λυρικῆς παραλίας, συνεχεῖς τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς Κάρνοις, καὶ 4. Ἑξῆς δ ̓ ἐστὶν ὁ Ἰαποδικὸς παράπλους χιλίων σταδίων· ἵδρυνται γὰρ οἱ Ἰάποδες ἐπὶ τῷ Ἀλβίῳ ὄρει τελευταίῳ τῶν Αλπεων ὄντι, ὑψηλῷ σφόδρα, τῇ μὲν ἐπὶ τοὺς Παννονίους καὶ τὸν Ἴστρον καθήκοντες, τῇ δ ̓ ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν, αρειμάνιοι 10 μέν, ἐκπεπονημένοι δὲ ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ τελέως· πόλεις δ ̓ C. 315 αὐτῶν Μέτουλον, Ἀρουπῖνοι, Μονήτιον, Οὐένδων· λυπρὰ δὲ τὰ χωρία, καὶ ζειᾷ καὶ κέγχρῳ τὰ πολλὰ τρεφομένων· ὁ δ ̓ Α. 484 ὁπλισμὸς Κελτικός· κατάστικτοι δ ̓ ὁμοίως * καὶ* τοῖς ἄλλοις Ἰλλυριοῖς καὶ Θραξί. μετὰ δὲ τὸν τῶν Ἰαπόδων ὁ Λιβυρνι- 15 5. Παρ' ὅλην δ ̓ ἣν εἶπον παραλίαν νῆσοι μὲν αἱ Αψυρ τίδες, περὶ ἃς ἡ Μήδεια λέγεται διαφθεῖραι τὸν ἀδελφὸν Ἄψυ- 20 τον διώκοντα αὐτήν. ἔπειτα ἡ Κυρικτικὴ κατὰ τοὺς Ἰάποδας· 5. τῆς] τῶν Tzsch. Cor. τῶν πόλεων ABCI τῶν πολῶν Ε, quod repudiare non licet, quamquam plurali numero nomen illud alibi non invenitur: in multis enim aliis nominibus eadem occurrit inconstan Tzsch. tia; τῆς Πόλας Tzsch. Cor. ex Xyl. coni. 6. χιλίων τριακοσίων edd. εἶθ' αἱ Λιβυρνίδες περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν· εἶτ ̓ ἄλλαι νῆσοι, γνωριμώταται δ ̓ Ἴσσα, Τραγούριον, Ἰσσέων κτίσμα, Φάρος, ἡ πρότερον Πάρος, Παρίων κτίσμα, ἐξ ἧς Δημήτριος ὁ Φάριος, καὶ ἡ τῶν Δαλματέων παραλία καὶ τὸ ἐπίνειον 5 αὐτῶν Σάλων. ἔστι δὲ τῶν πολὺν χρόνον πολεμησάντων πρὸς Ῥωμαίους τὸ ἔθνος τοῦτο· κατοικίας δ ̓ ἔσχεν ἀξιολόγους εἰς πεντήκοντα, ὧν τινας καὶ πόλεις, Σάλωνα τε καὶ Πριάμωνα καὶ Νινίαν καὶ Σινώτιον, τό τε νέον καὶ τὸ παλαιόν, ἃς ἐνέπρησεν ὁ Σεβαστός. ἔστι δὲ καὶ Ἀνδήτριον ἐρυμνὸν χωρίον, 10 Δάλμιον δὲ μεγάλη πόλις, ἧς ἐπώνυμον τὸ ἔθνος· μικρὰν δ ̓ ἐποίησε Νασικᾶς καὶ τὸ πεδίον μηλόβοτον διὰ τὴν πλεονεξίαν Α. 485 τῶν ἀνθρώπων. ἴδιον δὲ τῶν Δαλματέων τὸ διὰ ὀκταετηρί δος χώρας ἀναδασμὸν ποιεῖσθαι· τὸ δὲ μὴ χρῆσθαι νομίσμασι πρὸς μὲν τοὺς ἐν τῇ παραλίᾳ ταύτῃ ἴδιον, πρὸς ἄλλους δὲ 15 τῶν βαρβάρων πολλοὺς κοινόν. Ἄδριον δὲ ὄρος ἐστί, μέσον τέμνον τὴν Δαλματικήν, τὴν μὲν ἐπιθαλάττιον, τὴν δ ̓ ἐπὶ θάτερα. εἶθ ̓ ὁ Νάρων ποταμὸς καὶ οἱ περὶ αὐτὸν Δαόριζοι καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Πληραῖοι, ὧν τοῖς μὲν πλησιάζει νῆσος ἡ Μέσ λαινα Κόρκυρα καλουμένη καὶ πόλις, Κνιδίων κτίσμα, τοῖς δὲ 20 Αρδιαίοις ἡ Φάρος, Πάρος λεγομένη πρότερον Παρίων γάρ ἐστι κτίσμα. 6. Οὐαρδαίους δ' οἱ ὕστερον ἐκάλεσαν τοὺς Ἀρδιαίους· ἀπέ 2. ἴσα ABCl Xyl. corr. ισσέων, et e sec. m. in αι mut., 4, inde ισσαίων ghik, eamque formam habet Polyb. II, 11, 12: alteram tamen tuetur Steph. s. v. 4. καὶ ἡ] ἔπειτα ἡ Pleth. Tzsch. Cor.: dehinc Guar. ἑξῆς δὲ Cas. susp. ἀμματέων ACl. 7. Πρώμωνα non male coni. Schwghs. ad Appian. Illyr. c. 12. 9. ἀδρήτριον C ἀνδρήτριον ABI, Tzsch. corr. verum iam viderat Cellarius (v. Geogr. ant. I p. 619). 11. ἐποίησεν 13. Articulum 10. δαίμμιον codd., Xyl. corr.: cf. Steph. Βyz. s. V. 18. σαρ Παραῖοι susp. Tzsch. ex Steph. s. v., App. Illyr. 10. 19. κέρκυρα Epit. 22. οὐαραλίους codd., Cor. corr. ex J. Fr. Gron. coni. (ad Liv. XXVII, 30): erroris causa manifesta. σαρδιαίους Cl. ωσάν δ ̓ αὐτοὺς εἰς τὴν μεσόγαιαν ἀπὸ τῆς θαλάττης Ρωμαῖοι, λυμαινομένους αὐτὴν διὰ τῶν ληστηρίων, καὶ ἠνάγκασαν γεωργεῖν. τραχεῖα δὲ χώρα καὶ λυπρὰ καὶ οὐ γεωργών ἀνθρώπων, ὥστ ̓ ἐξέφθαρται τελέως, μικροῦ δὲ καὶ ἐκλέλοιπε. τοῦτο δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι τοῖς ταύτῃ συνέβη· οἱ γὰρ 5 πλεῖστον δυνάμενοι πρότερον τελέως ἐταπεινώθησαν καὶ ἐξέλιπον, Γαλατῶν μὲν Βόιοι καὶ Σκορδίσται, Ἰλλυριῶν δὲ Αὐταριάται καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Δαρδάνιοι, Θρᾳκῶν δὲ Τριβαλλοί, C. 316 ὑπ ̓ ἀλλήλων μὲν ἐξ ἀρχῆς, ὕστερον δ ̓ ὑπὸ Μακεδόνων καὶ Ῥωμαίων ἐκπολεμούμενοι. 10 7. Μετὰ δ ̓ οὖν τὴν τῶν Ἀρδιαίων καὶ Πληραίων παραλίαν ὁ †Ριζαίων κόλπος ἐστὶ καὶ Ῥίζων πόλις καὶ ἄλλα που λίχνια καὶ Δρίλων ποταμός, ἀνάπλουν ἔχων πρὸς ἕω μέχρι Α. 486 τῆς Δαρδανικῆς, [7] συνάπτει τοῖς Μακεδονικοῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Παιονικοῖς πρὸς μεσημβρίαν, καθάπερ καὶ οἱ Αὐταριάται 15 καὶ Δασαρήτιοι, ἄλλοι κατ ̓ ἄλλα μέρη συνεχεῖς ἀλλήλοις ὄντες καὶ τοῖς Αὐταριάταις. τῶν δὲ Δαρδανιατῶν εἰσι καὶ οἱ Γαλάβριοι, παρ ̓ οἷς πόλις ἀρχαία, καὶ οἱ Θουνάται· Μαίδοις, ἔθνει Θρακίῳ, πρὸς ἕω συνάπτουσιν. ἄγριοι δ ̓ ὄντες οἱ Δαρ 2. λοιμαινομένους Α. 3. δ ̓ ἡ Cor. 4. ὥστ ̓ ἐξέφθαρται μι κροῦ τελέως τὸ ἔθνος καὶ ἐκλέλοιπε Pleth., et aegre certo caremus sub- δὲ post συνάπτει add. Β(?)lno. 16. δασανήτιοι Α Δασσαρή δάνιοι τελέως, ὥσθ ̓ ὑπὸ ταῖς κοπρίαις ὀρύξαντες σπήλαια ἐνταῦθα διαίτας ποιεῖσθαι, μουσικῆς δ ̓ ὅμως ἐπεμελήθησαν, μουσικοῖς ἀεὶ χρώμενοι καὶ αὐλοῖς καὶ τοῖς ἐντατοῖς ὀργάνοις. οὗτοι μὲν οὖν ἐν τῇ μεσογαίᾳ· μνησθησόμεθα δ ̓ αὐτῶν καὶ 5 ὕστερον. 8. Μετὰ δὲ τὸν Ῥιζονικὸν κόλπον Λίσσος ἐστὶ πόλις καὶ Ακρόλισσος καὶ Ἐπίδαμνος, Κερκυραίων κτίσμα, ἡ νῦν Δυρράχιον ὁμωνύμως τῇ Χερρονήσῳ λεγομένη, ἐφ ̓ ἧς ἵδρυται. εἶθ ̓ ὁ Ἄψος ποταμὸς καὶ ὁ Ἄωος, ἐφ ̓ ᾧ Ἀπολλωνία πόλις 10 εὐνομωτάτη, κτίσμα Κορινθίων καὶ Κερκυραίων, τοῦ ποταμοῦ μὲν ἀπέχουσα σταδίους δέκα, τῆς θαλάττης δὲ ἑξήκοντα. τὸν δ' ωον Αἴαντα καλεῖ Ἑκαταῖος καί φησιν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ τόπου, τοῦ περὶ Λάκμον, μᾶλλον δὲ τοῦ αὐτοῦ μυχοῦ, τόν τε Α. 487 Ἴναχον ῥεῖν εἰς Ἄργος πρὸς νότον καὶ τὸν Αἴαντα πρὸς ἑσπέ 15 ραν καὶ πρὸς τὸν Ἀδρίαν. ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῶν Ἀπολλωνίατῶν καλεῖταί τι Νυμφαῖον, πέτρα δ ̓ ἐστὶ πῦρ ἀναδιδοῦσα· ὑπ ̓ αὐτῇ δὲ κρῆναι ῥέουσι χλιαροῦ καὶ ἀσφάλτου, καιομένης, ὡς εἰκός, τῆς βώλου τῆς ἀσφαλτίτιδος· μέταλλον δ ̓ αὐτῆς ἐστι πλησίον ἐπὶ λόφου· τὸ δὲ τμηθὲν ἐκπληροῦται πάλιν τῷ 20 χρόνῳ, τῆς ἐγχωννυμένης εἰς τὰ ὀρύγματα γῆς μεταβαλλούσης εἰς ἄσφαλτον, ὥς φησι Ποσειδώνιος. λέγει δ ̓ ἐκεῖνος καὶ τὴν ἀμπελῖτιν γῆν ἀσφαλτώδη τὴν ἐν Σελευκείᾳ τῇ Πιερίᾳ μεταλ λευομένην ἄκος τῆς φθειριώσης ἀμπέλου· χρισθεῖσαν γὰρ μετ' ἐλαίου φθείρειν τὸ θηρίον, πρὶν ἐπὶ τοὺς βλαστοὺς τῆς ῥίζης 25 ἀναβῆναι· τοιαύτην δ' εὑρεθῆναι καὶ ἐν Ῥόδῳ, πρυτανεύοντος αὐτοῦ, πλείονος δ ̓ ἐλαίου δεῖσθαι. μετὰ δ ̓ Ἀπολλωνίαν Βυλ 2. τὰς ante διαίτας add. Cor. μουσικῆς ἀεὶ C. 4. μνησθησώμεθα 4. 6. ῥιζικὸν codd. ῥιζονικόν Pleth. et Steph. Βyz. s. ν. Δυοράχιον (cf. Const. Porphyr. de themat. II, 9), ubi hic locus affertur, addito tamen auctore Philone. 7. Κορκυραίων Tzsch. Cor. 9. λῶος Ꮄ 11. σταδίοις ΑΒ στα Ε. - τηκο 22. Epit. 10. Κορκυραίων Tzsch. Cor. Strabo. IΙ. 4 Α. 488 λιακὴ καὶ Ὠρικὸν καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτοῦ ὁ Πάνορμος και τὰ Κεραύνια ὄρη, ἡ ἀρχὴ τοῦ στόματος τοῦ Ἰονίου κόλπου καὶ τοῦ Ἀδρίου. 9. Τὸ μὲν οὖν στόμα κοινὸν ἀμφοῖν ἐστι, διαφέρει δὲ ὁ C. 317 Ιόνιος, διότι τοῦ πρώτου μέρους τῆς θαλάττης ταύτης ὄνομα 5 τοῦτ ̓ ἐστίν, ὁ δ ̓ Ἀδρίας τῆς ἐντὸς μέχρι τοῦ μυχοῦ, νυνὶ δὲ καὶ τῆς συμπάσης. φησὶ δὲ ὁ Θεόπομπος τῶν ὀνομάτων τὸ μὲν ἥκειν ἀπὸ ἀνδρὸς ἡγησαμένου τῶν τόπων, ἐξ Ἴσσης τὸ γένος, τὸν Ἀδρίαν δὲ ποταμοῦ ἐπώνυμον γεγονέναι. στάδιοι δ' ἀπὸ τῶν Λιβυρνῶν ἐπὶ τὰ Κεραύνια μικρό πλείους ἢ δισχί- 10 λιοι. Θεόπομπος δὲ τὸν πάντα ἀπὸ τοῦ μυχοῦ πλοῦν ἡμερῶν ἓξ εἴρηκε, πεζῇ δὲ τὸ μῆκος τῆς Ἰλλυρίδος καὶ τριάκοντα· πλεονάζειν δέ μοι δοκεῖ. καὶ ἄλλα δ ̓ οὐ πιστὰ λέγει, τό τε συντετρῆσθαι τὰ πελάγη ἀπὸ τοῦ εὑρίσκεσθαι κέραμόν τε Χιον καὶ Θάσιον ἐν τῷ Νάρωνι, καὶ τὸ ἄμφω κατοπτεύεσθαι τὰ 15 πελάγη από τινος ὄρους, καὶ τῶν νήσων τῶν Λιβυρνίδων †τιθείς, ὥστε κύκλον ἔχειν σταδίων καὶ πεντακοσίων, καὶ τὸ τὸν Ἴστρον ἑνὶ τῶν στομάτων εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐμβάλλειν. τοιαῦτα δὲ καὶ τοῦ Ἐρατοσθένους ἔνια παρακούσματά ἐστι λαοδογμα ex Xyl. coni. Fortasse tamen, cum urbes ad oram sitae h. 1. enume- - |