σθαι πόλεις αὐτόν. τῆς μὲν οὖν χώρας τῶν Κρητῶν τοιαύτη τις ἡ περιοδεία. 16. Τῆς δὲ πολιτείας, ἧς Εφορος ἀνέγραψε, τὰ κυριώ τατα ἐπιδραμεῖν ἀποχρώντως ἂν ἔχοι. δοκεῖ δέ, φησίν, ὁ νο5 μοθέτης μέγιστον ὑποθέσθαι ταῖς πόλεσιν ἀγαθὸν τὴν ἐλευ θερίαν· μόνην γὰρ ταύτην ἴδια ποιεῖν τῶν κτησαμένων τὰ ἀγαθά, τὰ δ ̓ ἐν δουλείᾳ τῶν ἀρχόντων, ἀλλ' οὐχὶ τῶν ἀρχο- Α. 736 μένων εἶναι· τοῖς δ ̓ ἔχουσι ταύτην φυλακῆς δεῖν· τὴν μὲν οὖν ὁμόνοιαν διχοστασίας αἰρομένης ἀπαντᾶν, ἣ γίνεται 10 διὰ πλεονεξίαν καὶ τρυφήν· σωφρόνως γὰρ καὶ λιτῶς ζῶσιν ἅπασιν οὔτε φθόνον οὔθ ̓ ὕβριν οὔτε μῖσος ἀπαντᾶν πρὸς τοὺς ὁμοίους· διόπερ τοὺς μὲν παῖδας εἰς τὰς ὀνο μαζομένας ἀγέλας κελεῦσαι φοιτᾷν, τοὺς δὲ τελείους † ἐν τοῖς συσσιτίοις, ἃ καλοῦσιν ἀνδρεῖα * συσσίτια*, ὅπως τῶν 15 ἴσων μετάσχοιεν τοῖς εὐπόροις οἱ πενέστεροι, δημοσία τρεφό μενοι· πρὸς δὲ τὸ μὴ δειλίαν ἀλλ ̓ ἀνδρείαν κρατεῖν ἐκ παίδων ὅπλοις καὶ πόνοις συντρέφειν, ὥστε καταφρονεῖν καύματος καὶ ψύχους καὶ τραχείας ὁδοῦ καὶ ἀνάντους καὶ πληγῶν τῶν ἐν γυμνασίοις καὶ μάχαις ταῖς κατὰ σύνταγμα· ἀσκεῖν δὲ καὶ του 20 ξικῇ καὶ ἐνοπλίῳ ὀρχήσει, ἣν καταδεῖξαι Κουρῆτα πρῶτον, ὕστε ρον δὲ καὶ † συντάξαντα τὴν κληθεῖσαν ἀπ ̓ αὐτοῦ πυρρίχην, 1. αὐτῶν codd., Cor. corr. τῶν] τῆς D (ex corr. pr. m.) hæ. 2. ἐστιν post τις add. k. 3. ἔγραψεν εὔφορος κ ἔγραψεν ἔφορος α. 4. δέ] δή Dh. φησίν om. r. 7. τἀγαθὰ Bklno edd. 8. ταῦτα 2. 9. αἱρουμένης codd., exc. C: itaque concordiam seditioni altius excrescenti adversari Guar. 13. ἐν τοῖς συσσιτίοις cum haud facile ad verbum φοιτᾷν referri possit, σιτεῖσθαι excidisse Grosk. coniicit haud male. 14. ανδρείας BD (sed ει sec. m. in . mut.) gklay ald. ἀνδρίας hi ἀνδρία C: Xyl. corr. συσσίτια om. edd. inde a Xyl., atque ex margine haud dubie recepta est haec vox. 16. ἀνδρίαν Dhir Tzsch. Cor. 19. ταῖς] καὶ Ι. τοξικὴν καὶ ἐνόπλιον ὄρχησιν κ. 21. τὸν ante συντάξαντα add. Cor.; probabilius vero est, quod Cas. proposuit: ὕστερον δὲ Πύρριχον τὸν καὶ συντάξαντα κτλ. Aegre enim careas in hoc connexu Pyrrhichi nomine, qui cum apud alios auctores tum supra (v. p. 467) saltationis istius inventor fuisse traditur. Praeterea in prioribus Grosk. recte, ut opinor, coni. Κουρήτας, cum ad Cureles in universum referri soleat saltationis armatae inventio, velut a Plinio loco ὥστε μηδὲ τὴν παιδιὰν ἄμοιρον εἶναι τῶν πρὸς πόλεμον χρησίμων· ὡς δ ̓ αὕτως καὶ τοῖς ῥυθμοῖς Κρητικοῖς χρῆσθαι κατὰ C. 481 τὰς οδὰς συντονωτάτοις οὖσιν, οὓς Θάλητα ἀνευρεῖν, ᾧ καὶ τοὺς παιᾶνας καὶ τὰς ἄλλας τὰς ἐπιχωρίους ᾠδὰς ἀνατιθέασι καὶ πολλὰ τῶν νομίμων, καὶ ἐσθῆτι δὲ καὶ ὑποδέσει πολεμικῇ 5 χρῆσθαι, καὶ τῶν δώρων τιμιώτατα αὐτοῖς εἶναι τὰ ὅπλα. A. 737 17. Λέγεσθαι δ ̓ ὑπό τινων, ὡς Λακωνικὰ εἴη τὰ πολλὰ τῶν νομιζομένων Κρητικῶν, τὸ δ ̓ ἀληθές, εὑρῆσθαι μὲν ὑπ' ἐκείνων, ἠκριβωκέναι δὲ τοὺς Σπαρτιάτας, τοὺς δὲ Κρῆτας όλιγωρῆσαι, κακωθεισῶν τῶν πόλεων, καὶ μάλιστα τῆς Κνωσ- 10 σίων, τῶν πολεμικῶν· μεῖναι δέ τινα τῶν νομίμων παρὰ Αυτο τίοις καὶ Γορτυνίοις καὶ ἄλλοις τισὶ πολιχνίοις μᾶλλον, ἢ παρ' ἐκείνοις· καὶ δὴ καὶ τὰ Λυττίων νόμιμα ποιεῖσθαι μαρτύρια τοὺς τὰ Λακωνικὰ πρεσβύτερα ἀποφαίνοντας· ἀποίκους γὰρ ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη, ἐπεὶ ἄλλως γε εν- 15 ηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων ζηλωτὰς ἀποφαίνειν· οὐκ εὖ δὲ ταῦτα λέγεσθαι· οὔτε γὰρ ἐκ τῶν νῦν καθεστηκότων τὰ παλαιὰ τεκμηριοῦσθαι δεῖν, εἰς τἀναντία ἑκατέρων μεταπεπτωκότων· καὶ γὰρ ναυκρατεῖν πρότερον τοὺς Κρῆτας, ὥστε καὶ παροιμιάζεσθαι πρὸς τοὺς 20 huic nostro simillimo (VII, 57 s. 56): saltationem armatam Cu- Cor. corr. ex coni. Cas. προσποιουμένους μὴ εἰδέναι ἃ ἴσασιν Ὁ Κρῆς ἀγνοεῖ τὴν θά λατταν, νῦν δ ̓ ἀποβεβληκέναι τὸ ναυτικόν· [οὔτε] ὅτι ἄποικοί τινες τῶν πόλεων γεγόνασι τῶν ἐν Κρήτῃ Σπαρτιατῶν, ἐν τοῖς ἐκείνων νομίμοις διαμένειν ἐπηναγκάσθαι· πολλὰς γοῦν τῶν 5 ἀποικίδων μὴ φυλάττειν τὰ πάτρια, πολλὰς δὲ καὶ τῶν μὴ ἀπὸ οικίδων ἐν Κρήτῃ τὰ αὐτὰ ἔχειν τοῖς ἀποίκοις ἔθη. 18. Τῶν τε Σπαρτιατῶν τὸν νομοθέτην Λυκοῦργον πέντε γενεαῖς νεώτερον Αλθαιμένους εἶναι τοῦ στείλαντος τὴν εἰς Κρήτην ἀποικίαν· τὸν μὲν γὰρ ἱστορεῖσθαι Κίσσου παῖδα τοῦ 10 τὸ Ἄργος κτίσαντος περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον, ἡνίκα Προκλῆς την Σπάρτην συνῴκιζε, Λυκοῦργον δ ̓ ὁμολογεῖσθαι παρὰ πάν των ἕκτον ἀπὸ Προκλέους γεγονέναι· τὰ δὲ μιμήματα μὴ εἶναι Α. 738 πρότερα τῶν παραδειγμάτων μηδὲ τὰ νεώτερα τῶν πρεσβυτέ ρων· τήν τε ὄρχησιν τὴν παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπιχωριά 15 ζουσαν καὶ τοὺς ῥυθμοὺς καὶ παιᾶνας τοὺς κατὰ νόμον ἀδομένους καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν νομίμων Κρητικὰ καλεῖσθαι παρ' αὐτοῖς, ὡς ἂν ἐκεῖθεν ὁρμώμενα· τῶν δ ̓ ἀρχείων τὰ μὲν καὶ τὰς διοικήσεις ἔχειν τὰς αὐτὰς καὶ τὰς ἐπωνυμίας, ὥσπερ καὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ τὴν τῶν ἱππέων (πλὴν ὅτι τοὺς 20 ἐν Κρήτῃ ἱππέας καὶ ἵππους κεκτῆσθαι συμβέβηκεν· ἐξ οὗ τεκ- C. 482 μαίρονται πρεσβυτέραν εἶναι τῶν ἐν Κρήτῃ ἱππέων τὴν ἀρχήν· σώζειν γὰρ τὴν ἐτυμότητα τῆς προσηγορίας· τοὺς δὲ μὴ ἱππο δ post ὅτι add. χ. 2. οὔτε om. codd., Xyl. add. 3. τῶν πόλεων τῶν σπαρτιατῶν γεγόνασι ἐν κρήτῃ καὶ τοῖς χ. 5. ἐστὶν ἰδεῖν post ἀποικίδων add. x. καὶ ante τῶν om. xy. 6. ἐν Κρήτῃ om. xy. τὰ τοιαῦτα CDghils. τὰς ἀποίκους CDghi τοὺς ἀποίκους ταῖς ἀποίκοις ο: om. haec verba xy, in quibus ita legitur hic locus: τὰ αὐτὰ ἔθη ὧν οὐκ εἰσὶ φυλάττειν. 8. ἀλθεμένους codd. του] τούτου codd. exc. nox. 10. πατροκλής no ald. 12. πατροκλέους no ald. 14. παρὰ om. χ. 17. ἀρχαίων codd. ἀρχῶν Cor. ex coni. Meursii (v. Creta IV, 9 p. 169), relicto nihilominus neutro τὰ; codicumn vero scripturam tueri frustra studuerunt Tzsch., Du Theil., Grosk. nullo modo ferendam: correxi igitur coll. VIII, 365 init., ubi ἀρχεῖα eodem sensu invenitur omnium codicum consensu firmatum. καὶ] κατὰ Bk (sed hic post corr.) / edd. 18. καὶ τὰς om. edd. και τροφεῖν), τοὺς ἐφόρους δὲ τὰ αὐτὰ τοῖς ἐν Κρήτῃ κόσμοις διοικοῦντας ἑτέρως ὠνομάσθαι· τὰ δὲ συσσίτια ἀνδρεῖα παρὰ μὲν τοῖς Κρησὶν καὶ νῦν ἔτι καλεῖσθαι, παρὰ δὲ τοῖς Σπαρτιάταις μὴ διαμεῖναι καλούμενα ὁμοίως πρότερον· παρ' Αλκμᾶνι γοῦν οὕτω κεῖσθαι· φοίναις δὲ καὶ ἐν θιάσοισιν ἀνδρείων παρὰ δαιτυμόνεσσι πρέπει παιᾶνα κατάρχειν. 19. Λέγεσθαι δ ̓ ὑπὸ τῶν Κρητῶν, ὡς καὶ παρ ̓ αὐτοὺς ἀφίκοιτο Λυκοῦργος κατὰ τοιαύτην αἰτίαν· ἀδελφὸς ἦν πρεσβύτερος τοῦ Λυκούργου Πολυδέκτης· οὗτος τελευτῶν ἔγκυον 10 κατέλιπε τὴν γυναῖκα· τέως μὲν οὖν ἐβασίλευεν ὁ Λυκοῦργος ἀντὶ τοῦ ἀδελφοῦ, γενομένου δὲ παιδός, ἐπετρόπευεν ἐκεῖνον, εἰς ὃν ἡ ἀρχὴ καθήκουσα ἐτύγχανε· λοιδορούμενος δή τις αὐτῷ σαφῶς εἶπεν εἰδέναι, διότι βασιλεύσοι· λαβὼν δ ̓ ὑπόνοιαν ἐκεῖνος, ὡς ἐκ τοῦ λόγου τούτου διαβάλλοιτο ἐπιβουλὴ ἐξ αὐ- 15 τοῦ τοῦ παιδός, δείσας, μὴ ἐκ τύχης ἀποθανόντος αἰτίαν αὐ τὸς ἔχοι παρὰ τῶν ἐχθρῶν, ἀπῇρεν εἰς Κρήτην· ταύτην μὲν δὴ λέγεσθαι τῆς ἀποδημίας αἰτίαν, ἐλθόντα δὲ πλησιάσαι Θάλητι μελοποιῷ ἀνδρὶ καὶ νομοθετικῷ, ἱστορήσαντα δὲ παρ ̓ αὐτοῦ τὸν τρόπον, ὃν Ραδάμανθύς τε πρότερον καὶ ὕστερον 20 Μίνως, ὡς παρὰ τοῦ Διός, τοὺς νόμους ἐκφέροι εἰς ἀνθρώ κρατεῖν ald. 1. κοσμίοις Hopper. 2. ἑτέρους Ι. -- τὴν δὲ συσσι τίαν ἀνδρείαν codd. (ἀνδρίαν χ); quae cum nullum praeberent sensum, ἀνδρεῖα scripsit Cor.: eo vero restituto τὴν συσσιτίαν ferri non posse sponte sua liquet, nec corrigere dubitavi, coll. Ρ· 480. 4. καλουμέ ὁμοίως] ὡς no, om. k ald.: Cor. Verba παρ' κατάρχειν om. Χ. et φθοίναις ex corr., quod est in k ald. sec. m. add. θοίναις, quod habent o Cor. πρέπε codd. edd.: correxi ex coni. Ursini. deerant itidem in k, sed post addita sunt: Ino edd. 10. πολυδεύκης k ex corr., ald. 11. ἐβασίλευσεν Β (ex corr.) χ. 14. ὅτι Β (ex corr.) knoæ ald. βασιλεύσει κα Bklnx ald. ἐπιβουλῇ Dh_ald 16. τοῦ νην ald. κατέλιπε Ι. -- ὁμοίως, ὡς Β ex corr., Tzsch. 6. φοίνικες CDhis φοίνες Β, 7. ἀνδρίων BCDhi. 17. ἔχει k ex corr. (antea ἔχοι) ἔχῃ x edd. - παιδὸς ἐξ αὐτοῦ χ. ἀπῇρεν εἰς Κρήτην om. x. 18. λέγουσι 2. 19. Θαλήτα coni. Meurs.: v. ad p. 480. 5 21. του om. Cor. ἐκφέρει Bhl ald. τοὺς ante ἀνθρώπους add. ald. πους, γενόμενον δὲ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ καταμαθόντα καὶ τὰ Α. 739 ἐκεῖ νόμιμα, ἐντυχόντα δ', ώς φασί τινες, καὶ Ὁμήρῳ διατρί βοντι ἐν Χίῳ, κατᾶραι πάλιν εἰς τὴν οἰκείαν, καταλαβεῖν δὲ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ υἱόν, τὸν Πολυδέκτου Χαρίλαον, βασιλεύοντα· 5 εἶθ ̓ ὁρμῆσαι διαθεῖναι τοὺς νόμους, φοιτῶντα ὡς τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς, κἀκεῖθεν κομίζοντα τὰ προστάγματα, καθάπερ οἱ περὶ Μίνω ἐκ τοῦ ἄντρου τοῦ Διὸς παραπλήσια ἐκείνοις τὰ πλείω. 20. Τῶν Κρητικῶν τὰ κυριώτατα τῶν καθ ̓ ἕκαστα τοι 10 αῦτα εἴρηκε. γαμεῖν μὲν ἅμα πάντες ἀναγκάζονται παρ ̓ αὐτοῖς οἱ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐκ τῆς τῶν παίδων ἀγέλης ἐκκριθέντες, οὐκ εὐθὺς δ ̓ ἄγονται παρ ̓ ἑαυτοὺς τὰς γαμηθείσας παῖδας, ἀλλ ̓ ἐπὰν ἤδη διοικεῖν ἱκαναὶ ὦσι τὰ περὶ τοὺς οἴκους· φερνὴ δ ̓ ἐστίν, ἂν ἀδελφοὶ ὦσι, τὸ ἥμισυ τῆς τοῦ ἀδελ 15 φοῦ μερίδος· παῖδας δὲ γράμματά τε μανθάνειν καὶ τὰς ἐκ τῶν νόμων ᾠδὰς καί τινα εἴδη τῆς μουσικῆς· τοὺς μὲν οὖν ἔτι νε- C. 483 ωτέρους εἰς τὰ συσσίτια ἄγουσι τὰ ἀνδρεῖα· χαμαὶ δὲ καθήμενοι διαιτῶνται μετ ̓ ἀλλήλων ἐν φαύλοις τριβωνίοις καὶ χειμῶνος καὶ θέρους τὰ αὐτά, διακονοῦσί τε καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς 20 ἀνδράσι· συμβάλλουσι [δ] εἰς μάχην καὶ οἱ ἐκ τοῦ αὐτοῦ συσ 3. οἰκίαν Ckno ald. om. x. add. C. ἕκαστον χ. - 4. χαρίλοβον CDglily χαρίβολον nor. 7. καὶ ταῦτα ante παραπλήσια add. x. 8. τὰ πλεῖστα η (sed add. γρ. τὰ πλείω) τὰ δὲ πλείω x, orationem post ἐκείνοις incidens. 9. καὶ τὰ κυριώτατα χ. δὲ post ἕκαστα add. edd. inde a Cas.: equidem malim τῶν δὲ Κρητικῶν κτλ. Cor. vero nimis audacter ac parum recte ita scripsit: τῶν [ουν] Κρητικῶν τὰ κυριώτατα [ταῦτα· περὶ] τῶν καθ ̓ ἕκαστα δὲ κτλ. 10. ἅμα] ἅπαντα Β (ex corr.) 4, ἅπαντες χ. 13. παῖδας om. k. ἐκεῖναι post ἤδη ἱκαναὶ ὦσι διοικεῖν kno edd. ὦσι] ὡς Cm. 15 τοὺς παῖδας 2 Cor. δὲ om. CDhin (in hoc sec. m. add. inter versus) r: Grosk. δὲ in δεῖ mutandum sive δὲ δεῖ scribendum censet; sed repetenda potius haec necessitatis notio ex verbo ἀναγκάζονται, ut ap. Xenoph. in Rep. Lac. 5, 7. 17. ἀνδρία Γ. 19. θέρος Β. αὐτοῖς χ: Cas. spatium vacuum post τριβωνίοις reliquerat, εἰσὶ δὲ sive φοροῦσι aut φορούντες excidisse ratus: sed neque mutandum quidquam, nec addendum aut subaudiendum. Verba διακονοῦσι om. x. 20. δ' om. codd.: Cas. add. τοῖς συσσίτια |