θιασεύοντα καὶ ἐπιφθεγγόμενον εὐοῖ σαβοῖ πολλάκις καὶ ὕης ἄττης, [ἄττης] ὕης· ταῦτα γάρ ἐστι Σαβάζια καὶ Μητρώα. 19. †Ἔτι δ ̓ ἄν τις καὶ ταῦτα περὶ τῶν δαιμόνων τούτων καὶ τῆς τῶν ὀνομάτων ποικιλίας καὶ ὅτι οὐ πρόπολοι θεῶν 5 μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ θεοὶ προσηγορεύθησαν. Ἡσίοδος μὲν γὰρ †Ἑκατέρω καὶ τῆς Φορωνέως θυγατρὸς πέντε γενέσθαι θυγατέρας φησίν, ἐξ ὧν ὄρειαι Νύμφαι θεαὶ ἐγένοντο· καὶ γένος οὐτιδανῶν Σατύρων καὶ ἀμηχανουργῶν 10 ὁ δὲ τὴν Φορωνίδα γράψας αὐλητὰς καὶ Φρύγας τοὺς Κου- C. 472 σαβιάζια 1. εὐασάβοι Dhs εὐασάβη lm εὐασάμοι Cg: cf. Demosth. de cor. §. 260 Bekk. πολλάκις om. 2, post συνθιασεύοντα collocant edd. inde a Cas. καὶ ante ΰης om. x. 2. τῆς ἄττα σύης CDghil τῆς ἄττης B ex corr. ὕης ἄττης χ άττης ὕης kno ald. ΰης ἄττης καὶ ἄττης ΰης edd. inde a Xyl.: verum restituimus ex Dem. 1. c. Cg σαβιάζεια Β ex corr. 3. εὕροι post ταῦτα add. Bkn (in hoc sec. m. inter versus add.) ο Guar. edd.: interpolatoris haud dubie est additamentum, nec improbabile illud; fortasse tamen aliud verbum scriptum fuerat, velut λέγοι, sive hoc ipso loco sive pro ἔτι, quo facile careamus. 4. προπόλων Dii πρόσπολοι kinox ald. 6. ἑκατέρω καὶ om. xy ἑκατέρω, et sup. add. ἑκατέρου, η ἑκατέου Β ἑκαταίου k edd., quod nulla esse auctoritate apparet, ita ut quae de huius nominis affinitate qualicunque cum Apolline VV. DD. suspicati sunt (v. Welcker. Die Aeschylische Trilogie etc. p. 193 et Nachtrag etc. p. 212. Lobeck. Aglaoph. p. 1116) vehementer collabefant; Ἑκατερού scripsit, dum melius inveniatur, Göttling. in Hesiod. Fr. CXXΙΧ. Apud Diodor. V, 50 commemoratur Ἑκήτορος, antiquissimus Thracum in Naxo insula dux (cf. Parthen. c. 19, ubi fortasse scribendum Ἑκήτορος οἱ Θράκες). 7. οὔρειαι ac postea εξεγένοντο, ut versus restitueretur, scripsit Cor. ex coni. Cas.: nec dubium est quin Hesiodus ita scripserit. 8. καὶ ante ἀμηχανουργών om. a κακομηχανοεργῶν coni. Meinek. in Fragm. Com. Gr. II, 1 P. 396. 10. στέψας codd., exc. x, in quo γράψας extat coniectura certissima: quam eandem proposuit Xyl. 11. οἱ δ ̓] ὁ δ ̓ Dhl ald. οὐδὲ τοὺς Κ. 12. λέγει post Κουρήτας add. ald. πρώτους τοὺς ἐν κτλ. coni. Cor. Grosk. coll. p. 467: at cf. Steph. Βyz. 13. Χαλκιδέας αὐτοὺς κληθῆναι· οἱ δ ̓ ὑπὸ Τιτάνων Ῥέᾳ δοθῆναι προπόλους ἐνόπλους τοὺς Κορύβαντας ἐκ τῆς Βακτριανῆς ἀφιγμένους, οἱ δ ̓ ἐκ Κόλχων φασίν. ἐν δὲ τοῖς Κρητικοῖς λόγοις οἱ Κουρῆτες Διὸς τροφεῖς λέγονται καὶ φύλακες, εἰς Κρήτην ἐκ Φρυγίας μεταπεμφθέντες ὑπὸ τῆς Ῥέας· οἱ δὲ Τελχίνων 5 ἐν Ῥόδῳ ἐννέα ὄντων, τοὺς Ῥέᾳ συνακολουθήσαντας εἰς Κρή την καὶ τὸν Δία κουροτροφήσαντας Κουρῆτας ὀνομασθῆναι· Κύρβαντα δέ, τούτων ἑταῖρον, Ἱεραπύτνης ὄντα κτίστην, παρὰ τοῖς Ῥοδίοις παρασχεῖν πρόφασιν τοῖς Πρασίοις, ὥστε λέγειν, ὡς εἶεν Κορύβαντες δαίμονές τινες Ἀθηνᾶς καὶ Ἡλίου παῖδες. 10 ἔτι δὲ Κρόνου τινὲς * τοὺς Κορύβαντας*, ἄλλοι δὲ Διὸς καὶ Καλλιόπης φασὶ τοὺς Κορύβαντας, τοὺς αὐτοὺς τοῖς Καβείροις ὄντας· ἀπελθεῖν δὲ τούτους εἰς Σαμοθράκην, καλουμένην πρόΑ. 724 τερον Μελίτην, τὰς δὲ πράξεις αὐτῶν μυστικὰς εἶναι. 20. Ταῦτα δ ̓ οὐκ ἀποδεξάμενος ὁ Σκήψιος ὁ τοὺς μύθους 15 συναγαγὼν τούτους, ὡς μηδενὸς ἐν Σαμοθράκῃ μυστικοῦ λόγου περὶ Καβείρων λεγομένου, παρατίθησιν ὁμοίως καὶ Στησιμβρότου τοῦ Θασίου δόξαν, ὡς τὰ ἐν Σαμοθράκῃ ἱερὰ τοῖς Καβείροις ἐπιτελοῖτο· καλεῖσθαι δέ φησιν αὐτοὺς ἐκεῖνος ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ ἐν τῇ Βερεκυντίᾳ Καβείρου. οἱ δ ̓ Ἑκάτης προ- 20 --- s. v. Αιδηψός. 1. πιτάνων 1. 2. προσπόλους Bkino ald. 4. οἱ] ἀλλιόπης Dh. 12. 19. πόλους νομίζουσι τοὺς Κουρῆτας, τοὺς αὐτοὺς τοῖς Κορύβασιν ὄντας. φησὶ δὲ πάλιν ὁ Σκήψιος ἐν τῇ Κρήτῃ τὰς τῆς Ῥέας τιμὰς μὴ νομίζεσθαι μηδὲ ἐπιχωριάζειν, ὑπεναντιούμενος τῷ τοῦ Εὐριπίδου λόγῳ, ἀλλ ̓ ἐν τῇ Φρυγίᾳ μόνον καὶ τῇ Τρωάδι, 5 τοὺς δὲ λέγοντας μυθολογεῖν μᾶλλον ἢ ἱστορεῖν, πρὸς τοῦτο δὲ καὶ τὴν τῶν τόπων ὁμωνυμίαν συμπρᾶξαι τυχὸν ἴσως αὐτοῖς· Ἴδη γὰρ τὸ ὄρος τό τε Τρωικὸν καὶ τὸ Κρητικόν, καὶ Δίκτη τόπος ἐν τῇ Σκηψίᾳ καὶ ὄρος ἐν Κρήτῃ· τῆς δὲ Ἴδης λόφος Πύτνα, ἀφ ̓ οὗ Ἱεράπυτνα ἡ πόλις, Ἱπποκόρωνά τε τῆς 10 Αδραμυττηνῆς καὶ Ἱπποκορώνιον ἐν Κρήτῃ, Σαμώνιόν τε τὸ ἑωθινὸν ἀκρωτήριον τῆς νήσου καὶ πεδίον ἐν τῇ Νεανδρίδι καὶ τῇ Ἀλεξανδρέων. 21. Ακουσίλαος δ ̓ ὁ Ἀργεῖος ἐκ Καβειροὺς καὶ Ἡφαίστον Κάμιλλον λέγει, τοῦ δὲ τρεῖς Καβείρους, † οἷς Νύμφας 15 Καβειρίδας· Φερεκύδης δ ̓ ἐξ Ἀπόλλωνος καὶ Ῥητίας Κύρ βαντας ἐννέα, οἰκῆσαι δ ̓ αὐτοὺς ἐν Σαμοθράκῃ· ἐκ δὲ Καβειρους τῆς Πρωτέως καὶ Ἡφαίστου Καβείρους τρεῖς καὶ Νύμφας τρεῖς Καβειρίδας, ἑκατέροις δ ̓ ἱερὰ γίνεσθαι μάλι- C. 473 στα μὲν οὖν ἐν Ἴμβρῳ καὶ Λήμνῳ τοὺς Καβείρους τιμᾶσθαι 20 συμβέβηκεν, ἀλλὰ καὶ ἐν Τροίᾳ κατὰ πόλεις· τὰ δ ̓ ὀνόματα αὐτῶν ἐστι μυστικά. Ἡρόδοτος δὲ καὶ ἐν Μέμφει λέγει τῶν Α. 725 τούτῳ C. 9. Post Πύτια Cas. additum 8. τῇ ante Κρήτῃ add. fuisse censet καὶ τῆς omnino hic desidera 3. ἐναντούμενος ὁ ὑπεναντιουμένους gay. 5. πρὸς τοῦτο Αιθαλέντα (v. p. 473) om. xy edd. inde a Cas. Κρήτης δέ, vel simile quid: et Cretae mentionem mus. ἱερὰ πύτνα D. 10. ἀτραμυττινῆς Dhi. ἐντηλεανδρίδι D (sec. m. inter versus add.) hi rat. - 11. παιδίον Β. 13. καβείρου CD (sed ou pr. m. in oυς mut.) hi καβείρους gs καβείρης Bklno edd.: cf. Steph. s. v. Καβειρία. 14. κάμιλον Bklo ald. Κάδμιλος habet Steph. 1. c., Acusilai fortasse eundem locum secutus. οἷ;] ὧν kno edd.: καὶ coni. Müller. (v. Prolegg. etc. p. 454); fortasse τρεῖς scriptum fue15. Ρυτίας η (?) edd. Rhetiam Ritonis (l. Sithonis: v. Lob. Aglaoph. p. 1142) filiam commemorat Servius ad Aen. III, 108, quae Ροιτεία appellatur Tzetzae ad Lycophr. 583. Apollinis et Thaliae filios Corybantas faciunt Apollod. 1, 3, 4. Tzetz. 1. c. v. 78. κορύβαντας 16. καβείρου CDhinos ald. καβείρης Bk edd.: 19. εμβρίῳ CDh. edd. inde a Cas. 2. correxi ut supra. -- Καβείρων ἱερά, καθάπερ καὶ τοῦ Ἡφαίστου, διαφθεῖραι δ ̓ αὐτὰ Καμβύσην. ἔστι δ ̓ ἀοίκητα τὰ χωρία τῆς τῶν δαιμόνων τούτων τιμῆς, τό τε Κορυβάντιον τὸ ἐν τῇ ἁμαξιτίᾳ τῆς νῦν Ἀλεξανδρέων χώρας ἐγγὺς τοῦ Σμινθίου, καὶ ἡ Κορύβισσα ἐν τῇ Σκηψίᾳ περὶ ποταμὸν Εὐρήεντα καὶ κώμην ὁμώνυμον 5 καὶ ἔτι χείμαρρον Αἰθαλόεντα. πιθανὸν δέ φησιν ὁ Σκήψιος, Κουρῆτας μὲν καὶ Κορύβαντας εἶναι τοὺς αὐτούς, οἳ περὶ τὰς τῆς μητρὸς τῶν θεῶν ἁγιστείας πρὸς ἐνόπλιον ὄρχησιν ήίθεοι καὶ κόροι τυγχάνουσι παρειλημμένοι. †καὶ Κορύβαντες δὲ ἀπὸ τοῦ κορύπτοντας βαίνειν ὀρχηστικῶς, οὓς καὶ βητάρμονας λέ- 10 γει ὁ ποιητής· δεῦτ ̓ ἄγε Φαιήκων βητάρμονες, ὅσσοι ἄριστοι. τῶν δὲ Κορυβάντων ὀρχηστικῶν καὶ ἐνθουσιαστικῶν ὄντων, καὶ τοὺς μανικῶς κινουμένους κορυβαντιᾷν φαμεν. 22. Δακτύλους δ ̓ Ἰδαίους φασί τινες κεκλῆσθαι τοὺς πρώ- 15 τους οικήτορας τῆς κατὰ τὴν Ιδην ὑπωρείας· πόδας μὲν γὰρ λέγεσθαι τὰς ὑπωρείας, κορυφὰς δὲ τὰ ἄκρα τῶν ὁρῶν· αἱ οὖν κατὰ μέρος ἐσχατιαὶ (καὶ πᾶσαι τῆς μητρὸς τῶν θεῶν ἱεραί) περὶ τὴν Ἴδην Σοφοκλῆς δὲ οἴεται πέντε τοὺς πρώτους ἄρσενας γενέσθαι, οἳ σιδηρόν 20 τε ἐξεῦρον καὶ εἰργάσαντο πρῶτοι καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν πρὸς τὸν βίον χρησίμων, πέντε δὲ καὶ ἀδελφὰς τούτων, ἀπὸ δὲ τοῦ ἀριθμοῦ Δακτύλους κληθῆναι. ἄλλοι δ ̓ ἄλλως μυθεύουσιν, ἀπό 2. τα om. 2ο. 4. κορύβυσσα τo κορύβησσα, et κορύβυσσα supra add., thesi includens verba πᾶσαι σαι κτλ., quamquam vel sic tionem. θῆναι om. χ. ροις άπορα συνάπτοντας, διαφόροις δὲ καὶ τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς ἀριθμοῖς χρῶνται, ὧν Κέλμιν ὀνομάζουσί τινα καὶ Δαμναμενέα καὶ Ἡρακλέα καὶ Ἄκμονα· καὶ οἱ μὲν ἐπιχωρίους Α. 726 τῆς Ἴδης, οἱ δὲ ἐποίκους, πάντες δὲ σίδηρον εἰργάσθαι ὑπὸ 5 τούτων ἐν ἴδῃ πρῶτόν φασι, πάντες δὲ καὶ γόητας ὑπειλή φασι καὶ περὶ τὴν μητέρα τῶν θεῶν καὶ ἐν Φρυγίᾳ κηκότας περὶ τὴν Ἴδην, Φρυγίαν τὴν Τρωάδα καλοῦντες διὰ τὸ τοὺς Φρύγας ἐπικρατῆσαι πλησιοχώρους ὄντας, τῆς Τροίας ἐκπεπορθημένης. ὑπονοοῦσι δὲ τῶν Ἰδαίων Δακτύλων ἐκγόνους 10 εἶναι τούς τε Κουρῆτας καὶ τοὺς Κορύβαντας· τοὺς γοῦν πρώτους γεννηθέντας ἐν Κρήτῃ ἑκατὸν ἄνδρας Ιδαίους Δακτύ λους κληθῆναι, τούτων δ ̓ ἀπογόνους φασὶ Κουρῆτας ἐννέα γενέσθαι, τούτων δ ̓ ἕκαστον δέκα παῖδας τεχνῶσαι τοὺς Ἰδαίους καλουμένους Δακτύλους. 15 23. Προήχθημεν δὲ διὰ πλειόνων εἰπεῖν περὶ τούτων, καί- C. 474 περ ἥκιστα φιλομυθοῦντες, ὅτι τοῦ θεολογικοῦ γένους ἐφάπτεται τὰ πράγματα ταῦτα. πᾶς δὲ ὁ περὶ τῶν θεῶν λόγος ἀρχαίας ἐξετάζει δόξας καὶ μύθους, αἰνιττομένων τῶν παλαιῶν ἃς εἶχον ἐννοίας φυσικὰς περὶ τῶν πραγμάτων καὶ προστι 20 θέντων ἀεὶ τοῖς λόγοις τὸν μῦθον. ἅπαντα μὲν οὖν τὰ αἰνίγματα λύειν ἐπ ̓ ἀκριβὲς οὐ ῥᾴδιον, τοῦ δὲ πλήθους τῶν μυ θευομένων ἐκτεθέντος εἰς τὸ μέσον, τῶν μὲν ὁμολογούντων ἀλ λήλοις, τῶν δ ̓ ἐναντιουμένων, εὐπορώτερον ἄν τις δύναιτο εἰ 2. σαλαμῖνον codd., Tzsch. corr. ex coni. Cas., coll. Schol. ad Αpoll. Rhod. I, 1129 Hesych. s. v. Clem. Alex. Strom. I p. 307 Sylb., Chronic. Par. Ep. XI aliisque compluribus. δαμνέα χ δαμιανέα codd. rell, Tzsch. corr. ex coni. Cas., coll. Schol. Apoll. 1. c. Diomed. III, p. 475 (ed. Putsch.) Nonn. XIV, 39. Euseb. Praep. Ev. X, 6. 4. 20γάσασθαι ἡ εἰργάσασθαι ald. 5. πρώτων Cor. 13. τοὺς] καὶ τούτους Cor., atque in eandem fere mentem difficillimum hunc locum interpretatione sua reddiderat Du Theil.: quae coniectura facilitate ipsa magnopere commendatur; at cum a nemine alio tradatur res per se satis mirifica, in medio relinquenda est. Grosk. propter praecedentia proposuit τοὺς καλουμένους Κορύβαντας, quae ferri non posse liquido patet. · 18. αινιττομένους codd., Xyl. corr. 19. φυσικῶς Bil ald. προστιθέντας no. 21. ἀκριβῶς nox. 23. άν τι δοῦναι τὸ D αν τιδοῦναι το BChil ἂν δοῦναι τι πο ἄν τις ἐξ αὐτῶν εἰκάσειε ~ Tzsch. |