τικά, καθάπερ Πολύβιος φησι καὶ περὶ αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων λέγων συγγραφέων. 10. Τὸν μὲν οὖν παράπλουν ἅπαντα τὸν Ἰλλυρικόν σφό- Α. 489 δρα εὐλίμενον εἶναι συμβαίνει καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συνεχούς γιό5 νος καὶ ἐκ τῶν πλησίον νήσων, ὑπεναντίως τῷ Ἰταλικῷ τῷ ἀντικειμένῳ, ἀλιμένῳ ὄντι· ἀλεεινοὶ δὲ καὶ χρηστόκαρποι ὁμοίως· ἐλαιόφυτοι γὰρ καὶ εὐάμπελοι, πλὴν εἴ πού τι σπάνιον ἐκτετράχυνται τελέως. τοιαύτη δ ̓ οὖσα ολιγωρεῖτο πρότερον ἡ Ἰλλυρικὴ παραλία, τάχα μὲν καὶ κατ ̓ ἄγνοιαν τῆς ἀρετῆς, τὸ 10 μέντοι πλέον διὰ τὴν ἀγριότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ λῃστρικὸν ἔθος. ἡ δ ̓ ὑπερκειμένη ταύτης πᾶσα ὀρεινὴ καὶ ψυχρὰ καὶ νιφόβολός ἐστιν, ἡ δὲ προσάρκτιος καὶ μᾶλλον, ὥστε καὶ τῶν ἀμπέλων σπάνιν εἶναι καὶ ἐν ταῖς ὑψώσεσι καὶ ἐν τοῖς ἐπιπεδωτέροις. οροπέδια δ ̓ ἐστὶ ταῦτα, ἃ κατέχουσιν οἱ Παν15 νόνιοι, πρὸς νότον μὲν μέχρι Δαλματέων καὶ Ἀρδιαίων διατείνοντα, πρὸς ἄρκτον δὲ ἐπὶ τὸν Ἴστρον τελευτῶντα, πρὸς ἕω δὲ Σκορδίσκοις συνάπτοντα· †τῇ δὲ παρὰ τὰ ὄρη τῶν Μακεδόνων καὶ Θρακών. 11. Αὐταριάται μὲν οὖν τὸ μέγιστον καὶ ἄριστον τῶν Ἰλ20 λυριῶν ἔθνος ὑπῆρξεν, ὃ πρότερον μὲν πρὸς Ἀρδιαίους συνεχῶς ἐπολέμει περὶ ἁλῶν, ἐν μεθορίοις πηγνυμένων ἐξ ὕδατος ῥέοντος ὑπὸ ἄγκει τινὶ τοῦ ἔαρος· ἀρυσαμένοις γὰρ καὶ ἀποθεῖσιν ἡμέρας πέντε ἐξεπήγνυντο οἱ ἅλες. συνέκειτο δὲ παρὰ 1. περὶ ante τῶν add. edd. 4. τῆς om. l. 6. ἀλεινοὶ 4 (sed hic sec. m. corr.) C αλβίνοι Ε. 8. ἐκτραχύνεται ald. - ὠλιγορείτο C. ex Tyrwh. coni. 5. ὑπεναντίας Ε. 7. εἴ τι που . 11. ἔθνος codd., Cor. corr. Saepissime commisceri ea verba vulgo notum est. 14. πανόνιοι Ε. 15. δαλματαίων 4 (sed hic sec. m. corr.) C Epit. ἀρδιέων Ε. 17. Ante verba τῇ δὲ lacunae signa posuit Cor., idem tamen τοῖς παρά scribendum esse in nott. suspicatur haud improbabiliter: ad Macedoniae enim Thraciaeque montes fines suos propagasse Scordisci traduntur p. 318. Grosk. contra haec probanda non esse ratus, lacunam statuit ita fere explendam: συνάπτοντα [καὶ διήκοντα τῇ μὲν παρὰ τοὺς Τριβαλλοὺς καὶ Μυσοὺς] τῇ δὲ κτλ. Sed Triballi et Moesi ab hoc loco prorsus videntur alieni. λέμουν Ι. 20. συνεχῶς om. Ε. 22. άγγει ABCIE Xyl. corr. 23. πέντε ἢ ἓξ ἐπήγνυντο Ε. 21. ἐπο ex Epit. ἀέρος 4. μέρος χρῆσθαι τῷ ἁλοπηγίῳ, παραβαίνοντες δὲ τὰ συγκείμενα C. 318 ἐπολέμουν· καταστρεψάμενοι δέ ποτε οἱ Αυταριάται Τριβαλ λοὺς ἀπὸ Ἀγριάνων μέχρι τοῦ Ἴστρου καθήκοντας ἡμερῶν πεντεκαίδεκα ὁδὸν ἐπῆρξαν καὶ τῶν ἄλλων Θρακῶν τε καὶ Ἰλλυ ριῶν· κατελύθησαν δ ̓ ὑπὸ Σκορδίσκων πρότερον, ὕστερον δ ̓ 5 ὑπὸ Ῥωμαίων, [ο] καὶ τοὺς Σκορδίσκους αὐτοὺς κατεπολέμησαν πολὺν χρόνον ἰσχύσαντας. 12. Ὤικησαν δ ̓ οὗτοι παρὰ τὸν Ἴστρον, διῃρημένοι δίχα, οἱ μὲν μεγάλοι Σκορδίσκοι καλούμενοι, οἱ δὲ μικροί, οἱ μὲν μεταξὺ δυεῖν ποταμῶν * οἰκεῖν* ἐμβαλλόντων εἰς τὸν Ἴστρον, 10 Α. 490 τοῦ τε Νοάρου τοῦ παρὰ τὴν Σεγεστικὴν ῥέοντος καὶ τοῦ Μάρτ γου (τινὲς δὲ Βάργον φασίν)· οἱ δὲ μικροὶ τούτου πέραν, συνάπτοντες Τριβαλλοῖς καὶ Μυσοῖς. εἶχον δὲ καὶ τῶν νήσων τινὰς οἱ Σκορδίσκοι· ἐπὶ τοσοῦτον δ' ηὐξήθησαν, ὥστε καὶ μέσ χρι τῶν Ἰλλυρικῶν καὶ τῶν Παιονικῶν καὶ Θρᾳκίων προῆλ- 15 θον ὁρῶν· κατέσχον οὖν καὶ τὰς νήσους τὰς ἐν τῷ Ἴστρῳ τὰς πλείους, ἦσαν δὲ καὶ πόλεις αὐτοῖς Ἑόρτα και Καπέδουνον. μετὰ δὲ τὴν τῶν Σκορδίσκων χώραν παρὰ μὲν τὸν Ἴστρον ἡ τῶν Τριβαλλῶν καὶ Μυσῶν ἐστιν, ὧν ἐμνήσθημεν πρότερον, καὶ τὰ ἕλη τὰ τῆς μικρᾶς καλουμένης Σκυθίας τῆς ἐντὸς Ἴστρου· 20 καὶ τούτων ἐμνήσθημεν. ὑπεροικοῦσι δ ̓ οὗτοί τε καὶ Κρόβυζοι καὶ οἱ Τρωγλοδύται λεγόμενοι τῶν περὶ Κάλλατιν καὶ Του 3. ἀγριανών Α. 6. oἳ om. codd. 10. οἰκοῦντες Bno edd., sed removendum potius censco verbum ab interpolatore, ut videtur, profectum, quam correctione levandum. 11. μάρτου codd. edd. exc. Tzsch., qui Μάργου scripsit ex Cas. sent. Plethonisque auctoritate: et γ in hoc nomine tuentur Itineraria, Plinius (III, 29) aliique scriptores. 12. μάργον Cor. ex sent. Mannerti (Geogr. ant. III, 606 ed. pr.; in sec. haec non leguntur). Codicum scriptura per se multo probabilior vel eo videtur firmari, quod idem hoc flumen Βρόγγος ab Herodoto (1V, 49) appellatur. 15. ιλλυριῶν ABC. τῶν ante Θρακίων add. edd. 16. ὅρων codd. Cor. corr.: cf. p. 313. 17. καπεδούνουν C. μὲν om. Ε. 19. ἐμνήσθην Ε. 20. τὰ ante τῆς om. Ε. om. Ε. μακρόβυζοι Ε κρώσυζοι Pleth. 22. περὶ] παρὰ Ο. -κάλατιν ΑBl. τομαία 41 τομήα C τομαίαν Β ald. Inde Tzsch. restituit Τομέα coll. Steph. Βyz. s. v. Τομεὺς, ubi Strabo ipse laudatur ; cf. etiam quae affert ad Mel, nott. exeg. II, 2, 5: Τόμιν Cor. propter p. 319. -- 21. 18. τε μέα καὶ Ἴστρον τόπων. εἶθ ̓ οἱ περὶ τὸν Αἷμον καὶ οἱ ὑπ ̓ αὐτῷ οἰκοῦντες μέχρι τοῦ Πόντου Κόραλλοι καὶ Βέσσοι καὶ Μαίδων τινὲς καὶ Δανθηλητῶν. πάντα μὲν οὖν ταῦτα λῃστρι κώτατα ἔθνη· Βέσσοι δὲ ὑπὲρ τὸ πλέον τοῦ ὄρους νέμονται 5 τοῦ Αἵμου, καὶ ὑπὸ τῶν λῃστῶν λῃσταὶ προσαγορεύονται, και λυβῖταί τινες καὶ λυπρόβιου, συνάπτοντες τῇ τε Ροδόπῃ καὶ τοῖς Παίοσι καὶ τῶν Ἰλλυριῶν τοῖς τε Αὐταριάταις καὶ τοῖς Δαρδανίοις. μεταξὺ δὲ τούτων τε καὶ τῶν Ἀρδιαίων οἱ Δασαρήτιοί εἰσι καὶ Ὑβριῶνες καὶ ἄλλα ἄσημα ἔθνη, ἃ ἐπόρθουν 10 οἱ Σκορδίσκοι, μέχρι ἠρήμωσαν τὴν χώραν καὶ δρυμῶν ἀβάτων ἐφ' ἡμέρας πλείους ἐποίησαν μεστήν. CAPUT VI. 1. Λοιπὴ δ ̓ ἐστὶ τῆς μεταξὺ Ἴστρου καὶ τῶν ὀρῶν τῶν ἐφ' ἑκάτερα τῆς Παιονίας ἡ Ποντική παραλία, ἡ ἀπὸ τοῦ Ἱε 15 τοῦ στόματος τοῦ Ἴστρου μέχρι τῆς περὶ τὸν Αἷμον ὀρεινῆς καὶ μέχρι τοῦ στόματος τοῦ κατὰ Βυζάντιον. καθάπερ [δὲ] τὴν Ἰλλυρικὴν παραλίαν ἐπιόντες μέχρι τῶν Κεραυνίων ὀρῶν προὔβημεν ἔξω τῆς Ἰλλυρικῆς πιπτόντων ὀρεινῆς, ἐχόντων δέ Α. 491 τι οἰκεῖον πέρας, τὰ μεσόγαια δ ̓ ἔθνη τούτοις ἀφωρίσμεθα, 20 νομίζοντες σημειωδεστέρας ἔσεσθαι τὰς τοιαύτας περιγραφὰς καὶ πρὸς τὰ νῦν καὶ πρὸς τὰ ὕστερον· οὕτω κἀνταῦθα ἡ παραλία, κἂν ὑπερπίπτῃ τὴν ὀρεινὴν γραμμήν, ὅμως εἰς οἰκεῖόν τι πέρας τελευτήσει τὸ τοῦ Πόντου στόμα καὶ πρὸς τὰ νῦν C. 319 καὶ πρὸς τὰ ἐφεξῆς. ἔστιν οὖν ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ στόματος τοῦ 2. αὐτοῦ Α. -- 1. τὸν] τὸ Α. μέσσοι Α. 3. μέδων codd. Tzsch. corr., v. ad p. 316. 4. μέσσοι 4. 5. λῃστῶν] λῃστειῶν Tzsch. ex Cas. coni, inde ἀπὸ τῶν λῃστειῶν Cor.: ὑπὸ τῶν ἄλλων λῃ στῶν Pleth. 7. ιλλυρίδων ABCI ιλλυριῶν Ε atque ita restituerat Cor. 8. Δασσαρήτιοι Cor.: v. ad 316. 9. Pro Υβριᾶνες, qui nullo alio loco commemorantur, Cas. haud improbabiliter censet scribendum esse Αγρια νες. 16. δὲ om. ΑΒ(?) Cl. 20. παραγραφὰς codd. et ad hanc scripturam referenda sunt quae h. 1. leguntur in E: σημειώδεις παραγραφὰς καλεῖ τὰς ἀναγκαίας τῶν εὐθειῶν γραμμῶν ἐν γεωγραφία ὑπερεκπτώσεις. Sed haec nihili sunt, et recte haud dubie Cor. reposuit περιγραφὰς coll. ΙΙ, 83. 84. 22. ὑπερπίπτει Ο. 24. A verbis από οὖν τοῦ ἱεροῦ στόματος denuo incipiunt Excerpta paulo ampliora cod. Ἴστρου ἐν δεξιᾷ ἔχοντι τὴν συνεχῆ παραλίαν Ἴστρος πολίχνιον ἐν πεντακοσίοις σταδίοις, Μιλησίων κτίσμα· εἶτα Τόμις, ἕτε ρον πολίχνιον ἐν διακοσίοις πεντήκοντα σταδίοις· εἶτα πόλις Κάλλατις ἐν διακοσίοις ὀγδοήκοντα, Ἡρακλεωτῶν ἄποικος· εἶτ ̓ Ἀπολλωνία ἐν χιλίοις τριακοσίοις σταδίοις, ἄποικος Μιλη- 5 σίων, τὸ πλέον τοῦ κτίσματος ἱδρυμένον ἔχουσα ἐν νησίῳ τινὶ †ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, ἐξ οὗ Μάρκος Λεύκολλος τὸν κολοστ σὸν ἦρε καὶ ἀνέθηκεν ἐν τῷ Καπετωλίῳ τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, Καλάμιδος ἔργον. ἐν τῷ μεταξὺ δὲ διαστήματι τῷ ἀπὸ Καλ λάτιδος εἰς Ἀπολλωνίαν Βιζώνη τέ ἐστιν, ἧς κατεπόθη πολὺ 10 μέρος ὑπὸ σεισμῶν, καὶ Κρουνοὶ καὶ Οδησσός, Μιλησίων ἄποικος, καὶ Ναύλοχος, Μεσημβριανῶν πολίχνιον. εἶτα τὸ Αμον ὄρος μέχρι τῆς δεῦρο θαλάττης διῆκον· εἶτα Μεσημβρία, Μεγαρέων ἄποικος, πρότερον δὲ Μενεβρία, οἷον Μένα πόλις, τοῦ κτίσαντος Μένα καλουμένου, τῆς δὲ πόλεως βρίας καλου- 15 μένης Θρᾳκιστί· ὡς καὶ ἡ τοῦ Σήλυος πόλις Σηλυβρία προσηγόρευται, ἥ τε Αίνος Πολυοβρία ποτὲ ὠνομάζετο· εἶτ ̓ ἈγΑ. 492 χιάλη, πολίχνιον Απολλωνιατῶν, καὶ αὐτὴ ἡ Ἀπολλωνία. ἐν δὲ ταύτῃ τῇ παραλίᾳ ἐστὶ καὶ ἡ Τίριζις ἄκρα, χωρίον ἐρυ 13. άχρι Ε. μέννα πό 15. μένε Α Vat. 175 (Syn.). 2. τομῖς Ε Τομείς Tzsch. v. p. 318. Sed alte- cl. 17. πολτιοβρία Ε. 18. ή om. Ε. 19. καὶ ἡ τίριζις] κη μνόν, ᾧ ποτε καὶ Λυσίμαχος ἐχρήσατο γαζοφυλακίῳ. πάλιν δ' ἀπὸ τῆς Ἀπολλωνίας ἐπὶ Κυανέας στάδιοί εἰσι περὶ χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἥ τε Θυνιὰς, τῶν Ἀπολλωνιατών χώρα, * Αγχιάλη, καὶ αὐτὴ Ἀπολλωνιατών,* καὶ 5 Φινόπολις καὶ Ἀνδριάκη, συνάπτουσαι τῷ Σαλμυδησσῷ. ἔστι δ ̓ οὗτος ἔρημος αἰγιαλὸς καὶ λιθώδης, ἀλίμενος, ἀναπεπταμέ νος πολὺς πρὸς τοὺς βορέας, σταδίων ὅσον ἑπτακοσίων μέχρι Κυανέων τὸ μῆκος, πρὸς ὃν οἱ ἐκπίπτοντες ὑπὸ τῶν Ἀστῶν διαρπάζονται τῶν ὑπερκειμένων, Θρακίου ἔθνους. αἱ δὲ Κυά 10 νεαι πρὸς τῷ στόματι τοῦ Πόντου εἰσὶ δύο νησίδια, τὸ μὲν τῇ Εὐρώπῃ προσεχές, τὸ δὲ τῇ Ἀσίᾳ, πορθμῷ διειργόμενα ὅσον εἴκοσι σταδίων. τοσοῦτον δὲ διέχει καὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Βυζαντίων, καὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Χαλκηδονίων, ὅπερ ἐστὶ τοῦ στόματος τοῦ Εὐξείνου τὸ στενώτατον· προϊόντι γὰρ δέκα στα 15 δίους ἄκρα ἐστὶ πενταστάδιον ποιοῦσα τὸν πορθμόν, εἶτα διίσταται ἐπὶ πλέον καὶ ποιεῖν ἄρχεται τὴν Προποντίδα. 2. Ἀπὸ μὲν οὖν τῆς ἄκρας τῆς τὸ πενταστάδιον ποιούσης ἐπὶ τὸν ὑπὸ τῇ Συκῇ καλούμενον λιμένα στάδιοι πέντε καὶ τριά κοντα, ἐντεῦθεν δ ̓ ἐπὶ τὸ Κέρας τὸ Βυζαντίων πέντε. ἔστι C. 320 20 δὲ τὸ Κέρας, προσεχὲς τῷ Βυζαντίων τείχει, κόλπος ἀνέχων Α. 493 ὡς πρὸς δύσιν ἐπὶ σταδίους ἑξήκοντα, ἐοικὼς ἐλάφου κέρατι· εἰς γὰρ πλείστους σχίζεται κόλπους, ὡς ἂν κλάδους τινάς, εἰς οὓς ἐμπίπτουσα ἡ πηλαμὺς ἁλίσκεται ῥᾳδίως διά τε τὸ πλῆθος αὐτῆς καὶ τὴν βίαν τοῦ συνελαύνοντος ῥοῦ καὶ τὴν στενό25 τητα τῶν κόλπων, ὥστε καὶ χερσὶν ἁλίσκεσθαι διὰ τὴν στενοχωρίαν. γεννᾶται μὲν οὖν τὸ ζῷον ἐν τοῖς ἕλεσι τῆς Μαιώτι δος, ἰσχῦσαν δὲ μικρὸν ἐκπίπτει διὰ τοῦ στόματος ἀγεληδὸν P. - riplo ap. Huds. I 13. 2. είσι om. Ε. 4. χώρας Syn. καὶ |