δὲ προσάρκτιος ὀρεινὴ καὶ τραχεῖα καὶ ψυχρά, Καδουσίων και τοικία τῶν ὀρεινῶν καὶ Ἀμάρδων καὶ Ταπύρων καὶ Κυρτίων καὶ ἄλλων τοιούτων, οἳ μετανάσται εἰσὶ καὶ λῃστρικοί. και Α. 795 γὰρ ὁ Ζάγρος καὶ ὁ Νιφάτης κατεσπαρμένα ἔχουσι τὰ ἔθνη 5 ταῦτα, καὶ οἱ ἐν τῇ Περσίδι Κύριοι καὶ Μάρδοι (καὶ γὰρ οὕτω λέγονται οἱ Ἄμαρδοι) καὶ οἱ ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ μέχρι νῦν ὁμωνύμως προσαγορευόμενοι τῆς αὐτῆς εἰσὶν ἰδέας. 4. Οἱ δ ̓ οὖν Καδούσιοι πλήθει τῷ πεζῷ μικρὸν ἀπολείπονται τῶν Ἀριανῶν, ἀκοντισταὶ δ ̓ εἰσὶν ἄριστοι, ἐν δὲ τοῖς 10 τραχέσιν ἀνθ ̓ ἱππέων πεζοὶ διαμάχονται. Ἀντωνίῳ δὲ χαλεπὴν C. 524 τὴν στρατείαν ἐποίησεν οὐχ ἡ τῆς χώρας φύσις, ἀλλ' ὁ τῶν ὁδῶν ἡγεμών, ὁ τῶν Ἀρμενίων βασιλεὺς Ἀρταουάσδης, ὃν * * εἰκὸς* ἐκεῖνος, ἐπιβουλεύοντα αὐτῷ, σύμβουλον ἐποιεῖτο καὶ κύριον τῆς περὶ τοῦ πολέμου γνώμης· ἐτιμωρήσατο μὲν οὖν 15 αὐτόν, ἀλλ ̓ ὀψέ, ἡνίκα πολλῶν αἴτιος κατέστη κακῶν Ῥω 20 μαίοις καὶ αὐτὸς καὶ ἐκεῖνος, ὅστις τὴν ἀπὸ τοῦ Ζεύγματος ὁδὸν τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην μέχρι τοῦ ἅψασθαι τῆς Ἀτροπατηνῆς ὀκτακισχιλίων σταδίων ἐποίησε, πλέον ἢ διπλασίαν τῆς εὐθείας, διὰ ὁρῶν καὶ ἀνοδιῶν καὶ κυκλοπορίας, 5. Ἡ δὲ μεγάλη Μηδία τὸ μὲν παλαιὸν τῆς Ἀσίας ἡγήσατο πάσης, καταλύσασα τὴν τῶν Σύρων ἀρχήν· ὕστερον δ ̓ ὑπὸ Κύρου καὶ Περσῶν ἀφαιρεθεῖσα τὴν τοσαύτην ἐξουσίαν ἐπὶ Ἀστυάγου, διεφύλαττεν ὅμως πολὺ τοῦ πατρίου ἀξιώμα τος, καὶ ἦν τὰ Ἐκβάτανα χειμάδιον τοῖς Πέρσαις· ὁμοίως δὲ ante οὕτω. 2. ἀμάρδων om. Ε. 3. τοιούτων om. Dhi. 5. Μάρδοι] ἄμαρδοι codd., Tzsch. corr. ex sent. Cas., ipso connexu flagitante. καὶ γὰρ μαρδοι om. 0%. 6. οἱ Ἄμαρδοι om. x inserto καὶ οὕτω λέγονται ἀμαρδοί post Αρμενίᾳ inseruntur in o%. 8. ὑπολείπονται ru. 9. ἄνδρες δεινοὶ πετροβατεῖν καὶ ἀκοντι σταὶ ἄριστοι Tzschuck. Cor. ex Eust. ad Dion. 730, secuti Berkelium ad Steph. p. 434 paulo confidentius: multo enim probabilius est verba illa ab Eustathio liberius hunc locum referente addita esse, quam in codicibus omissa. 12. ἀρταούας δ ̓ ἦν CDhirxw ἀρταούσας δ ̓ ἦν Ι. 13. ὡς εἰκὸς η Tzsch., εἰκὸς om. os edd. praeter Tzsch., atque ortum haud dubie est aliquo modo hoc verbum ex proximo. 19. xvκλοπορείας codd. (κυκλωπορείας Cr), exc. Dis: cf. II, 91. XVI, 780. 20. Ασίας] μηδίας Ε. 24. Post Εκβάτανα 23. ἀστυάγους Εἰ. καὶ τοῖς ἐκείνους καταλύσασι Μακεδόσι τοῖς τὴν Συρίαν ἔχουσι καὶ νῦν ἔτι τοῖς Παρθυαίων βασιλεῦσι τὴν αὐτὴν παρέχεται χρείαν τε καὶ ἀσφάλειαν. 6. Ορίζεται δ ̓ ἀπὸ μὲν τῆς ἕω τῇ τε Παρθυαίᾳ καὶ τοῖς Κοσσαίων ὄρεσι, λῃστρικῶν ἀνθρώπων, οἳ τοξότας μυρίους 5 καὶ τρισχιλίους παρέσχοντό ποτε Ἐλυμαίοις, συμμαχοῦντες ἐπὶ Σουσίους καὶ Βαβυλωνίους. Νέαρχος δέ φησι, τεττάρων ὄν των ληστρικῶν ἐθνῶν, ὧν Μάρδοι μὲν Πέρσαις προσεχεῖς ἦσαν, Οὔξιοι δὲ καὶ Ἐλυμαῖοι τούτοις τε καὶ Σουσίοις, Κοσσαῖοι δὲ Μήδοις, πάντας μὲν φόρους πράττεσθαι τοὺς βασιλέας, Κοσ- 10 σαίους δὲ καὶ δῶρα λαμβάνειν, ἡνίκα ὁ βασιλεὺς θερίσας ἐν Ἐκβατάνοις εἰς τὴν Βαβυλωνίαν καταβαίνοι· καταλῦσαι δ ̓ αὐ τῶν τὴν πολλὴν τόλμαν Αλέξανδρον, ἐπιθέμενον χειμώνος. τούΑ. 796 τοις τε δὴ ἀφορίζεται πρὸς ἕω καὶ ἔτι τοῖς Παραιτακηνοῖς, οἱ συνάπτουσι Πέρσαις, ὀρεινοὶ καὶ αὐτοὶ καὶ λῃστρικοί· ἀπὸ 15 δὲ τῶν ἄρκτων τοῖς ὑπεροικοῦσι τῆς Υρκανίας θαλάττης Καδουσίοις καὶ τοῖς ἄλλοις, οὓς ἄρτι διήλθομεν· πρὸς νότον δὲ τῇ Ἀπολλωνιάτιδι, ἣν Σιτακηνὴν ἐκάλουν οἱ παλαιοί, καὶ τῷ Ζάγρῳ, καθ ̓ ὃ ἡ Μασσαβατικὴ κεῖται, τῆς Μηδίας οὖσα, οἱ δὲ τῆς Ἐλυμαίας φασί· πρὸς δύσιν δὲ τοῖς Ἀτροπατίοις καὶ 20 τῶν Ἀρμενίων τισίν. εἰσὶ δὲ καὶ Ἑλληνίδες πόλεις, κτίσματα lacunae signa posuit Cor., excidisse ratus talia fere: τὰ Ἐκβάτανα [θε ρινὸν βασίλειον, ἡ δὲ Σελεύκεια] κτλ., quae nullo modo ferri posse sponte sua liquet; nec probabilior altéra scriptura est ab eo in notis proposita. Nec felicior est Du Theilii coniectura zɛquádiov mutantis in 9έρειον, quod nemo unquam videtur ita usurpasse. Verumtamen corruptam esse vocem zeμádiov liquidissime apparet ex iis, quae mox leguntur et p. 522 et XVI, 743. Fortasse scriptum fuerat βασίλειον, postea nescio quomodo mutatum. χειμαδεῖον Dh. 4. Παρθυαίων ald. 6. ἐλυμαίοις] αιδυμαίοις Chiras 8. ὧν om. Ε. 12. αὐτὸν C. 5. λῃστρικῶν ἀνθρώπων om. Ε. 14. τε] δὲ ald. παρατακηνοῖς Dh. 15. ὀρεινοὶ ληστρικοί om. Ε. 17. νότον] ω Ε. 18. τῷ Ζάγρῳ - τισιν om. xy. 19. καθ ̓ ὃν Tzsch. Cor., atque masculino genere efferri solet ὁ Ζάγρος: nec tamen neutrum propterea respuendum. ή μεσσαβατική Ε ἡμᾶς σαβατικὴ Cæ ald. ἡ Μεσαβατική Tzsch. Cor. d. XVI, 744. 20. τῶν Μακεδόνων ἐν τῇ Μηδίᾳ, ὧν Λαοδίκειά τε καὶ Ἀπάμεια καὶ τὴ πρὸς Ράγαις καὶ αὐτὴ Ῥάγα, τὸ τοῦ Νικάτορος κτίσμα· ὃ ἐκεῖνος μὲν Εὐρωπὸν ὠνόμασε, Πάρθοι δὲ Ἀρσακίαν, νοτιωτέραν οὖσαν τῶν Κασπίων πυλῶν πεντακοσίοις που στα 5 δίοις, ὥς φησιν Απολλόδωρος Αρτεμιτηνός. C. 525 7. Ἡ πολλὴ μὲν οὖν ὑψηλή ἐστι καὶ ψυχρά· τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ὑπερκείμενα τῶν Ἐκβατάνων ὄρη καὶ τὰ περὶ τὰς Ράγας καὶ τὰς Κασπίους πύλας καὶ καθόλου τὰ προσάρκτια μέρη τὰ ἐντεῦθεν μέχρι πρὸς τὴν Ματιανὴν καὶ τὴν Ἀρμενίαν. 10 ἡ δ ̓ ὑπὸ ταῖς Κασπίοις πύλαις ἐν ταπεινοῖς ἐδάφεσι καὶ κοίλοις οὖσα εὐδαίμων σφόδρα ἐστὶ καὶ πάμφορος πλὴν ἐλαίας· εἰ δὲ καὶ φύεται που, ἀλιπής τέ ἐστι καὶ ξηρά· ἱππόβοτος δὲ καὶ αὕτη ἐστὶ διαφερόντως καὶ ἡ Ἀρμενία, καλεῖται δέ τις καὶ λειμὼν Ἱππόβοτος, ὃν καὶ διεξίασιν οἱ ἐκ τῆς Περσίδος 15 καὶ Βαβυλῶνος εἰς Κασπίους πύλας ὁδεύοντες, ἐν ᾧ πέντε μυριάδας ἵππων θηλείων νέμεσθαί φασιν ἐπὶ τῶν Περσῶν, εἶναι δὲ τὰς ἀγέλας ταύτας βασιλικάς. τοὺς δὲ Νησαίους ἵπ πους, οἷς ἐχρῶντο οἱ βασιλεῖς ἀρίστοις οὖσι καὶ μεγίστοις, οἱ μὲν ἐνθένδε λέγουσι τὸ γένος, οἱ δ ̓ ἐξ Ἀρμενίας· ἰδιόμορφοι 20 δέ εἰσιν, ὥσπερ καὶ οἱ Παρθικοὶ λεγόμενοι νῦν παρὰ τοὺς Ἑλ λαδικοὺς καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρ' ἡμῖν. καὶ τὴν βοτάνην δὲ τὴν μάλιστα τρέφουσαν τοὺς ἵππους ἀπὸ τοῦ πλεονάζειν ἐνταῦθα ἰδίως Μηδικὴν καλοῦμεν. φέρει δὲ καὶ σίλφιον ἡ χώρα, Α. 797 ἀφ ̓ οὗ ὁ Μηδικὸς καλούμενος ὀπός, πολὺ λειπόμενος τοῦ Κυ 2. Nomen Ἡράκλεια post Ράγαις excidisse admodum probabile est coll. p. 514: minus aptum est quod coniicit Grosk. καὶ Ἡ[ράκλεια] πρὸς Ράγαις. φάγεια codd., Cor. corr. ex sent. Gas.; αὐταὶ Ῥάγαι mavult Grosk., sed singularem tuetur Steph. s. v. Páya, ubi hunc Strabonis locum sequitur. Ceterum scriptura codicum ex aliqua Heracleae Rhagaeque confusione orta videri potest. 4. ὀκτακοσίοις rw. 5. ágτεμισηνὸς CDhir ἀρτεμησινὸς lay ἀρταμιτηνὸς οπ. 9. μαντιανὴν rw. 13. κασπίαις Εi Epit. 14. καὶ ante διεξίασιν om. Ε. τῆς om. Ε. 15. κασπίας i. πέντε] πεντεκαίδεκα Strabonem scripsisse suspicatur Wessel. ad Diod. XVII, 110. coll. Arrian. VII, 13. 17. νισαίους Ε. 24. οὐ ante πολύ add. Cor. e Steph., qui sub voce Μηδία affert hunc locum: idem iam antea compluribus VV. DD. fuerat probatum. Neque infitiandum est, negationem sententiarum connexu ma μὲν post ᾧ add. i. ρηναϊκοῦ· ἔστι δ ̓ ὅτε καὶ διαφέρων ἐκείνου, εἴτε παρὰ τὰς τῶν τόπων διαφοράς, εἴτε τοῦ φυτοῦ κατ ̓ εἶδος ἐξαλλάττοντος, εἴτε καὶ παρὰ τοὺς ὀπίζοντας καὶ σκευάζοντας, ὥστε συμμένειν πρὸς τὴν ἀπόθεσιν καὶ τὴν χρείαν. 8. Τοιαύτη μέν τις ἡ χώρα· τὸ δὲ μέγεθος παρισός πώς 5 ἐστιν εἰς πλάτος καὶ μῆκος· δοκεῖ δὲ μέγιστον εἶναι πλάτος τῆς Μηδίας τὸ ἀπὸ τῆς τοῦ Ζάγρου ὑπερθέσεως, ἤπερ καλεῖ ται Μηδικὴ πύλη, εἰς Κασπίους πύλας διὰ τῆς Σιγριανής στα δίων τετρακισχιλίων ἑκατόν. τῷ δὲ μεγέθει καὶ τῇ δυνάμει τῆς χώρας ὁμολογεῖ καὶ ἡ περὶ τῶν φόρων ἱστορία· τῆς γὰρ 10 Καππαδοκίας παρεχούσης τοῖς Πέρσαις κατ ̓ ἐνιαυτὸν πρὸς τῷ ἀργυρικῷ τέλει ἵππους χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἡμιόνους δὲ δισχιλίους, προβάτων δὲ πέντε μυριάδας, διπλάσια σχεδόν τι τούτων ἐτέλουν οἱ Μῆδοι. 9. Ἔθη δὲ τὰ πολλὰ μὲν τὰ αὐτὰ τούτοις τε καὶ τοῖς Αρ- 15 μενίοις διὰ τὸ καὶ τὴν χώραν παραπλησίαν εἶναι. τοὺς μέν τοι Μήδους ἀρχηγέτας εἶναί φασι καὶ τούτοις καὶ ἔτι πρότερον Πέρσαις τοῖς ἔχουσιν αὐτοὺς καὶ διαδεξαμένοις τὴν τῆς Ἀσίας ἐξουσίαν. ἡ γὰρ νῦν λεγομένη Περσικὴ στολὴ καὶ ὁ τῆς τοξικῆς καὶ ἱππικῆς ζῆλος καὶ ἡ περὶ τοὺς βασιλέας θεραπεία 20 C. 526 καὶ κόσμος καὶ σεβασμὸς θεοπρεπὴς παρὰ τῶν ἀρχομένων εἰς τοὺς Πέρσας παρὰ Μήδων ἀφῆκται. καὶ ὅτι τοῦτ ̓ ἀληθές, ἐκ τῆς ἐσθῆτος μάλιστα δῆλον· τιάρα γάρ τις καὶ κίταρις καὶ πι λος καὶ χειριδωτοὶ χιτῶνες καὶ ἀναξυρίδες ἐν μὲν τοῖς ψυχροῖς. gnopere commendari, ne dicam requiri: verumtamen cum Plinius (v. H. 15. on] 19. 6] 23. πίλος Ε πίλον α. τόποις καὶ προσβόροις ἐπιτήδειά ἐστι φορήματα, οἷοί εἰσιν οἱ Μηδικοί, ἐν δὲ τοῖς νοτίοις ἥκιστα· οἱ δὲ Πέρσαι τὴν πλείστην οἴκησιν ἐπὶ τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάττῃ κέκτηνται, μεσημβρινώτεροι καὶ Βαβυλωνίων ὄντες καὶ Σουσίων· μετὰ δὲ τὴν κατά5 λυσιν τὴν τῶν Μήδων προσεκτήσαντό τινα καὶ τῶν προσαπτομένων Μηδίᾳ, ἀλλ ̓ οὕτως ἐφάνη σεμνὰ καὶ τοῦ βασιλικού προ- Α. 798 σχήματος οἰκεῖα τὰ ἔθη τοῖς νικήσασι * καὶ* τὰ τῶν νικηθέντων, ὥστ ̓ ἀντὶ γυμνητῶν καὶ ψιλῶν θηλυστολεῖν ὑπέμειναν, καὶ κατηρεφεῖς εἶναι τοῖς σκεπάσμασι. 10 10. Τινὲς δὲ Μήδειαν καταδεῖξαι τὴν ἐσθῆτα ταύτην φασί, δυναστεύσασαν ἐν τοῖς τόποις, καθάπερ καὶ Ἰάσονα, καὶ ἐπικρυπτομένην τὴν ὄψιν, ὅτε ἀντὶ τοῦ βασιλέως ἐξίοι· τοῦ μὲν Ἰάσονος ὑπομνήματα εἶναι τὰ Ἰασόνια ἡρῶα, τιμώμενα σφόδρα ὑπὸ τῶν βαρβάρων (ἔστι δὲ καὶ ὄρος μέγα ὑπὲρ τῶν Κα15 σπίων πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ, καλούμενον Ἰασόνιον), τῆς δὲ Μηδείας τὴν ἐσθῆτα καὶ τοὔνομα τῆς χώρας. λέγεται δὲ καὶ Μῆδος, υἱὸς αὐτῆς, διαδέξασθαι τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν χώραν ἐπώνυμον αὑτοῦ καταλιπεῖν. ὁμολογεῖ δὲ τούτοις καὶ τὰ κατὰ τὴν Αρμενίαν Ἰασόνια καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα καὶ ἄλλα πλείω, 20 περὶ ὧν ἐροῦμεν. 11. Καὶ τοῦτο δὲ Μηδικόν, τὸ βασιλέα αἱρεῖσθαι τὸν ἀνδρειότατον, ἀλλ ̓ οὐ πᾶσιν, ἀλλὰ τοῖς ὀρείοις· μᾶλλον δὲ τὸ τοῖς βασιλεῦσιν πολλὰς εἶναι γυναῖκας· τοῖς δ ̓ ὀρείοις τῶν Μήδων καὶ πᾶσιν ἔθος τοῦτο, ἐλάττους δὲ τῶν πέντε οὐκ ἔξ25 εστιν· ὡς δ ̓ αὕτως τὰς γυναῖκάς φασιν ἐν καλῷ τίθεσθαι, ὅτι 1. προσβόρροις Cor. φορέματα χπ. 6. μηδίας 0 (sed in hoc primum fuerat μηδείας). 7. ἔθνη Ι. καὶ om. xy Tzsch, Cor. |