Delectant hebetes lasso lictore secures : Incipit ipsorum contra te stare parentum Nobilitas, claramque facem præferre pudendis. Omne animi vitium tanto conspectius in se Crimen habet, quanto major qui peccat habetur. Quo mihi, te solitum falsas signare tabellas In templis, quæ fecit avus, statuamque parentis Ante triumphalem? quo, si nocturnus adulter Tempora Santonico velas adoperta cucullo? Præter majorum cineres atque ossa volucri Carpento rapitur pinguis Lateranus, et ipse, Ipse rotam adstringit multo sufflamine Consul; Nocte quidem: sed luna videt, sed sidera testes Intendunt oculos. Finitum tempus honoris Quum fuerit, clara Lateranus luce fiagellum Sumet, et occursum nunquam trepidabit amici Jam senis, ac virga prior annuet, atque maniplos Solvet, et infundet jumentis hordea lassis. Interea dum lanatas robumquc juvencum More Numæ cædit Jovis ante altaria, jurat Solam Eponam et facies olida ad præsepia pictas. Sed quum pervigiles placet instaurare popinas, Obvius assiduo Syrophoenix udus amomo Currit, Idumææ Syrophoenix incola porta. Hospitis affectu dominum regemque salutat, Et cum venali Cyane succinta lagena.
Defensor culpæ dicet mihi, "fecimus et nos Hæc juvenes." Esto. Desisti nempe, nec ultra Fovisti errorem. Breve sit, quod turpiter audes; Quædam cum prima resecentur crimina barba; Indulge veniam pueris: Damasippus ad illos Thermarum calices inscriptaque lintea vadit, Maturus bello, Armeniæ Syriæque tuendis
Amnibus, et Rheno atque Istro. Præstare Neronem 170 Securum valet hæc ætas. Mitte ostia, Cæsar,
Mitte: sed in magna legatum quære popina; Invenies aliquo cum percussore jacentem, Permixtum nautis et furibus ac fugitivis, Inter carnifices et fabros sandapilarum, Et resupinati cessantia tympana Galli. Equa ibi libertas, communia pocula, lectus Non alius cuiquam, nec mensa remotior ulli. Quid facias talem sortitus, Pontice, servum? Nempe in Lucanos aut Tusca ergastula mittas. At vos, Trojugenæ, vobis ignoscitis, et quæ Turpia cerdoni, Volesos Brutumque decebunt. Quid, si nunquam adeo fœdis adeoque pudendis Utimur exemplis, ut non pejora supersint? Consumtis opibus vocem, Damasippe, locasti Sipario, clamosum ageres ut Phasma Catulli. Laureolum velox etiam bene Lentulus egit, Judice me dignus vera cruce. Nec tamen ipsi Ignoscas populo: populi frons durior hujus, Qui sedet et spectat triscurria patriciorum, Planipedes audit Fabios, ridere potest qui Mamercorum alapas. Quanti sua funera vendant, Quid refert? Vendunt nullo cogente Nerone, Nec dubitant celsi prætoris vendere ludis.
Finge tamen gladios inde, atque hinc pulpita pone: Quid satius? Mortem sic quisquam exhorruit, ut sit Zelotypus Thymeles, stupidi collega Corinthi? Res haud mira tamen, citharœdo Principe, mimus Nobilis. Hæc ultra quid erit, nisi ludus? Et illud Dedecus urbis habes: nec mirmillonis in armis, Nec clypeo Gracchum pugnantem aut falce supina. (Damnat enim tales habitus; sed damnat et odit) Nec galea faciem abscondit: movet ecce tridentem, Postquam librata pendentia retia dextra Nequidquam effudit; nudum ad spectacula vultum Erigit et tota fugit agnoscendus arena.
Credamus tunicæ, de faucibus aurea quum se Porrigat et longo jactetur spira galero. Ergo ignominiam graviorem pertulit omni Vulnere cum Graccho jussus pugnare sequutor. Libera si dentur populo suffragia, quis tam Perditus, ut dubitet Senecam præferre Neroni; Cujus supplicio non debuit una parari Simia, nec serpens unus, nec culeus unus? Par Agamemnonidæ crimen; sed causa facit rem Dissimilem. Quippe ille Deis auctoribus ultor Patris erat cæsi media inter pocula: sed nec Electræ jugulo se polluit aut Spartani Sanguine conjugii; nullis aconita propinquis Miscuit, in scena nunquam cantavit Orestes, Troica non scripsit. Quid enim Verginius armis Debuit ulcisci magis, aut cum Vindice Galba, Quod Nero tam sæva crudaque tyrannide fecit? Hæc opera atque hæ sunt generosi Principis artes, Gaudentis fœdo peregrina ad pulpita cantu Prostitui, Graiæque apium meruisse coronæ. Majorum effigies habeant insignia vocis: Ante pedes Domitî longum tu pone Thyestæ Syrma vel Antigones, seu personam Menalippes, Et de marmoreo citharam suspende colosso. Quid, Catilina, tuis natalibus atque Cethegi Inveniet quisquam sublimius? Arma tamen vos Nocturna et flammas domibus templisque parastis, Ut Braccatorum pueri Senonumque minores; Ausi, quod liceat tunica punire molesta. Sed vigilat consul vexillaque vestra coercet. Hic novus Arpinas, ignobilis et modo Romæ Municipalis eques, galeatum ponit ubique Præsidium attonitis, et in omni monte laborat. Tantum igitur muros intra toga contulit illi Nominis et tituli, quantum non Leucade, quantum
Thessaliæ campis Octavius abstulit udo
Cædibus assiduis gladio. Sed Roma parentem, Roma Patrem Patriæ Ciceronem libera dixit. Arpinas alius Volscorum in monte solebat Poscere mercedes, alieno lassus aratro; Nodosam post hæc frangebat vertice vitem, Si lentus pigra muniret castra dolabra:
Hic tamen et Cimbros et summa pericula rerum Excipit, et solus trepidantem protegit urbem;
Atque ideo, postquam ad Cimbros stragemque volabant Qui nunquam attigerant majora cadavera corvi, Nobilis ornatur lauro collega secunda. Plebeiæ Deciorum animæ, plebeia fuerunt Nomina: pro totis legionibus hi tamen, et pro Omnibus auxiliis, atque omni pube Latina, Sufficiunt Dîs infernis Terræque parenti: Pluris enim Decii, quam quæ servantur ab illis. Ancilla natus trabeam et diadema Quirini Et fasces meruit, regum ultimus ille bonorum. Prodita laxabant portarum claustra tyrannis Exsulibus juvenes ipsius Consulis, et quos Magnum aliquid dubia pro libertate deceret, Quod miraretur cum Coclite Mucius, et quæ Imperii fines, Tiberinum, virgo natavit. Occulta ad Patres produxit crimina servus, Matronis lugendus: at illos verbera justis Afficiunt pœnis et legum prima securis.
Malo pater tibi sit Thersites, dummodo tu sis Eacidæ similis Vulcaniaque arma capessas, Quam te Thersitæ similem producat Achilles. Et tamen, ut longe repetas longeque revolvas Nomen, ab infami gentem deducis asylo. Majorum primus quisquis fuit ille tuorum, Aut pastor fuit aut illud, quod dicere nolo.
OMNIBUS in terris, quæ sunt a Gadibus usque Auroram et Gangen, pauci dignoscere possunt Vera bona atque illis multum diversa, remota Erroris nebula. Quid enim ratione timemus Aut cupimus? quid tam dextro pede concipis, ut te Conatus non poeniteat votique peracti?
Evertere domos totas optantibus ipsis
Dî faciles; nocitura toga, nocitura petuntur Militia; torrens dicendi copia multis
Et sua mortifera est facundia; viribus ille
Confisus periit admirandisque lacertis.
Sed plures nimia congesta pecunia cura
Strangulat, et cuncta exsuperans patrimonia census, Quanto delphinis balana Britannica major. Temporibus diris igitur, jussuque Neronis, Longinum et magnos Senecæ prædivitis hortos Clausit, et egregias Lateranorum obsidet ædes Tota cohors: rarus venit in coenacula miles. Pauca licet portes argenti vascula puri, Nocte iter ingressus gladium contumque timebis, Et motæ ad lunam trepidabis arundinis umbram: Cantabit vacuus coram latrone viator. Prima fere vota et cunctis notissima templis Divitiæ, crescant ut opes, ut maxima toto
« PreviousContinue » |