δαονία, καίπερ πεδιὰς οὖσα καὶ νοτιωτάτη πασῶν (ὑποπέπτωκε γὰρ τῷ Ταύρο), μόλις τῶν καρπίμων τι φέρει δέν δρων, ἀναγροβότος δ ̓ ἐστὶ καὶ αὕτη καὶ ἡ πολλὴ τῆς ἄλλης, καὶ μάλιστα ἡ περὶ Γαρσαύιρα καὶ Λυκαονίαν καὶ Μοριμη C. 540 5 νήν. ἐν δὲ τῇ Καππαδοκία γίνεται καὶ ἡ λεγομένη Σινωπικὴ μίλτος, ἀρίστη τῶν πασῶν· ἐνάμιλλος δ ̓ ἐστὶν αὐτῇ καὶ ἡ Ἰβηρική· ὠνομάσθη δὲ Σινωπική, διότι κατάγειν ἐκεῖσε εἰώθεσαν οἱ ἔμποροι, πρὶν ἢ τὸ τῶν Ἐφεσίων ἐμπόριον μέχρι τῶν ἐν θάδε ἀνθρώπων διῖχθαι. λέγεται δὲ καὶ κρυστάλλου πλάκας 10 καὶ ὀνυχίτου λίθου πλησίον τῆς τῶν Γαλατῶν ὑπὸ τῶν Ἀρχελάου μεταλλευτών εὑρῆσθαι. ἦν δέ τις τόπος καὶ λίθου λευκοῦ, τῷ ἐλέφαντι κατὰ τὴν χρόαν ἐμφερούς, ὥσπερ ἀκόνας τινὰς οὐ μεγάλας ἐκφέρων, ἐξ ὧν τὰ λαβία τοῖς μαχαιρίοις κατεσκεύαζον· ἄλλος δ ̓ [εἰς] τὰς διόπτρας βώλους μεγάλας ἐκ15 διδούς, ὥστε καὶ ἔξω κομίζεσθαι. ὅριον δ ̓ ἐστὶ τοῦ Πόντου καὶ τῆς Καππαδοκίας ὀρεινή τις παράλληλος τῷ Ταύρῳ, τὴν ἀρχὴν ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἑσπερίων ἄκρων τῆς Χαμμανηνῆς, ἐφ ̓ ἧς ἵδρυται φρούριον ἀπότομον Δασμένδα, μέχρι τῶν ἑωθινῶν τῆς Λαουιανσηνῆς. στρατηγίαι δ ̓ εἰσὶ τῆς Καππαδοκίας ἥ τε 20 Χαμμανηνὴ καὶ ἡ Λαουιανσηνή. 2. καὶ ante μόλις add. CDhilrw ald. 3. ἀγρόβοτος codd., Tzsch. corr. ex coni. Cas. 4. γαρσαυίρα Dhios (sed in hoc σαργασίαν ex corr.) γαρσαβίερα Ο σάργαυσα κ γαρσαυέραν (?) ald. Γαρσαυρίαν Tzsch. ex coni. Cas.: Γαρσάουρα scripsit Cor., sed v. ad 537. 7. εiώθασιν codd. edd.: correxi ex coni. Grosk. 8. ἐμπορεῖον CD (sed 9. κρυστάλου Α. in hoc in εμπόριον sec. m. mut.) low. ex coni. Cor. (v. nott.). om. C. 14. άλλως CDhilrw. 12. εμφερής codd., Cor. corr. 13. οὐ δὲ τὰς codd., Cor. corr.: similiter Coelius Rhodig. (v. Antig. lectt. 12, 9 p. 445 ) legerat δ ̓ ἐς διόπτρας, Salmas. (in Solin. p. 183) δὲ ταῖς διόπτραις. μεγάλους il ald. 17. καμμανηνῆς Dlw καμαννηνῆς C κομμανηνής η κομανηνῆς ἐχ κομμαγηνής οι καμμαγηνής ald. 18. δασμέδα Cu δασμέσδα ο δασμέ νων ald. 19. λαβιανσινής Ο λαονιανσινης D λανιανσινῆς ilo λανιαυσινῆς ας λαυιασηνής h sed i sup. prius η add. λανιασινῆς ald. Λαουινιασηνῆς Tzsch. Cor. 20. χαμαννηνὴ Cho χαμανηνὴ il καμανηνὴ κ καμαννηνὴ Ξ. — λαβιασινή C λαονιασινή D λαυιασηνή Η λακανσινή τ λανιαυσινή κ λανιανσινή i λανιασινή ald. Λαουναδηνή Tzsch. Cor. 11. Συνέβη δέ, ἡνίκα πρῶτον Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ τὴν Ασίαν διώκουν, νικήσαντες Αντίοχον, καὶ φιλίας καὶ συμμαχίας ἐποιΑ. §15 οῦντο πρός τε τὰ ἔθνη καὶ τοὺς βασιλέας, τοῖς μὲν ἄλλοις βασιλεῦσιν αὐτοῖς καθ ̓ ἑαυτοὺς δοθῆναι τὴν τιμὴν ταύτην, τῷ δὲ Καππάδοκι καὶ αὐτῷ δὲ τῷ ἔθνει κοινῇ. ἐκλιπόντος 5 δὲ τοῦ βασιλικοῦ γένους, οἱ μὲν Ῥωμαῖοι συνεχώρουν αὐτοῖς αὐτονομεῖσθαι κατὰ τὴν συγκειμένην φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν πρὸς τὸ ἔθνος, οἱ δὲ πρεσβευσάμενοι τὴν μὲν ἐλευθερίαν παρητοῦντο (οὐ γὰρ δύνασθαι φέρειν αὐτὴν ἔφασαν), βασιλέα δ' ἠξίουν αὐτοῖς ἀποδειχθῆναι. οἱ δέ, θαυμάσαντες εἴ τινες οὕ- 10 τως εἶεν ἀπειρηκότες πρὸς τὴν ἐλευθερίαν, ἐπέτρεψαν † δ ̓ οὖν αὐτοῖς ἐξ ἑαυτῶν ἑλέσθαι κατὰ χειροτονίαν, ὃν ἂν βούλωνται· καὶ εἵλοντο Αριοβαρζάνην, εἰς τριγονίαν δὲ προελθόντος τοῦ γένους ἐξέλιπε· κατεστάθη δ ̓ ὁ Ἀρχέλαος, οὐδὲν προσήκων αὐτοῖς, Ἀντωνίου καταστήσαντος. ταῦτα καὶ περὶ τῆς 15 μεγάλης Καππαδοκίας· περὶ δὲ τῆς τραχείας Κιλικίας, τῆς προστεθείσης αὐτῇ, βέλτιόν ἐστιν ἐν τῷ περὶ τῆς ὅλης Κιλι κίας λόγῳ διελθεῖν. CAPUT III. 1. Τοῦ δὲ Πόντου καθίστατο μὲν Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ 20 βασιλεύς. εἶχε δὲ τὴν ἀφοριζομένην τῷ Ἁλυϊ μέχρι Τιβαρανῶν καὶ Ἀρμενίων καὶ τῆς ἐντὸς Αλυος τὰ μέχρι Αμάστρεως C. 541 καί τινων τῆς Παφλαγονίας μερῶν. προσεκτήσατο δ ̓ οὗτος καὶ τὴν μέχρι Ἡρακλείας παραλίαν ἐπὶ τὰ δυσμικὰ μέρη, τῆς Ἡρακλείδου τοῦ Πλατωνικοῦ πατρίδος, ἐπὶ δὲ ταναντία μέ- 25 2. και ante φιλίας om. Clorw 4. αὑτοὺς χ. 5. καππαδό 6. δὲ] δὴ codd., Xyl. corr. 10. ovedd.: excidit fortasse aliquid ante ἐπέ 13. τριγένειαν Clorus ald.: utraque προέλθον τὸ γένος Cor. forma Straboni usitata; cf. II, 73. XI, 516. rw. 21. τιβαρνῶν οτε τιβαρηνῶν Irw edd. 22. τῆς] τὴν Cas. 25. ἡρακλείτου χ. χρι Κολχίδος καὶ τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας, ἃ δὴ καὶ προσέθηκε τῷ Πόντῳ. καὶ δὴ καὶ Πομπήιος καταλύσας ἐκεῖνον ἐν τού τοις τοῖς ὅροις οὖσαν τὴν χώραν ταύτην παρέλαβε τὰ μὲν πρὸς Ἀρμενίαν καὶ τὰ περὶ τὴν Κολχίδα τοῖς συναγωνισαμέ 5 νοις δυνάσταις κατένειμε, τὰ δὲ λοιπὰ εἰς ἕνδεκα πολιτείας διεῖλε καὶ τῇ Βιθυνία προσέθηκεν, ὥστ ̓ ἐξ ἀμφοῖν ἐπαρχίαν γενέσθαι μίαν· μεταξύ τε τῶν Παφλαγόνων τῶν μεσογαίων τινὰς βασιλεύεσθαι παρέδωκε τοῖς ἀπὸ Πυλαιμένους, καθάπερ καὶ τοὺς Γαλάτας τοῖς ἀπὸ γένους τετράρχαις. ὕστερον δ' οἱ 10 τῶν Ῥωμαίων ἡγεμόνες ἄλλους καὶ ἄλλους ἐποιήσαντο μερισμούς, βασιλέας τε καὶ δυνάστας καθιστάντες καὶ πόλεις τὰς μὲν ἐλευθεροῦντες, τὰς δὲ ἐγχειρίζοντες τοῖς δυνάσταις, τὰς δ ̓ ὑπὸ τῷ δήμῳ τῷ Ῥωμαίων ἐῶντες. ἡμῖν δ ̓ ἐπιοῦσι τὰ καθ ̓ ἕκαστα, ὡς νῦν ἔχει, λεγέσθω, μικρὰ καὶ τῶν προτέρων Α. 816 15 ἐφαπτομένοις, ὅπου τοῦτο χρήσιμον. ἀρξώμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας, ἵπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν τόπων. 2. Εἰς δὴ τὸν Εὔξεινον πόντον εἰσπλέουσιν ἐκ τῆς Προποντίδος ἐν ἀριστερᾷ μὲν τὰ προσεχῆ τῷ Βυζαντίῳ κεῖται, Θρᾴκων δ ̓ ἐστί, καλεῖται δὲ τὰ Ἀριστερὰ τοῦ Πόντου· ἐν δε20 ξιᾷ δὲ τὰ προσεχῆ Χαλκηδόνι, Βιθυνῶν δ ̓ ἐστὶ τὰ πρῶτα, εἶτα Μαριανδυνῶν (τινὲς δὲ καὶ Καυκώνων φασίν), εἶτα Παφλαγόνων μέχρι Αλυος, εἶτα Καππαδόκων τῶν πρὸς τῷ Πόντῳ καὶ τῶν ἑξῆς μέχρι Κολχίδος· ταῦτα δὲ πάντα καλεῖται τὰ Δεξιὰ τοῦ Εὐξείνου πόντου. ταύτης δὲ τῆς παραλίας - 4. 3. και ante τὰ Cor. add. satis commode. μὲν] μέντοι 2. συναγωνισμένοις 1 συνηγωνισμένοις ος. 7. τε om. CDhix, in hoc tamen και ante μεταξύ positum; δὲ pro τε exhibent edd. inde a Cas. τῶν Παφλαγόνων om. ald. καὶ ante τῶν μεσογαίων add. C Cor., qui tamen ipse coniunctionem repudiat in nott., coll. p. 544. 8. βουλεύεσθαι 2. παρέδωκε om. . 11. καθίσαντες Ι. μαίων] τῶν Ῥωμαίων Ch(??) edd. 15. της ante Ηρακλείας add. edd. ἐκ] ἀπὸ D (sed ex pr. m. supra pos.) *. dum esse. - 13. τῷ Ρω ἀρξόμεθα videtur scriben- Πόντου add. ald. 20. καλχηδόνια CDhlrw ald. χαλκηδόνια Ε χαλ- ἁπάσης ἐπῆρξεν Ευπάτωρ, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Κολχίδος μέχρι Ἡρακλείας, τὰ δ ̓ ἐπέκεινα τὰ μέχρι τοῦ στόματος καὶ τῆς Χαλκηδόνος τῷ Βιθυνῶν βασιλεῖ συνέμενε. καταλυθέντων δὲ τῶν βασιλέων, ἐφύλαξαν οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς αὐτοὺς ὅρους, ώστε τὴν Ἡράκλειαν προσκεῖσθαι τῷ Πόντῳ, τὰ δ ̓ ἐπέκεινα Βιθυ νοῖς προσχωρεῖν. 3. Οἱ μὲν οὖν Βιθυνοί διότι πρότερον Μυσοὶ ὄντες μετ τωνομάσθησαν οὕτως ἀπὸ τῶν Θρᾳκῶν τῶν ἐποικησάντων, Βιθυνῶν τε καὶ Θυνῶν, ὁμολογεῖται παρὰ τῶν πλείστων, καὶ σημεῖα τίθενται τοῦ μὲν τῶν Βιθυνῶν ἔθνους τὸ μέχρι νῦν 10 ἐν τῇ Θράκῃ λέγεσθαί τινας Βιθυνούς, τοῦ δὲ τῶν Θυνῶν τὴν Θυνιάδα ἀκτὴν τὴν πρὸς Ἀπολλωνίᾳ καὶ Σαλμυδησσῷ. καὶ οἱ Βέβρυκες δὲ οἱ τούτων προεποικήσαντες τὴν Μυσίαν C. 542 Θράκες, ὡς εἰκάζω ἐγώ. εἴρηται δ ̓, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ Μυσοί Θρᾳκῶν ἄποικοί εἰσι τῶν νῦν λεγομένων Μοισῶν. ταῦτα μὲν 15 οὕτω λέγεται. 4. Τοὺς δὲ Μαριανδυνοὺς καὶ τοὺς Καύκωνας οὐχ ὁμοίως ἅπαντες λέγουσι· τὴν γὰρ δὴ Ἡράκλειαν ἐν τοῖς Μαριανδυνοῖς ἱδρῦσθαί φασι, Μιλησίων κτίσμα, τίνες δὲ καὶ πόθεν, οὐδὲν εἴρηται, οὐδὲ διάλεκτος, οὐδ ̓ ἄλλη διαφορὰ ἐθνικὴ περὶ τοὺς 20 ἀνθρώπους φαίνεται, παραπλήσιοι δ ̓ εἰσὶ τοῖς Βιθυνοῖς· ἔοικεν οὖν καὶ τοῦτο Θράκιον ὑπάρξαι τὸ φῦλον. Θεόπομπος δὲ Α. 817 Μαριανδυνόν φησι μέρους τῆς Παφλαγονίας άρξαντα ὑπὸ πολλῶν δυναστευομένης, ἐπελθόντα τὴν τῶν Βεβρύκων κατασχεῖν, ἣν δ ̓ ἐξέλιπεν, ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καταλιπεῖν. εἴρηται δὲ 25 1. ὑπῆρξεν Ehrw ald. δόνος Tzsch. δὲ om. Ε. om. Ε. 2. τὰ ante μέχρι om. 3. 3. Καλχη 11. τῇ 12. σαλμηδησσῶ η σαλμυδησῶ π. 14. ἦσαν post Θρᾷκες add. edd., exc. Tzsch. 15. μυσῶν codd., Cor. mutavit: cf. ad VII, 295. 16. οὕτω] οὖν i. 17. μαριαδινούς χ (sic const.). 19. Palmer. (v. Exercitt. in auct. Gr. p. 333) Μεγαρέων scribendum esse censet, quam mutationem ut h. 1. patiaris, in proximis tamen fieri minime concedas. Strabonem igitur uti in aliis rebus nonnullis, ita in tradenda Heracleae origine errasse erit statuendum. · οὐδὲν] οὐδενὶ aptissime coniecit Meinekius. 20. τις post διαφορὰ add. hi. 22. Ορακίων C. 23. μαριανδυνῶν D, sed o sup. a pr. m. add. μέρος codd., exc. Εi, qui verum exhibent, a Tzschuckio restitutum e coni. Cas. 25. ἡ δ ̓ καὶ τοῦτο, ὅτι πρῶτοι τὴν Ἡράκλειαν κτίσαντες Μιλήσιοι τοὺς Μαριανδυνοὺς είλωτεύειν ἠνάγκασαν τοὺς προκατέχοντας τὸν τόπον, ὥστε καὶ πιπράσκεσθαι ὑπ ̓ αὐτῶν, μὴ εἰς τὴν ὑπερορίαν δέ (συμβῆναι γὰρ ἐπὶ τούτοις, καθάπερ Κρησὶ μὲν ἐθή5 τευεν ἡ Μνῷα καλουμένη σύνοδος, Θετταλοῖς δὲ οἱ Πενέσται. 5. Τοὺς δὲ Καύκωνας, οὓς ἱστοροῦσι τὴν ἐφεξῆς οἰκῆσαι παραλίαν τοῖς Μαριανδυνοῖς μέχρι τοῦ Παρθενίου ποταμοῦ, πόλιν ἔχοντας τὸ Τίειον, οἱ μὲν Σκύθας φασίν, οἱ δὲ τῶν Μακεδόνων τινάς, οἱ δὲ τῶν Πελασγῶν· εἴρηται δέ που καὶ 10 περὶ τούτων πρότερον. Καλλισθένης δὲ καὶ ἔγραφε τὰ ἔπη ταῦτα εἰς τὸν Διάκοσμον, μετὰ τὸ 15 τιθεὶς Κρωμνάν τ' Αιγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ερυθίνους Καύκωνας [δ] αὖτ ̓ ἦγε Πολυκλέος υἱὸς ἀμύμων, οἱ περὶ Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματ ̓ ἔναιον· παρήκειν γὰρ ἀφ ̓ Ἡρακλείας καὶ Μαριανδυνών μέχρι Λευκοσύρων, οὓς *καὶ ἡμεῖς Καππάδοκας προσαγορεύομεν, τό τε τῶν Καυκώνων γένος τὸ περὶ τὸ Τίειον μέχρι Παρθενίου καὶ τὸ τῶν Ἐνετῶν τὸ συνεχὲς μετὰ τὸν Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ 20 Κύτωρον, καὶ νῦν δ ̓ ἔτι Καυκωνίτας εἶναί τινας περὶ τὸν Παρθένιον. 6. Ἡ μὲν οὖν Ἡράκλεια πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἄλλως ἀξιόλογος, ἥ γε καὶ ἀποικίας ἔστελλεν· ἐκείνης γὰρ ἥ τε Χερρόνησος ἄποικος καὶ ἡ Κάλλατις· ἦν τε αὐτόνομος, εἶτ ̓ ἐτυραν25 νήθη χρόνους τινάς, εἶτ ̓ ἠλευθέρωσεν ἑαυτὴν πάλιν· ὕστερον Α. 818 1. οἱ ante τὴν add. Cor. εξέλει m quam vero coepisset Guar. |