spectu volavit. άvoлałα sumitur adverbialiter; nominat. scil. plur. neut. ab avолαłos, -a, -ov, quasi ex a priv. et õлτoμaι, video.

323. —diodaro] suspicats est. aor. 1. med. sine augm. reduplicato 6, ab olo, puto.

326. Εΐατ'] pro ἥντο.

340. —πινόντων·] pro πινέτωσαν. Vide Vol. Ι. ad p. 99. n. 3. 343. Toinv yao nɛçaλṁ лooέw,] tale enim caput, i. e. talem virum desidero. Sic Hor.-desiderio-tam chari capitis. L. i. Od. 24.

344. —καθ' Ελλάδα-] Κατὰ τὴν Θετταλίαν, ἀπὸ μιᾶς πόλεως, 14 óvóμarı Elλádos. Schol. Rectè, nam Homerus nusquam utitur voce Ελλάς pro universa Graecia, nec 'Ελληνες pro omnibus Graecis. 349. Ανδράσιν αλφηστῇσιν,] ἀλφηστησιν, dat. plur. Ion. pro αλφησταῖς, ab αλφηστὴς, οὔ, δ, inventor, ab αλφέω, invenio. ἄνδρες αλφησταί in genere sunt ἄνθρωποι, DAMM.

352, 353. Hvis dzovóvτecói, &c.] quae audientibus recentissima obversetur auribus. Idem. ακουόντεσσι, pro ακούουσι.—ἐπιτολμάτω sustineat.

361. —пɛлvvμέvov-] Vide suprà ad v. 213.

373. —ἵν ̓ ὑμῖν μῦθον απηλεγέως αποείπω,] ut vobis sermonem sine curd [i. e. audenter] edicam. dлŋλɛуéws, adv. ab dлηλɛуns, non curans, quod ex ἀπὸ et αλέγω, curo.

379. —παλίντιτα ἔργα γενέσθαι·] facta retributa fieri.

381. —ὀδαξ ἐν χείλεσι φύντες,] i. e. ἐμφύντες χείλεσιν ὀδαξ, adhaerentes labris mordicus, i. e. dentibus, Angl. making their teeth adhere to their lips, i. e. gnawing their lips. Nam, ut observat Dammius, ἐμφῦναι est ἅψασθαι γενναίως καὶ ἐμπλακῆναι καὶ olov eis Ev yevéolai. Vide II. a, 513.-Rs Exεr' ¿μπε¶vvĩa, Sic timebat adhaerescens, Angl. thus she held fast clinging; sermo est de Thetide suppliciter adhaerescente genibus Jovis.

383. Avtivoos-] Inter procos Penelopes admodum conspicuus. Nobilis erat Ithacensis, superbus, audax, et imprimis Telemacho infestus.

336, 387. Μή σέ γ'βασιλῆα Κρονίων Ποιήσειεν.] Angl. Ο may Jupiter never make thee king, tv dμpiáào 10άan, in the seabegirt Ithaca. Haec loquitur deridens Telemachum.

391–393. —tetózoa;] Hic et interdum alibi reddi potest esse; quamquam revera sit à verbo τεύχω, τεύξω, τέτευχα, τυχθήσομαι, Titvyuai, affabrè facio, extruo, affingo, &c. quod verbum, quamvis in operibus, navibus scil. aedibus, poculis, scutis, adhibeatur propriè ; latiùs de diis tamen et hominibus usurpatur, quorum vel natura, vel officium, vel status describendus est. Hoc in loco τετύχθαι id fere significat, quod Lat. dicitur natura comparatum esse; seu mavis, hîc et alibi, cum minimo sententiae damno, saepè poteris hoc verbo, esse, rem totam conficere. I. T. Où μèv yap, "refertur istud "yag ad id quod eleganter reticetur: Miror te ita dixisse: vel "Tibi in hac re non assentior: non ENIM, &c." [Vide ad II. &, 22.] CLARKE, τι κακὸν βασιλευέμεν, aliquid malum est regem esse : αἶψά τέ οἱ δῶ Αφνειὸν πέλεται, statimque ei [i. e. regi, quod βασιλευέμεν, regnare, regem esse, indicat,] domus dives fit. " do pro doua. P.

394. Αλλ' ήτοι βασιλήες Αχαιών, &c.] Principes Achaeorum juvenes et senes, ex quibus potest rex eligi: ergo soli vos juvenes proci non estis ii, ad quos solos spectat regis dignitas :inest praeterea his verbis lenis quidam μvzτng in Antinoum. Damm

15

6.

17.

398. δμώων, οὕς μοι ληίσσατο, &c.] servorum, quos mihi (flio et heredi suo) praedando peperit Ulysses. Ergo bellicosum patrem innuit fuisse, qui servos ex bellicâ praedâ ceperi Idem.

399. -Evgvua xos] Nobilis quoque Ithacensis, unus ex procis Penelopes, mitior aliis ingenio, sed callidior. Hic blanditur Telemacho decipiendi causâ. Idem.

402. —dóμɑoiv oïõiv] aedibus tuis: nam olov, quod idem est ac ols, videtur hîc poni pro dots.

403. Mǹ ragor €200 dvng,—] Angl. For never may the man come, ὅστις ἀποῤῥαίσει κτήματά σε αέκοντα βίηφι, who shall violently destroy thy possessions against thy will! Ubi observa, verbum anoαiw habere duplicem accusativum; et fingi, quod est pro ẞin, Ion. pro Bia, hîc sumi adverbialiter.

408. τοι] τιν', Wolfius et alii. Ρ.

409. τόδ ̓ ἱκάνει ;] hic venit ? nam τόδε saepe significat idem ac ἐνταῦθα, δεῦρο, hic, hic.

410, 411. Οἷον ἀναΐξας ἄφαρ οἴχεται,] Quam exsurgens statim abit! οὐδ ̓ ὑπέμεινε Γνώμεναι neque toleravit ut cognosceremus : γὰρ οὐ μὲν ἐῴκει κακῷ [κατά] τι εἰς ὦπα, non enim vultu similis est vili homini. γνώμεναι, contractè γνῶναι.

414. dryeλins] Haec vox hîc vulgò putatur esse dat. pl. Ion. pro ayyeliais sed quia verbum 200t sequitur in sing. num. quod con structionem efficit valde duram, mallem Eustathio adstipulari, qui legendum proponit dyyɛlins in gen. sing. adeo ut regatur ab vnÒ subintellectá. Nam quod à Sam. Clarke F. observatur, verbum scil. лεioομαι cum Genitivo constructum apud Poëtam nusquam occurrere, id quidem minimè ad rem esse videtur. Nam лɛi0ouα in voce passivâ, significans persuadeor, necessario habet post se gen. cum prаеp. vлó. Sed лεibouα, in voce med. significans pareo, obtempero, obedio, &c. habet post se dativum. Praefert tamen dryeλins edit. Oxon. Ετει, α ώ. Vide infra p. 95. Apoll. L. iii. v. 307, 308. P. 433. oνлoг'—] nunquam, cum eâ, scil.

441. Βῆ δ ̓ ἴμεν-] Vel βῆ δ' ιέναι, vel βῆ δ' ιέναι, locutio frequens apud Homerum; gradiebatur ire, perrexit ire. [cf. Il. d, 199, et 209. ε, 167. ✈, 220, &c.] sic etiam faox 101, vade, age, Il. ß, 8.

442. —ἐπὶ δὲ κληῖδ ̓ ἐτάνυσσεν ἱμάντι.] Constructio est ; ἐπετάνυσσεν δὲ κλ. ἱμάντι. pessulumque obtendit loro.

443. -oids dato,] ovis floridá land. awros vel -ov, flos, praestantissimum cujusvis rei.

444.-épgαd'] Vide suprà ad v. 273.

* Εκ τῆς ̔ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ε.] Ex HOMERI ODYSS. LIB. V, 43-269. Jupiter Mercurium mittit ad Calypso, ut eam jubeat dimittere Ulyssem. Calypso aegrè paret imperio Jovis; et Ulyssi materiem et instrumenta ad ratem fabricandam subministrat Ulysses, rate fabricatâ, ab insulâ Calypsûs solvit.

43. diάxτopos-] Vide suprà ad a, 84.

44. Avτin' čñεio-] Conf. suprà a, 96; et Aen. iv, 238. Dixe rat, &c.

47. Ellero de ga6dov,-] Tum virgam capit, &c. Aen. iv, 242. Conf. Statii Thebaid. i, 306. Hor. Carm. L. i. Od. x, 17.

48. ύπνωοντας] dormientes, pro ὑπνόοντας, ab ὑπνόω, dormo. 50. Πιερίην] Πιερία, ὄρος Μακεδονίας, ἱερὸν Μουσῶν. Schol. 51. —λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς,] Τὴν ὁρμὴν, οὐ τὸ σῶμα. Λάρος δὲ, ὄρνεον θαλάσσιον. Schol. Angl. a gull; or sea-mew. Vide Aen.

iv. 254.

54. Τῷ] i. e. τούτῳ λάρῳ scil.

56. —πόντου—ἰοειδέος] ἰοειδής, έος, δ, ή, nigricans, ὁ μέλας, ὁ ἄνθους του [ foris violae] εἶδος ἔχων, speciem et formam habens. DAMM. 59. —ἐπ' ἐσχαρόφιν-] ad focum. ἐσχαρόφιν, Poëtice pro ἐσχάρα. 60. εὐκεάτοιο,] εὐκέατος, -ου, ὁ, ἡ, quod facile finditur, ex εὖ et κεάζω, findo. θύα, ή, vel, ut hic, θύον το, thya arbor. " Est δέκα σε δρον εὐῶδες,” inquit Dammius, “ maxime si ligna ejus uruntur.” 62. Ιστὸν ἐποιχομένη,] Angl. plying the loom. Vide Il. α, 31.

66

σε

63. ̔Υλη δὲ σπέος-] Οrdo est: Υλη δὲ τηλεθόωσα πεφύκει αμφὶ σπέος, Sylva autem virescens circumcreverat specum. τηλεθάω, verhum poéticum, idem quod θάλλω, praes. part. τηλεθάων, contracte τηλεθῶν, unde Homericum τηλεθόων, reduplicato scil. dimidio τοῦ ω, quod est σμικρόν.

66. —ἴρηκές-] Ιωνικῶς ψιλοῦται.-Κορῶναι δὲ εἰνάλιαι, κατὰ 18 τοὺς Παλαιούς, αἱ αίθυιαι. EUSTATHIUS. Angl. commorants.

69. Ημερὶς ἡβώωσα,] Vitis pubescens, Angl. a young luxuriant vine. "On arriva à la porte de la grotte de Calypso,-elle étoit tapis"sée d'une jeune vigne, qui étendoit également ses branches souples de σε tous cótes.” Les Aventures de Télémaque, par Fenelon, Liv. i. Ημερίς, Αμπελος, εἰς διαστολὴν τῆς ἀγρίας,—Schol. ἡρώω, verbum poéticum, idem quod ήβάω. τεθήλει, plusquamperf. med. verbi θάλλω, floreo, τίτεο ; τέθηλα, quod est praes. perf. signif. Angl. I flourish, velut am become luxuriant; ἐτεθήλειν, vel Ionice τεθήλειν, in plusq. Ifourished. Vide notas S. Clarke ad Iliada, passim ; et Origin and Progress of Language, vol. ii. Vide etiam horum Coll. Vol. I. p. 151. n. 4.

14. Θηήσαιτο] Pro θεάομαι dicunt interdum Iones θηέομαι, f. θηήσομαι. Sic v. 75. θηεῖτο, pro ἐθηέετο. item v. 76.

84. —δερκέσκετο,] More Ionico, pro ἐδέρκετο, imperf. a δέρκω, vel δέρκομαι, aspicio.

66

66

86. βιγαλόεντι ] σιγαλόεις vulgo redditur admirabilis, admirandus ; cum admiratione et silentio spectatus; quasi à σιγή, silentium. Vir doctissimus Joannes Taylor, in Lection. Lysiac. 703. legendum conjicit hîc et alibi passim apud Homerum, (ope Aeolicae literae F, quam Digamma vocant,) σιγαλόεις. “Vexatissima,” inquit, “ ista “ ῥήγεα vel ἡνία, εἵματα, δέσματα ΣΙΓΑΛΟΕΝΤΑ, quae passim “ apud Homerum leguntur,emendari jubeo semper δικαλόεντα. " Qui à σιγή deducunt, vel potius cogunt, operam ludunt. Σιαλῶσαι apud Hesychium est ποικίλαι. Recte igitur Σιγαλόεν (corrupte “ Γ pro F) exponitur ab eodem ποικίλον τῇ γραφῇ, λαμπρόν, κι Η Σιγαλόεντα, λαμπρά, ποικίλα, καὶ τὰ ὅμοια. Caeterum de Digamma Aeolico, deque ejus usu multiplici, vide Foster on Accent and Quantity, p. 122. Dawes Miscell. Crit. Edit. Burgess, p. 113. et quae ibi annotavit editor doctissimus, p. 396. caeterosque de hac materiâ scriptores ab eo indicatos. "Vid. Reisk. Or. Vol. 6. p. 287. P. 87. Ερμεία χρυσοῤῥαπι,] Mercuri aurea virga. Ερμέας, vel Ερμείας, vel contractè Ἑρμῆς. Mercurius. ειλήλουθας, Poëtice pro ἐλήλυθας, vel ἤλυθας. Sic Iliad. α, 202. et alibi.

88. —πάρος γε μὲν οὔτι θαμίζεις.] Quum πάρος, antea, cum temVoL. II.

25

2 Κ

19.

20.

pore praeterito conjungi postulet, Barnesius hîc legendum proponit Jauses, in imperfecto, sine augm. pro ¿0άuices, ut sensus sit, antea quidem neutiquam frequens hic adesse solebas; quod non improbat Sam. Clarke F. Sed nihil mutatione opus est: Nam alibi Homerus hoc adverbium cum tempore praesenti conjungit; tumque reddi possit, alias. Sic, [Iliad. a, 553.] Kai λíny σe лágos y out εigouai, ούτε μεταλλῶ· Et omnino te alias neque interrogo neque perscrutor. Juno scil. alloquitur Jovem. [Od. 2, 36.]-oбa лágos εióir agora. quicunque alias sunt praestantissimi. Inf. p. 24. Et hic,-alias qui dem tu non frequens ades hîc. Vide Iliad. 6, 386, 425.

90. εἰ τετελεσμένον ἐστίν.] εἰ φύσιν ἔχει τοῦ δύνασθαι τελειω θῆναι, ἢ δυνατόν ἐστι γενέσθαι. Schol.

93. κέρασσε-] Pro ἐκέρασε, ἃ κεράννυμι.

94.0] comedebat; ab eo, quod idem est cum ¿oíw. 95.-page-] pro noe, refecerat. Non à praeterito med. йpapa, sed ab aoristo ngapоv. CLARKE, ad Iliad. 6, 110.

103. —Aids-Aiyoyao] Aegidem habentis Jovis. Sunt qui vertunt, à capra nutriti. Vera autem prior interpretatio. Idem, ad α, 202. " 1. 104. παρεξελθεῖν, Wolfius, pro παρὲς ἐλθεῖν. Ρ.

10 A0nvainy áhítovτo,] peccárunt graviter in Minervam. [dhi Téo et dhɛito, in aor. 2. m. ivóμnv.] Cf. Aen. i, 39. Pallasne exurere classem, &c. et quae ibi annotavit celeberr. Heynius.

110. —απέφθιθον] perierunt. ἀποφθίθω est Ionice pro αποφθίνο ual, pereo.

111. —лéλɑõõε.] appropinquare fecit, appulit. Scriptum est cum duplice 6, quia fut. et aor. 1. Éлéλada, penult. corripiunt.

118. —Enλ nuovεs] Angl. jealous, à ¿nλéw, f. now. Scribitur et, teste Eustathio, δηλήμονες, ὅ ἐστι βλαπτικοί. Sed hoc frigidum. 119, 120. —άɣáα00ɛ] invidetis. Occurrit ayaw tantùm in formâ med. dydɛɛ, contracté a yacoe, duplicato a, a yacoɛ, more Home rico. Sic infra, 122, Αγάασθε in imperf. ποιήσετ', i. e. ποιήσεται.

123, 124. Εως μιν] Pronuntiabatur ώς μιν. CLARKE Ορτυγίη, τῇ Δήλῳ· νῆσος δὲ ἡ Δῆλός ἐστιν ἀνὰ μέσον τῶν Κυκλάδων. Schol. [Vide Coll. Gr. Min. ad p. 46. n. 2.] —Agteμis ȧyvn. Hor. Carm. Lib. iii. Od. iv.-et integrae Tentator Orion Dianae, Virgined domitus sagitta, zatέñɛøvεν, à perf. med. verbi gέvo, occido, oritur novum verbum πεφένω, per sync. πέφνω, unde in imperf. ἔπεφνον.

125, 127. Ὡς δ' ὁπότ' Ιασίωνι-] Δημήτηρ μὲν Πλοῦτον ἐγείνατο, δια θεάων, Ιασίῳ Ηρωϊ μιγεῖσ ̓ ἐρατῇ φιλότητι. Hesiod. Theogon. 969.- vμ εľžada, suo animo obsecuta.—Nei ¿vì tqıñóλqr Angl. in a thrice tilled fallow. Caeterùm apud Jasionem, post diluvium, inventa sunt semina frugum. Undè Ceres eum adamâsse dicitur.

129. aya¤0ε,] Wolf. invidetis; contr. pro dydɛ00ɛ. Aliter aya 60ε ab arauai. Vide suprà ad v. 119.

130.лeρi τоórios Beбαшτα-] Angl. riding on his keel. Ab obsoleto Baw, venit in perf. med. Sébaα, in particip. Be6aas, in gen. Bebαóros, et Bebaτos. Vide Sam. Clarke, ad II. v. 46. etiam Fragm. Gram. Gr. p. 18.

132. —λoas—] Per sync. pro λάoas. Ita vulgò; sed amicus meus doctissimus Tho. Burgess, Exoa, inquit, (quod Grammatici contractum esse aiunt ab ¿λάoα) idem esse putem ac ella, sed antiquioris formae. Ab ἔλω nempe, sive ἔλλω, ἔλβω, ἔλβαι, ut à κέλλω, xéλ6α, &c. Index iv ad Dawes. Mise. Crit. xeάw, findo, f. xɛáoɑ

aor. I ixiada, et apud Hom. éxéadoa, ut sit penultima longa. Vide 20. suprà ad v. 111.

133. Evo alho-] Hi duo versus, qui rem jam satis notam ex superioribus exprimunt, merito suspecti sunt Ernestio; nec sunt in comment. Eustathii.

139. Eggέtw,] Angl. Let him begone, Ulysses scil. Mirum hoc cuiquam unquam ambiguum fuisse; uti Scholiastae apud Barnesium. 140. -лεμш de μiv-] Non: dimittam ipsum nusquam ego: Immo dimissura erat: sed nusquam eum deducere-prosequi potero, ut mox, et alibi. ERNESTI.

144. —ασκηθής-] ασκηθής. Idem fere sensus atque sonus vocis Gothicae scathe. T. Y. Eadem vox benè nota apud Scotos.

150. Hr'] i. e. niɛ, ibat. Ab ta, et elo, pro quo eiui, eo, vado; est imperf. in usu apud Hom. ïov, -iɛs, -iε et perf. med. nia, -ias, E quae formae saepissimè occurrunt.

152. sazgvógiv Tégooνto] A lachrymis siccabantur. dazgvópiv, i. e. ἀπὸ δακρύων. κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰων-Εν δάκρυσιν ἦν αὐτῷ ὁ τοῦ βίου χρόνος, καὶ κατετήκετο. Schol.

154. —lavεozɛv-] Ionicè pro lavɛ, ab lavw, respiro, dormio: sic paulo infra δερκέσκετο pro ἐδέρκετο.

163, 164. dva izgiα лñ§α-] Angl. but make a close-compacted deck-ta izpia sunt tabulata, quibus navis contegitur supernè. лnsa proprie significat compinge tibimet ipsi, vel tuo commodo; ut planè indicat vox med. [Vide Vol. I. ad p. 37. n. 6.] negoɛidéα novTov, obscurum pontum. Notandum: dno, dépos, ó, aër: sed ano, vel Ion. nne, égos, n, [undè nepoed ns,] caligo, nebula.

170. " κρήναι] Wolf. a κραίνω. κρῖναι, Vulg. τελειώσαι, Schol. Ρ. 21 171. —ñoλúτλas-] Vide suprà ad α, 1.

174. —xéλɛα-] Iambus est. Eadem synaloepha saepè occurrit. Sic infrà p. 22. v. 215. Jɛa, p. 23. v. 231. işúï, quod potius sine diaeresi scribendum, p. 37. v. 283. Néa, p. 39. v. 347. zgéα. T. Y. Idem saepe notatum à Sam. Clarke. Vide ad Iliad. a, 18. B, 268. &c. 175. vñes εioai] sunt naves utrinque aequales, vel aequales sibi ab utroque latere, atque ita ad navigandum aptissimae. Sic Schol. ἴσαι κατὰ τοὺς τοίχους. De—περόωσι, vide supra ad α, 25.

181. Xagi té μiv natégežev,] Angl. and she stroked him with her hand. Idem versus saepe occurrit apud Homerum. zaragέw, blandè mulceo. Vide Il. a, 361. Od. d, 610, &c.

182. Η δὴ αλιτρός γ' ἐσσὶ,] Τὸ αλιτρὸς ἐσσὶ, καὶ οὐκ ἀποφώλια εἰδὼς, ἀντὶ τοῦ ἤλιτες καὶ οὐκ εἶπας τὸ ἀληθὲς, καὶ ταῦτα μὴ ἀπαί δευτος ὤν· ἀποφώλιος γὰρ ὁ ἀπαίδευτος καὶ αδίδακτος. EUSTATH. "Profectò improbus es, et non incauta sciens. CLARKE. P.

183, 184. -¿лεgáσons aroρevõαι.] induxisti in animum proloqui. poá so, dico; poá Soua, in voce med. delibero: tлøgážouai, cogito, molior, induco in animum; èлɛ¶çάoons, aor. 1. pass. in sensu med. [Vide suprà ad a, 2. item Vol. I. ad p. 7. n. 10.] Iota võv tódɛ Tala-Conf. Aen. xii, 176. Esto nunc sol testis, &c. Ibid. 181, 197, 816. ix, 104. x, 113. vi, 323.

195. -xά015εv] resedit; subaudito scil. pron. recipr. nam iw, vel zabio est sedere facio. tev paulò infrà, sedit. Vide Vol. I. ad. p. 3. n. 7.

205. συ δὲ χαῖρε καὶ ἔμπης.] Τὸ ἔμπης, ὃ καὶ ἔμπα λέγεται, 22. ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, ὅμως σημαίνει. Schol. Quae si vera sit interpre