τισταὶ δ ̓ ὄντες καὶ θαλάττης ἁπτόμενοι λῃστηρίων οὐκ ἀπέχονται, οὐδὲ τῶν τοιούτων ἀδικιῶν καὶ πλεονεξιών. C. 312 7. Πρὸς δὲ τοῖς καταριθμηθεῖσι τόποις ἐν τῇ Χερρονήσῳ καὶ τὰ φρούρια ὑπῆρξεν, ἃ κατεσκεύασε Σκίλουρος καὶ οἱ παῖ5 δες, οἷσπερ καὶ ὁρμητηρίοις ἐχρῶντο πρὸς τοὺς Μιθριδάτου στρατηγούς, Παλάκιόν τε καὶ Χάβον καὶ Νεάπολις· ἦν δὲ καὶ Ευπατόριόν τι, κτίσαντος Διοφάντου, Μιθριδάτου στρατηγοῦντος. ἔστι δ ̓ ἄκρα διέχουσα τοῦ τῶν Χερρονησιτῶν τείχους ὅσον πεντεκαίδεκα σταδίους, κόλπον ποιοῦσα εὐμεγέθη, νεύοντα 10 πρὸς τὴν πόλιν· τούτου δ ̓ ὑπέρκειται λιμνοθάλαττα, ἁλοπήγιον ἔχουσα· ἐνταῦθα δὲ καὶ ὁ Κτενοῦς ἦν. ἵν ̓ οὖν ἀντέχοιεν, οἱ βασιλικοὶ πολιορκούμενοι τῇ τε ἄκρᾳ τῇ λεχθείσῃ φρουρὰν ἐγκατέστησαν, τειχίσαντες τὸν τόπον, καὶ τὸ στόμα τοῦ κόλπου τὸ μέχρι τῆς πόλεως διέχωσαν, ὥστε πεζεύεσθαι ῥᾳδίως καὶ τρό15 πον τινὰ μίαν εἶναι πόλιν ἐξ ἀμφοῖν· ἐκ δὲ τούτου ῥᾷον ἀπεκρούοντο τοὺς Σκύθας. ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ διατειχίσματι τοῦ Α. 480 ἰσθμοῦ τοῦ πρὸς τῷ Κτενοῦντι προσέβαλον καὶ τὴν τάφρον ἐνέχουν καλάμῳ, τὸ μεθ ̓ ἡμέραν γεφυρωθὲν μέρος νύκτωρ ἐνεπίμπρασαν οἱ βασιλικοὶ καὶ ἀντεῖχον τέως, ἕως ἐπεκράτησαν. 20 καὶ νῦν ὑπὸ τοῖς τῶν Βοσπορανῶν βασιλεῦσιν, οὓς ἂν Ῥω μαῖοι καταστήσωσιν, ἅπαντά ἐστιν. 8. Ἴδιον δὲ τοῦ Σκυθικοῦ καὶ τοῦ Σαρματικοῦ παντὸς ἔθνους τὸ τοὺς ἵππους ἐκτέμνειν εὐπειθείας χάριν· μικροὶ μὲν γάρ εἰσιν, ὀξεῖς δὲ σφόδρα καὶ δυσπειθεῖς. θῆραι δ ̓ εἰσὶν ἐν 25 μὲν τοῖς ἕλεσιν ἐλάφων καὶ συάγρων, ἐν δὲ τοῖς πεδίοις ὀνάγρων καὶ δορκάδων. ἴδιον δέ τι καὶ τὸ ἀετὸν μὴ γίνεσθαι ἐν τοῖς τόποις τούτοις. ἔστι δὲ τῶν τετραπόδων ὁ καλούμενος κόλος, μεταξὺ ἐλάφου καὶ κριοῦ τὸ μέγεθος, λευκός, ὀξύτερος τῶν 3. καὶ post δὲ add. ald. τὴν καταρίθμησιν codd., cui quum subiiciatur τόποις in Al, τόποι in BC (?), Cor. corr. ex Villebr. coni. τόπων no Tzsch. 4. σείλουρος ΑBCI, Xyl. corr.: cf. 306. 309. 6. χανον edd. χάλαον pr. m. add. in marg. A. 7. Μιθριδάτη Tzsch., quod ferri nequit. Suspicari possis Μιθριδάτου στρατηγοῦ τι νος: cf. 306. P. 11. ἦν om. edd. ταῦτ ̓ ἔχοιεν codd., Cor. corr. ex Cas. coni. 19. τέως om. n. 20. βοσπο ριανῶν i. 17. του om. Β. 25. ἕλεσιν] ὄρεσιν Cor. 28. κωλος appellatur idem ani τούτων τῷ δρόμῳ, πίνων τοῖς ῥώθωσιν εἰς τὴν κεφαλήν, εἶτ ̓ ἐντεῦθεν εἰς ἡμέρας ταμιεύων πλείους, ὥστ ̓ ἐν τῇ ἀνύδρῳ νέ μεσθαι ῥᾳδίως. τοιαύτη μὲν ἡ ἐκτὸς Ἴστρου πᾶσα, ἡ μεταξὺ τοῦ Ῥήνου καὶ τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ, μέχρι τῆς Ποντικῆς θαλάττης καὶ τῆς Μαιώτιδος. CAPUT V. 5 1. Λοιπὴ δ ̓ ἐστὶ τῆς Εὐρώπης ἡ ἐντὸς Ἴστρου καὶ τῆς κύκλῳ θαλάττης, ἀρξαμένη ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδριατικοῦ, μέχρι τοῦ Ἱεροῦ στόματος τοῦ Ἴστρου, ἐν ᾗ ἐστιν ἥ τε Ἑλλὰς καὶ τὰ τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν Ἠπειρωτῶν ἔθνη καὶ τὰ ὑπὲρ 10 C. 313 τούτων πρὸς τὸν Ἴστρον καθήκοντα καὶ πρὸς τὴν ἐφ ̓ ἑκάτερα θάλατταν, τήν τε Ἀδριατικὴν καὶ τὴν Ποντικήν, πρὸς μὲν τὴν Αδριατικὴν τὰ Ἰλλυρικά, πρὸς δὲ τὴν ἑτέραν μέχρι Προποντίδος καὶ Ἑλλησπόντου τὰ Θρᾴκια καὶ εἴ τινα τούτοις ἀναμέμικται Σκυθικὰ ἢ Κελτικά. δεῖ δ ̓ ἀπὸ τοῦ Ἴστρου τὴν ἀρ- 15 χὴν ποιήσασθαι, τὰ ἐφεξῆς λέγοντας τοῖς περιοδευθεῖσι τόποις· ταῦτα δ ̓ ἐστὶ τὰ συνεχῆ τῇ Ἰταλίᾳ τε καὶ ταῖς Ἄλπεσι καὶ Γερμανοῖς καὶ Δακοῖς καὶ Γέταις. δίχα δ ̓ ἄν τις καὶ ταῦτα διέλοι· τρόπον γάρ τινα τῷ Ἴστρῳ παράλληλά ἐστι τά Α. 481 τε Ιλλυρικὰ καὶ τὰ Παιονικὰ καὶ τὰ Θρᾴκια ὄρη, μίαν πως 20 γραμμὴν ἀποτελοῦντα, διήκουσαν ἀπὸ τοῦ Ἀδρίου μέχρι πρὸς τὸν Πόντον ἧς προσάρκεια μέν ἐστι μέρη τὰ μεταξὺ τοῦ Ἴστρου καὶ τῶν ὀρῶν, πρὸς νότον δ ̓ ἥ τε Ἑλλὰς καὶ ἡ συνεχὴς βάρβαρος μέχρι τῆς ὀρεινῆς. πρὸς μὲν οὖν τῷ Πόντῳ τὸ Αἷμόν ἐστιν ὄρος, μέγιστον τῶν ταύτῃ καὶ ὑψηλότατον, 25 3. μὲν mal ap. Athen. V, 7, ubi videatur Cas. 4. τοῦ ante Ρήνου om. Ε. 1. ῥόθωσιν Α. τοῦ ante Τανάιδος om. ΒΕ. 7. τοῦ ante Ἴστρου add. Bl. 8. ἀπὸ μυχοῦ ἀδριατικοῦ Ε. 9. ἐστιν Ἴστρον] ἰσθμὸν codd., Tzsch. corr. ex om. Ε. τικὴν Ε. Cor. corr. καὶ 304. P. 19. 20. παιωνικά ΑΕ. 22. μέρη om. Ε. ὀρῶν et νότον lacuna septem octove literarum est in E καὶ πον διέλθοι codd., 23. Inter 25. Αΐμον edd., sed altera scriptura obtinet in AE Epit.: de reliquis codicibus mi nus constat. μέσην πως διαιροῦν τὴν Θρᾴκην· ἀφ ̓ οὗ φησι Πολύβιος ἀμφοτέρας καθορᾶσθαι τὰς θαλάττας, οὐκ ἀληθῆ λέγων· καὶ γὰρ τὸ διάστημα μέγα τὸ πρὸς τὸν Ἀδρίαν καὶ τὰ ἐπισκο τοῦντα πολλά. πρὸς δὲ τῷ Ἀδρίᾳ πᾶσα ἡ Ἀρδία σχεδόν τι, 5 μέση δ ̓ ἡ Παιονία, καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή. ἐφ ̓ ἑκάτερα δ ̓ αὐτῆς, ἐπὶ μὲν τὰ Θρᾴκια ἡ Ῥοδόπη, ὅμορον ὑψηλὸν ὄρος μετὰ τὸν Αἷμον, ἐπὶ δὲ θάτερα πρὸς ἄρκτον τὰ Ἰλλυρικά, ἥ τε τῶν Αὐταριατῶν χώρα καὶ ἡ Δαρδανική. λέγωμεν δὴ τὰ Ἰλλυρικὰ πρῶτα, συνάπτοντα τῷ τε Ἴστρῳ καὶ ταῖς Αλπεσιν, αἳ κεῖν 10 ται μεταξὺ τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Γερμανίας, ἀρξάμεναι ἀπὸ τῆς λίμνης τῆς κατὰ τοὺς Οὐινδολικοὺς καὶ Ῥαιτοὺς καὶ † Τοινίους. 2. Μέρος μὲν δή τι τῆς χώρας ταύτης ἠρήμωσαν οἱ Δακοὶ καταπολεμήσαντες Βοΐους καὶ Ταυρίσκους, ἔθνη Κελτικὰ τὰ 15 ὑπὸ Κριτασίρῳ, φάσκοντες εἶναι τὴν χώραν σφετέραν, καίπερ Α. 482 4. ἡ ἀρ 1. ὁ ante Πολύβιος add. BCL. 3. τον om. ald. δεία ABCIE et in hoc pr. m. in marg. add. ἀρδεῖα. Sed ἀρδία tuentur Epit. et Steph. s. v. Αρδεα. Post σχεδόν τι Grosk. excidisse putat χώρα υψηλή, quo referantur in sequentibus καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή: quibus tamen, etsi commode adderentur, carere possumus. Permulta enim inveniuntur apud Strabonem paulo 'liberius enunciata ac constructa. 6. Post αὐτῆς intercidisse suspicatur Grosk. ὄρη ἐστὶν: sed similes structurae paulo breviores apud Strabonem non rarae sunt. ὅμορον ὑψηλὸν ὄρος, incommoda sane, Grosk. mutanda censet in ὅμορος, ὑψηλό τατον ὄρος, sed ὅμορον servandum esse apparet: nescio an scribendum sit ὅμορον ὄρος ὑψηλότατον. 8. αὐγαριατῶν codd. 9. ἃ κεῖται ἀρξάμενα codd. Quae cum Alpes respiciant neque probabile sit hoc loco Strabonem usurpasse structuram ad sensum institutam, femininum restitui ex Cor. coni. : nihili est quod Grosk. confinxit τοῖς Ἄλπ[εων ὄρ]ε σιν. Error inde ortus est, quod librarius retulit haec, quo non erant referenda, quod saepe factum vidimus (v. Praef. pag. LXXXVII). 11. ἰουινδολίκους 4 Ιουνδουλίκους C Οὐινδελικούς Tzsch. Cor. νίους] Ἑλουητίους Cor. atque verum id puto, licet falsum sit, quod Cas. refert, in lib. vet. id legi: ΚΑΙ ΤΟΙΝΙΟΥΣ simili modo ortum esse videtur ex καὶ Ἑλουηττίους (αιτονάτιοι praebent codd. IV, 192 extr.) atque ΚΑΙ ΔΙΤΤΑΝΩΝ ex καὶ Ἐδητανῶν ΙΙΙ P. 162. Ceterum cf. p. 292. Infelix Cas. coniectura est καὶ Βοΐους. 13. δάκοι BCl edd. 15. ἐκρετοσείρῳ AlB et hic ex corr. κρετοσίρῳ, quod est 12. Τοι ποταμοῦ διείργοντος τοῦ Παρίσου, ῥέοντος ἀπὸ τῶν ὁρῶν ἐπὶ τὸν Ἴστρον κατὰ τοὺς Σκορδίσκους καλουμένους Γαλάτας· καὶ γὰρ οὗτοι τοῖς Ἰλλυρικοῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Θρακίοις ἀναμὶς ᾤκησαν· ἀλλ ̓ ἐκείνους μὲν οἱ Δακοὶ κατέλυσαν, τούτοις δὲ καὶ συμμάχοις ἐχρήσαντο πολλάκις. τὸ δὲ λοιπὸν ἔχουσι Παννόνιοι μέχρι Σεγε- 5 στικῆς καὶ Ἴστρου πρὸς ἄρκτον καὶ ἕω· πρὸς δὲ τἆλλα μέρη ἐπὶ πλέον διατείνουσιν. ἡ δὲ Σεγεστικὴ πόλις ἐστὶ Παννονίων ἐν συμβολῇ ποταμῶν πλειόνων, ἁπάντων πλωτών, εὐφυὲς ὁρμητή ριον τῷ πρὸς Δακοὺς πολέμῳ· ὑποπέπτωκε γὰρ ταῖς Αλπεσιν, αἳ διατείνουσι μέχρι τῶν Ἰαπόδων, Κελτικοῦ τε ἅμα καὶ Ἰλ- 10 C. 314 λυρικοῦ ἔθνους· ἐντεῦθεν δὲ καὶ ποταμοὶ ῥέουσι πολὺν καταφέροντες εἰς αὐτὴν τόν τε ἄλλον καὶ τὸν ἐκ τῆς Ἰταλίας φόρ τον. εἰς γὰρ Ναύπορτον ἐξ Ἀκυληίας ὑπερθεῖσι τὴν Οκραν εἰσὶ στάδιοι τριακόσιοι πεντήκοντα, εἰς ἣν αἱ ἁρμάμαξαι και τάγονται, τῶν Ταυρίσκων οὖσαν κατοικίαν· ἔνιοι δὲ πεντακο- 15 σίους φασίν. ἡ δ ̓ Ὄκρα ταπεινότατον μέρος τῶν Αλπεων ἐστι τῶν διατεινουσῶν ἀπὸ τῆς Ῥαιτικῆς μέχρι Ἰαπόδων· ἐντεῦθεν δ ̓ ἐξαίρεται τὰ ὄρη πάλιν ἐν τοῖς Ἰάποσι καὶ καλεῖται Αλβια. ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ Τεργέστε, κώμης Καρνικῆς, ὑπέρθεσίς ἐστι διὰ τῆς Ὄκρας εἰς ἕλος Λούγεον καλούμενον. πλησίον δὲ τοῦ 20 Ναυπόρτου ποταμός ἐστι Κορκόρας, ὁ δεχόμενος τὰ φορτία in C. Tzsch. eam formam scripsit, in qua codd. consentiunt Ρ. 304. 207. - om. Ε. 19. τεργέσται AC στῶν Cor.: cf. ad V, 215. καρκόρας C(?)hm Pleth. Tzsch. Cor 15. πεντακό λούγαιον C. 21. ναυπόντου ABC τῶν ναυπόντων Ε, Tzsch. corr. ex Cas. sent. οὗτος μὲν οὖν εἰς τὸν Σαῦον ἐμβάλλει, ἐκεῖνος δ ̓ εἰς τὸν Δρά βον· ὁ δὲ εἰς τὸν Νόαρον κατὰ τὴν Σεγεστικήν. ἐντεῦθεν δ ̓ ἤδη ὁ Νόαρος, πλήθει προσλαβὼν τὸν διὰ τῶν Ἰαπόδων ῥέοντα ἐκ τοῦ Ἀλβίου ὄρους Κόλαπιν, συμβάλλει τῷ Δανουίῳ 5 κατὰ τοὺς Σκορδίσκους. ὁ δὲ πλοῦς τὰ πολλὰ τοῖς ποταμοῖς ἐπὶ τὰς ἄρκτους ἐστίν· ὁδὸς [δ] ἀπὸ Τεργέστε ἐπὶ τὸν Δανούιον σταδίων ὅσον χιλίων καὶ διακοσίων. ἐγγὺς δὲ τῆς Σε- Α. 483 γεστικῆς ἐστι καὶ ἡ Σισκία φρούριον καὶ Σίρμιον, ἐν ὁδῷ κείμεναι τῇ εἰς Ἰταλίαν. 10 ων 3. Ἔθνη δ ̓ ἐστὶ τῶν Παννονίων Βρεῦκοι καὶ Ἀνδιζήτιοι καὶ Διτίωνες καὶ Πειροῦσται καὶ Μαζαῖοι καὶ Δαισιτιᾶται, ὧν Βάτων ἡγεμών, καὶ ἄλλα ἀσημότερα μικρά, [α] διατείνει μέχρι Δαλματίας, σχεδὸν δέ τι καὶ Ἀρδιαίων, ἰόντι πρὸς νότον ἅπασα [δ] ἡ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδρίου παρήκουσα 15 ὀρεινὴ μέχρι τοῦ Ῥιζονικοῦ κόλπου καὶ τῆς Ἀρδιαίων γῆς ...... μεταξὺ πίπτουσα τῆς τε θαλάττης καὶ τῶν Παννονίων ἐθνῶν. σχεδὸν δέ τι καὶ ἐντεῦθεν τὴν ἀρχὴν ποιητέον τῆς συνεχούς περιοδείας ἀναλαβοῦσι μικρὰ τῶν λεχθέντων πρότερον. ἔφαμεν δ ̓ ἐν τῇ περιοδείᾳ τῆς Ἰταλίας Ἴστρους εἶναι πρώτους τῆς Ἰλ 1. σάβου Ε Σάον Tzsch. Cor.: et ita quidem scriptum est bis IV, 207. Sed difficile est in his certum quid statuere. 2. σεγηστικήν Α. 3. πλήθει om. Ε Pleth. πλῆθος ald. πλωτός Cor. ex Palm. coni: idem tamen genuinam scripturam fuisse suspicatur πλεῖται καὶ προσλαβὼν, quae non magis probanda sunt, quam quae Tzsch. et Grosk. protulerunt: sana sunt omnia. 4. κάλαπιν ABCl, sed κόλαπιν Ε, idque Tzsch. restituit: cf. 1V, 207. Δανουβίῳ 1 edd. 5. κουρδίσκους C. 6. δ' om. codd. Cor. add. τεργέσται ACI τεργεστῶν Β edd. δα νούβιον Β(?) edd. 8. κείμενα no edd. 11. διατίωνες Η δια σίωνες το διάστωνες Β ex corr. (διτίωνες pr. m.) k ald. δισιτιά12. ἦν post ἡγεμών add. o, marg. n (sec. m.) edd. inde a & om. codd., Tzsch. add. ex coni. Cas., διατείνει δὲ Ε διατεί ται Γ. Cas. νοντα Pleth. 13. και ante Δαλματίας add. edd. σαρδιαίων ABC Post ys interci |