AD OPTIMORUM EXEMPLARIUM FIDEM
NEC fonte labra prolui caballino,
Neque in bicipiti somniâsse Parnaso
Memini, ut repente sic poeta prodirem.
Heliconidasque pallidamque Pirenen
Illis remitto, quorum imagines lambunt
Hederæ sequaces: ipse semipaganus
Ad sacra vatum carmen adfero nostrum.
Quis expedivit psittaco suum χαῖρε,
Picasque docuit verba nostra conari?
Magister artis ingenîque largitor
Venter, negatas artifex sequi voces.
Quod si dolosi spes refulserit ami,
Corvos poetas et poetrias picas
Cantare credas Pegaseium nectar.
"O CURAS hominum! O quantum est in rebus inane!
Quis leget hæc?" Min' tu istud ais? "Nemo hercule." Nemo?
"Vel duo, vel nemo: turpe et miserabile." Quare? Ne mihi Pulydamas et Troïades Labeonem Prætulerint? nuga. Non, si quid turbida Roma 5 Elevet, adcedas, examenve inprobum in illâ
Castiges trutinâ; nec te quæsiveris extra.
Nam Romæ quis non? ah, si fas dicere! sed fas
Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere
triste
Adspexi, et nucibus facimus quæcumque relictis; 10 Quum sapimus patruos; tunc, tunc ignoscite. "Nolo."
Quid faciam? sed sum petulanti splene cachinno.
Scribimus inclusi, numeros ille, hic pede liber,
Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus an-
helet.
Scilicet hæc populo, pexusque togâque recenti, 15
Et natalitiâ tandem cum sardonyche, albus
Sede leges celsâ, liquido quum plasmate guttur
Mobile conlueris, patranti fractus ocello.
Hîc neque more probo videas neque voce serenâ
Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum 20
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu.
Tun' vetule auriculis alienis conligis escas?
Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe?
Quo didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel
intus
Innata est, rupto jecore exierit caprificus?”
En pallor serumque! O mores! usque adeone
Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter?
At pulchrum est digito monstrari, et dicier, hic est!
Ten' cirratorum centum dictata fuisse
Pro nihilo pendas?" Ecce inter pocula quærunt 30 Romulidæ saturi, quid dia poemata narrent.
Hic aliquis, cui circum humeros hyacinthina læna
Rancidulum quiddam balba de nare locutus,
Phyllidas, Hypsipylas, vatum et plorabile si quid,
Eliquat et tenero subplantat verba palato.
Adsensere viri: nunc non cinis ille poetæ
Felix? non levior cippus nunc inprimit ossa?
Laudant convivæ: nunc non e manibus illis,
Nunc non e tumulo fortunatâque favillâ
Nascentur viola? Rides, ait, et nimis uncis
Naribus indulges. An erit, qui velle recuset
Os populi meruisse, et, cedro digna locutus,
Linquere nec scombros metuentia carmina nec thus?
Quisquis es, o modo quem ex adverso dicere feci,
Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit, 45
Quando hæc rara avis est, si quid tamen aptius exit,
Laudari metuam: neque enim mihi cornea fibra est:
Sed recti finemque extremumque esse recuso
EUGE tuum et BELLE.Nam BELLE hoc excute totum:
Quid non intus habet? non hic est Ilias Accî
Ebria veratro? non si qua elegidia crudi
Dictârunt proceres? non quidquid denique lectis
Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen:
Scis comitem horridulum tritâ donare lacernâ :
Et, Verum, inquis, amo: verum mihi dicite de me. 55
Qui pote? vis dicam? nugaris, quum tibi, calve,
Pinguis aqualiculus propenso sesquipede exstet.
O Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit,
Nec manus auriculas imitata est mobilis altas,
Nec linguæ, quantum sitiat canis Appula, tantum! 60
Vos O patricius sanguis, quos vivere fas est
Occipiti cæco, posticæ obcurrite sannæ.
Quis populi sermo est? quis enim? nisi carmina molli
Nunc demum numero fluere, ut per lève severos
Effundat junctura ungues: scit tendere versum 65
Non secus, ac si oculo rubricam dirigat uno.
Sive opus in mores, in luxum, in prandia regum,
Dicere, res grandes nostro dat Musa poetæ.
Ecce modo heroas sensus adferre videmus Nugari solitos Græce, nec ponere lucum Artifices, nec rus saturum laudare, ubi corbes, Et focus, et porci, et fumosa Palilia fœno; Unde Remus, sulcoque terens dentalia, Quinti, Quum trepida ante boves dictatorem induit uxor, Et tua aratra domum lictor tulit: euge poeta! 75 Est nunc, Briseïs quem venosus liber Accî,
|