τῆς Ἀμπέλου· αὕτη δ ̓ ὑπέρκειται τῆς Σαμίων πόλεως. συνάΑ. 748 πτει δὲ τῷ Ἰκαρίῳ τὸ Καρπάθιον πέλαγος πρὸς νότον, τούτῳ δὲ τὸ Αἰγύπτιον, πρὸς δὲ δύσιν τό τε Κρητικὸν καὶ τὸ Διβυκόν. 14. Καὶ ἐν τῷ Καρπαθίῳ δ ̓ εἰσὶ πολλαὶ τῶν Σποράδων 5 μεταξὺ τῆς Κῶ μάλιστα καὶ Ῥόδου και Κρήτης· ὧν εἰσιν Αστυπάλαιά τε καὶ Τῆλος καὶ Χαλκία, καὶ ἃς Ὅμηρος όνομάζει ἐν τῷ καταλόγῳ· 10 οἱ δ ̓ ἄρα Νίσυρόν τ ̓ εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε καὶ Κῶν, Εὐρυπύλοιο πόλιν, νήσους τε Καλύδνας. ἔξω γὰρ τῆς Κῶ καὶ τῆς Ῥόδου, περὶ ὧν ἐροῦμεν ὕστερον, τάς τε ἄλλας ἐν ταῖς Σποράσι τίθεμεν, καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα μεμνήμεθα αὐτῶν, καίπερ τῆς Ἀσίας, οὐ τῆς Εὐρώπης ἐγγὺς οὐσῶν, ἐπειδὴ τῇ Κρήτῃ καὶ ταῖς Κυκλάσι καὶ τὰς Σποράδας συμπεριλαβεῖν ἠπείγετό πως ὁ λόγος· ἐν δὲ τῇ τῆς Ἀσίας 15 περιοδείᾳ τὰς προσεχεῖς αὐτῇ τῶν ἀξιολόγων νήσων προσπε ριοδεύσομεν, Κύπρον καὶ Ῥόδον καὶ Κῶν καὶ τὰς ἐν τῇ ἐφεξῆς παραλία κειμένας, Σάμον, Χίον, Λέσβον, Τένεδον· νῦν δὲ τὰς Σποράδας, ὧν ἄξιον μνησθῆναι λοιπόν, ἔπιμεν. 15. Ἡ μὲν οὖν Αστυπάλαια ἱκανῶς ἐστι πελαγία, πόλιν 20 ἔχουσα. ἡ δὲ Τῆλος ἐκτέταται παρὰ τὴν Κνιδίαν, μακρά, ὑψηλή, lam, praeter Ampelum ullum in ea commemorat montem. Optime au- In στενή, τὴν περίμετρον ὅσον ἑκατὸν καὶ τετταράκοντα σταδίων, ἔχουσα ὕφορμον. ἡ δὲ Χαλκία τῆς Τήλου διέχει σταδίους ὀγδοήκοντα, Καρπάθου δὲ τετρακοσίους, Αστυπαλαίας δὲ περὶ διπλασίους, ἔχει δὲ καὶ κατοικίαν ὁμώνυμον καὶ ἱερὸν Ἀπόλλω 5 νος καὶ λιμένα. 16. Νίσυρος δὲ πρὸς ἄρκτον μέν ἐστι Τήλου, διέχουσα αὐτῆς ὅσον ἑξήκοντα σταδίους, ὅσους καὶ Κῶ διέχει, στρογ γύλη δὲ καὶ ὑψηλὴ καὶ πετρώδης τοῦ μυλίου λίθου· τοῖς γοῦν ἀστυγείτοσιν ἐκεῖθεν ἐστιν ἡ τῶν μύλων εὐπορία. ἔχει δὲ καὶ 10 πόλιν ὁμώνυμον καὶ λιμένα καὶ θερμὰ καὶ Ποσειδῶνος ἱερόν· περίμετρον δὲ αὐτῆς ὀγδοήκοντα στάδιοι. ἔστι δὲ καὶ νησία πρὸς αὐτῇ Νισυρίων λεγόμενα. φασὶ δὲ τὴν Νίσυρον ἀπό- C. 489 θραυσμα εἶναι τῆς Κῶ, προσθέντες καὶ μῦθον, ὅτι Ποσειδῶν διώκων ἕνα τῶν Γιγάντων, Πολυβώτην, ἀποθραύσας τῇ τρι- Α. 749 15 αίνῃ τρύφος τῆς Κῶ ἐπ ̓ αὐτὸν βάλοι, καὶ γένοιτο νῆσος τὸ βληθὲν ἡ Νίσυρος, ὑποκείμενον ἔχουσα ἐν αὐτῇ τὸν Γίγαντα τινὲς δὲ αὐτὸν ὑποκεῖσθαι τῇ Κῷ φασιν. 17. Ἡ δὲ Κάρπαθος, ἣν Κράπαθον εἶπεν ὁ ποιητής, ὑψηλή ἐστι, κύκλον ἔχουσα σταδίων διακοσίων. τετράπολις δ ̓ ὑπῆρξε 20 καὶ ὄνομα εἶχεν ἀξιόλογον· ἀφ ̓ οὗ καὶ τῷ πελάγει τοὔνομα ἐγένετο. μία δὲ τῶν πόλεων ἐκαλεῖτο Νίσυρος, ὁμώνυμος τῇ τῶν Νισυρίων νήσῳ. κεῖται δὲ τῆς Λιβύης κατὰ Λευκὴν ἀκτήν, ἢ τῆς μὲν Ἀλεξανδρείας περὶ χιλίους διέχει σταδίους, τῆς δὲ Καρπάθου περὶ τετρακισχιλίους. 25 18. Κάσος δὲ ταύτης μὲν ἀπὸ ἑβδομήκοντά ἐστι σταδίων, τοῦ δὲ Σαμωνίου τοῦ ἄκρου τῆς Κρήτης διακοσίων πεντήκοντα· κύκλον δὲ ἔχει σταδίων ὀγδοήκοντα. ἔστι δ ̓ ἐν αὐτῇ 2. χαλκεία BCksx. 4. καὶ post δὲ om. Dhi. 6. άρκτον] ἄριστον Ι. 8. ἐστι post δὲ add. k. εὐποροῦσαι post λίθου add. ald., quod in εὐποροῦσα mut Xyl.: molendinariis abundans lapidibus Guar. ἔχουσα om. h. τῇ τῷ Dh. τρακοσίων 2. 11. νησίδια edd. 18. 15. τὸ βληθὲν νῆσος Dh. 17. ὑποκεῖσθαι αὐτὸν χ. ὁ ποιητής] ὅμηρος Bkl ald. ὁ ὅμηρος Ca. 22. Νισυρίων] νισύρων codd., Cor. corr. 16. φασι 19. τε 25. Κάτ σος] νῆσος BCDh (in hoc κάσος supra add.) klsx ἡ κάσος no edd. 26. σαλμωνίου BChkno edd.: cf. p. 472. 475. καὶ πόλις ὁμώνυμος, καὶ Κασίων νῆσοι καλούμεναι πλείους περὶ αὐτήν. 19. Νήσους δὲ Καλύδνας τὰς Σποράδας λέγειν φασὶ τὸν ποιητήν, ὧν μίαν εἶναι Κάλυμναν· εἰκὸς δ ̓, ὡς ἐκ τῶν Νι συρίων λέγονται καὶ Κασίων αἱ ἐγγὺς καὶ ὑπήκοοι, οὕτως καὶ 5 τὰς τῇ Καλύμνῃ περικειμένας, ἴσως τότε λεγομένῃ Καλύδνῃ τινὲς δὲ δύο εἶναι Καλύδνας φασί, Λέρον καὶ Κάλυμναν, ὥσπερ καὶ λέγειν τὸν ποιητήν. ὁ δὲ Σκήψιος πληθυντικώς ὠνομάσθαι τὴν νῆσον Καλύμνας φησίν, ὡς Ἀθήνας και Θήβας, δεῖν δὲ ὑπερβάτως δέξασθαι τὸ τοῦ ποιητοῦ· οὐ γὰρ νήσους Κα- 10 λύδνας λέγειν, ἀλλ ̓, οἱ δ ̓ ἄρα νήσους Νίσυρόν τ ̓ εἶχον Κρά παθόν τε Κάσον τε καὶ Κῶν, Εὐρυπύλοιο πόλιν, Καλύδνας τε. ἅπαν μὲν οὖν τὸ νησιωτικὸν μέλι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἀστεῖόν ἐστι καὶ ἐνάμιλλον τῷ Ἀττικῷ, τὸ δ ̓ ἐν ταῖσδε ταῖς νήσοις διαφερόντως, μάλιστα δὲ τὸ Καλύμνιον. om. x. 6. τῇ 5. λέγεσθαι k λέγεται ald. κασσίων BDkkino ald. παρακειμένας Eust. videtur legisse in cod. suo: v. ad Il. B, 677 p. 319, 13 R. et ad Dion. Perieg. v. 530. 7. καλύδναν Scrimg. not. in marg. exempli sui, unde in quibusdam libris ita legi tradit Cas. hic et paulo ante: Καλύμναν utroque loco codd. edd. 8. ὀνομά σαι, et ὀνομάσθαι ex corr., k ὀνομάσας ald. 11. ἄλλοι δ' codd. 12. x Bk. 15 ΤΩΝ ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΝΔΕΚΑΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Τὸ ἑνδέκατον ἄρχεται μὲν τῆς Ἀσίας, τοῦ * δὲ* Τανάιδος ἀπὸ τῶν C. 490 ἀρκτικῶν μερῶν ἄνωθεν ἀρχομένου διαιρεῖν τὴν Εὐρώπην τῆς Ἀσίας. Α. 750 5 περιέχει δὲ τὸ βιβλίον καὶ τὰ παρακείμενα ἔθνη ταῖς ἀρχαῖς αὐτοῦ πρὸς τῇ ἀνατολῇ καὶ μεσημβρίᾳ, ἣ καὶ Ἀσία ἐστί. ἔστι δὲ τῇδε ἔθνη βάρβαρα τὰ τῷ βιβλίῳ ἐγκείμενα, ὅσα παροικεῖ τὸ Καυκάσιον ὄρος, ἐν οἷς Αμαζόνες τε καὶ Μασσαγέται, Σκύθαι καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες, Βακτριανοί, Κάσπιοι, Μῆδοι, Πέρσαι, Ἀρμενίαι δύο ἕως τῆς Με 10 σοποταμίας· ἔχει δὲ καὶ Τρωγλοδύτας καὶ Ηνιόχους οὕτω λεγόμενα ἔθνη, καὶ Σκηπτούχους, Σοάνας, Ασσυρίους, Πολυφάγους, Ναβιανούς, Σιρακούς, Ταπύρους. ἐπεμνήσθη δὲ Ἰάσονος καὶ Μηδείας καὶ ὧν ἔκτι σαν πόλεων· ἔτι δὲ Ξέρξου καὶ Μιθριδάτου καὶ Ἀλεξάνδρου του Φι λίππου. 15 ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΝ Δ Ε Κ Α Τ Ο Ν. CAPUT I. 1. Τῇ δ' Εὐρώπῃ συνεχής ἐστιν ἡ Ἀσία, κατὰ τὸν Τάναϊν συνάπτουσα αὐτῇ· περὶ ταύτης οὖν ἐφεξῆς ῥητέον, διελόντας 1. Argumenti indicem om. uz. 3. δὲ erasum in x, om. Cor. 4. μερῶν om. l. 5. περιέχει] περὶ codd., exc. w: vid. ad argum. li corr. - ἀβιανοὺς codd., Cor. corr. 12. και ante Ἰάσονος add. Cor. A. 751 φυσικοῖς τισιν ὅροις τοῦ σαφούς χάριν. ὅπερ οὖν Ερατοσθέ νης ἐφ ̓ ὅλης τῆς οἰκουμένης ἐποίησε, τοῦθ ̓ ἡμῖν ἐπὶ τῆς Ἀσίας ποιητέον. 2. Ὁ γὰρ Ταῦρος μέσην πως διέζωκε ταύτην τὴν ἤπειρον, ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἐπὶ τὴν ἕω τεταμένος, τὸ μὲν αὐτῆς ἀπολεί- 5 πων πρὸς βορρᾶν, τὸ δὲ μεσημβρινόν. καλοῦσι δὲ αὐτῶν οἱ Ἕλληνες τὸ μὲν ἐντὸς τοῦ Ταύρου, τὸ δὲ ἐκτός. εἴρηται δὲ ταῦθ ̓ ἡμῖν καὶ πρότερον, ἀλλ ̓ εἰρήσθω καὶ νῦν ὑπομνήσεως χάριν. 3. Πλάτος μὲν οὖν ἔχει τὸ ὄρος πολλαχοῦ καὶ τρισχιλίων 10 σταδίων, μῆκος δ ̓ ὅσον καὶ τὸ τῆς Ἀσίας, τεττάρων που μυ ριάδων καὶ πεντακισχιλίων, ἀπὸ τῆς Ῥοδίων περαίας ἐπὶ τὰ ἄκρα τῆς Ἰνδικῆς καὶ Σκυθίας πρὸς τὰς ἀνατολάς. 4. Διήρηται δ ̓ εἰς μέρη πολλὰ καὶ ὀνόματα περιγραφαῖς καὶ μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν ἀφωρισμένα. ἐπεὶ δ ̓ ἐν τῷ του 15 σούτῳ πλάτει τοῦ ὄρους ἀπολαμβάνεται τινα ἔθνη, τὰ μὲν C. 491 ασημότερα, τὰ δὲ καὶ παντελῶς γνώριμα (καθάπερ ἡ Παρ θυαία καὶ Μηδία καὶ Ἀρμενία καὶ Καππαδοκῶν τινες καὶ Κίλικες καὶ Πισίδαι), τὰ μὲν πλεονάζοντα τοῖς προσβόροις μέσ ρεσιν ἐνταῦθα τακτέον, τὰ δ ̓ ἐν τοῖς νοτίοις εἰς τὰ νότια, και 20 τὰ ἐν μέσῳ δὲ τῶν ὀρῶν κείμενα διὰ τὰς τῶν ἀέρων ὁμοιότητας πρὸς βορρᾶν πως θετέον· ψυχροί γάρ εἰσιν, οἱ δὲ νό 5. 4. μέσος D, sed os erasum et ην sec. m. in litura scriptum. Εσπερίας CDghlovw ald. ἑσπέρας praeter ua habet etiam Eust. ad Dion. v. 647: cf. p. 474. — τετμημένος Cglouvwx ald. τετραμένος Eust. 1. c.: cf. II, 68. 11. ὅσον ἀπὸ τῆς CDghlvxx, sed in g eraso α syllaba πò in τὸ mutata est; ὅσον τὸ orum ὅσον γε τὸ i: verum servavit Epit., unde rec. Xyl. (AIIO ortum ex AITO). 19. πλεονά ζοντα] πλησιάζοντα hi, idem verbum sec. m. inter versus add. in D: praeterea ibidem aliud verbum additum fuerat, nunc semideletum, cuius cum literae λαζ hodieque extent, πελάζοντα scriptum fuisse suspiceris. Inde coniecturas has esse facile intelligitur, atque insolentius sane πλεονάζειν h. 1. est usurpatum: πλησιάζοντα Xyl. itidem proposuit, quod nescio an verum sit; quod si recipiatur, è in proximis deleatur oportebit. Grosk. contra πλεονάζοντα defendens ἐν ante τοῖς προσβόροις μέρεσι addendum censet. προσβορείοις το προσβόρροις D (ex corr. sec. m ) h edd. 20. ὁμοίως post νότια add. 2. - |