καὶ πλείους. Ἀρτεμίδωρος δ ̓ οὖν διαριθμεῖται περὶ τῆς Ἑλέ νης εἰπών, ὅτι ἀπὸ Θορίκου μέχρι Σουνίου παράκειται, μα κρά, σταδίων ὅσον ἑξήκοντα τὸ μῆκος· ἀπὸ ταύτης γάρ, φησίν, αἱ καλούμεναι Κυκλάδες εἰσίν· ὀνομάζει δὲ Κέω, τὴν ἐγ 5 γυτάτω τῇ Ἑλένῃ, καὶ μετὰ ταύτην Κύθνον καὶ Σέριφον καὶ Μῆλον καὶ Σίφνον καὶ Κίμωλον καὶ Πρεπέσινθον καὶ Ὠλίαρον καὶ πρὸς ταύταις Πάρον, Νάξον, Σύρον, Μύκονον, Τῆ νον, Ἄνδρον, Γύαρον. τὰς μὲν οὖν ἄλλας τῶν δώδεκα νομίζω, τὴν δὲ Πρεπέσινθον καὶ Ωλίαρον καὶ Γύαρον ἧττον ὧν τῇ 10 Γυάρο προσορμισθεὶς ἔγνων κώμιον ὑπὸ ἁλιέων συνοικούμενον ἀπαίροντες δ ̓ ἐδεξάμεθα πρεσβευτὴν ἐνθένδε ὡς Καίσαρα προκεχειρισμένον, τῶν ἁλιέων τινά (ἦν δ ̓ ἐν Κορίνθῳ Και Α. 744 σαρ, βαδίζων ἐπὶ τὸν θρίαμβον τὸν Ἀκτιακόν)· συμπλέων δὴ ἔλεγε πρὸς τοὺς πυθομένους, ὅτι πρεσβεύοι περὶ κουφισμοῦ 15 του φόρου· τελοῖεν γὰρ δραχμὰς ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ τὰς ἑκατὸν χαλεπῶς ἂν τελοῦντες. δηλοῖ δὲ τὰς ἀπορίας αὐτῶν C. 486 καὶ Ἄρατος ἐν τοῖς κατὰ λεπτόν· ὦ Λητοῖ, σὺ μὲν ἤ με σιδηρείῃ Φολεγάνδρῳ, δειλή, ἢ Γυάρῳ παρελεύσεαι αὐτίχ ̓ ὁμοίῃ. 20 4. Τὴν μὲν οὖν Δῆλον ἔνδοξον γενομένην οὕτως ἔτι μᾶλ λον ηὔξησε κατασκαφεῖσα ὑπὸ Ῥωμαίων Κόρινθος· ἐκεῖσε γὰρ μετεχώρησαν οἱ ἔμποροι, καὶ τῆς ἀτελείας τοῦ ἱεροῦ προκαλουμένης αὐτοὺς καὶ τῆς εὐκαιρίας τοῦ λιμένος· ἐν καλῷ γὰρ r.?) 1. πεντεκαίδεκα post οὖν add. Cor. 2. μάκρα (sic) Β (ex corr. CDh μάκρη ο ald.: idem sec. m. add. in n. 3. ὅσων D. φασίν 4. κέων χ. 5. κύθρον codd., exc. x Epit, ald. ἀλίαρον Dhil οὐλίαρον Epit. Dx φασί C. 6. κήμωλον Ca. · μήκονον χ μήκωνον η. 9. ἀλίαρον BCDhix. 13. ἀκτιατικόν Βι. δὴ] δὲ ox Tzsch. Cor. 7. σύρον codd. edd. 11. ἐνθένδε] ἐκεῖθεν χ. 14. πειθομένους C. τελεῖν mut. Xyl. 16. ὁμοίῃ om. r. 18. σὺ μένη με Β (in hoc corr. μένεις με) C συμμένεις μὲν k ald. σὺ μένεις γύαρον Bkno edd. ὁμοίην codd. edd.: in re incertissima tutissimum habui quam minimum recedere a codd. 22. προσκαλουμένης mno. 20. ἔνδοξον] ἔνδον Ι. οὕτως om. χ. Strabo. II. 27 κεῖται τοῖς ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Ἀσίαν 5. Ῥήναια δ ̓ ἔρημον νησίδιόν ἐστιν ἐν τέτρασι τῆς Δήλου σταδίοις, ὅπου τὰ μνήματα τοῖς Δηλίοις ἐστίν. οὐ γὰρ ἔξεστιν ἐν αὐτῇ τῇ Δήλῳ θάπτειν οὐδὲ καίειν νεκρόν, οὐκ ἔξεστι δὲ οὐδὲ κύνα ἐν Δήλῳ τρέφειν. ὠνομάζετο δὲ καὶ Ὀρτυγία πρότερον. 10 15 6. Κέως δὲ τετράπολις μὲν ὑπῆρξε, λείπονται δὲ δύο, ἥ τε Ἰουλὶς καὶ ἡ Καρθαία, εἰς ἃς συνεπολίσθησαν αἱ λοιπαί, Α. 745 ἡ μὲν Ποιήεσσα εἰς τὴν Καρθαίαν, ἡ δὲ Κορησσία εἰς τὴν Ἰουλίδα. ἐκ δὲ τῆς Ἰουλίδος ὅ τε Σιμωνίδης ἦν ὁ μελοποιός καὶ Βακχυλίδης, ἀδελφιδοῦς ἐκείνου, καὶ μετὰ ταῦτα Ερασί- 20 στρατος ὁ ἰατρὸς καὶ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων Αρίστων, ὁ τοῦ Βορυσθενίτου Βίωνος ζηλωτής. παρὰ τούτοις δὲ δοκεῖ τεθῆναί ποτε νόμος, οὗ μέμνηται καὶ Μένανδρος· καλὸν τὸ Κείων νόμιμόν ἐστι, Φανία ὁ μὴ δυνάμενος ζῆν καλῶς οὐ ζῇ κακῶς. προσέταττε γάρ, ὡς ἔοικεν, ὁ νόμος τοὺς ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη γεγονότας κωνειάζεσθαι καὶ τοῦ διαρκεῖν τοῖς ἄλλοις τὴν τροφήν· καὶ πολιορκουμένους δέ ποτε ὑπ ̓ Ἀθηναίων ψηφίσασθαί 5. ἐμπορίων k ἐμπορείων ald. 6. καὶ αὐτὴν om. n (sed hic in marg habet καὶ ἀποστῆσαι τύραννον αὐτὴν) π. ὁ om. codd., exc. Di. ἀποστῆσαι Bk, sed post corr. 8. πάλιν ante του add. Κ. 11. ρήμαια Ck ex corr. ρήνεια Bino edd. 14. και om. * Cor. 19. ὅ τε om. χ ὅτι CDhi 24. κίων, et ει sup. wν add. sec. m., D κιει η κήων Bkx: cf. Steph. s. v. Ἰουλές. 27. κωντάζεσθαι CDghlry κονεώζεσθαι Bk: ἀγωνίζεσθαι codd. ap. Steph. 1. c. καὶ om. nox 25 φασι τοὺς πρεσβυτάτους ἐξ αὐτῶν ἀποθανεῖν, ὁρισθέντος πλήθους ἐτῶν, τοὺς δὲ παύσασθαι πολιορκοῦντας. κεῖται δ ̓ ἐν ὄρει τῆς θαλάττης διέχουσα ἡ πόλις ὅσον πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους, ἐπίνειον δ ̓ ἐστὶν αὐτῆς τὸ χωρίον, ἐν ᾧ ἵδρυτο ἡ Κο5 ρησσία, κατοικίαν οὐδὲ κώμης ἔχουσα. ἔστι δὲ καὶ πρὸς τῇ Κορησσία Σμινθέου Απόλλωνος ἱερὸν καὶ πρὸς Ποιηέσση, με C. 487 ταξὺ δὲ τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν τῆς Ποιηέσσης ἐρειπίων τὸ τῆς Νεδουσίας Ἀθηνᾶς ἱερόν, ἱδρυσαμένου Νέστορος κατὰ τὴν ἐκ Τροίας ἐπάνοδον. ἔστι δὲ καὶ Ἔλιξος ποταμὸς περὶ τὴν Κο10 ρησσίαν. 7. Μετὰ δὲ ταύτην Νάξος καὶ Ἄνδρος ἀξιόλογοι καὶ Πά ρος· ἐντεῦθεν ἦν Ἀρχίλοχος ὁ ποιητής. ὑπὸ δὲ Παρίων ἐκτίσθη Θάσος καὶ Πάριον ἐν τῇ Προποντίδι πόλις. ἐν ταύτῃ Α. 746 μὲν οὖν ὁ βωμὸς λέγεται θέας ἄξιος, σταδιαίας ἔχων τὰς 15 πλευράς· ἐν δὲ τῇ Πάρῳ ἡ Παρία λίθος λεγομένη, ἀρίστη πρὸς τὴν μαρμαρογλυφίαν. 8. Σῦρος δ ̓ ἐστί (μηκύνουσι τὴν πρώτην συλλαβήν, ἐξ ἧς Φερεκύδης ὁ Βάβυος ἦν· νεώτερος δ ̓ ἐστὶν ὁ Ἀθηναῖος ἐκεί νου. ταύτης δοκεῖ μνημονεύειν ὁ ποιητής, Συρίην καλῶν· 1. ὁρισθέντας Bk. - πλῆθος k ex corr. μένη ald. 4. ἵδρυτο] ἐστιν ἱδρυ 6. Σμινθίου edd.: infra 7. έρι 14. τὰς 16. τὴν in libro XIII Σμινθεύς constanter nominatur hic deus, quae omnium νῆσος τις Συρίη κικλήσκεται Ορτυγίης καθύπερθε. 9. Μύκονος δ ̓ ἐστίν, ὑφ ̓ ᾗ μυθεύουσι κεῖσθαι τῶν γιγάν των τοὺς ὑστάτους ὑφ ̓ Ἡρακλέους καταλυθέντας, ἀφ ̓ ὧν ἡ παροιμία Πάνθ ̓ ὑπὸ μίαν Μύκονον ἐπὶ τῶν ὑπὸ μίαν ἐπι- 5 γραφὴν ἀγόντων καὶ τὰ διηρτημένα τῇ φύσει. καὶ τοὺς φαλακροὺς δέ τινες Μυκονίους καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ τὸ πάθος τοῦτο ἐπιχωριάζειν τῇ νήσῳ. Τ 10. Σέριφος δ ̓ ἐστίν, ἐν ᾗ τὰ περὶ τὸν Δίκτυν μεμύθευ ται, τὸν ἀνελκύσαντα τὴν λάρνακα τοῖς δικτύοις τὴν περιέχου- 10 σαν τὸν Περσέα καὶ τὴν μητέρα Δανάην, καταπεποντωμένους ὑπ ̓ Ἀκρισίου τοῦ πατρὸς τῆς Δανάης· τραφῆναί τε γὰρ ἐν ταῦθα τὸν Περσέα φασί, καὶ κομίσαντα τὴν τῆς Γοργόνος κε φαλήν, δείξαντα τοῖς Σεριφίοις ἀπολιθῶσαι πάντας· τοῦτο Α. 747 δὲ πρᾶξαι τιμωροῦντα τῇ μητρί, ὅτι αὐτὴν Πολυδέκτης ὁ βα- 15 σιλεὺς ἄκουσαν ἄγεσθαι προείλετο πρὸς γάμον, συμπραττόν των ἐκείνων. οὕτω δ ̓ ἐστὶ πετρώδης ἡ νῆσος, ὥστε ὑπὸ τῆς Γοργόνος τοῦτο παθεῖν αὐτήν φασιν οἱ κωμῳδοῦντες. 11. Τῆνος δὲ πόλιν μὲν οὐ μεγάλην ἔχει, τὸ δ ̓ ἱερὸν τοῦ 1. κεκλήσκεται C. 4. υστάτους] ὑγιεινοτάτους habet Steph. s. v. Μύκονος hunc Strabonis locum afferens, eumque sequitur Εust. ad Dion. 1. c.; idem legi in codd. quibusdam falso tradit Cas. (videtur invenisse hanc scripturam notatam in soceri libro inter reliquas codicum discrepantias, ex Stephano tamen, non ex codice aliquo petitam ). De qua scriptura varie iudicarunt VV. DD.: corruptam esse censeo cum Petavio et Bernhardyo, quorum ille proposuit (ad Themist. or. Ρ. 522) δεινοτάτους, hic (ad Eust. 1. c.) υβριστοτάτους. 5. ὑπογραφὴν το γραφὴν k ald., idemque est ap. Stephanum 1. c. 6. και ante τὰ om. Bknox edd. - διηρημένα Steph. 1. c. 3 7. λέγουσι ante τινες add. no omisso postea καλοῦσι. 8. ἐν τῇ νήσῳ CD (sed in sec. m. inter versus add.) hns; deest ¿v etiam ap. Steph. I. c. 9. δίκτην Β (ex corr.) ks. 11. μητέρα om. D, sed sec. m. inter versus add. καταπεποντωμένην gry καταπεποντωμένη Ι. 13. τον om. no ald. γοργό νης BCD, uti iidem fere paulo post et utroque loco optimus codex Eustathii 1. c.: nihilominus tamen cam formam, a scriptoribus tantum aetatis sequioris usurpatam, recipere non sum ausus. 16. ἀγαγέσθαι hl nox edd. προείλετο ante ἄγεσθαι collocant Dl. 18. γοργόνης 19. μὲν om. Bk ald. μεγάλην οὐκ ἔχει κ. CDhl. Ποσειδώνος μέγα ἐν ἄλσει τῆς πόλεως ἔξω, θέας ἄξιον· ἐν 5 12. Ἔστι δὲ καὶ Ἀμοργὸς τῶν Σποράδων, ὅθεν ἦν Σιμω 10 13. Πλησίον δ ̓ ἐστὶ καὶ ἡ Πάτμος καὶ Κορασσίαι, πρὸς δύσιν κείμεναι τῇ Ἰκαρίᾳ, αὕτη δὲ Σάμῳ. ἡ μὲν οὖν Ικαρία ἔρημός ἐστι, νομὰς δ ̓ ἔχει, καὶ χρῶνται αὐταῖς Σάμιοι· τοι αύτη δ ̓ οὖσα ἔνδοξος ὅμως ἐστί, καὶ ἀπ ̓ αὐτῆς Ἰκάριον και λεῖται τὸ προκείμενον πέλαγος, ἐν ᾧ καὶ αὐτὴ καὶ Σάμος καὶ 15 Κῶς ἐστι, καὶ αἱ ἄρτι λεχθεῖσαι Κορασσίαι καὶ Πάτμος καὶ Λέρος. † ἔνδοξον δὲ καὶ τὸ ἐν αὐτῇ ὄρος ὁ Κερκετούς, μᾶλλον ald. 2. ἑστιατώρια Bklnox ald. 6. Λερία] Λέρος scribendum censet non male Grosk., cum ita appelletur constanter haec insula et a Strabone (v. p. 488. 489. XIV, 635) et ab aliis scriptoribus: ac legitur Aéρος ap. Εust. ad Dion. v. 530 haec Strabonis verba, sed paulo liberius, referentem. Praeterea post nomen illud verba ἐφ ̓ ἧς εἴρηται excidisse putat Grosk., secutus Coraem, qui lacunam hic notavit punctis appictis; et abrupta sane est oratio ac parum cohaerens, sed similia saepius apud Strabonem inveniuntur. 7. Φωκυλίδεω edd. inde a Xyl. satis probabiliter. 8. ἀλλὰ πάντες Β. πλὴν] πριν D. - πατροκλέους κα καὶ γὰρ no; καὶ in el mutavit Cor., sed alteram scripturam praeter codices tuentur Εust. ad Dion. 1. c. et Epigrammata Anthol. Gr. Palat. XI, 235. πατροκλέης Bkno ald. δὲ ante Λέριος add. CD (?) hlsx. 9. διαβέβληντο BC. 10. αἱ Κορασσίαι Cor., sed articulo itidem caret hoc nomen XIV, 636. κορασίαι χ. 14. ἐν ᾧ καὶ σάμος αὐτὴ καὶ κῶς k ald. 16. Post Λέρος lacunae notas apposuit Xyl, ibique Cas. putat excidisse haec fere verba: ἡ μὲν οὖν Σάμος ἔνδοξός ἐστιν, pro quibus Grosk. mavult ένδοξοτέρα δὲ Σάμος ἐστίν: Cor. vero nihil hic omissum esse statuens in proximis τῇ Σάμῳ post ἐν αὐτῇ addidit incommodissime. Cercetium enim cum Plinius (v. Η. Ν. V, 37 s. 31) nominet Sami montem, insulae huius mentio necessaria hic videbatur. Verumtamen neque de Sami montibus agendi hic est locus, neque Strabo infra (XIV, 637), ubi accurate describit insulam il C. 488 |