Page images
PDF
EPUB
[ocr errors]

capitolium sacravit, inscripsitque 10VI VINDICI. In praesens haud animadversum: post arma Iulii Vindicis, ad auspicium et praesagium futurae ultionis trahebatur. Reperio in commentariis Senatus, Cerialem Anicium, Consulem designatum, pro sententia dixisse, ut templum D. Neroni quam maturrime 'publica pecunia poneretur.' Quod quidem ille decernebat, tamquam mortale fastigium egresso et venerationem hominum merito, quorundam dolo ad omina sui exitus vertebatur. nam Deûm honor Principi non ante habetur, quam agere inter homines desierit.

Arma Julii Vindicis] Qui rebellione sua Neronem ad mortem compulit. Vide supplementum Anual. XVI. 66 et seqq. Brot.

Nam Deum honor Principi non ante habetur, quam agere inter homines desierit] Tertull. pulchre et apposite huic rei Apol. 34. Si non de mendacio erubescit eiusmodi adulatio, hominem Deum appellando timeat saltem de infausto. Maledictum est, ante apotheosin, Deum Caesarem nuncupare. Lips. Falsum id in Augusto, liquet ex Horatio et Manilio, inquit Huetius. At vir doctiss. non attendit. Augustum quidem poetis dictum esse Deum, et in provinciis aras et sacra habuisse; verum non in urbe. Neronem in provinciis adpellatum fuisse Deum, testatur numus ex aere minimo, ab Harduino laudatus in Sel. Opp. p. 724. ΝΕΡΩΝ ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΘΕΟΣ, capite laureato. Ex aversa parte ΙΟΥΛΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙKOC ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΛΑΟΔΙΚΕΩΝ. Sic Broterius.

Dec, 25

C. CORNELII TACITI

AB

EXCESSV DIVI AVGVSTI

ANNALIVM

LIBER SEXTVS DECIMVS.

BREVIARIVM LIBRI.

Cap. 1. 2. Inludit fortuna vanitati Neronis per Bassum, qui thesaurum in Numidia defossum iactat, quem 3. Nero frustra quaerit. 4. Lustrali certamine victoria cantus oblata Neroni et corona facundiae. 5. In eo spectaculo auditorum molestia et Vespasiani periculum. 6. Poppaeam mortuam laudat Nero apud rostra. 7-9. Pulsi Cassius et Silanus necantur. 10. 11. L. Vetus cum Sextia socru et Pollutia filia perit. 12. Adcusatoris praemia. Mensium nova nomina. 13. Turbine ventorum vastata Campania. Pestilentia.,, Lugdunensem cladem Princeps solatur. 14. 15. Sosiani fraude Chaldaeorum consultores, P. Anteius et Ostorius Scapula, delati mortem iussi properant. 16. Taciti super tot cladibus querelae. 17. Rufius Crispinus coactus se interficit. Mella falsis litteris circumventus, similique arte Cerialis. 18. 19. C. Petronius, erudito luxu notus, Tigellini invidia exosus, venas sibi incidit, flagitia Principi codicillis exprobrat. 20. inde Siliae exsilium.

21. 22. Thraseam Paetum adcusant Cossutianus et Eprius ; 23. Baream Soranum Ostorius Sabinus. 24. Ad Neronem codicillos dat Thrasea. Is Patres vocari iubet. 25. 26. Consultat Thrasea, an in curia defensionem tentet. 27. Nero Senatum armis obsidet, infrequentiam Patrum arguit. 28. 29. Marcellus Eprius Thraseam, Helvidium, Agrippinum, Montanum, 30. Ostorius Baream cum filia Servilia adcusant, 31. Eorum miserabilis defensio in Senatu. 32. Egnatius pseudostoicus perfide in Soranum agit; cui 33. Cassius Asclepiodotus egregiam fidem praestat. Thraseae, Sorano, Serviliae datur mortis arbitrium. Helvidius, Paconius, Italia pulsi. Montanus patri concessus. Adcusatores remunerati.

34. Thrasea libat Iovi Liberatori. Anni unius haec gesta, quia reliqua libri Fatum invidit.

C. SVETONIO.

L. PONTIO. TELESINO. COSS.

[ocr errors]

1 INLUSIT dehine Neroni fortuna, per vanitatem ipsius et promissa Cesellii Bassi; qui origine Poenus, mente turbida, nocturnae quietis imaginem ad spem haud dubiam retraxit: vectusque Romam, Principis aditum emercatus, expromit, repertum in agro suo C specum altitudine immensa, quo magna vis auri 'contineretur, non in formam pecuniae, sed rudi et 'antiquo pondere. lateres quippe praegraves iacere, 'adstantibus parte alia columnis: quae per tantum 'aevi occulta augendis praesentibus bonis. Ceterum, ut coniectura demonstraret, Didonem Fe'nissam, Tyro profugam, condita Carthagine, illas opes abdidisse, ne novus populus nimia pecunia lasciviret, aut Reges Numidarum, et alias infensi,

[ocr errors]
[ocr errors]

Mente turbida] i. e. male sana, furiosa: pro quo verbo turbidus saepe apud poetas dicitur.

Igitur 2

'cupidine auri ad bellum accenderentur.' Nero, non auctoris, non ipsius negotii fide satis spectata, nec missis, per quos nosceret, an vera adferrentur, auget ultro rumorem, mittitque, qui velut paratam praedam aveherent. Dantur triremes et delectum remigium iuvandae festinationi. nec aliud per illos dies populus credulitate, prudentes diversa fama, tulere. Ac forte quinquennale ludicrum secundo lustro celebrabatur: a narratoribus oratoribusque praecipua materia in laudem Principis adsumpta est. 'non enim tantum solitas fruges, nec metallis con'fusum aurum gigni, sed nova ubertate provenire 'terram et obvias opes deferre Deos:' quaeque alia, summa facundia nec minore adulatione, servilia fingebant, securi de facilitate credentis. Glisce-3 bat interim luxuria spe inani, consumebanturque veteres opes, quasi oblatis, quas multos per annos prodigeret. Quin et inde iam largiebatur: et divitiarum exspectatio inter caussas paupertatis publicae erat. Nam Bassus, effosso agro suo latisque circum arvis, dum hunc vel illum locum promissi specus adseverat, sequunturque non modo milites, sed populus agrestium, efficiendo operi adsumptus, tandem, posita vecordia, non falsa ante somnia sua, 'seque tunc primum elusum,' admirans, pudorem et metum morte voluntaria effugit. Quidam, vinc'tum ac mox dimissum,' tradidere, 'ademptis bonis, ' in locum Regiae gazae.' Interea Senatus, pro- 4 pinquo iam lustrali certamine, ut dedecus averteret, offert Imperatori victoriam cantus, adiicitque facundiae coronam, qua ludicra deformitas velaretur. Sed Nero, nihil ambitu, nec potestate Senatus opus 9*

VOL. II.

[ocr errors]

esse,' dictitans, se aequum adversus aemulos, et 'religione iudicum meritam laudem adsecuturum,' primo carmen in scena recitat: mox, flagitante vulgo, ut omnia studia sua publicaret (haec enim verba dixere) ingreditur theatrum, cunctis citharae legibus obtemperans : ne fessus resideret, ne sudorem, nisi ea, quam indutui gerebat, veste detergeret: ut nulla oris aut narium excrementa viserentur. Postremo flexus genu, et coetum illum manu veneratus, sententias iudicum opperiebatur ficto pavore. Et plebs quidem urbis, histrionum quoque gestus iuvare solita, personabat certis modis plausuque composito. Crederes laetari: ac fortasse laetabantur, per incuriam publici flagitii. 5 Sed qui remotis e municipiis, severamque adhuc et antiqui moris retinentes Italiam, quique, per longas provincias, lasciviae inexperti, officio legationum aut privata utilitate, advenerant, neque adspectum illum tolerare, neque labori inhonesto sufficere: cum manibus nesciis fatiscerent, turbarent gnaros ac saepe a militibus verberarentur, qui per cuneos stabant, ne quod temporis momentum inpa

Flexus genu] Imo et sollennia histrionum verba haec pronuncians, Κυριοι μου ευμενως μου ακούσατε Ex quo intelligis, quid principium apud Suet. sit Nero 21. Vtque constitit peracto principio, Nioben se cantaturum per Cluvium Rufum pronunciavit. Anteloquium scilicet illud citharoedicum, emerendi favoris: ut et principia quaedam, legitimo carmine, olim oratorum. Lips.

Et coetum illum manu veneratus] In culpa ponit Tacitus. Tamen Imperatoribus postea id servatum, ut solenni ritu populum adorarent in circo. Claudianus pulchre De VI. Cons. Honorii 611. O quantum populo secreti numinis addit

Imperii praesens species! quantamque rependit
Maiestas alterna vicem! cum Regia circi
Connexum gradibus, veneratur purpura, vulgus:
Consensuque cavae sublatus in aethera vallis
Plebis adoratae reboat fragor.

Lips.

« PreviousContinue »