharioque madentis aceto." 86-89.-Some do it because they believe in no gods at all. Sunt in Fortunae qui casibus omnia ponant, et nullo credunt mundum rectore moveri, natura volvente vices et lucis et anni, atque ideo intrepidi quaecunque altaria tangunt. 75 80 85 90-99.—Others will bear any punishments the gods like to inflict, so they may keep their ill-gotten gain. Est alius metuens, ne crimen poena sequatur : dummodo vel caecus teneam, quos abnego, nummos. 90 35 95 100-108.—Besides, divine vengeance is slow: sometimes it never comes at all. Ut sit magna, tamen certe lenta ira deorum est. Multi ille crucem sceleris pretium tulit, hic diadema." Sic animum dirae trepidum formidine culpae confirmat; tunc te sacra ad delubra vocantem praecedit, trahere immo ultro ac vexare paratus. 105 109-119. And so their boldness is taken for confidence, and your appeals to Jove to punish such barefaced perjury produce no response. Nam cum magna malae superest audacia causae, tu miser exclamas, ut Stentora vincere possis, in carbone tuo chartā pia thura soluta ponimus, et sectum vituli iecur albaque porci omenta? Ut video, nullum discrimen habendum est effigies inter vestras statuamque Vagelli." 120-142.-Just listen to common-sense; for your trouble is too small for the consolation of philosophy; look around, and see the numberless cases worse than your own. Must others suffer and you be exempt? Accipe quae contra valeat solatia ferre, 107 confirmat S. confirmant P. w. 120 et qui nec Cynicos, nec Stoica dogmata legit Sed si cuncta vides simili fora plena querela, si, deciens lectis diversa parte tabellis, vana supervacui dicunt chirographa ligni, 125 130 135 140 143-161.-Look at the robberies, the incendiarism, the sacrilege, the poisonings, the parricides; spend a few days at the court of the Praefectus Urbi, and then lament your own case, if you dare. Rem pateris modicam et mediocri bile ferendam, si flectas oculos maiora ad crimina. Confer conductum latronem, incendia sulfure coepta atque dolo, primos cum ianua colligit ignes: confer et hos, veteris qui tollunt grandia templi 145 pocula adorandae robiginis et populorum et deducendum corio bovis in mare, cum quo Haec quota pars scelerum, quae custos Gallicus urbis usque a lucifero, donec lux occidat, audit? 150 155 Humani generis mores tibi nosse volenti sufficit una domus; paucos consume dies, et dicere te miserum, postquam illinc veneris, aude. 160 162-173.-No one wonders at the goitre among the Alps; no one laughs at the pigmies in Thrace; nor should any one complain of dishonesty at Rome. Quis tumidum guttur miratur in Alpibus ? aut quis) in Meroe crasso maiorem infante mamillam ? 165 170 174-198.-"Shall perjury, then, go unpunished? Revenge is sweet." Ah! but Chrysippus would not say that, nor Socrates: revenge marks the petty spirit. Besides, there is the punishment of conscience which never fails. "Nullane periuri capitis fraudisque nefandae 180 185 poena erit?" Abreptum crede hunc graviore catena 175 protinus, et nostro-quid plus velit ira ?-necari arbitrio manet illa tamen iactura, nec umquam depositum tibi sospes erit: sed corpore trunco invidiosa dabit minimus solatia sanguis : "At vindicta bonum vita iucundius ipsa." Nempe hoc indocti, quorum praecordia nullis interdum aut levibus videas flagrantia causis. Quantulacunque adeo est occasio, sufficit irae: Chrysippus non dicet idem nec mite Thaletis ingenium dulcique senex vicinus Hymetto, qui partem acceptae saeva inter vincla cicutae accusatori nollet dare. Plurima felix paulatim vitia atque errores exuit; omnes prima docet rectum Sapientia: quippe minuti semper et infirmi est animi exiguique voluptas ultio. Continuo sic collige, quod vindicta nemo magis gaudet, quam femina. evasisse putes, quos diri conscia facti mens habet attonitos et surdo verbere caedit occultum quatiente animo tortore flagellum? Poena autem vehemens ac multo saevior illis, quas et Caedicius gravis invenit et Rhadamanthus, nocte dieque suum gestare in pectore testem. Cur tamen hos tu 190 195 199-208.-Remember the Spartan who was punished because he merely meditated a dishonest act. Spartano cuidam respondit Pythia vates : |