φαίνει, ἅτε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγομένου χιλιάσιν ἐτῶν ὕστερον. καὶ ἦν μὲν ἐνδοξότερον τὸ τὸν Αλέξανδρον μέχρι τῶν Ἰνδικῶν ὀρῶν καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν ἢ μέχρι τοῦ μυχοῦ τοῦ Εὐξείνου καὶ τοῦ Καυκάσου· ἀλλ ̓ ἡ δόξα τοῦ ὄρους καὶ τοὔνομα καὶ τὸ τοὺς περὶ Ἰάσονα 5 Α. 772 δοκεῖν μακροτάτην στρατείαν τελέσαι τὴν μέχρι τῶν πλησίον C. 506 Καυκάσου καὶ τὸ τὸν Προμηθέα παραδεδόσθαι δεδεμένον ἐπὶ

τοῖς ἐσχάτοις τῆς γῆς ἐν τῷ Καυκάσῳ, χαριεῖσθαί τι τῷ βασιλεῖ ὑπέλαβον, τοὔνομα τοῦ ὄρους μετενέγκαντες εἰς τὴν Ἰν δικήν.

10

6. Τὰ μὲν οὖν ὑψηλότατα τοῦ ὄντως Καυκάσου τὰ νοτιώ τατά ἐστι, τὰ πρὸς Ἀλβανίᾳ καὶ Ἰβηρίᾳ καὶ Κόλχοις καὶ Ἡνιόχοις· οἰκοῦσι δὲ οὓς εἶπον τοὺς συνερχομένους εἰς τὴν Διοσκουριάδα· συνέρχονται δὲ τὸ πλεῖστον ἁλῶν χάριν. τούτων δ ̓ οἱ μὲν τὰς ἀκρωρείας κατέχουσιν, οἱ δὲ ἐν νάπαις αὐλίζον- 15 ται καὶ ζῶσιν ἀπὸ θηρείων σαρκῶν τὸ πλέον καὶ καρπῶν ἀγρίων καὶ γάλακτος. αἱ δὲ κορυφαὶ χειμῶνος μὲν ἄβατοι, θέρους δὲ προσβαίνουσιν, ὑποδούμενοι κεντρωτὰ ὠμοβόινα δίκην τυμπάνων πλατεῖα διὰ τὰς χιόνας καὶ τοὺς κρυστάλλους. καταβαίνουσι δ ̓ ἐπὶ δορᾶς κείμενοι σὺν τοῖς φορτίοις καὶ και 20 τολισθαίνοντες, ὅπερ καὶ κατὰ τὴν Ἀτροπατίαν Μηδίαν καὶ κατὰ τὸ Μάσιον ὄρος τὸ ἐν Ἀρμενίᾳ συμβαίνει· ἐνταῦθα δὲ καὶ τροχίσκοι ξύλινοι κεντρωτοὶ τοῖς πέλμασιν ὑποτίθενται. τοῦ γοῦν Καυκάσου τὰ μὲν ἄκρα τοιαῦτα.

7. Καταβαίνοντι δ ̓ εἰς τὰς ὑπωρείας αρκτικώτερα μέν ἐστι 25

2. καίτοι γε ἐνδοξότερον ἦν Ε καὶ νῦν μὲν rw. 5. ἀλλὰ διὰ τὴν δόξαν Cor. audacia non ferenda: similis haec est structura iis, de quibus v. ad VI, 280. 9. οἱ τοὔνομα Tzsch. Cor. ex coni. Cas.: quod uti commodum, ita non necessarium est. 11. οὖν om. l. 12. τὰ πρὸς Ἀλβανίαν καὶ Ἰβηρίαν καὶ Κόλχους καὶ Ἡνιόχους 1 Cor. 19. πλατέα Εpit. Ela Cor.: sed substantivum videtur necessario addendum; malim tamen collocare ante δίκην. κρυστάλους D (alterum a sec. m. supra add.) xx. 20. καὶ ante σὺν collocant gry Cor., omittentes ante 21. ἀτροπατείαν codd., exc. 0%: cfr. 523 sq.

κατολισθαίνοντες.

Steph. s. v. et Eust. ad Dion. v. 1019. μηδείαν C.
σιον] ιμαῖον Ε.

24. καυκασίου CDi ald.

Ρ·
22. Má-

τὰ κλίματα, ἡμερώτερα δέ· ἤδη γὰρ συνάπτει τοῖς πεδίοις τῶν Σιράκων. εἰσὶ δὲ καὶ Τρωγλοδύται τινὲς ἐν φωλεοῖς οἰκοῦντες διὰ τὰ ψύχη, παρ ̓ οἷς ἤδη καὶ ἀλφίτων ἐστὶν εὐπορία· μετὰ δὲ τοὺς Τρωγλοδύτας καὶ † Χαιανοῖται καὶ Πολυφάγοι τι 5 νὲς καλούμενοι καὶ αἱ τῶν Εἰσαδίκων κῶμαι, δυναμένων γεωργεῖν διὰ τὸ μὴ παντελῶς ὑποπεπτωκέναι ταῖς ἄρκτοις.

8. Οἱ δ ̓ ἐφεξῆς ἤδη νομάδες οἱ μεταξὺ τῆς Μαιώτιδος καὶ τῆς Κασπίας Ναβιανοὶ καὶ †Πανξανοὶ καὶ ἤδη τὰ τῶν Σιράκων καὶ Ἀόρσων φυλα. δοκοῦσι δ ̓ οἱ Ἄορσοι καὶ οἱ Σί10 ρακες φυγάδες εἶναι τῶν ἀνωτέρω, † καὶ προσάρκτιοι μᾶλλον Αόρσων. Ἀβέακος μὲν οὖν, ὁ τῶν Σιράκων βασιλεύς, ἡνίκα Φαρνάκης τὸν Βόσπορον εἶχε, δύο μυριάδας ἱππέων ἔστειλε, Σπαδίνης δ ̓, ὁ τῶν Ἀόρσων, καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ ἄνω Αορσοι καὶ πλείονας· καὶ γὰρ ἐπεκράτουν πλείονος γῆς, καὶ σχεδόν τι 15 τῆς Κασπίων παραλίας τῆς πλείστης ἦρχον, ὥστε καὶ ἐνεπο- Α. 773 ρεύοντο καμήλοις τὸν Ἰνδικὸν φόρτον καὶ τὸν Βαβυλώνιον, παρά τε Αρμενίων καὶ Μήδων διαδεχόμενοι· ἐχρυσοφόρουν δὲ διὰ τὴν εὐπορίαν. οἱ μὲν οὖν Ἄορσοι τὸν Τάναϊν παροικοῦσιν, οἱ

1. τα om. ald. 2. φωκεοῖς D (sed sec. m. κ in a mut.) ι. 3. ἀπορία pro εὐπορία scribendum esse suspicatur Cor., probante Groskurdio paulo avidius: opponuntur Troglodytarum campi montibus Caucasi. 4. χαιανῖται Cox χαιανοῖτες r χαιανοί τε Dhx χαλκέανοί τε Ε: incertissima igitur est huius nominis scriptura. Casaubonus hunc populum composuit cum eo, qui a Ptolemaeo (v. V, 8 p. 150 B.) nominatur Χαινίδες, Du Theil. coniecit scriptum fuisse sive Χαμαιεῦναι sive Χαμαικοῖται, quorum alterum hoc haud dubie est verum. 5. είσα δίκων om. ox relicta lacuna (in s postea additurn esse σιρακῶν tradit Tzsch.), σιράκων pro illo nomine exhibent xy: Du Theil. coniicit Ισοδίκων. δυνάμενοι οπ. 6. ταῖς] τοῖς Ι. 8. παξανοὶ ἐκ πενζαroi E Ilaysaroì Tzsch. Cor.: fortasse tamen potius mutandum quam v. 10. προσαρκτίων Cor. ex coni. Tyrwh, quam scripturam repugnare Strabonis opinioni Tzsch. ostendit coll. p. 492: nec melius est quod proposuit Gatterer (v. Commentt. Gott. XII p. 163) πρὸς ἄρκτον. Grosk. contra coniecit Μορσοι, idque per se ferri possit, sed parum mihi placere fateor in hoc connexu. 11. Σιράκων] ἀόρσων

12. έστελλε Cor.

14. γης om. 89.

ex corr.

13. A verbis ὁ τῶν alia manus incipit in D.

Σίρακες δὲ τὸν Ἀχαρδέον, ὃς ἐκ τοῦ Καυκάσου ῥέων ἐκδίδωσιν εἰς τὴν Μαιώτιν.

CAPUT VI.

1. Ἡ δὲ δευτέρα μερὶς ἄρχεται μὲν ἀπὸ τῆς Κασπίας θα C. 507 λάττης, εἰς ἣν κατέπαυεν ἡ προτέρα· καλεῖται δ ̓ ἡ αὐτὴ θά- 5 λαττα καὶ Ὑρκανία. δεῖ δὲ περὶ τῆς θαλάττης εἰπεῖν πρότερον ταύτης καὶ τῶν προσοίκων ἐθνῶν. ἔστι δ ̓ ὁ κόλπος ἀνέχων ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς μεσημβρίαν κατ ̓ ἀρχὰς μὲν ἱκανῶς στενός, ἐνδοτέρω δὲ πλατύνεται προϊών, και μάλιστα κατὰ τὸν μυχὸν ἐπὶ σταδίους που καὶ πεντακισχιλίους· ὁ δ ̓ εἴσπλους μέ- 10 χρι τοῦ μυχοῦ μικρῷ πλειόνων ἂν εἴη, συνάπτων πως ἤδη τῇ ἀοικήτῳ. φησὶ δ ̓ Ερατοσθένης, τὸν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων γνώρι μον περίπλουν τῆς θαλάττης ταύτης, τὸν μὲν παρὰ τοὺς Ἀλ βανοὺς καὶ τοὺς Καδουσίους εἶναι πεντακισχιλίων καὶ τετρακοσίων, τὸν δὲ παρὰ τὴν Ἀναριακῶν καὶ Μάρδων καὶ Ὑρκα- 15 νῶν μέχρι τοῦ στόματος τοῦ Ἄξου ποταμοῦ τετρακισχιλίων καὶ ὀκτακοσίων· ἔνθεν δ ̓ ἐπὶ τοῦ Ἰαξάρτου δισχιλίων τετραΑ. 774 κοσίων. δεῖ δὲ περὶ τῶν ἐν τῇ μερίδι ταύτῃ καὶ τοῖς ἐπὶ το σοῦτον ἐκτετοπισμένοις ἁπλούστερον ἀκούειν, καὶ μάλιστα περὶ τῶν διαστημάτων.

2. Εἰσπλέοντι δ ̓ ἐν δεξιᾷ μὲν τοῖς Εὐρωπαίοις οἱ συνεχεῖς Σκύθαι νέμονται καὶ Σαρμάται οἱ μεταξὺ τοῦ Τανάιδος καὶ τῆς θαλάττης ταύτης, νομάδες οἱ πλείους, περὶ ὧν εἰρή

mut.

καὶ om. Cu

τῇ] τῷ D

2. μαιώτην D pr. m., sed sec. m. corr. 4. θαλάττης om. Ε. 7. ὁ κόλπος ὁ τῆς κασπίας Ε. 8. ἐκ] ἀπὸ D pr. m., sed sec. m. 9. τῶν μυχῶν Cl. 10. σταδίους π' καὶ ε Ε. Cor. 11. πλεῖον C πλείων codd. rell., exc. E, edd. (sed sec. m. corr.) z. 12. γνώριμον qui ferri possit non video: legendum videtur γνωριζόμενον. 14. κλουσίους codd. exc. Epit. 15. ἀριάκων CDhilrurz ἀριακῶν Epit. ἀναφίσκων oz Nariscos Guar. ἀναριάκων ald., Tzsch. corr. coll. Steph. s. v. Αναριάκη aliisque. δων Cor. ex coni. Cas.: ita enim appellatur hic populus p. 514, ubi idem laudatur Eratosthenes auctor; ac levissima sane est mutatio, sed nihilominus recedendum non est a codicum scriptura, confirmata cum aliorum scriptorum, maxime Stephani (s. v. Μάρδοι), tum Strabonis ipsius auctoritate p. 523. 16. ὄξου codd., exc. Epit.

Αμάρ

20

καμεν· ἐν ἀριστερᾷ δ ̓ οἱ πρὸς ἕω Σκύθαι, νομάδες καὶ οὗτοι, μέχρι τῆς ἑφας θαλάττης καὶ τῆς Ἰνδικῆς παρατείνοντες. ἅπαν τας μὲν δὴ τοὺς προσβόρους κοινῶς οἱ παλαιοὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς Σκύθας καὶ Κελτοσκύθας ἐκάλουν· οἱ δ ̓ ἔτι πρό5 τερον διελόντες τοὺς μὲν ὑπὲρ τοῦ Εὐξείνου καὶ Ἴστρου καὶ τοῦ Ἀδρίου κατοικοῦντας Υπερβορέους ἔλεγον καὶ Σαυρομά τας καὶ Ἀριμασπούς, τοὺς δὲ πέραν τῆς Κασπίας θαλάττης τοὺς μὲν Σάκας, τοὺς δὲ Μασσαγέτας ἐκάλουν, οὐκ ἔχοντες ἀκριβῶς λέγειν περὶ αὐτῶν οὐδέν, καίπερ πρὸς Μασσαγέτας τοῦ 10 Κύρου πόλεμον ἱστοροῦντες, ἀλλ ̓ οὔτε περὶ τούτων οὐδὲν ἠκρί βωτο πρὸς ἀλήθειαν, οὔτε τὰ παλαιὰ τῶν Περσικῶν οὔτε τῶν Μηδικῶν ἢ Συριακῶν ἐς πίστιν ἀφικνεῖτο μεγάλην διὰ τὴν τῶν συγγραφέων ἁπλότητα καὶ τὴν φιλομυθίαν.

3. Ὁρῶντες γὰρ τοὺς φανερῶς μυθογράφους εὐδοκιμοῦν15 τας φήθησαν καὶ αὐτοὶ παρέξεσθαι τὴν γραφὴν ἡδεῖαν, ἐὰν ἐν ἱστορίας σχήματι λέγωσιν, ἃ μηδέποτε εἶδον μήτε ἤκουσαν, ἢ οὐ παρά γε εἰδότων, † σκοποῦντες δι' αὐτὸ δὲ μόνον τοῦτο, ὅτι ἀκρόασιν ἡδεῖαν ἔχει καὶ θαυμαστήν. ῥᾴον δ ̓ ἄν τις Ἡσιόδω καὶ Ὁμήρῳ πιστεύσειεν ἡρωολογοῦσι καὶ τοῖς τραγικοῖς C. 508

1. πρὸς] περὶ Ε. θαλάττης om. Ε.

ται Ε.

ἠκρίβω 15. παρέχει

2. έψας] ἕω CDlrwx ἕως hi πρὸς ἕω Xyl. 3. προσβόρρους edd. inde a Xyl. 4. οἱ δὲ τὸ πρῶτον Cor., quod satis arridet. 6. του om. edd. 8. μασαγέτας xyz. 9. ἀκριβὲς Ε, quod magis placet quam adverbium. καίτοι xy. τοῦ] τὸν ald., quod cum Cas. ante πρὸς transferendum censuisset, Cor. scripsit τὸν πρὸς Μασσαγέτας του Κύρου κτλ. 10. οὐδὲν] οὐδεὶς ald.; Cas. vero οὐδὲν post ἀλήθειαν in scriptis legi falso tradens hoc verbum, illo relicto, recipiendum censuit, Tzsch. recepit. 12. ἀφικνεῖται π. 13. την om. * Cor. 16. ἐν om. D (sed sec. m. inter versus add.) ix. 17. σκοποῦντες αὐτὸ μόνον τοῦτο, ὅ τι ἀκρόασιν ἡδεῖαν ἔχοι κτλ. Cor., quae quantumvis per se placeant, audaciora tamen videntur: sed dè nullo modo ferendum est, ac propterea videtur adiectum, quod σκοποῦντες falso referebatur ad praecedentia. Praeterea Cor. suspicatur scribendum esse ιδόντων pro εἰδότων, recte intelligens videndi verbum h. I, requiri propter praecedentia: at v. ad I, 49; adde IX, 391 init. 18. ράδιον codd., exc. x, unde ῥᾷον rec. Cor.: cf. ad I, 27. γικοῖς] πρακτικοῖς Ι.

σθαι ί. ἢ Di

μήτε]

19. τρα

ποιηταῖς ἢ Κτησίᾳ τε καὶ Ἡροδότῳ καὶ Ἑλλανίκῳ καὶ ἄλλοις τοιούτοις.

4. Οὐδὲ τοῖς περὶ Ἀλεξάνδρου δὲ συγγράψασιν *οὐ ῥᾴδιον πιστεύειν τοῖς πολλοῖς· καὶ γὰρ οὗτοι ῥᾳδιουργοῦσι διά τε τὴν δόξαν τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ διὰ τὸ τὴν στρατείαν πρὸς τὰς ἐσχα- 5 τιὰς γεγονέναι τῆς Ἀσίας πόρρω ἀφ ̓ ἡμῶν· τὸ δὲ πόρρω δυσΑ. 775 έλεγκτον. ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων ἐπικράτεια καὶ ἡ τῶν Παρθυ αίων πλεῖόν τι προσεκκαλύπτει τῶν παραδεδομένων πρότερον· οἱ γὰρ περὶ ἐκείνων συγγράφοντες καὶ τὰ χωρία καὶ τὰ ἔθνη, ἐν οἷς αἱ πράξεις, πιστότερον λέγουσιν ἢ οἱ πρὸ αὐτῶν· μᾶλ- 10 λον γὰρ κατωπτεύκασι.

CAPUT VII.

1. Τοὺς δ ̓ οὖν ἐν ἀριστερᾷ εἰσπλέοντι το Κάσπιον πέλαγος παροικοῦντας νομάδας Δάας οἱ νῦν προσαγορεύουσι τοὺς ἐπονομαζομένους Πάρνους· εἶτ ̓ ἔρημος πρόκειται μεταξύ, και 15 ἐφεξῆς ἡ Υρκανία, καθ ̓ ἣν ἤδη πελαγίζει μέχρι τοῦ συνάψαι τοῖς Μηδικοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς Ἀρμενίων. τούτων δ ̓ ἐστὶ μηνοειδὲς τὸ σχῆμα κατὰ τὰς ὑπωρείας, αἳ τελευτῶσαι πρὸς θά λατταν ποιοῦσι τὸν μυχὸν τοῦ κόλπου. οἰκεῖ δὲ τὴν παρωρείαν ταύτην μέχρι τῶν ἄκρων ἀπὸ θαλάττης ἀρξαμένοις ἐπὶ μικρὸν 20 μὲν τῶν Ἀλβανῶν τὶ μέρος καὶ τῶν Ἀρμενίων, τὸ δὲ πλέον Γῆλαι καὶ Καδούσιοι καὶ Ἄμαρδοι καὶ Οὐίτιοι καὶ Ἀναριά

P.

3. δ' om. o ald., atque incommodum sane est. où om. oz edd. 5. τοῦ ante Αλεξάνδρου add. edd. τὰς] τῆς χ. 6. δὲ] δὴ Χyl. invexit, sed dè certo exhibent Dhlowxz. 9. ἐκείνου Dilowxx ald. 15. σπάρτους codd, Xyl. corr.: probabilior enim haec est scriptura quam Απάρνους, quod proposuit Cas.; utramque autem nominis formam codd. exhibent 511 et 515: cf. Ptolem. VI, 10. εἶτ ] ή τ' C (sed diverso atramento scriptum) ald. πρόσκειται DChilx ald., alteram scripturam a Cor. receptam tuetur praeter Ewoz etiam locus simillimus p. 511. 22. γέλαι codd., quam eandem scripturam Plut. habet in Pompeio c. 35: per η tamen effertur hoc nomen p. 503 et 510; cfr. Dion. Perieg. ν. 1019. Καδούσιοι] δοκουσῖνοι codd., exc. E, qui exhibet δοκούσιοι, quod propius accedit ad veram scripturam a Corae restitutam ex coni. Cas., coll. p. 510. 514. μάρδιοι Ε. Οὐίτιοι] κουίτιοι codd., exc. E, κουίντιοι ald., Tzsch. corr. ex coni. Cas.

-

ανα