τῶν τόπων Σκύθαι, τοὺς δὲ Σκύθας Ἕλληνες οἱ Παντικάπαιον καὶ τὰς ἄλλας οἰκίσαντες πόλεις τὰς ἐν Βοσπόρῳ.

Τ

6. Εἶτ ̓ ἐπὶ τὴν Ἀχίλλειον κώμην εἴκοσιν, ἐν ᾗ τὸ Ἀχιλ λέως ἱερόν· ἐνταῦθα δ ̓ ἐστὶν ὁ στενώτατος πορθμὸς τοῦ στόματος τῆς Μαιώτιδος, ὅσον εἴκοσι σταδίων ἢ πλειόνων, ἔχων 5 ἐν τῇ περαίᾳ κώμην τὸ Μυρμήκιον· † πλησίον δ ̓ ἐστὶ τοῦ Ἡρακλείου καὶ τὸ Παρθένιον.

7. Ἐντεῦθεν δ ̓ ἐπὶ τὸ Σατύρου μνῆμα ἐνενήκοντα στάδιοι· τοῦτο δ ̓ ἐστὶν ἐπ ̓ ἄκρας τινὸς χωστὸν ἀνδρὸς τῶν ἐπιφανῶς δυναστευσάντων τοῦ Βοσπόρου.

10

8. Πλησίον δὲ κώμη Πατραεύς, ἀφ ̓ ἧς ἐπὶ κώμην Κορο κονδάμην ἑκατὸν τριάκοντα· αὕτη δ ̓ ἐστὶ τοῦ Κιμμερικού και λουμένου Βοσπόρου πέρας. καλεῖται δὲ οὕτως ὁ στενωπός ἐπὶ τοῦ στόματος τῆς Μαιώτιδος ἀπὸ τῶν κατὰ τὸ Ἀχίλλειον καὶ τὸ Μυρμήκιον στενῶν διατείνων μέχρι πρὸς τὴν Κοροκον- 15 δάμην καὶ τὸ ἀντικείμενον αὐτῇ κώμιον τῆς Παντικαπαίων γῆς, [ο] ὄνομα Ἄκρα, ἑβδομήκοντα σταδίων διειργόμενον πορθμῷ· μέχρι γὰρ δεῦρο καὶ ὁ κρύσταλλος διατείνει, πηττομένης τῆς Μαιώτιδος κατὰ τοὺς κρυμούς, ὥστε πεζεύεσθαι. ἅπας δ ̓ ἐστὶν εὐλίμενος ὁ στενωπὸς οὗτος.

2. οἰκήσαντες CD (sed . sup. η pr. m. εἴκοσιν om. 20. στάδια post εἴ

1. παντικάπαιοι 20. add.) i. 3. κώμην] πόλιν w. κοσι add. o(?) edd. 5. ἢ καὶ πλειόνων edd. ἔχον Tzsch. Cor. ex coni. Cas. 6. και ante του add. w. Ceterum impeditissimus hic est locus, quia non Myrmecium, sed Parthenium situm erat e regione Achillei (v. VII, 310. coll. Ptol. III, 6); neque liquet quo referas verba πλησίον δ ̓ ἐστὶ τοῦ Ἡρακλείου. Cas. post Μυρμήκιον verba καὶ τὸ Παρθένιον censuit addenda, ac particulam καὶ in proximis omittendam; quae audaciora recte iudicans Grosk. verba illa cum Du Theilio in parenthesi posita esse putavit, ita ut ad Myrmecium referrentur, quamvis falsa sit haec opinio, ut ex Ptolem. 1. c. intelligitur. Sed ipsa verborum structura parum favet huic sententiae, ac nescio an potius scribendum sit πλησίον δ ̓ ἐστὶ τὸ Ἡρακλεῖον καὶ τὸ Παρθένιον. 8. ἐννενήκοντα

Dh. 9. ἐπιφανῶν χψ. 13. πέραν τ. οὗτος codd. (sed % post

17.

corr.), Xyl. corr. 14. ἐπὶ] ἀπὸ codd., Xyl. corr.: ὁ ἐπὶ Cor.
ᾧ om. codd., Cor. add.
διειργομένῳ Dhi Cor. διειργομένη 0% διειρ

γομένων lrw ald.

9. Υπέρκειται δὲ τῆς Κοροκονδάμης ευμεγέθης λίμνη, ἣν καλοῦσιν ἀπ' αὐτῆς Κοροκανδαμῖτιν· ἐκδίδωσι δ ̓ ἀπὸ δέκα στα δίων τῆς κώμης εἰς τὴν θάλατταν· ἐμβάλλει δὲ εἰς τὴν λίμνην ἀπορρώς τις τοῦ Ἀντικείτου ποταμοῦ, καὶ ποιεῖ νῆσον περί5 κλυστόν τινα ταύτῃ τε τῇ λίμνῃ καὶ τῇ Μαιώτιδι καὶ τῷ πο- Α. 757 ταμῷ. τινὲς δὲ καὶ τοῦτον τὸν ποταμὸν Ὕπανιν προσαγορεύ

ουσι, καθάπερ καὶ τὸν πρὸς τῷ Βορυσθένει.

10. Εἰσπλεύσαντι δ ̓ εἰς τὴν Κοροκονδαμῖτιν ἥ τε Φαναγορία ἐστί, πόλις ἀξιόλογος, καὶ Κήποι καὶ Ἑρμώνασσα καὶ τὸ C. 495 10 Απάτουρον, τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερόν· ὧν ἡ Φαναγορία και οἱ Κῆποι κατὰ τὴν λεχθεῖσαν νῆσον ἵδρυνται, εἰσπλέοντι ἐν ἀριστερᾷ, αἱ δὲ λοιπαὶ πόλεις ἐν δεξιᾷ πέραν Ὑπάνιος ἐν τῇ Σινδικῇ. ἔστι δὲ καὶ Γοργιπία ἐν * δὲ* τῇ Σινδικῇ, τὸ βασίλειον τῶν Σινδῶν πλησίον θαλάττης, καὶ Ἀβοράκη, τοῖς δὲ 15 τοῦ Βοσπόρου δυνάσταις ὑπήκοοι ὄντες ἅπαντες Βοσπορανοὶ καλοῦνται· καὶ ἔστι τῶν μὲν Εὐρωπαίων Βοσπορανῶν μητρόπολις τὸ Παντικάπαιον, τῶν δ ̓ Ἀσιανῶν τὸ Φαναγόρειον (και λεῖται γὰρ καὶ οὕτως ἡ πόλις), καὶ δοκεῖ τῶν μὲν ἐκ τῆς Μαιώτιδος καὶ τῆς ὑπερκειμένης βαρβάρου κατακομιζομένων ἐμπό20 ριον εἶναι τὰ Φαναγόρεια, τῶν δ ̓ ἐκ τῆς θαλάττης αναφερο

2. κοροκονδαμήτιν hlors ald. κοροκονδαμίτην Crw: Κοροκονδαμι τις legitur ap. Steph. s. v. 4. ἀντικίτου Cx ἀντιβίτου w ἀντικοίτου 03: ν. supra. 7. βορυσθένη C. 8. κοροκονδαμίτην C (incerta tamen est ultimae syllabae scriptura) rw κοροκονδαμητιν loxx ald. - φαναγουρία 1 φαναρια κ. 9. κῆπος τω. 11. ἡ κῆπος τω ὁ κῆπος ald. 13. ἔστι Σινδικῇ om. 10%. γοργιπτία codd. Γορ γιππία edd. inde a Xyl.: sed uno π effertur hoc nomen paulo post; utroque modo scribitur ap. Steph. s. v. Γοργιππία et Σύνδικος, ubi quae commemoratur urbs Γοργίπη ab hac non est diversa, Mira sunt quae exhibet Epit: ὅτι παραθαλάσσιος πόλις Σινδική ἐστι τὸ τῶν Σινδῶν βασιλεῖον. δὲ om. Cor. 15. Βοσποριανοὶ legitur ap. Constantinum Porphyrog. de Thematt. II, 12, ubi referuntur verba τοῖς δὲ - Φαναγόρειον: cf. ad VII, 309. 16. βοσποριανών Epit. 17. Φαναγόρειον] φανάρου codd. (τοῦ pro τὸ habent orrs) φαναγόρου ald. ἡ φαιναγορία Epit. τὸ Φαναγόρειον Constant. 1. c., quod recipere non dubitavi (pluralem τὰ Φαναγόρεια habet Steph. s. v.): τὸ Φαναγόριον Cor. 19. ἐμπορεῖον Co edd. 20. τα φαναγόρια CDhilnow ald. ἡ φαναγορία z Cor.; sed ουδετέρως dici etiam τὰ φαναγόρεια tradit Steph. 28

Strabo. II.

μένων ἐκεῖσε τὸ Παντικάπαιον. ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ Φαναγορίᾳ
τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐπίσημον τῆς Ἀπατούρου· ἐτυμολογοῦσι
δὲ τὸ ἐπίθετον τῆς θεοῦ μυθόν τινα προστησάμενοι, ὡς, ἐπι
θεμένων ἐνταῦθα τῇ θεῷ τῶν Γιγάντων, ἐπικαλεσαμένη τὸν
Ἡρακλέα κρύψειεν ἐν κευθμῶνί τινι, εἶτα τῶν Γιγάντων ἕκα- 5
στον δεχομένη καθ ̓ ἕνα τῷ Ἡρακλεῖ παραδιδοίη δολοφονεῖν
ἐξ ἀπάτης.

11. Τῶν Μαιωτῶν δ ̓ εἰσὶν αὐτοί τε οἱ Σινδοὶ καὶ Δανδάριοι καὶ Τορεάται καὶ Ἄγροι καὶ Ἀρρηχοί, ἔτι δὲ Τάρπητες, Οβιδιακηνοί, Σιττακηνοί, Δόσκοι, ἄλλοι πλείους· τούτων 10 δ ̓ εἰσὶ καὶ οἱ Ἀσπουργιανοί, μεταξὺ Φαναγορίας οἰκοῦντες Α. 758 καὶ Γοργιπίας ἐν πεντακοσίοις σταδίοις, οἷς ἐπιθέμενος Πολέμων ὁ βασιλεὺς ἐπὶ προσποιήσει φιλίας, οὐ λαθὼν ἀντεστρα τηγήθη καὶ ζωγρίᾳ ληφθεὶς ἀπέθανε. τῶν τε συμπάντων Μαιωτῶν τῶν Ἀσιανῶν οἱ μὲν ὑπήκουον τῶν τὸ ἐμπόριον 15 ἐχόντων τὸ ἐν τῷ Τανάϊδι, οἱ δὲ τῶν Βοσπορανῶν· τοτὲ δ ̓ ἀφίσταντο ἄλλοτ ̓ ἄλλοι. πολλάκις δ ̓ οἱ τῶν Βοσπορανῶν ἡγε μόνες καὶ τὰ μέχρι τοῦ Τανάιδος κατεῖχον, καὶ μάλιστα οἱ ὕστατοι, Φαρνάκης καὶ Ἄσανδρος καὶ Πολέμων. Φαρνάκης δέ

s. v., hunc ipsum Strabonis locum, ni fallor, respiciens: unde hanc scri-
pturam recepi Constantini Porphyrog. auctoritate commendatam. 3. dè]
δ ̓ οὖν χ.
5. κρύψει CDhlow κρύψοι 2 κρύψι χ κρύψαι ald.: verum
exhibet %. κευθμῷ 1: codicibus reliquis concinit Steph. s. v. Απά-
τουρον. 6. παραδιδόη τω 8. δαρδάριοι χ. 9. Τορεάται no-
minantur ab uno Strabone, Τορέται vero a Steph. s. v. Dion. Perieg.
v. 682. Plinio H. Ν. VI, 5 (Τορετικὴ ἄκρα recensetur ap. Ptolem. V, 9),
ita ut hanc scripturam Straboni etiam reddendam esse censeam cum Schra-
dero (ad Avien. v. 867) et Tzschuckio. ἀρριχοὶ codd., Tzsch. corr.
ex Steph. s. v., qui ipsum hunc Strabonis locum excitat, et Plin. H. N.
VI, 7.
10. σιτακηνοί C. καὶ post Δόσκοι excidisse suspicatur
Schaefer. in Melett. critt. p. 70. 11. ἀσπουγγιτιανοὶ τῇ ἀσπουγγι
τανοὶ codd. rell., Tzsch. corr. ex coni. Cas.,
S. V. 12. γοργιπτίας Dhi γοργοπίας 0%

14. τε]δὲ ο(?)r 16. το om. C.

coll. XII, 556. et Steph. Γοργιππίας edd. inde a edd. 15. ὑπήκοον D. τότε D. 19. καὶ σαν

δρος – Φαρνάκης om. i. — κάσσανδρος C κάσανδρος codd. rell.: Tzsch. corr. ex coni. Cas., coll. VII, 311. XIII, 625. Dione LiV, 24.

ποτε καὶ τὸν Ὕπανιν τοῖς Δανδαρίοις ἐπαγαγεῖν λέγεται διά τινος παλαιᾶς διώρυγος, ἀνακαθάρας αὐτήν, [καὶ] κατακλύσαι τὴν χώραν.

12. Μετὰ δὲ τὴν Σινδικὴν καὶ τὴν Γοργιπίαν ἐπὶ τῇ θα 5 λάττῃ ἡ τῶν Ἀχαιῶν καὶ Ζυγῶν καὶ Ἡνιόχων παραλία, τὸ πλέον ἀλίμενος καὶ ὀρεινή, τοῦ Καυκάσου μέρος οὖσα. ζῶσι δὲ ἀπὸ τῶν κατὰ θάλατταν ληστηρίων, ἀκάτια ἔχοντες λεπτά, στενὰ καὶ κοῦφα, ὅσον ἀνθρώπους πέντε καὶ εἴκοσι δεχόμενα, σπάνιον δὲ τριάκοντα δέξασθαι τοὺς πάντας δυνάμενα· και 10 λοῦσι δ ̓ αὐτὰ οἱ Ἕλληνες καμάρας. φασὶ δ ̓ ἀπὸ τῆς Ἰάσονος

στρατιᾶς τοὺς μὲν Φθιώτας Ἀχαιοὺς τὴν ἐνθάδε Αχαΐαν οι κίσαι, Λάκωνας δὲ τὴν Ἡνιοχίαν, ὧν ἦρχον Ῥέκας καὶ Ἀμ- C. 496 φίστρατος, οἱ τῶν Διοσκούρων ἡνίοχοι, καὶ τοὺς Ἡνιόχους ἀπὸ τούτων εἰκὸς ὠνομάσθαι. τῶν δ ̓ οὖν καμαρῶν στόλους 15 κατασκευαζόμενοι καὶ ἐπιπλέοντες τοτὲ μὲν ταῖς ὁλκάσι, τοτε δὲ χώρᾳ τινὶ ἢ καὶ πόλει θαλαττοκρατοῦσι. προσλαμβάνουσι δ ̓ ἔσθ' ὅτε καὶ οἱ τὸν Βόσπορον ἔχοντες, ὑφόρμους χορηγοῦντες καὶ ἀγορὰν καὶ διάθεσιν τῶν ἁρπαζομένων· ἐπανιόντες Α. 759 δὲ εἰς τὰ οἰκεῖα χωρία, ναυλοχεῖν οὐκ ἔχοντες, ἀναθέμενοι τοῖς 20 ὤμοις τὰς καμάρας ἀναφέρουσιν ἐπὶ τοὺς δρυμούς, ἐν οἷσπερ καὶ οἰκοῦσι, λυπρὰν ἀροῦντες γῆν· καταφέρουσι δὲ πάλιν, ὅταν καιρὸς τοῦ πλεῖν. τὸ δ ̓ αὐτὸ ποιοῦσι καὶ ἐν τῇ ἀλλοτρία, γνώριμα ἔχοντες υλώδη χωρία, ἐν οἷς ἀποκρύψαντες τὰς και μάρας αὐτοὶ πλανῶνται πεζῇ νύκτωρ καὶ μεθ ̓ ἡμέραν ἀνδρα

add.

δυνάμενος

1. δανδάροις Ι. 2. διώρυχος wrx edd. καὶ om. codd., Cor. 4. καὶ] κατὰ Cor. - γοργοππίαν C γοργιπτίαν ἐ γοργοπίαν codd. rell. Γοργιππίαν edd. inde a Xyl. 5. ἡ] τῇ codd, Xyl. corr. 6. τοῦ Κάσου Γ. 9. σπάνια *, - δέξασθαι om. C. lo. 11. οἰκῆσαι codd., exc. h, sed in D η e corr. sec. m. est: Eust. ad Dion. 680 habet itidem ὅτι οἱ μὲν Φθιῶται Ἀχαιοὶ τὴν ἐν Ἀσίᾳ Φθίαν (sic) ᾤκησαν. 12. ἡνιοχείαν Dh, similiterque hoc nomen effert Steph. s. v. ipso Strabonis hoc libro citato; alteram contra scripturam tuetur Eust. 1. c. ρέας ω; Κρέκας scribendum esse suspicatur VaXXII, 8: cf. Tzschuck. ad Melam I, 19, 14 14. ἐκ δ ̓ οὖν τῶν καμάρων χ. τότε Dh.

les. ad Ammian. Marc.

626). P.

(vol. III, 1
πλέκοντες C. τότε
edd.

21. ἀρκοῦντες 10.

15. ἐπι

16. τινὶ post πόλει add. Clow

24. πεζοί low edd.

ποδισμοῦ χάριν. ἃ δ ̓ ἂν λάβωσιν ἐπίλυτρα ποιοῦσι ῥᾳδίως,
μετὰ τοὺς ἀνάπλους μηνύοντες τοῖς ἀπολέσασιν. ἐν μὲν οὖν
τοῖς δυναστευομένοις τόποις ἐστί τις βοήθεια ἐκ τῶν ἡγεμό
νων τοῖς ἀδικουμένοις· ἀντεπιτίθενται γὰρ πολλάκις καὶ και
τάγουσιν αὐτάνδρους τὰς καμάρας· ἡ δ ̓ ὑπὸ Ῥωμαίοις ἀβοη- 5
θητοτέρα ἐστὶ διὰ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν πεμπομένων.

13. Τοιοῦτος μὲν ὁ τούτων βίος· δυναστεύονται δὲ καὶ
οὗτοι ὑπὸ τῶν καλουμένων Σκηπτούχων· καὶ αὐτοὶ δὲ οὗτοι
ὑπὸ τυράννοις ἢ βασιλεῦσίν εἰσιν. οἱ γοῦν Ἡνίοχοι τέτταρας
εἶχον βασιλέας, ἡνίκα Μιθριδάτης ὁ Εὐπάτωρ, φεύγων ἐκ τῆς 10
προγονικῆς εἰς Βόσπορον, διῄει τὴν χώραν αὐτῶν· καὶ αὕτη
μὲν ἦν πορεύσιμος αὐτῷ, τῆς δὲ τῶν Ζυγίων ἀπογνοὺς διά
τε δυσχερείας καὶ ἀγριότητας τῇ παραλίᾳ χαλεπῶς ᾔει, τὰ
πολλὰ ἐμβαίνων ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἕως ἐπὶ τὴν τῶν Ἀχαιῶν
ἧκε· καὶ προσλαβόντων τούτων ἐξετέλεσε τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ Φά- 15
σιδος, οὐ πολὺ τῶν τετρακισχιλίων λείπουσαν σταδίων.

14. Εὐθὺς δ ̓ οὖν ἀπὸ τῆς Κοροκονδάμης πρὸς ἕω μὲν ὁ πλοῦς ἐστιν. ἐν δὲ σταδίοις ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ὁ Σινδικός ἐστι λιμὴν καὶ πόλις, εἶτα ἐν τετρακοσίοις τὰ καλούμενα Βατά, κώμη καὶ λιμήν, καθ ̓ ὃ μάλιστα ἀντικεῖσθαι δοκεῖ πρὸς νό- 20 τον ἡ Σινώπη ταύτῃ τῇ παραλίᾳ, καθάπερ ἡ Καραμβις εἴρη Α. 760 και τοῦ Κριοῦ μετώπῳ· ἀπὸ δὲ τῶν Βατῶν ὁ μὲν Ἀρτεμίδωρὸς τὴν Κερκετῶν λέγει παραλίαν, ὑφόρμους ἔχουσαν καὶ κώμας, ὅσον ἐπὶ σταδίους ὀκτακοσίους καὶ πεντήκοντα· εἶτα τὴν τῶν Ἀχαιῶν σταδίων πεντακοσίων, εἶτα τὴν τῶν Ἡνιό- 25 χων χιλίων, εἶτα τὸν Πιτυοῦντα τον μέγαν τριακοσίων ἑξήC. 497 κοντα μέχρι Διοσκουριάδος. οἱ δὲ τὰ Μιθριδατικά συγγράψαντες, οἷς μᾶλλον προσεκτέον, Ἀχαιοὺς λέγουσι πρώτους,

1. ποιοῦνται edd.

2. A voce ανάπλους alia manus incipit in D. 4. κατάγουσιν] καταποντίζουσιν χ. 11. γῆς post προγονικῆς add. Cor. 12. avvoй w. Ζυγών Cor., atque ita hoc nomen scribitur constanter in reliquis Strabonis locis, ubi commemoratur, et ap. Steph. s. v., Strabonem ipsum affert testem: Ζύγιοι tamen appellantur etiam a Dionys. Perieg. v. 687. 13. δυσχωρίας Cor.

qui

17. δ' om.

24.

ἀγριότητος or.
22. τοῦ] τῷ ilorus edd.