νου, ταύτην μὲν τὴν μερίδα, οὐ πολλὴν οὖσαν, ὑπὸ Ῥωμαίοις εἶναι συμβαίνει καλουμένην ἐπαρχίαν (καὶ ἔστι σύστημα καθ' αὐτὸ τὸ πολίχνιον συνοικισάντων τὰ Κάρανα, ἀφ ̓ οὗ καὶ ἡ χώρα Καρανῖτις λέγεται), τὰ δὲ λοιπὰ ἔχει Πυθοδωρὶς καὶ ὁ Δύτευτος. 5 38. Λείπεται δὲ τοῦ Πόντου [τά] μεταξὺ ταύτης τε τῆς χώρας καὶ τῆς Αμισηνῶν καὶ Σινωπέων, πρός τε τὴν Καππαδοκίαν συντείνοντα καὶ Γαλάτας και Παφλαγόνας. μετὰ μὲν οὖν τὴν Αμισηνῶν μέχρι τοῦ Αλυος ἡ Φαζημωνῖτίς ἐστιν, ἣν Πομπήιος Νεαπολῖτιν ὠνόμασε, κατὰ Φαζημῶνα κώμην † ἀπο- 10 δείξας τὴν κατοικίαν καὶ προσαγορεύσας Νεάπολιν. ταύτης δὲ Α. 839 τῆς χώρας τὸ μὲν προσάρκτιον πλευρὸν ἡ †Γαζηλωτὸς συγκλείει καὶ ἡ τῶν Ἀμισηνῶν, τὸ δὲ ἑσπέριον ὁ Ἅλυς, τὸ δ ̓ ἑῷον ἡ Φανάροια, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ ἡμετέρα χώρα ἡ τῶν Ἀμασέων, πολὺ πασῶν πλείστη καὶ ἀρίστη. τὸ μὲν οὖν πρὸς τῇ Φαναροίᾳ 15 μέρος τῆς Φαζημωνίτιδος λίμνη κατέχει πελαγία τὸ μέγεθος, ἡ Στιφάνη καλουμένη, πολύοψος καὶ κύκλῳ νομὰς ἀφθόνους 4. καρανῆτις πα. 6. δὲ] δὴ CDhxx. τοῦ om. Ε. φαζη 1. ρωμαίους Clrw. τὰ om. codd., Cas. add. μονῖτις lru φαζημονῆτις τε δαζιμωνίτις (sic) Ε, quae scriptura mox recurrit: eandem supra p. 547 praebuerat pro Daximonitide. Alia discrepantia eiusdem nominis etiam magis mirifica offenditur apud Steph., a quo Φαμιζωνίτις appellatur haec regio (v. s. v. Φαμιζών). Verior tamen videtur forma, quam magno consensu tuentur reliqui codd. et hic et in proximis. 10. Νεαπολίτιν] μεγαλόπολιν codd., quam scripturam falsam esse evincunt et proxima et quae leguntur apud Steph. 1. c., ex hoc ipso loco, ut videtur, petita: quamquam ibi quoque falso extat Νεάπολις pro Νεαπολίτις, quod recte Straboni reddidit Cor. μηζῶνα ἐ. De proximis variae sunt in medium prolatae a VV. DD. opiniones, quarum nulla tamen satisfacit: ἀποδείξας τινὰ κατοι xlav scripsit Cor., urbem a Pompejo prope Phazemona conditam esse cum aliis statuens. Quod tamen verbis illis significari non posse Grosk. recte intelligens πόλιν additum fuisse censet coll. p. 562; simulque maiore quam licet audacia totum locum in hunc modum componit: τὴν Φαζημῶνα κώμην ἀποδείξας [πόλιν καὶ μείζω ποιήσας] τὴν κατοικίαν κτλ. 12. γαζιλωτός Dhows αδιλωτός Ε ζηλήτις η Γαζη λίτις, quam non diversam putata Gazelonitide, Cor.; Γαζηλωνίτις proponit Grosk. recte, ut opinor: cf. ad 546. 17. σειφανή κ. - ἀφθό h. φα ἔχουσα καὶ παντοδαπάς· ἐπίκειται δ ̓ αὐτῇ φρούριον ἐρυμνόν, ἔρημον νῦν, τή Κίζαρι, καὶ πλησίον βασίλειον κατεσκαμμένον· ἡ δὲ λοιπὴ ψιλὴ τὸ πλέον καὶ σιτοφόρος χώρα. ὑπέρκειται δὲ τῆς τῶν Ἀμασέων τά τε θερμὰ ὕδατα τῶν Φαζημωνιτών, 5 ὑγιεινὰ σφόδρα, καὶ τὸ Σαγύλιον ἐπὶ ὄρους ὀρθίου καὶ ὑψη λοῦ, πρὸς ὀξεῖαν ἀνατείνοντος ἄκραν, ἔρυμα ἱδρυμένον ἔχον καὶ ὑδρεῖον δαψιλές, ὃ νῦν ωλιγώρηται· τοῖς δὲ βασιλεῦσιν ἦν χρήσιμον εἰς πολλά. ἐνταῦθα δὲ ἑάλω καὶ διεφθάρη ὑπὸ τῶν Φαρνάκου τοῦ βασιλέως παίδων Αρσάκης, δυναστεύων καὶ 10 νεωτερίζων, ἐπιτρέψαντος οὐδενὸς τῶν ἡγεμόνων· ἑάλω δὲ οὐ βίᾳ, τοῦ ἐρύματος ληφθέντος ὑπὸ Πολέμωνος καὶ Λυκομήδους, βασιλέων ἀμφοῖν, ἀλλὰ λιμῷ· ἀνέφυγε γὰρ εἰς τὸ ὄρος παρασκευῆς χωρίς, εἰργόμενος τῶν πεδίων, εὗρε δὲ καὶ τὰ ὑδρεῖα ἐμπεφραγμένα πέτραις ἠλιβάτοις· οὕτω γὰρ διετέτακτο Πομ15 πήιος, κατασπᾶν κελεύσας τὰ φρούρια καὶ μὴ ἐᾶν χρήσιμα C. 561 τοῖς ἀναφεύγειν εἰς αὐτὰ βουλομένοις λῃστηρίων χάριν. ἐκεῖνος μὲν οὖν οὕτω διέταξε τὴν Φαζημωνῖτιν, οἱ δ ̓ ὕστερον βασιλεῦσι καὶ ταύτην ἔνειμαν. 39. Ἡ δ ̓ ἡμετέρα πόλις κεῖται μὲν ἐν φάραγγι βαθείᾳ καὶ 20 μεγάλῃ, δι' ἧς ὁ Ἆρις φέρεται ποταμός, κατεσκεύασται δὲ θαυμαστῶς προνοίᾳ τε καὶ φύσει, πόλεως ἅμα τε καὶ φρουρίου παρέχεσθαι χρείαν δυναμένη πέτρα γὰρ ὑψηλὴ καὶ περίκρημνος, κατερρωγυῖα ἐπὶ τὸν ποταμόν, τῇ μὲν ἔχουσα τὸ τεῖχος Α. 840 ἐπὶ τῷ χείλει τοῦ ποταμοῦ, καθ ̓ ὃ ἡ πόλις συνώκισται, τῇ δ ̓ 25 ἀνατρέχον ἑκατέρωθεν ἐπὶ τὰς κορυφάς· δύο δ ̓ εἰσὶ συμφνεῖς νου; ac deinde και om. codd., exc. Dhi. 2. ἡ κίζαρι Ιχς ἡ κίζαρη ἀλλήλαις, πεπυργωμέναι παγκάλως· ἐν δὲ τῷ περιβόλῳ τούτῳ βασίλειά τ ̓ ἐστὶ καὶ μνήματα βασιλέων· αἱ κορυφαὶ δ ̓ ἔχουσιν αὐχένα παντάπασι στενόν, πέντε ἢ ἓξ σταδίων ἑκατέρωθεν τὸ ὕψος, ἀπὸ τῆς ποταμίας ἀναβαίνοντι καὶ τῶν προαστείων ἀπὸ δὲ τοῦ αὐχένος ἐπὶ τὰς κορυφὰς ἄλλη σταδιαία λείπεται 5 πρόσβασις ἐξεῖα καὶ πάσης βίας κρείττων· ἔχει δὲ καὶ ὑδρεῖα ἐντὸς ἀναφαίρετα, συρίγγων τετμημένων δυεῖν, τῆς μὲν ἐπὶ τὸν ποταμόν, τῆς δ ̓ ἐπὶ τὸν αὐχένα· ἐπέζευκται δὲ γέφυρα τῷ ποταμῷ μία μὲν ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸ προάστειον, ἄλλη δ ̓ ἀπὸ τοῦ προαστείου πρὸς τὴν ἔξω χώραν· κατὰ γὰρ τὴν 10 γέφυραν ταύτην ἀπολήγει τὸ ὄρος τὸ τῆς πέτρας ὑπερκείμενον. αὐλὴν δ ̓ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ διήκων, οὐ πλατὺς τὸ πρῶ τον τελέως, ἔπειτα πλατύνεται καὶ ποιεῖ τὸ Χιλιόκωμον καλούμενον πεδίον· εἶθ ̓ ἡ Διακοπηνὴ καὶ ἡ Πιμωλισηνὴ χώρα πᾶσα εὐδαίμων μέχρι τοῦ Αλυος. ταῦτα μὲν τὰ ἀρκτικὰ μέρη τῆς 15 τῶν Ἀμασέων χώρας, μῆκος ὅσον πεντακοσίων σταδίων· ἔπειθ ̓ ἑξῆς ἡ λοιπὴ πολὺ ταύτης ἐπιμηκεστέρα μέχρι τοῦ Βαβανόμου καὶ τῆς Ξιμηνῆς, ἵπερ καὶ αὐτὴ καθήκει μέχρι πρὸς τὸν Αλυν· τοῦτο μὲν δὴ τὸ μῆκος, πλάτος δὲ τὸ ἀπὸ τῶν ἄρκτων πρὸς νότον ἐπί τε τὴν Ζηλῖτιν καὶ τὴν μεγάλην Καππαδοκίαν 20 μέχρι τῶν Τρόκμων. εἰσὶ δ ̓ ἐν τῇ Ξιμηνῇ ἅλαι ὀρυκτῶν ἁλῶν, ἀφ ̓ ὧν εἰκάζουσιν εἰρῆσθαι Αλυν τὸν ποταμόν. ἔστι δὲ καὶ ἐρύματα πλείω κατεσκαμμένα ἐν τῇ ἡμετέρᾳ χώρᾳ καὶ ἔρημος γῆ πολλὴ διὰ τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον. ἔστι μέντοι πᾶσα Α. 841 μὲν εὔδενδρος, ἡ δ ̓ ἱππόβοτος καὶ τοῖς ἄλλοις θρέμμασι πρόσ- 25 1. καὶ ante πεπυργωμέναι add. rw. 4. ȧva sed etiam parum apta. προαστίων CD 6. ἔχει] ἐκεῖ Dhixg Xyl. 7. ἐκτὸς scribendum esse censet Grosk. praeter necessitatem, vel ἀμασίωνη Ι. 20. πρὸς τὸν νότον Ε. ζηλῆτιν άλες D (sed a sup. ες pr. m. ἡ δ'] ήδ ̓ codd, φορος· ἅπασα δ ̓ οἰκήσιμος καλῶς. ἐδόθη δὲ καὶ ἡ Ἀμάσεια βασιλεῦσι· νῦν δ ̓ ἐπαρχία ἐστί. a 40. Λοιπὴ δ ̓ ἐστὶν ἡ ἐκτὸς Αλυος χώρα τῆς Ποντικῆς ἐπαρχίας, ἡ περὶ τὸν Ολγασσον, συναφὴς τῇ Σινωπίδι. ἔστι δ' C. 562 5 ὁ Ὄλγασσυς ὄρος σφόδρα ὑψηλὸν καὶ δύσβατον· καὶ ἱερὰ τοῦ ὄρους τούτου πανταχοῦ καθιδρυμένα ἔχουσιν οἱ Παφλαγόνες. περίκειται δ ̓ ἱκανῶς χώρα ἀγαθή, ἥ τε Βλαηνὴ καὶ ἡ Δομανί τις, δι' ἧς Ἀμνίας ῥεῖ ποταμός. ἐνταῦθα Μιθριδάτης ὁ Εὐ πάτωρ τὰς Νικομήδους τοῦ Βιθυνοῦ δυνάμεις άρδην ἠφάνι 10 σεν, οὐδ ̓ αὐτὸς παρατυχών, ἀλλὰ διὰ τῶν στρατηγῶν· καὶ ὁ μὲν φεύγων μετ ̓ ὀλίγων εἰς τὴν οἰκείαν ἐσώθη, κἀκεῖθεν εἰς Ἰταλίαν ἔπλευσεν, ὁ δ ̓ ἠκολούθησε καὶ τήν τε Βιθυνίαν εἷλεν ἐξ ἐφόδου καὶ τὴν Ἀσίαν κατέσχε μέχρι Καρίας καὶ Λυκίας. κἀνταῦθα δ ̓ ἀπεδείχθη πόλις ἡ Πομπηιούπολις· ἐν δὲ τῇ πό 15 λει ταύτῃ τὸ Σανδαρακούργιον οὐ πολὺ ἄπωθεν Πιμωλίσων, φρουρίου βασιλικοῦ κατεσκαμμένου, ἀφ ̓ οὗ ἡ χώρα ἡ ἑκατέ ρωθεν τοῦ ποταμοῦ καλεῖται Πιμωλισηνή. τὸ δὲ Σανδαρά κούργιον ὄρος κοιλόν ἐστιν ἐκ τῆς μεταλλείας, ὑπεληλυθότων αὐτὸ τῶν ἐργαζομένων διώρυξι μεγάλαις· εἰργάζοντο δὲ δημο20 σιῶναι, μεταλλευταῖς χρώμενοι τοῖς ἀπὸ κακουργίας αγοραζομένοις ἀνδραπόδοις· πρὸς γὰρ τῷ ἐπιπόνῳ τοῦ ἔργου καὶ θανάσιμον καὶ δύσοιστον εἶναι τὸν ἀέρα φασὶ τὸν ἐν τοῖς μετ τάλλοις διὰ τὴν βαρύτητα τῆς τῶν βώλων ὀδμῆς, ὥστε ὠκύμορα εἶναι τὰ σώματα. καὶ δὴ καὶ ἐκλείπεσθαι συμβαίνει πολ25 λάκις τὴν μεταλλείαν διὰ τὸ ἀλυσιτελές, πλειόνων μὲν ἢ διακοσίων ὄντων τῶν ἐργαζομένων, συνεχῶς δὲ νόσοις καὶ φθοραῖς δαπανωμένων. τοσαῦτα καὶ περὶ τοῦ Πόντου εἰρήσθω. 41. Μετὰ δὲ τὴν Πομπηιούπολιν ἡ λοιπὴ τῆς Παφλαγο 4. ὄλγασιν, et alteram σ sec. m. supra add., D ὄλγασιν χ% Guar; haud diversum videatur hoc nomen ab eo, quod p. 553 scribitur Ολίγασης. 5. ἀλγασσὺς Epit. Tzsch. mutavit ex Epit. 7. περιοικεῖται hi(?)l ald. 14. πομπηιόπολις C Epit. δομανῆτις codd., 10. οὐδ ̓] οὐκ Cor. 8. ἀμνιός Epit. Dhilrw δημοσίως ἀεὶ χs, quod scripsit itidem Xyl.: verum restituit 28. τὴν νίας ἐστὶ τῆς μεσογαίας μέχρι Βιθυνίας ἰοῦσι πρὸς δύσιν. Α. 842 ταύτης δέ, καίπερ ὀλίγης οὔσης, μικρὸν μὲν πρὸ ἡμῶν ἦρχον πλείους, νῦν δ ̓ ἔχουσι Ῥωμαῖοι, τοῦ γένους τῶν βασιλέων ἐκλιπόντος. ὀνομάζουσι δ ̓ οὖν τὴν ὅμορον τῇ Βιθυνία Τιμωνί τιν καὶ τὴν Γεζατόριγος και Μαρμωλιτίν τε καὶ Σανισηνὴν 5 καὶ Ποταμίαν· ἦν δέ τις καὶ Κιμιατηνή, ἐν ᾗ τὰ Κιμίατα, φρούριον ἐρυμνόν, ὑποκείμενον τῇ τοῦ Ὀλγάσσυος ὀρεινῇ· ᾧ χρησάμενος ὁρμητηρίῳ Μιθριδάτης, ὁ Κτίστης προσαγορευθείς, κατέστη τοῦ Πόντου κύριος, καὶ οἱ ἀπ' αὐτοῦ τὴν διαδοχὴν ἐφύλαξαν μέχρι τοῦ Εὐπάτορος. ὕστατος δὲ τῆς Πα- 10 φλαγονίας ἦρξε Δηιόταρος, Κάστορος υἱός, ὁ προσαγορευθεὶς Φιλάδελφος, τὸ Μορζέου βασίλειον ἔχων τὰ Γάγγρα, πολισμάτιον ἅμα καὶ φρούριον. 42. Εὔδοξος δ ̓ ὀρυκτοὺς ἰχθὺς ἐν Παφλαγονίᾳ λέγων ἐν C. 563 ξηροῖς τόποις οὐ διορίζει τὸν τόπον, ἐν ὑγροῖς δὲ περὶ τὴν 15 Ασκανίαν λίμνην φησὶ τὴν ὑπὸ Κίῳ, λέγων οὐδὲν σαφές. ἐπεὶ δὲ καὶ τὴν ὅμορον τῷ Πόντῳ Παφλαγονίαν ἐκτιθέμεθα, τοῖς δὲ Παφλαγόσιν ὁμοροῦσιν οἱ Βιθυνοὶ πρὸς δύσιν, πειρασόμεθα καὶ τὰ τούτων ἐπελθεῖν· ἔπειτα λαβόντες ἀρχὴν ἄλλην ἔκ τε τούτων καὶ τῶν Παφλαγόνων τὰ ἑξῆς τούτων τὰ πρὸς νότον 20 μέχρι τοῦ Ταύρου συνυφανοῦμεν, τὰ παράλληλα τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ· τοιαύτην γάρ τινα υπογράφει τάξιν καὶ μερισμὸν ἡ τῶν τόπων φύσις. 1. ἐστὶ om. Ε. om. oxz. τῆς μεσογαίας] μεσογαία 2. 4. τιμωνίτην Dhilrw τιμωνῆτιν Cas τιμωνίτιν (sic) Ε. 5. καὶ τὴν Γεζατόριγος γεζατόρηγος CD. - μαρμολῖτιν hil μαρμωλῆτιν οχε. 6. κινιστηνὴ codd., quod cum in Kινιατηνή mutandum esse iam censuisset Cas. propter nomen Κινίατα in proximis ab eo contra codices scriplum, Κιμιατηνή recte scripsit Cor. oz, ex quibus recepit dativum Tzsch. 10. ἐδέξαντο Ι. 11. καστόρους CDll ald. καστόρου ioras: Tzsch. corr. ex coni. Cas., coll. p. 568., Cicerone in orat. pro Deiotaro aliisque, ex quibus liquet, hoc nomen in illa gente fuisse usitatum. 7. τῆς — ὀρεινής codd., exc. τοῦ om. 7. — ὀλγάσιος 23. 12. μορ ζέους codd. Morzei regiam Guar., unde Μορέως Tzsch.; sed Moρζέου, quod reposuit Cor., verius videtur: paulo aliter conformatum idem nornen Μόρζιος invenitur ap. Polyb. XXVI, 6, 9. Liv. XXXVIII, 26. 14. τῇ ante Παφλαγονία add. edd. |