Page images
PDF
EPUB

τὰ Ἠμωδὰ καὶ τὸ Ἴμαον καὶ ἄλλα τοιαῦτα ὀνόματα ἑκάστοις μέρεσιν ἐπέκειτο.

2. Ἐν ἀριστερᾷ δὲ τούτοις ἀντιπαράκειται [τα] Σκυθικὰ ἔθνη καὶ τὰ νομαδικά, ἅπασαν ἐκπληροῦντα τὴν βόρειον πλευράν. οἱ μὲν δὴ πλείους τῶν Σκυθῶν ἀπὸ τῆς Κασπίας θα- 5 λάττης ἀρξάμενοι Δάαι προσαγορεύονται, τοὺς δὲ προσεῴους τούτων μᾶλλον Μασσαγέτας καὶ Σάκας ὀνομάζουσι, τοὺς δ ̓ Α. 779 ἄλλους κοινῶς μὲν Σκύθας ὀνομάζουσιν, ἰδίᾳ δ ̓ ὡς ἑκάστους· ἅπαντες δ ̓ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ νομάδες. μάλιστα δὲ γνώριμοι γεγόνασι τῶν νομάδων οἱ τοὺς Ἕλληνας ἀφελόμενοι τὴν Βακτρι- 10 ανήν, Ἄσιοι καὶ Πασιανοὶ καὶ Τόχαροι καὶ Σακάραυλοι, * καὶ * ὁρμηθέντες ἀπὸ τῆς περαίας τοῦ Ἰαξάρτου τῆς κατὰ Σάκας καὶ Σογδιανούς, ἣν κατεῖχον Σάκαι. καὶ τῶν Δαῶν οἱ μὲν προσαγορεύονται Ἄπαρνοι, οἱ δὲ Ξάνθιοι, οἱ δὲ Πίσσουροι·

ἄλλα]

τὰ om. codd., Cor. add.

[τῆς Ἀριανῆς καὶ τῆς Ἰνδικῆς ὄρη] τὰ προσβόρεια [κατὰ μέρος ὠνο
μάζετο ὁ] Παροπαμισος καὶ τὰ Ἠμωδὰ κτλ. Equidem eiicienda po-
tius nonnulla, quam quidquam addendum crediderim. παρπαμίσου
CDhilrw παρπαμισοῦ Ε παραμίσου xy. Brevior illa nominis forma in
nonnullis codd. redit infra p. 514, pleniorem autem, uti apud alios scri-
ptores, ceteris locis omnibus constanter exhibent, eamque Strabonem usur-
passe docet Eust. ad Dion. v. 1097. In tenore notando magna est co-
dicum inconstantia: v. Eust. 1. c. 1. ἠωδάα CDhilorwx(?)s ald.
ἠωδαῖα gy. Verum, quod restituit Tzsch. ex XV, 689, servavit E.
ιμάονον CDhiows ald. ιμαόνιον gry ιμάορον ι ιμαῖον Ε.
τα Ε. 3. ἀντιπαράκειται om. Ε.
6. δάοι codd., sed alteram formam commendant alii loci p. 508. 515 et
maxime VII, 304. έφους ο πρὸς ἕω rw. 7. σάκκας CDhi ac sic
fere constanter. 11. ἢ Ἀσιανοί pro καὶ Πασιανοὶ malunt Longue-
rue (v. Annal. Arsacid. p. 14) et Vaillant (v. de Arsac. imp. I p. 61)
coll. Trogi Pompeii prologo lib. XLI: sed in summa nominum horum
obscuritate certi nihil statuere licet. τάχαροι codd., Tzsch. corr., mo-
nente Valesio, coll. Dionys. Perieg. v. 752, Eust. ad h. 1., Plin. H. N.
VI, 20 s. 17, Ptolem. VI, 11. Ammian. Marc. XXIII, 6. σαρά-
καυλοι χ. 12. οἱ ante ὁρμηθέντες add. Cor.: equidem και cum
Grosk. delendum censeo. σάκκας CDhi. 13. καὶ αὐτὴν post ἣν
excidisse putat Grosk., quibus additis concinnior sane redderetur oratio.
σάκκαι CDhi. δάων codd., Tzsch. corr.
haud incommode. 14. ἔπαρνοι Ε.
πίσσαυροι Ε.

om. Χ.

[ocr errors]

[ocr errors]

δὲ post Δαῶν add. Cor. οἱ δὲ Ξάνθιοι

-

παρνοι

οἱ μὲν οὖν Ἄπαρνοι πλησιαίτατα τῇ Ὑρκανίᾳ παράκεινται καὶ τῇ κατ' αὐτὴν θαλάττῃ, οἱ δὲ λοιποὶ διατείνουσι καὶ μέχρι τῆς ἀντιπαρηκούσης τῇ Ἀρία.

3. Μεταξὺ δ ̓ αὐτῶν καὶ τῆς Ὑρκανίας καὶ τῆς Παρθυ 5 αίας μέχρι Αρίων ἔρημος πρόκειται πολλὴ καὶ ἄνυδρος, ἣν διεξιόντες μακραῖς ὁδοῖς κατέτρεχον τήν τε Υρκανίαν καὶ τὴν Νησαίαν καὶ τὰ τῶν Παρθυαίων πεδία· οἱ δὲ συνέθεντο φόρους· φόρος δ ̓ ἦν τὸ ἐπιτρέπειν τακτοῖς τισι χρόνοις τὴν χώραν κατατρέχειν καὶ φέρεσθαι λείαν. ἐπιπολαζόντων δ ̓ αὐτῶν 10 παρὰ τὰ συγκείμενα, ἐπολεμεῖτο, καὶ πάλιν διαλύσεις καὶ ἀναπολεμήσεις ὑπῆρχον. τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ τῶν ἄλλων νομάδων βίος, ἀεὶ τοῖς πλησίον ἐπιτιθεμένων, τοτὲ δ ̓ αὖ διαλλαττομένων.

4. Σάκαι μέντοι παραπλησίας ἐφόδους ἐποιήσαντο τοῖς Κιμμερίοις καὶ Τρήρεσι, τὰς μὲν μακροτέρας, τὰς δὲ καὶ ἐγγύθεν· 15 καὶ γὰρ τὴν Βακτριανὴν κατέσχον καὶ τῆς Ἀρμενίας κατεκτήσαντο τὴν ἀρίστην γῆν, ἣν καὶ ἐπώνυμον ἑαυτῶν κατέλιπον τὴν Σακασηνήν, καὶ μέχρι Καππαδόκων, καὶ μάλιστα τῶν πρὸς Εὐξείνῳ, οὓς Ποντικοὺς νῦν καλοῦσι, προῆλθον. ἐπιθέμενοι δ' C. 512 αὐτοῖς πανηγυρίζουσιν ἀπὸ τῶν λαφύρων οἱ ταύτῃ τότε τῶν 20 Περσῶν στρατηγοί, νύκτωρ ἄρδην αὐτοὺς ἠφάνισαν. ἐν δὲ τῷ πεδίῳ πέτραν τινὰ προσχώματι συμπληρώσαντες εἰς βουνοειδὲς σχῆμα ἐπέθηκαν τεῖχος καὶ τὸ τῆς Ἀναΐτιδος καὶ τῶν συμβώμων θεῶν ἱερὸν ἱδρύσαντο, Ὠμανοῦ καὶ Ἀναδάτου, Περσικῶν δαιμόνων, ἀπέδειξαν τε πανήγυριν κατ ̓ ἔτος ἱεράν, τὰ

Ρ.

1. ἔπαρνοι Ε ἀσπάριοι κ. δὲ post πλησιαίτατα add. v. 2. διαμένουσι codd., exc. E, qui om. verbum; extenduntur Guar.: inde corr. Cor. 4. της utroque loco om. Ε. 5. κεῖται Ε: cf. p. 508. 6. τὴν ἰσαίαν codd.: Xyl. corr. Ceterum per efferunt hoc nomen, uti alii scriptores complures, codd. quoque nonnulli infra 525. 530, sed η tuentur omnes p. 509, ceterisque locis plerique cum Epit. : cf. praeterea Steph. et Hesych. s. v., Ammian. Marc. XXIII, 6. 10. παρὰ] ἐπὶ C. 12. τότε Dh. 13. κιμερίοις Di. 14. τριήρεσι CDlo compluresque alii, ut opinor: Xyl. corr. 17. σακασίνην Οr. 18. καλοῦσι] ἐκάλεσαν. προῆλθον δὲ Ι. 19. πανυγυρίζουσιν C. ἀπὸ τῶν λαφύρων om. i.

[ocr errors]

--

21. πληρώσαντες rw.

22. ἀναείτιδος

[blocks in formation]

CDhi. τὸ ante τῶν add. ald. πανήγυριν 5.

Σάκαια, ἣν μέχρι νῦν ἐπιτελοῦσιν οἱ τὰ Ζῆλα ἔχοντες· οὕτω γὰρ καλοῦσι τὸν τόπον· ἔστι δὲ ἱεροδούλων πόλισμα τὸ πλέον, Α. 780 Πομπήιος δὲ προσθεὶς χώραν ἀξιόλογον καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ συνοικίσας εἰς τὸ τεῖχος μίαν τῶν πόλεων ἀπέφηνεν, ὧν διέταξε μετὰ τὴν Μιθριδάτου κατάλυσιν.

Τ

5

5. Οἱ μὲν [οὖν] οὕτω λέγουσι περὶ τῶν Σακῶν, οἱ δ ̓, ὅτι Κῦρος ἐπιστρατεύσας τοῖς Σάκαις, ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ φεύγει, στρατοπεδευσάμενος δ ̓ ἐν ᾧ χωρίῳ τὰς παρασκευὰς ἀπολελοίπει πλήρεις ἀφθονίας ἁπάσης, καὶ μάλιστα οἴνου, διαναπαύ σας μικρὰ τὴν στρατιάν, ἤλαυνεν ἀφ ̓ ἑσπέρας, ὡς φεύγων, 10 πλήρεις ἀφεὶς τὰς σκηνάς· προελθὼν δ ̓, ὅσον ἐδόκει συμφέρειν, ἱδρύθη· ἐπιόντες δ ̓ ἐκεῖνοι καὶ καταλαβόντες ἔρημον ἀνδρῶν τὸ στρατόπεδον, τῶν δὲ πρὸς ἀπόλαυσιν μεστόν, ἀνέδην ἐνεπίμπλαντο· ὁ δ ̓ ὑποστρέψας ἐξοίνους κατέλαβε καὶ παραπλῆγας, ὥσθ' οἱ μὲν ἐν κάρῳ κείμενοι καὶ ὕπνῳ κατεκόπτοντο, 15 οἱ δ ̓ ὀρχούμενοι καὶ βακχεύοντες γυμνοὶ περιέπιπτον τοῖς τῶν πολεμίων ὅπλοις, ὀλίγου δ ̓ ἀπώλοντο ἅπαντες. ὁ δὲ θεῖον νόμίσας τὸ εὐτύχημα, τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀνιερώσας τῇ πατρίῳ Θεῷ προσηγόρευσε Σάκαια· ὅπου δ ̓ ἂν ᾖ τῆς θεοῦ ταύτης ἱε ρόν, ἐνταῦθα νομίζεται καὶ ἡ τῶν Σακαίων ἑορτὴ βακχεία τις 20 μεθ ̓ ἡμέραν καὶ νύκτωρ, διεσκευασμένων Σκυθιστί, πινόντων ἅμα καὶ πληκτιζομένων πρὸς ἀλλήλους ἅμα τε καὶ τὰς συμπινούσας γυναῖκας.

Τ

6. Μασσαγέται δ ̓ ἐδήλωσαν τὴν σφετέραν ἀρετὴν ἐν τῷ πρὸς Κῦρον πολέμῳ, περὶ ὧν θρυλοῦσι πολλοί, καὶ δεῖ πυνθά- 25

1. τὰ σάκα codd., Tzsch. corr. ex coni. Cas.: cf. Steph. s. v. Ζῆλα, ubi quidem Σάκεα male scribitur. 5. του ante Μι τῶν om. χ.

σάκκων Dh. δευσάμενος C.

τοῦ νῦν Ι.

8. στρατοπαι

13. μετ

20. βακ

θριδάτου add. edd. 6. οὖν om. codd.: Cor. add.
7. σάκκαις Dh. φεύγοι Cor.
9. πλήρας 1. 12. ἱδρύνθη Clorus Cor.
στῶν Dhlxs ald. αναίδην D (sed αι sec. m. in ɛ mut.) Irwx.
19. προσηγορεύσας codd., exc. oxx, ald.: nominavit Guar.
xía codd., exc. grxy, ald. τις] τῆς Chilorus τοῖς D τῶν gry:
Tzsch. corr. ex coni. Cas. infeliciter tamen addens articulum τῶν.
διεσκευασμένοις D, sed wr sup. οις sec. m. add., διεσκευασμένη %.
πεινώντων D, sed pr. m. corr. 25. περὶ οὗ coni. Cor. satis proba-

21.

biliter.

νεσθαι παρ' ἐκείνων. λέγεται δὲ καὶ τοιαῦτα περὶ τῶν Μασ σαγετῶν, ὅτι κατοικοῦσιν οἱ μὲν ὄρη, τινὲς δ ̓ αὐτῶν πεδία, οἱ δὲ ἕλη, ἃ ποιοῦσιν οἱ ποταμοί, οἱ δὲ τὰς ἐν τοῖς ἕλεσι νήσους. μάλιστα δέ φασι τὸν Ἀράξην ποταμὸν κατακλύζειν τὴν χώ5 ραν πολλαχή σχιζόμενον, ἐκπίπτοντα δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις στό μασιν εἰς τὴν ἄλλην τὴν πρὸς ἄρκτοις θάλατταν, ἑνὶ δὲ μόνῳ C. 513 πρὸς τὸν κόλπον τὸν Ὑρκάνιον. θεὸν δὲ ἥλιον μόνον ἡγοῦνται, τούτῳ δὲ ἱπποθυτοῦσι· γαμεῖ δ ̓ ἕκαστος μίαν, χρῶνται δὲ καὶ ταῖς ἀλλήλων οὐκ ἀφανῶς, ὁ δὲ μιγνύμενος τῇ ἀλλοτρίᾳ, τὴν Α. 781 10 φαρέτραν ἐξαρτήσας ἐκ τῆς ἁμάξης, φανερῶς μίγνυται· θάνατος δὲ νομίζεται παρ ̓ αὐτοῖς ἄριστος, ὅταν γηράσαντες κατακοπῶσι μετὰ προβατείων κρεῶν καὶ ἀναμὶξ βρωθῶσι· τοὺς δὲ νόσῳ θανόντας ῥίπτουσιν, ὡς ἀσεβεῖς καὶ ἀξίους ὑπὸ θηρίων βεβρῶσθαι. ἀγαθοὶ δὲ ἱππόται καὶ πεζοί, τόξοις δὲ χρῶνται 15 καὶ μαχαίραις καὶ θώραξι καὶ σαγάρεσι χαλκαῖς, ζῶναι δὲ αὐτοῖς εἰσι χρυσαῖ καὶ διαδήματα ἐν ταῖς μάχαις· οἵ τε ἵπ ποι χρυσοχάλινοι, καὶ μασχαλιστῆρες δὲ χρυσοῖ· ἄργυρος δ ̓ οὐ γίνεται παρ ̓ αὐτοῖς, σίδηρος δ ̓ ὀλίγος, χαλκὸς δὲ καὶ χρυσὸς ἄφθονος.

20

7. Οἱ μὲν οὖν ἐν ταῖς νήσοις, οὐκ ἔχοντες σπόριμα, ῥιζοφαγοῦσι καὶ ἀγρίοις χρῶνται καρποῖς, ἀμπέχονται δὲ τοὺς τῶν δένδρων φλοιούς (οὐδὲ γὰρ βοσκήματα ἔχουσι), πίνουσι δὲ τὸν ἐκ τῶν δένδρων καρπὸν ἐκθλίβοντες· οἱ δ ̓ ἐν τοῖς ἕλεσιν ἰχθυοφαγοῦσιν, ἀμπέχονται δὲ τὰ τῶν φωκῶν δέρματα 25 τῶν ἐκ θαλάττης ἀνατρεχουσῶν· οἱ δ ̓ ὄρειοι τοῖς ἀγρίοις τρέ

4. ἄραξον codd., exc. i, unde Αράξην rec. Cor. recte, quamquam nulla sit istius codicis auctoritas: sed sequitur Strabo h. 1. Herodotum, quem v. I, 202 sqq. 5. πολλαχοῦ Ε 6. τὴν ἄλλην frustra attrectant Cor. et Grosk. πρὸς ἄρκτον τω προσάρκτιον οπ. 7. θεῶν Cor. scripsit, Casauboni sententiam secutus, ex Herod. I, 216: at σέβον ται ibi legitur, non ἡγοῦνται. 10. ?x om. 2. φανεράν codd., Cas. corr. ex Herod. 1. C., ubi legitur μίσγεται ἀδεῶς (conf. Aelian. Η. Α. VI, 60): φανεράν servavit Cor. post εξαρτήσας collocans cum l(?)m. 12. τῶν ante προβατείων add. w, unde rec. Cas. 15. μαχαίραις μάχαις om. W. 16. αὐταῖς 7. – μάχαις] μαχαίραις σας.

om. edd.

Strabo. II.

30

17. καὶ

φονται καὶ αὐτοὶ καρποῖς· ἔχουσι δὲ καὶ πρόβατα ὀλίγα, ὥστ ̓ οὐδὲ κατακόπτουσι, φειδόμενοι τῶν ἐρίων χάριν καὶ τοῦ γάλακτος· τὴν δ ̓ ἐσθῆτα ποικίλλουσιν ἐπιχρίστοις φαρμάκοις δυσεξίτηλον ἔχουσι τὸ ἄνθος. οἱ δὲ πεδινοί, καίπερ ἔχοντες χώραν, οὐ γεωργοῦσιν, ἀλλὰ ἀπὸ προβάτων καὶ ἰχθύων ζῶσι 5 νομαδικῶς καὶ Σκυθικῶς. ἔστι γάρ τις καὶ κοινὴ ἡ δίαιτα πάντων τῶν τοιούτων, ἣν πολλάκις λέγω, καὶ ταφαὶ δ ̓ εἰσὶ παραπλήσιαι καὶ ἤθη καὶ ὁ σύμπας βίος, αὐθέκαστος μέν, σκαιὸς δὲ καὶ ἄγριος και πολεμικός, πρὸς δὲ τὰ συμβόλαια ἁπλοῦς καὶ ἀκάπηλος.

10

8. Τοῦ δὲ τῶν Μασσαγετῶν καὶ τῶν Σακῶν ἔθνους καὶ Α. 782 οἱ Ἀττάσιοι καὶ οἱ Χωράσμιοι, εἰς οὓς ἀπὸ τῶν Βακτριανών καὶ τῶν Σογδιανῶν ἔφυγε Σπιταμένης, εἷς ἐκ τῶν ἀποδράν των Περσῶν τὸν Ἀλέξανδρον, καθάπερ καὶ Βῆσσος· καὶ ὕστερον δὲ Ἀρσάκης τὸν Καλλίνικον φεύγων Σέλευκον εἰς τοὺς 15 Μπασιάκας ἐχώρησε. φησὶ δ ̓ Ερατοσθένης τοὺς Ἀραχωτοὺς καὶ Μασσαγέτας τοῖς Βακτρίοις παρακεῖσθαι [πρὸς δύσιν παρὰ τὸν Ὦξον, καὶ Σάκας μὲν καὶ Σογδιανοὺς τοῖς ὅλοις ἐδάφεσιν ἀντικεῖσθαι τῇ Ἰνδικῇ, Βακτρίους δ ̓ ἐπ ̓ ὀλίγον· τὸ γὰρ C. 514 πλέον τῷ Παροπαμισῷ παρακεῖσθαι· διείργειν δὲ Σάκας μὲν 20

2. ἐρίων] ἔργων Ι. 6. ἡ asteriscis incl. Cor. 11. τῶν utroque loco om. E. καὶ τοῦ σακκῶν Dh. 12. of utroque loco om. E. Αὐγάσιοι pro Αττάσιοι scribendum censet Cas. ex Steph., qui illud nomen suo loco affert citato undecimo Strabonis libro, unde haud parvum opinioni isti accedit pondus: verumtamen Attasini cum Chorasmiis recensentur a Plinio H. N. VI, 18 s. 16, ut dubium sit, utra verior habenda sit scriptura. Cor. denique Μπασιάκαι proposuit (v. Praef. vol. 111 p. i) propter sequentia. χωρασμοὶ codd., exc. E. 13. σπισταμένης Dh. 16. ἀσπασσιάκας ἀποδρασάντων χ. Cl ἀσπασιάκας gorwyz ἀπασσιάκας Dhr: Απασιάκαι nominantur a Steph. citato hoc Strabonis libro, decimoque Polybii, ubi quidem in codicibus compluribus o syllabae primae additur. 17. πρὸς δύσιν παρὰ τὸν om. edd.: atque ea a Strabone ita scribi non potuisse, luce videtur esse clarius: difficillimum autem est dictu, quomodo corrigenda sint; omnium simplicissima foret ratio, si mutatis casibus scriberetur τοῖς Ἀραχωτοῖς καὶ Μασσαγέταις τοὺς Βακτρίους. παρὰ] περὶ Erw. 18. ὄξον σάκκας D, et sic constanter. 20. παρπαμισῷ CD

[ocr errors]

ἐκ om. * Cor.

codd., exc. E.
παρπαρισσῷ hi.

[ocr errors]

« PreviousContinue »