N. P. Vlachos, On Juvenal 1, 102 ff., Class. Rev., XIV, 1900,

pp. 217-8.

C. Weyman, Zu Iuvenalis, 2, 3, Wien. Studien, xx, 1898, p. 160.

H. L. Wilson, The Literary Influence of Martial upon Juvenal, Am. Jour. Phil., XIX, 1898, pp. 193-209: the same article is printed in abridged form in Proc. Am. Phil. Assoc., XXIX, 1898, pp. xxviii-xxxii.

H. L. Wilson, Remarks on Juvenal (1, 62, 74; 4, 132), Class. Rev., XIV, 1900, pp. 412-3.

H. L. Wilson, The Use of the Simple for the Compound Verb in Juvenal, Trans. Am. Phil. Assoc., XXXI, 1900, pp. 202-22.

P. v. Winterfeld, Zu Juvenal, 4, 9, Philologus, LVIII, 1899, p. 160.

K. Zacher, Iuvenalis, 4, 98, Philologus, LVI, 1897, pp. 555 f.

Additions to the Bibliography

158. D. IUNII IUVENALIS SATURAE con note di Enrico Cesareo. Satires 1-4, Messina, 1900-1902, have appeared.' A. PERSI FLACCI ET D. IUNI IUVENALIS SATURAE recognovit brevique adnotatione critica instruxit S. G. Owen, Oxonii, MDCCCCII.

160. S. G. Owen, Remarks on Juvenal, Class. Rev., XVI, 1902, pp. 406-8.

161. G. Boissier, Juvenal; sa vie et son temps, etc., Revue des Cours et Conférences, 1900, I and II (a series of popular articles).

'Reviews are Rev. de Phil., xxv, 1901, p. 279 by A. C(artault); Am. Jour. Phil., XXIII, 1902, p. 331 by H. L. Wilson; Boll. Fil. Class., VIII, 1902, pp. 200-2 by A. G. Amatucci; Cultura, XXI, 1902, pp. 119 f. by R. Micheletti.

W. K. Clement, The Use of the Infinitive in Lucan, Valerius Flaccus, Statius, and Juvenal, Proc. Am. Phil. Assoc., XXXIII, 1902, pp. lxxi-lxxv.

E. F. Cordell, The Medicine and Doctors of Juvenal, Medical Library and Historical Journal, January, 1903, pp.

1-10.

J. Dürr, Die zeitgeschichtlichen Beziehungen in den Satiren Juvenals, Progr. Cannstatt, 1902.

J. Dürr, Juvenal und Hadrian, Festschrift zu O. Hirschfelds sechzigstem Geburtstage, Berlin, 1903, pp. 447451.

M. Manitius, Juvenal im Mittelalter, Philologus, LXI, 1902, pp. 471 f.

J. C. Rolfe, A ponte, Juv. 4, 117, Class. Rev., xiv, 1900, p. 357.

A. Thiel, Iuvenalis graecissans is further reviewed as fol

lows: Neue Phil. Rundschau, 1903, p. 29 by G. Eskuche Zeitschr. f. d. öst. Gymn., LIII, 1902, pp. 600602 by A. Kappelmacher; Deutsche Lit.-Zeitung, XXIII, 1902, 2147 f.; Blätter f. d. bayr. Gymn., XXXVIII, 1902, p. 148 by G. Landgraf; Boll. Fil. Class., VIII, 1902, p. 102 by L. Valmaggi; Bulletin Bibliog. du Musée Belge, 1902, p. 299.

D. IVNII IVVENALIS

ᏚᎪᎢᏙᎡᎪᎡᏙᎷ

LIBER PRIMVS

SATVRA I

Semper ego auditor tantum ? numquamne reponam
vexatus totiens rauci Theseide Cordi?

inpune ergo mihi recitaverit ille togatas,
hic elegos? inpune diem consumpserit ingens
Telephus aut summi plena iam margine libri
scriptus et in tergo necdum finitus Orestes?

nota magis nulli domus est sua, quam mihi lucus
Martis et Aeoliis vicinum rupibus antrum
Vulcani; quid agant venti, quas torqueat umbras
Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum
pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos,
Frontonis platani convulsaque marmora clamant
semper et adsiduo ruptae lectore columnae.
expectes eadem a summo minimoque poeta.
et nos ergo manum ferulae subduximus, et nos
consilium dedimus Sullae, privatus ut altum'
dormiret. stulta est clementia, cum tot ubique
vatibus occurras, periturae parcere chartae.
cur tamen hoc potius libeat decurrere campo,
per quem magnus equos Auruncae flexit alumnus,
si vacat ac placidi rationem admittitis, edam.

5

10

15

20

cum tener uxorem ducat spado, Mevia Tuscum figat aprum et nuda teneat venabula mamma, patricios omnis opibus cum provocet unus quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat, cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi Crispinus Tyrias umero revocante lacernas ventilet aestivum digitis sudantibus aurum nec sufferre queat maioris pondera gemmae, difficile est saturam non scribere. nam quis iniquae

tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, causidici nova cum veniat lectica Mathonis plena ipso, post hunc magni delator amici

et cito rapturus de nobilitate comesa

25

30

imitt

quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat 35 Carus et a trepido Thymele summissa Latino ? cum te summoveant qui testamenta merentur noctibus, in caelum quos evehit optima summi nunc via processus, vetulae vesica beatae ? unciolam Proculeius habet, sed Gillo deuncem, partes quisque suas ad mensuram inguinis heres., accipiat sane mercedem sanguinis et sic palleat, ut nudis pressit qui calcibus anguem, aut Lugudunensem rhetor dicturus ad aram.

40

quid referam quanta siccum iecur ardeat ira,

45

cum populum gregibus comitum premit hic spoliator pupilli prostantis et hic damnatus inani

iudicio? quid enim salvis infamia nummis ? exul ab octava Marius bibit et fruitur dis iratis, at tu victrix provincia ploras.

50

Heracleas

haec ego non credam Venusina digna lucerna ?
haec ego non agitem? sed quid magis
aut Diomedeas aut mugitum labyrinthi
et mare percussum puero fabrumquè volantem,
cum leno accipiat moechi bona, si capiendi \
ius nullum uxori, doctus spectare lacunar,

55

(doctus et ad calicem vigilanti stertere naso?
cum fas esse putet curam sperare cohortis
qui bona donavit praesepibus et caret omni,
maiorum censu, dum pervolat axe citato
Flaminiam puer Automedon? nam lora tenebat
ipse, lacernatae cum se iactaret amicae.
nonne libet medio ceras inplere capacès
quadrivio, cum iam sexta cervice feratur
hinc atque inde patens ac nuda paene cathedra
et multum referens de Maecenate supino
signator falsi, qui se lautum atque beatum
exiguis tabulis et gemma fecerit uda ?

7

/ occurrit matrona potens, quae molle Calenum
porrectura viro miscet sitiente rubetam
instituitque rudes melior Lucusta propinquas
per famam et populum nigros efferre maritos.
aude aliquid brevibus Gyaris et carcere dignum, Į
si vis esse aliquid. probitas laudatur et alget.
criminibus debent hortos praetoria mensas
argentum vetus et stantem extra pocula caprum.
quem patitur dormire nurus corruptor avarae,
quem sponsãe turpes et praetextatus adulter?
si natura negat, facit indignatio versum
qualemcumque potest, quales ego vel Cluvienus.
ex quo Deucalion nimbis tollentibus aequor
navigio montem ascendit sortesque poposcit
paulatimque anima caluerunt mollia saxa
(et maribus nudas ostendit Pyrrha puellas,

า

60

65

70

75

80

quidquid agunt homines, votum timor ira voluptas gaudia discursus, nostri farrago libelli est.

85

et quando uberior vitiorum copia? quando

maior avaritiae patuit sinus? alea quando

hos animos? neque enim loculis comitantibus itur.
ad casum tabulae, posita sed luditur arca.
proelia quanta illic dispensatore videbis

90