ρευομένους Σαραπάρας, οἷον κεφαλοτόμους, οἰκῆσαι ὑπὲρ τῆς Αρμενίας, πλησίον Γουρανίων καὶ Μήδων, θηριώδεις ἀνθρώπους καὶ ἀπειθεῖς, ὀρεινούς, περισκυθιστάς τε καὶ ἀποκεφαλι Α. 804 στάς· τοῦτο γὰρ δηλοῦσιν οἱ Σαραπάραι. εἴρηται δὲ καὶ τὰ περὶ τῆς Μηδείας ἐν τοῖς Μηδικοῖς· ὥστ ̓ ἐκ πάντων τούτων 5 εἰκάζουσι καὶ τοὺς Μήδους καὶ Ἀρμενίους συγγενεῖς πως τοῖς Θετταλοῖς εἶναι καὶ τοῖς ἀπὸ Ἰάσονος καὶ Μηδείας. 15. Ὁ μὲν δὴ παλαιὸς λόγος οὗτος, ὁ δὲ τούτου νεώτερος καὶ κατὰ Πέρσας εἰς τὸ ἐφεξῆς μέχρι εἰς ἡμᾶς, ὡς ἐν κεφα λαίῳ πρέποι ἂν μέχρι τοσούτου λεχθείς, ὅτι κατεῖχον τὴν Αρ- 10 μενίαν Πέρσαι καὶ Μακεδόνες, μετὰ ταῦτα οἱ τὴν Συρίαν ἔχοντες καὶ τὴν Μηδίαν· τελευταῖος δ ̓ ὑπῆρξεν Ὀρόντης ἀπόγονος Υδάρνου, τῶν ἑπτὰ Περσῶν ἑνός· εἶθ ̓ ὑπὸ τῶν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου στρατηγῶν τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολεμήσαντος διηρέθη δίχα, Αρταξίου τε καὶ Ζαριάδριος· καὶ ἦρχον οὗτοι, τοῦ βα- 15 σιλέως ἐπιτρέψαντος· ἡττηθέντος δ ̓ ἐκείνου, προσθέμενοι ΡωC. 532 μαίοις καθ ̓ αὑτοὺς ἐτάττοντο, βασιλεῖς προσαγορευθέντες. τοῦ μὲν οὖν Αρταξίου Τιγράνης ἦν ἀπόγονος καὶ εἶχε τὴν ἰδίως λεγομένην Αρμενίαν (αὕτη δ ̓ ἦν προσεχὴς τῇ τε Μηδίᾳ καὶ Αλβανοῖς καὶ Ἴβηρσι μέχρι Κολχίδος καὶ τῆς ἐπὶ τῷ Εὐξείνῳ 20 Καππαδοκίας), τοῦ δὲ Ζαριάδριος ὁ Σωφηνὸς Ἀρτάνης ἔχων τὰ νότια μέρη καὶ τούτων τὰ πρὸς δύσιν μᾶλλον. κατελύθη δ ̓ οὗτος ὑπὸ τοῦ Τιγράνου, καὶ πάντων κατέστη κύριος ἐκεῖνος. τύχαις δ ̓ ἐχρήσατο ποικίλαις· κατ ̓ ἀρχὰς μὲν γὰρ ὡμή J (v. Fuller. miscell. sacra I, 4): sed in summa rei obscuritate nihil certi licet statuere. 3. περισκελιστάς orx edd., quae scriptura videtur profecta esse a scriba non indocto: σαράβαρα enim Hesychio teste sunt τὰ περὶ τὰς κνημῖδας ἐνδύματα. Haec tamen ab hoc loco aliena; altera contra scriptura egregie confirmatur explicatione nominis Sarapararum ex lingua Persica petita, qua Sar est caput, para portio, divisio (v. Anquetil sur les anc. langues de la Perse in Mém. de l'acad. etc. tom. XXXI P. 419). 4. σαράπαι π. 7. καὶ post εἶναι om. os edd. ἀπ ̓ απ ἐπὶ ω. ad 528. 12. τελευταίοις D. 13. ὑπὲρ C. 15. ζαδιάδριος ald. Zadriada Guar., ἑτέρου pro altero nomine exhibet z: cf. 17. προσαγορευθέντος D. 21. ζαδριάδριος ald. Αρσάκης pro Αρτάνης exhibet Steph. s. v. Σωφηνή for σοφηνὸς D. tasse verius. ρευσε παρὰ Πάρθοις, ἔπειτα δι ̓ ἐκείνων ἔτυχε καθόδου, λαβόντων μισθὸν ἑβδομήκοντα αὐλῶνας τῆς Ἀρμενίας· αὐξηθεὶς δὲ καὶ ταῦτα ἀπέλαβε τὰ χωρία καὶ τὴν ἐκείνων ἐπόρθησε, τήν τε περὶ Νίνον καὶ τὴν περὶ Ἄρβηλα· ὑπηκόους δ ̓ ἔσχε καὶ 5 τὸν Ἀτροπατηνὸν καὶ τὸν Γορδυαῖον, μεθ ̓ ὧν καὶ τὴν λοιπὴν Μεσοποταμίαν, ἔτι δὲ τὴν Συρίαν αὐτὴν καὶ Φοινίκην, διαβὰς τὸν Εὐφράτην, ἀνὰ κράτος εἷλεν. ἐπὶ τοσοῦτον δ ̓ ἐξαρθεὶς καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆς Ἰβηρίας μεταξύ ταύ της τε καὶ τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην Ζεύγματος, ἣν ὠνόμασε 10 Τιγρανόκερτα, ἐκ δώδεκα ἐρημωθεισῶν ὑπ ̓ αὐτοῦ πόλεων Ἑλληνίδων ἀνθρώπους συναγαγών. ἔφθη δ ̓ ἐπελθὼν Λεύ κολλος ὁ τῷ Μιθριδάτη πολεμήσας καὶ τοὺς μὲν οἰκήτο ρας εἰς τὴν οἰκείαν ἑκάστου ἀπέλυσε, τὸ δὲ κτίσμα, ἡμιτελὲς ἔτι ὄν, κατέσπασε προσβαλὼν καὶ μικρὰν κώμην κατέλιπεν, Α. 805 15 ἐξήλασε δὲ καὶ τῆς Συρίας αὐτὸν καὶ τῆς Φοινίκης. διαδεξάμενος δ ̓ Ἀρταουάσδης ἐκεῖνον τέως μὲν ηὐτύχει, φίλος ὢν Ῥωμαίοις, Ἀντώνιον δὲ προδιδοὺς Παρθυαίοις ἐν τῷ πρὸς αὐ τοὺς πολέμῳ, δίκας ἔτισεν· ἀναχθεὶς γὰρ εἰς Ἀλεξάνδρειαν ὑπ ̓ αὐτοῦ, δέσμιος πομπευθεὶς διὰ τῆς πόλεως τέως μὲν ἐφρου20 ρεῖτο, ἔπειτ ̓ ἀνῃρέθη, συνάπτοντος τοῦ Ἀκτιακοῦ πολέμου. μετ ̓ ἐκεῖνον δὲ πλείους ἐβασίλευσαν ὑπὸ Καίσαρι καὶ Ῥωμαίοις ὄντες· καὶ νῦν ἔτι συνέχεται τὸν αὐτὸν τρόπον. 16. Ἅπαντα μὲν οὖν τὰ τῶν Περσῶν ἱερὰ καὶ Μῆδοι καὶ Αρμένιοι τετιμήκασι, τὰ δὲ τῆς Ἀναΐτιδος διαφερόντως Αρμένιοι, 4. περὶ Νίνον] περίνιον codd., Cas. corr. e coni. Xyl. 5. άτραπατηνὸν C. - γορδιαῖον C. 6. καὶ ante τὴν Συρίαν add. lururs edd. 8. ἔκτιζε CDhir. Ἰβηρίας corruptum esse cum diu animadversum sit, quid scriptum fuerit a nemine adhuc inventum est; parum aple enim coniecisse Cellarium (v. Geogr. ant. II, p. 330) του Νιβά ρου, Falconerum της Αρμενίας, Groskurdium της Ασσυρίας, facile intelligitur. Urbis autem nomen cum videatur requiri, Strabo, ni fallor, scripserat της Νισίβιος, prope quam Tigranocerta sita fuisse in ipsa Mygdonia docet Ρ. 522. XVI, 747; cf. Taciti Ann. XV, 4: alia' v. ap. Ritter. (Erdkunde XI, 106 sqq.). 11. συνάγων τω. 13. οἰκίαν CD. 14. κώτ μην πόλιν χ. 15. δὲ om. Ι. 16. εὐτύχει loruxx ald. 17. arτώνιος orw. 18. τίσαι codd., Xyl. corr. 19. και ante δέσμιος add. Cor. haud incommode, sed participia haud raro participiis subiungit Strabo. 23. và om. C. καὶ post ἱερὰ om. 2. 24. τανάιδος codd. ἔν τε ἄλλοις ἱδρυσάμενοι τόποις, καὶ δὴ καὶ ἐν τῇ Ακιλισηνῇ. ἀνατιθέασι δ ̓ ἐνταῦθα δούλους καὶ δούλας· καὶ τοῦτο μὲν οὐ θαυμαστόν, ἀλλὰ καὶ θυγατέρας οἱ ἐπιφανέστατοι τοῦ ἔθνους ἀνιεροῦσι παρθένους, αἷς νόμος ἐστὶ καταπορνευθείσαις πολὺν χρόνον παρὰ τῇ θεῷ μετὰ ταῦτα δίδοσθαι πρὸς γάμον, οὐκ 5 ἀπαξιοῦντος τῇ τοιαύτῃ συνοικεῖν οὐδενός. τοιοῦτον δέ τι καὶ C. 533 Ηρόδοτος λέγει τὸ περὶ τὰς Λυδάς· πορνεύειν γὰρ ἁπάσας. οὕτω δὲ φιλοφρόνως χρώνται τοῖς ἐρασταῖς, ὥστε καὶ ξενίαν παρέχουσι καὶ δώρα ἀντιδιδόασι πλείω πολλάκις ἢ λαμβάνουσιν, ἅτ ̓ ἐξ εὐπόρων οἴκων ἐπιχορηγούμεναι· δέχονται δὲ οὐ 10 τοὺς τυχόντας τῶν ξένων, ἀλλὰ μάλιστα τοὺς ἀπὸ ἴσου ἀξιώ ματος. ταναίτις θεά Epit., eandemque formam praebet Eust. ad Dion. v. 846. et ΤΩΝ ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Το δωδέκατον περιέχει τὰ ὑπόλοιπα τῆς Ποντικῆς χώρας καὶ ἐφεξῆς Καππαδοκίαν, Γαλατίαν, Βιθυνίαν, Μυσίαν, Φρυγίαν, Μαιονίαν, καὶ 5 πρὸ τούτων Σινωπίδα, πόλιν Ποντικήν, καὶ Ἡράκλειαν καὶ Ἀμάσειαν· ἔτι Ισαυρίαν, Λυκίαν, Παμφυλίαν, Κιλικίαν μετὰ τῶν παρακειμένων νήσων καὶ ὁρῶν καὶ ποταμῶν. ΡΑΦΙΚΩ ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΔΩΔΕΚ Α Τ Ο Ν. 10 CAPUT I. 1. Καὶ ἡ Καππαδοκία ἐστὶ πολυμερής τε καὶ συχνὰς δε- Α. 806 δεγμένη μεταβολάς. οἱ δ ̓ οὖν ὁμόγλωττοι μάλιστά εἰσιν οἱ ἀφορι ζόμενοι πρὸς νότον μὲν τῷ Κιλικίῳ λεγομένῳ Ταύρῳ, πρὸς ἕω δὲ τῇ Ἀρμενίᾳ καὶ τῇ Κολχίδι καὶ τοῖς μεταξὺ ἑτερογλώττοις - 4. καππαδοκίας C. μαιωνία CD (sed w in o mut. sec. m.) 5. πρὸ – Αμάσειαν om. w. guvxz. 11. Excidisse nonnulla initio huius libri inde a Xylandro omnes censuerunt et editores et interpretes: atque est sane paulo abruptior oratio, neque tamen ita comparata, ut iusto careat connexu cum proximis ac deesse aliquid pro certo affirmes. δ' ante ἐστὶ add. Cor. πολυμερείς D (sed et sec. m. in litura est scriptum: antea : scriptum fuisse videatur) hi πολυμερὶς r. τε om. Ε. 12. τὰς ante μεταβολὰς add. ald. ὁμόγλωτοι C. οἱ ante ἀφοριζόμενοι valde incommodum. 13. τῇ Κιλικία 1. 14. ἑτερογλώσσοις Ε. ἔθνεσι, πρὸς ἄρκτον δὲ τῷ Εὐξείνῳ μέχρι τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἅλυος, πρὸς δύσιν δὲ τῷ τε τῶν Παφλαγόνων ἔθνει καὶ Γαλατῶν τῶν τὴν Φρυγίαν ἐποικησάντων μέχρι Λυκαόνων καὶ Κιλίκων τῶν τὴν τραχεῖαν Κιλικίαν νεμομένων. . 5 2. Καὶ αὐτῶν δὲ τῶν ὁμογλώττων οἱ παλαιοὶ τοὺς Κα Α. 807 τάονας καθ ̓ αὑτοὺς ἔταττον, ἀντιδιαιροῦντες τοῖς Καππάδοξιν, ὡς ἑτεροεθνέσι, καὶ ἐν τῇ διαριθμήσει τῶν ἐθνῶν μετὰ τὴν Καππαδοκίαν ἐτίθεσαν τὴν Καταονίαν, εἶτα τὸν Εὐφράτην καὶ τὰ πέραν ἔθνη, ὥστε καὶ τὴν Μελιτηνὴν ὑπὸ τῇ Καταονίᾳ τάττειν, ἣ μεταξὺ κεῖται ταύτης τε καὶ τοῦ Εὐφράτου, 10 συνάπτουσα τῇ Κομμαγηνῇ, μέρος τε τῆς Καππαδοκίας ἐστὶ δέκατον κατὰ τὴν εἰς δέκα στρατηγίας διαίρεσιν τῆς χώρας. C. 534 οὕτω γὰρ δὴ οἱ καθ ̓ ἡμᾶς βασιλεῖς οἱ πρὸ Ἀρχελάου διατεταγμένην εἶχον τὴν ἡγεμονίαν τῆς Καππαδοκίας· δέκατον δ ̓ ἐστὶ μέρος καὶ ἡ Καταονία. καθ ̓ ἡμᾶς δὲ εἶχε στρατηγὸν ἑκα- 15 τέρα ἴδιον· οὔτε δ ̓ ἐκ τῆς διαλέκτου διαφορᾶς τινος ἐν τού τοις πρὸς τοὺς ἄλλους Καππάδοκας ἐμφαινομένης, οὔτε ἐκ *τῆς* τῶν ἄλλων ἐθῶν, θαυμαστὸν πῶς ἠφάνισται τελέως τὰ σημεῖα τῆς ἀλλοεθνίας. ἦσαν δ ̓ οὖν διωρισμένοι, προσεκτήσατο δ ̓ αὐτοὺς Ἀριαράθης ὁ πρῶτος προσαγορευθεὶς Καππα- 20 δόκων βασιλεύς. 3. Ἔστι δ' ὥσπερ Χερρονήσου μεγάλης ἰσθμὸς οὗτος, σφιγ γόμενος θαλάτταις δυσί, τῇ τε τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου μέχρι τῆς τραχείας Κιλικίας καὶ τῇ τοῦ Εὐξείνου μεταξὺ Σινώπης τε καὶ τῆς τῶν Τιβαρηνῶν παραλίας· ἐντὸς δὲ τοῦ ἰσθμοῦ λέγο- 25 μεν χερρόνησον τὴν προσεσπέριον τοῖς Καππάδοξιν ἅπασαν, 3. μετοικησάντων codd., Cor. corr.: cf. p. 544. 5. ὁμογλώσσων Ε. 12. τὴν om. Ε. 15. Ante και Grosk. putat excidisse ή Μελιτηνὴ falso, ut facile intelligitur ex iis quae infra disputantur de decem istis Cappadociae partibus: decima quaedam pars erat utraque terra, et Melitene et Cataonia; eaedem, antiquitus coniunctae, iam duos habebant suum quaeque praefectos. 17. καππαδόκας κ. 18. της om. 05, nec - άλλων om. Τzsch. Cor. ferri potest. - ἐθνῶν codd., exc. 3: Tzsch. οὐκ ante ἠφάνισται add. Cor. 20. αριαβά χερσονήσου Ε χερροννήσου D et 25. της om. Χ. 26. τοῖς om. Ε. θης τω. 22. δ' ὥσπερ om. C. |