pro vita facienda putant, sed Cantaber unde stoicus antiqui praesertim aetate Metelli? nunc totus Graias nostrasque habet orbis Athenas, Gallia causidicos docuit facunda Britannos, de conducendo loquitur iam rhetore Thyle. nobilis ille tamen populus quem diximus, et par virtute atque fide sed maior clade Zacynthos tale quid excusat: Maeotide saevior ara Aegyptos. quippe illa nefandi Taurica sacri ? inventrix homines-ut iam quae carmina tradunt, digna fide credas-tantum immolat, ulterius nil aut gravius cultro timet hostia. quis modo casus inpulit hos? quae tanta fames infestaque vallo arma coegerunt tam detestabile monstrum audere? anne aliam terrá Memphitide sicca invidiam facerent nolenti surgere Nilo? qua nec terribiles Cimbri nec Brittones umquam Sauromataeque truces aut inmanes Agathyrsi, hac saevit rabie inbelle et inutile vulgus, parvula fictilibus solitum dare vela phaselis et brevibus pictae remis incumbere testae. nec poenam sceleri invenies nec digna parabis 110 li 120 supplicia his populis, in quorum mente pares sunt et similes ira atque fames. mollissima corda 130 humano generi dare se natura fatetur, quae lacrimas dedit; haec nostri pars optima sensus. plorare ergo iubet causam dicentis amici et minor igne rogi. quis enim bonus et face dignus 140 arcana, qualem Cereris vult esse sacerdos, ulla aliena sibi credit mala? separat hoc nos a grege mutorum, atque ideo venerabile soli sortiti ingenium divinorumque capaces atque exercendis pariendisque artibus apti sensum a caelesti demissum traximus arce, 145 cuius egent prona et terram spectantia. mundi principio indulsit communis conditor illis tantum animas, nobis animum quoque, mutuus ut nos adfectus petere auxilium et praestare iuberet, 150 dispersos trahere in populum, migrare vetusto de nemore et proavis habitatas linquere silvas, 155 160 expiravit aper maioris dentibus apri? vel quo non fugeret, si nunc haec monstra videret Pythagoras, cunctis animalibus abstinuit qui tamquam homine et ventri indulsit non omne legumen ? 8 SATVRA XVI Quis numerare queat felicis praemia, Galli, militiae ? nam si subeuntur prospera castra, me pavidum excipiat tironem porta secundo sidere. plus etenim fati valet hora benigni quam si nos Veneris commendet epistula Marti et Samia genetrix quae delectatur harena. commoda tractemus primum communia, quorum haut minimum illud erit, ne te pulsare togatus audeat, immo etsi pulsetur, dissimulet nec 5 10 15 tota cohors tamen est inimica, omnesque manipli 20 consensu magno efficiunt curabilis ut sit vindicta et gravior quam iniuria. dignum erit ergo declamatoris mulino corde Vagelli, cum duo crura habeas, offendere tot caligas, tot milia clavorum. quis tam procul absit ab urbe praeterea, quis tam Pylades, molem aggeris ultra ut veniat? lacrimae siccentur protinus, et se excusaturos non sollicitemus amicos. 'da testem' iudex cum dixerit, audeat ille nescio quis pugnos qui vidit, dicere 'vidi,' et credam dignum barba dignumque capillis maiorum. citius falsum producere testem 25 30 contra paganum possis quam vera loquentem contra fortunam armati contraque pudorem. praemia nunc alia atque alia emolumenta notemus sacramentorum. convallem ruris aviti 35 improbus aut campum mihi si vicinus ademit et sacrum effodit medio de limite saxum, quod placitum est ipsis praestatur tempus agendi, 40 45 50 Explanation of Abbreviations Pauly-Wiss. = Paulys Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, Neue Bearbeitung von Georg Wissowa, I-IV, 1894-1901. Ruggiero = Dizionario Epigrafico di Antichità Romane di Ettore de Ruggiero, I, II (part), III (part), 1895-1903. Pros. Imp. Rom. = Prosopographia Imperii Romani Saec. I, II, III, ed. E. Klebs, H. Dessau, P. de Rohden, I-III, 1897-1898. gloss p = interlinear glosses of the codex Pithoeanus, first published by E. Lommatzsch in 1896. See § 159. P, p, w, Bodl. are explained in §§ 28, 32, 33. For the explanation of other abbreviations, see p. lxxii. |