Gui. Arv. Gui. Arv. My clouted brogues from off my feet, whose rudeness Answer'd my steps too loud. Why, he but sleeps: If he be gone, he'll make his grave a bed; With fairest flowers While summer lasts and I live here, Fidele, none, To winter-ground thy corse. Prithee, have done; And do not play in wench-like words with that Say, where shall's lay him? Gui. By good Euriphile, our mother. κοιμᾶσθαί μιν ἔδοξα, ποδῶν ἀπέδυσα δ ̓ ἀμύκλας ταί μοι νισσομένῳ τιν' ἄγαν ψόφον ἀντάχησαν. Γ. οὐ μὰ Δί', ἀλλ ̓ εὕδει γ ̓· εἰ δ ̓ ὧν ἀπὸ κάρτα βέβακεν, οὐ τάφω, ἀλλ ̓ εὐνᾶς ὅ γα τεύξεται· ἀμφὶ δὲ Νύμφαι b αἰεὶ φοιτασεῦντι· τεοὺς δ ̓ οὐδ ̓ ἅψεται εὐλά. Α. ἡ ῥ ̓ ἐρατοῖς ἄνθεσσι τεὸν τάφον, ὦ Χαρίδαμε, στεψῶ, ἕως θέρος ἐστὶν ἐγὼν δὲ καὶ αὐτόθι ναίω· οὐδ ̓ ἄρα λευκοΐων, τοῖς τε χρόα καλὸν ἔοικας, λείψεαι, οὐ γλαυκᾶν κνυζᾶν ποκα, ταῖς πανόμοιαι φαίνονται κατὰ σάρκα τεὰν φλέβες· οὐ μελιτείας εὐώδους, τᾶς δὴ τὸ καλὸν φυτὸν οὐδ ̓ ἀδικέω μιν) οὔ τι τεῶ στόματος πνέει ἅδιον· ὁ γὰρ ἅπαντα τίν κε χαριζομένα φέροι εὐσεβέοισα πέλεια εὐσεβέοισα φέροι, πολέσιν κἄνδρεσσιν ὄνειδος τοὶ μέγα πλουτισθέντες ἔπειτά γα τον πάτερ αὕτως Γ. εἴωσ ̓ ἀκτερέϊστον, ἀκαδέα· τὶν δὲ καὶ αὖθις χειμερινόν τινα κόσμον. ἴθ ̓, ὦ δύστανε, πέπαυσο, μηδ ̓ ἐπ ̓ ἄχει τοσσῷδε τὰ κωτίλα ῥήματα παίσδῃς. ὥρα κἠκφορέειν· ἐπεὶ οὐ πρέπον ὧδ ̓ ὑπὸ θάμβευς τοῦτ ̓ ἀμβάλλεσθαι τὸ παρὸν χρέος· εἶ ἐπὶ τύμβον. Α. πᾷ δὲ κέλῃ θεῖναί μιν ; Γ. ὁ δ ̓ ὧν μακαριτίδος ἐγγὺς Εὐρυφίλας κείσθω, τᾶς ματέρος. 5 σάρξ: cf. Bion. 1. 10, εἴβεται αἷμα χιονέας κατὰ σαρκὸς. Arv. Be't so: And let us, Polydore, though now our voices As once our mother: use like note and words, Gui. Cadwal, Arv. I cannot sing; I'll weep, and word it with thee; Than priests and fanes that lie. We'll speak it, then. Bel. Great griefs, I see, medicine the less, for Cloten Is quite forgot. He was a queen's son, boys; And though he came our enemy, remember He was paid for that: though mean and mighty, rotting Gui. Arv. Together, have one dust, yet reverence, That angel of the world, doth make distinction princely; Our foe was And though you took his life, as being our foe, Pray you, fetch him hither; Thersites' body is as good as Ajax', If you'll go fetch him, We'll say our song the whilst. Brother, begin. Gui. Nay, Cadwal, we must lay his head to the east; My father hath a reason for't. Arv. 'Tis true. So. Begin. A. ὧδε γενέσθω· ἄμμες δ ̓, ὦ Πολύδωρε, καὶ εἰ μάλα νῦν γ' αἱ φωναὶ ἄρτι γενειάσδουσιν ἀτερπέα κοκκύσδοντι, τὸν τάφον ἀείδωμες, ὅπως τὰ ματρὶ τὸ πρώαν· χρῆ δ ̓ ἔτι ταὐτὸ μέλος καὶ ῥήματα ταὔτ ̓ ἀναμετρῆν, πλὰν ἀντ ̓ Εὐρυφίλας μόνον ὑμνῆσαι Χαρίδαμον. Γ. οὐ δύναμ ̓ ἀείδειν, οὐ Δᾶν, φίλος· ἀλλὰ δακρύων τὶν ὑποκρινοίμαν κεν ἀμοιβαδίς· ἶσ ̓ ἀσεβεῖ τοι ὥστε κακῶς θρυλέῃ τά γε πένθιμα, χὥστ ̓ ἀπὸ ναῶ ψευδέα θεσπίσδῃ. A. θρηνέωμες ἄρ ̓, ἀλλ ̓ ἄτερ ὠδᾶς. Β. λύπας τοι λύπα, λέγεταί θην αἶνος, ἄκεσμα· Κλώθων γὰρ λάθας ἀλλῶς τύχε· καίτοι ἀνάσσας ἔκγονος ἦς, ὦ παῖδε, καὶ εἰ μάλα γ ̓ ἐχθρὸς ἐπῆνθεν, τῶ γοῦν δῶκε δίκαν· ξυνόν γα μὲν ἵκετ ̓ ἐς ᾅδαν ὁ κλύμενος χώ φαῦλος ἀνὴρ, ὅκα πρᾶτα θάνωντι ἔμπας δ' ὁ Τιμὰ, μεγάλα θεὸς ἀνθρώποισιν, χώρισε τῶν μικρῶν τὼς μείζονας· ἀλλ ̓ ὅδε γάρ τοι ἧς βασιλεὺς, ἐχθρός περ ἐών· τόκα δ' ἐχθρὸν ἐόντα κτείνατέ μιν, νῦν δ ̓ αὖ κτερεΐζετε, ὡς βασιλῆα. Γ. λῆς ῥά μιν ὧδε φέρειν; Αἴαντί τοι ἰσοφαρίσδει αὐτὸς ὁ Θερσίτης, ὅκα μηδέτερος ζοὺς ᾖσιν. Α. εἰ δὲ δοκεῖ, τὺ μετ ̓ αὐτὸν ἀπέρχει μέσφα δ' ἄρ ἄμμες φθεγξεύμεσθ' αὔτως τὸν ἰάλεμον· ἄρχε δ', ἀδελφός. Γ. οὐ, φίλος, ἀλλὰ τὸ κρᾶτα ποταῷον καταθῶμες· οἶσθα γὰρ, ὡς ὅσιόν τι τόδ ̓ ἧς τῷ πατρί. Α. Γ. εἰ δ ̓ ἄγε δὴ, μεταθές μιν. Α. κάλ' είπας. ἔχει κάλλιστα· τὺ δ' ἄρχευ. SONG. Gui. Fear no more the heat o' the sun, Thou thy worldly task hast done, Home art gone, and ta'en thy wages: Golden lads and girls all must, As chimney-sweepers, come to dust. Arv. Fear no more the frown o' the great; Thou art past the tyrant's stroke; Care no more to clothe and eat; Gui. Fear no more the lightning-flash, Gui. No exorciser harm thee! And renowned be thy grave! |