χείας ἐπὶ τὸν Ἀλαζόνιον ποταμόν. θηρευτικοὶ δὲ καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ κύνες αὐτῶν εἰς ὑπερβολήν, οὐ τέχνῃ μᾶλλον ἢ σπουδῇ τῇ περὶ τοῦτο. 6. Διαφέρουσι δὲ καὶ οἱ βασιλεῖς· νυνὶ μὲν οὖν εἷς ἁπάν- C. 503 5 των ἄρχει, πρότερον δὲ καὶ καθ ̓ ἑκάστην γλῶτταν ἰδίᾳ ἐβασιλεύοντο ἕκαστοι. γλῶτται δ ̓ εἰσὶν ἓξ καὶ εἴκοσι αὐτοῖς διὰ τὸ μὴ εὐεπίμικτον πρὸς ἀλλήλους. φέρει δ ̓ ἡ γῆ καὶ τῶν ἑρπε τῶν ἔνια τῶν θανασίμων καὶ σκορπίους καὶ φαλάγγια· τῶν δὲ φαλαγγίων τὰ μὲν ποιεῖ γελῶντας ἀποθνήσκειν, τὰ δὲ κλαί10 οντας πόθῳ τῶν οἰκείων. 7. Θεοὺς δὲ τιμῶσιν Ἥλιον καὶ Δία καὶ Σελήνην, διαφε ρόντως δὲ τὴν Σελήνην. ἔστι δ ̓ αὐτῆς τὸ ἱερὸν τῆς Ἰβηρίας πλησίον· ἱερᾶται δ ̓ ἀνὴρ ἐντιμότατος μετά γε τὸν βασιλέα, προεστὼς τῆς ἱερᾶς χώρας, πολλῆς καὶ εὐάνδρου, καὶ αὐτῆς 15 καὶ τῶν ἱεροδούλων, ὧν ἐνθουσιῶσι πολλοὶ καὶ προφητεύου σιν· ὃς δ ̓ ἂν αὐτῶν ἐπὶ πλέον κατάσχετος γενόμενος πλανᾶται κατὰ τὰς ὕλας μόνος, τοῦτον συλλαβὼν ὁ ἱερεὺς ἁλύσει δήσας ἱερᾷ τρέφει πολυτελῶς τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον, ἔπειτα προαχθεὶς εἰς τὴν θυσίαν τῆς θεοῦ, σὺν ἄλλοις ἱερείοις θύεται 20 μυρισθείς. τῆς δὲ θυσίας ὁ τρόπος οὗτος· ἔχων τις ἱερὰν λόγ χην, ᾗπέρ ἐστι νόμος ἀνθρωποθυτεῖν, παρελθὼν ἐκ τοῦ πλήθους, παίει διὰ τῆς πλευρᾶς εἰς τὴν καρδίαν, οὐκ ἄπειρος τοιούτου· πεσόντος δὲ σημειοῦνται μαντεῖά τινα ἐκ τοῦ πτώματος, καὶ εἰς τὸ κοινὸν ἀποφαίνουσι· κομισθέντος δὲ τοῦ σώ25 ματος εἴς τι χωρίον, ἐπιβαίνουσιν ἅπαντες καθαρσίῳ χρώ μενοι. 8. Υπερβαλλόντως δὲ καὶ τὸ γῆρας τιμῶσιν Ἀλβανοί, καὶ τὸ τῶν ἄλλων, οὐ τῶν γονέων μόνον· τεθνηκότων δὲ οὐχ ὅσιον φροντίζειν οὐδὲ μεμνῆσθαι. συγκατορύττουσι μέντοι τὰ χρήσ 18. 23. μαν 1. αλαζώνιον Ε (sed o sup. o add.): per ω effertur in lru edd. 5. καὶ asteriscis inclusit Cor. 7. μή] μηδ' 1. - ἑρπόντων Ι. τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον πολυτελῶς 0π. 20. μερισθείς Irw. τεῖα om. x, in quo post πτώματος legitur μαντικήν: Cor. scripsit μαν τείαν. 24. σώματος] πτώματος oπ (ex corr.). asteriscis inclusit Cor. 28. οὐ] οὐ τὸ ἢ καὶ τὸ ox ald. w(?)xyz edd. - νομίζουσι post ὅσιον add. w. 27. καὶ post δὲ μόνων ο ματα αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο πένητες ζῶσιν, οὐδὲν πατρῷον ἔχοντες. ταῦτα μὲν περὶ Ἀλβανῶν. λέγεται δ ̓ Ἰάσονα μετὰ Α. 769 Αρμένου τοῦ Θετταλοῦ κατὰ τὸν πλοῦν τὸν ἐπὶ τοὺς Κόλχους ὁρμῆσαι μέχρι τῆς Κασπίας θαλάττης, καὶ τήν τε Ἰβηρίαν καὶ τὴν Ἀλβανίαν ἐπελθεῖν καὶ πολλὰ τῆς Ἀρμενίας καὶ τῆς Μη- 5 δίας, ὡς μαρτυρεῖ τά τε Ιασόνια καὶ ἄλλα ὑπομνήματα πλείω. τὸν δὲ Ἄρμενον εἶναι ἐξ Ἀρμενίου πόλεως, τῶν περὶ τὴν Βοιβηίδα λίμνην μεταξὺ Φερῶν καὶ Λαρίσης· τοὺς σὺν αὐτῷ τε οἰκίσαι τήν τε Ακιλισηνὴν καὶ τὴν Συσπιρῖτιν ἕως Καλαχανῆς καὶ Ἀδιαβηνῆς, καὶ δὴ καὶ τὴν Ἀρμενίαν ἐπώνυμον κατα- 10 λιπεῖν. CAPUT V. 1. Ἐν δὲ τοῖς ὑπὲρ τῆς Ἀλβανίας ὄρεσι καὶ τὰς Αμαζό νας οἰκεῖν φασι. Θεοφάνης μὲν οὖν ὁ συστρατεύσας τῷ Πομπηίῳ καὶ γενόμενος ἐν τοῖς Ἀλβανοῖς, μεταξὺ τῶν Ἀμαζόνων 15 καὶ τῶν Ἀλβανῶν φησι Γήλας οἰκεῖν καὶ Λήγας Σκύθας, καὶ ῥεῖν ἐνταῦθα τὸν Μερμάδαλιν ποταμὸν τούτων τε καὶ τῶν C. 504 Αμαζόνων ἀνὰ μέσον. ἄλλοι δέ, ὧν καὶ ὁ Σκήψιος Μητρόδωρος καὶ Ὑψικράτης, οὐδὲ αὐτοὶ ἄπειροι τῶν τόπων γεγονότες, Γαργαρεῦσιν ὁμόρους αὐτὰς οἰκεῖν φασιν ἐν ταῖς ὑπωρεί- 20 3. ἀρμενίου codd.: cf. p. 530. Eust. ad Dion. v. 694. Steph. s. v. Ἀρμενία. 7. ἀρμένιον codd. Αρμένου Tzsch. Cor.; Ορμένου exhibet Eust. ad II. B, 734 p. 332, 13 R.: at v. p. 530. 9. οἰκῆσαι (?)rowrx ald. - ἀκιλησινὴν codd. Ακιλισινὴν Tzsch. Cor.: cf. p. 530 et passim. συσπειρῆτιν CDhl ald. συσπιειρίτην * συσπειρῆτιν κ συσπειρῆτιν Εν συσπιρίτην α συσπιρῆτιν gy: συσπιρῖτιν codd. omnes exhibent Ρ. 530. Καλαχάνης Ε ald. 10. ἀδιαβανής CDow διαβανῆς Ι. Ceterum totum hunc locum inde a verbis λέγεται δ ̓ Ἰάσονα spurium esse suspicatus est Penzel., cum p. 530 eadem narratio prolixior et accuratior prodeat; eique assentitur Tzsch.: quorum argumenta quam infirma sint facile intelligitur, ac recte monet Grosk. verba zaváπερ εἴρηται, quae infra adduntur, huc respicere. 16. cl. φασι Γέλαι et Λήγες iidem populi nominantur a Plutarcho in Pomp. (c. 35), eundem auctorem Theophanem sequente: de prioris nominis scriptura cf. ad Ρ. 508. 510., Berkel. ad Steph. s. v. Γηλύς et Bernhardyus ad Dion. Perieg. ν. 1019. 17. μερμαδάλην C μερμάνδαλιν ~ Guar αις ταῖς πρὸς ἄρκτον τῶν Καυκασίων ὁρῶν, ἃ καλεῖται Κεραύνια. τὸν μὲν ἄλλον χρόνον καθ ̓ αὑτὰς αὐτουργούσας ἕκα στα, τά τε πρὸς ἄροτον καὶ φυτουργίαν καὶ τὰ πρὸς τὰς νομάς, καὶ μάλιστα τῶν ἵππων, τὰς δ ̓ ἀλκιμωτάτας †τῶν ἵπ 5 πων κυνηγεσίαις πλεονάζειν καὶ τὰ πολέμια ἀσκεῖν· ἁπάσας δ ̓ ἐπικεκαῦσθαι τὸν δεξιὸν μαστὸν ἐκ νηπίων, ὥστε εὐπετῶς χρῆσθαι τῷ βραχίονι πρὸς ἑκάστην χρείαν, ἐν δὲ τοῖς πρώτοις πρὸς ἀκοντισμόν· χρῆσθαι δὲ καὶ τόξῳ καὶ σαγάρι καὶ πέλτῃ, δορὰς δὲ θηρίων ποιεῖσθαι περίκρανά τε καὶ σκεπάσματα καὶ Α. 770 10 διαζώματα· δύο δὲ μῆνας ἐξαιρέτους ἔχειν τοῦ ἔαρος, καθ ̓ οὓς ἀναβαίνουσιν εἰς τὸ πλησίον ὄρος τὸ διορίζον αὐτάς τε καὶ τοὺς Γαργαρέας. ἀναβαίνουσι δὲ κἀκεῖνοι κατὰ ἔθος τι παλαιόν, συνθύσοντές τε καὶ συνεσόμενοι ταῖς γυναιξὶ τεκνοποιίας χάριν ἀφανῶς τε καὶ ἐν σκότει, ὁ τυχῶν τῇ τυχούσῃ, 15 ἐγκύμονας δὲ ποιήσαντες ἀποπέμπουσιν· αἱ δ ̓ ὅ τι μὲν ἂν θῆλυ τέκωσι κατέχουσιν αὐταί, τὰ δ ̓ ἄρρενα κομίζουσιν ἐκείνοις ἐκτρέφειν· οκείωται δ ̓ ἕκαστος πρὸς ἕκαστον, νομίζων υἱὸν διὰ τὴν ἄγνοιαν. 2. Ὁ δὲ Μερμόδας, καταράττων ἀπὸ τῶν ὀρῶν διὰ τῆς Ce 3. ἀροτὸν D pr. m., sed sec. m. tenorem in antepaenultimam retraxit, eique appictus est in Eh: cf. Hesychius s. v. 4. τῶν ἵππων] ἐφ ̓ ἵππων (?)ox edd., in equis Guar., quod satis commodum videtur, auctoritate tamen prorsus caret: suspicari possis, verba illa ex prioribus male hic esse repetita. 6. μασθὸν Dhi μαζὸν rw Tzsch. Cor. propter etymologiam nominis Amazonum: at de ea non agitur h. 1. terum μαστὸν exhibet etiam Eust. ad Il. Γ, 189 p. 402, 45 R. 7. ἐν πρώτοις δὲ 0%. 8. τῷ ante τόξῳ add. l. σαγάρῃ * σαγάρει ΕΙ (?) orwx edd. 9. δορύκρανα ald. ἐπίκρανα Tzsch. Cor., qui tamen in notis recte animadvertit ex errore ortam esse hanc scripturam. 10. αιρέτως D pr. m., corr. sec. m. 12. τὸ ἔθος τὸ παλαιὸν Ι. 13. τε om. Χ. 15. av om. o%. 19. μορμόδας Dh. Nullo alio loco commemoratur hoc nomen, nec diversus videtur hic fluvius ab eo, qui p. 503 extr. Mermadalis appellatur: inde hic quoque ita scribendum esse censuit Grosk. Ceterum haec verba usque ad ἐκδίδωσι, quae incommodissime sane narrationis seriem incidunt, pro additamento ex margine male huc recepto habenda esse iudicat Penzel., assentiente Tzsch. Verumtamen neque talia sunt, qualia eiusmodi additamenta esse solent, neque alium video locum aptiorem, quo scripta fuisse iure coniicias. In medio igi Strabo. II. 29 τῶν Αμαζόνων καὶ τῆς Στρακηνῆς καὶ ὅση μεταξὺ ἔρημος, 3. Ἴδιον δέ τι συμβέβηκε τῷ λόγῳ περὶ τῶν Αμαζόνων· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι τὸ μυθῶδες καὶ τὸ ἱστορικὸν διωρισμένον 10 ἔχουσι· τὰ γὰρ παλαιὰ καὶ ψευδῆ καὶ τερατώδη μῦθοι καλοῦνται, ἡ δ ̓ ἱστορία βούλεται ταληθές, ἄν τε παλαιὸν ἄν τε νέον, καὶ τὸ τερατῶδες ἢ οὐκ ἔχει ἢ σπάνιον· περὶ δὲ τῶν Αμαζό νων τὰ αὐτὰ λέγεται καὶ νῦν καὶ πάλαι, τερατώδη τε ὄντα καὶ πίστεως πόρρω. τίς γὰρ ἂν πιστεύσειεν, ὡς γυναικών 15 στρατὸς ἢ πόλις ἢ ἔθνος συσταίη ἄν ποτε χωρὶς ἀνδρῶν; καὶ οὐ μόνον γε συσταίη, ἀλλὰ καὶ ἐφόδους ποιήσαιτο ἐπὶ τὴν ἀλ λοτρίαν καὶ κρατήσειεν οὐ τῶν ἐγγὺς μόνον, ὥστε καὶ μέχρι C. 505 τῆς νῦν Ἰωνίας προελθεῖν, ἀλλὰ καὶ διαπόντιον στείλαιτο στρατείαν μέχρι τῆς Ἀττικῆς; τοῦτο γὰρ ὅμοιον, ὡς ἂν εἴ τις λέ- 20 γοι, τοὺς μὲν ἄνδρας γυναῖκας γεγονέναι τοὺς τότε, τὰς δὲ γυναῖκας ἄνδρας. ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε αὐτὰ καὶ νῦν λέγεται περὶ Α. 771 αὐτῶν, ἐπιτείνει δὲ τὴν ἰδιότητα καὶ τὸ πιστεύεσθαι τὰ παλαιὰ μᾶλλον ἢ τὰ νῦν. 4. Κτίσεις γοῦν πόλεων καὶ ἐπωνυμίαι λέγονται, καθάπερ 25 Ἐφέσου καὶ Σμύρνης καὶ Κύμης και Μυρίνης, καὶ τάφοι καὶ ἄλλα ὑπομνήματα· τὴν δὲ Θεμίσκυραν καὶ τὰ περὶ τὸν Θερ 1. c. 1. τῆς 2. δὲ om. l. 21. tur sunt relinquenda. καταρράττων * edd. inde a Xyl. μώδοντα πεδία καὶ τὰ ὑπερκείμενα ὄρη ἅπαντες Αμαζόνων καλοῦσι, καί φασιν ἐξελαθῆναι αὐτὰς ἐνθένδε. ὅπου δὲ νῦν εἰσιν, ὀλίγοι τε καὶ ἀναποδείκτως καὶ ἀπίστως ἀποφαίνονται· καθάπερ καὶ περὶ Θαληστρίας, ἣν Ἀλεξάνδρῳ συμμίξαί φα5 σιν ἐν τῇ Ὑρκανίᾳ καὶ συγγενέσθαι τεκνοποιίας χάριν, δυναστεύουσαν τῶν Ἀμαζόνων· οὐ γὰρ ὁμολογεῖται τοῦτο· ἀλλὰ τῶν συγγραφέων τοσούτων ὄντων, οἱ μάλιστα τῆς ἀληθείας φροντίσαντες οὐκ εἰρήκασιν, οὐδ ̓ οἱ πιστευόμενοι μάλιστα οὐδενὸς μέμνηνται τοιούτου, οὐδ ̓ οἱ εἰπόντες τὰ αὐτὰ εἰρήκασι· 10 Κλείταρχος δέ φησι τὴν Θαληστρίαν ἀπὸ Κασπίων πυλῶν καὶ Θερμώδοντος ὁρμηθεῖσαν ἐλθεῖν πρὸς Ἀλέξανδρον, εἰσὶ δ ̓ ἀπὸ Κασπίας εἰς Θερμώδοντα στάδιοι πλείους εξακισχιλίων. 5. Καὶ τὰ πρὸς τὸ ἔνδοξον θρυληθέντα † κἂν ὡμολόγηται παρὰ πάντων, οἱ δὲ πλάσαντες ἦσαν οἱ κολακείας μᾶλλον ἢ 15 ἀληθείας φροντίζοντες· οἷον τὸ τὸν Καύκασον μετενεγκεῖν εἰς τὰ Ἰνδικὰ ὄρη καὶ τὴν πλησιάζουσαν ἐκείνοις έφαν θάλατταν ἀπὸ τῶν ὑπερκειμένων τῆς Κολχίδος καὶ τοῦ Εὐξείνου ὀρῶν· ταῦτα γὰρ οἱ Ἕλληνες *καί* Καύκασον ὠνόμαζον, διέχοντα τῆς Ἰνδικῆς πλείους ἢ τρισμυρίους σταδίους, καὶ ἐνταῦθα ἐμύ20 θευσαν τὰ περὶ Προμηθέα καὶ τὸν δεσμὸν αὐτοῦ· ταῦτα γὰρ τὰ ὕστατα πρὸς ἕω ἐγνώριζον οἱ τότε. ἡ δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς στρατεία Διονύσου καὶ Ἡρακλέους ὑστερογενῆ τὴν μυθοποιίαν ἐμ re οἱ δὲ D pr. m., S. 9. οὐδ ̓] καὶ ο. 3. λέγοντες post ἀποφαίνονται add. ry, unde rec. Cor., collocans tamen post ἀπίστως. 5. δυναστεῦσαι oys (in hoc post add. καὶ) τ (hic praemisso τοῦ) ald. δυναστευσάντων codd. rell., unde verum stituit Cas., male denuo expulsum a Tzschuckio. sed sec. m. corr.; οὐδ ̓ ὅσα πιστεύομεν τω. 10. δὲ] μὲν xy Tzsch. Cor., particulam om. codd. exc. Ε. 12. κασπίαν Cg κασπίων o edd.: neque tamen omitti solet vox πυλαί, sed θάλασσα eodem modo omissum est p. 506 II, 129. 13. θρυλληθέντα CE. κἂν] καὶ m. ὁμολογῆται ald. Tzsch. Cor. ὁμολογεῖται Xyl. Cas. ; οὐκ ἀνωμολόγηται Ε, unde scriptum fuisse suspiceris οὐκ ἂν ὡμολό γητο: cf. quae de talibus formis disputat Buttmann. in Grammatica mai. I, p. 440. 14. δὲ] γε Cor. 15. το] τῷ CDhilw. 16. ὄρη] μέρη m. 18. και om. edd. inde a Xyl. 19. τριακοσίους 1, - ἐμυθεύσαντο edd. 20. περὶ Προμηθέως καὶ τῶν δεσμῶν edd. inclusit Cor. ὕδατα ω. 21. τα asteriscis |