μηλονόμοι τε Σάκαι, γενεᾷ Σκύθαι· αὐτὰρ ἔναιον καὶ τὸν Ἀνάχαρσιν δὲ σοφὸν καλῶν ὁ Ἔφορος τούτου τοῦ ὡς δ ̓ ὅτε τις κεραμεὺς τροχὸν ἅρμενον ἐν παλάμῃσι, καὶ τὰ ἑξῆς.)· ἀλλ ̓ ἐκεῖνα διασημῆναι βουλόμενος, ὅτι κοινῇ τινι φήμῃ καὶ ὑπὸ τῶν παλαιῶν καὶ ὑπὸ τῶν ὕστερον πεπιστεῦσθαι συνέβαινε τὸ τῶν Νομάδων, τοὺς μάλιστα ἀπῳκισμέ- 15 νους ἀπὸ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων γαλακτοφάγους τε εἶναι καὶ ἀβίους καὶ δικαιοτάτους, ἀλλ ̓ οὐχ ὑπὸ Ὁμήρου πεπλάσθαι. 10. Περί τε τῶν Μυσῶν δίκαιός ἐστιν ὑποσχεῖν λόγον τῶν ἐν τοῖς ἔπεσι λεγομένων Απολλόδωρος, πότερ ̓ ἡγεῖται καὶ τούτους εἶναι πλάσματα, ὅταν φῇ ὁ ποιητής· ditionem Scythicam referendos esse, sed ad Xerxis bellum nobilissimum, acute ostendit Nackius de Choerilo Ρ· 127 sq. Inde verba ἣν ἔζευξε Δαρείος non ab Ephoro, sed a Strabone, de rebus Scythicis tum maxime cogitante ac parum opportune Darii illam ratem recordato, addita esse putat. Atque hoc fieri potuisse quis negaverit, praesertim cum in eodem homine error supra (II, 98. 100) commissus sit non dissimilis? Verumtamen nescio an illa ne a Strabone quidem, quem Choerili carmen ipsum tractasse ex XIV, 672 colligas, adiecta sint, sed ab interpolatore, cuius manum haud raro deprehendimus. Videtur autem Choerilei carminis pars inscripta fuisse ἡ διάβασις της σχεδίας. 1. ἀτὰρ C. 2. άνθρωποι ἀπὸ οἴκων 4 ἄνθρωποι ἀποίκων Bl ald. Cas. corr. 4. ἄνθρωπον ante σοφὸν add. ald. 5. των ante ἑπτὰ add. Cor. λείᾳ] ἐπ ̓ εὐτελείᾳ Cor. ex Toup. coni., idem tamen in nott. simplicius simul et verius putat ἐν εὐτελείᾳ. 6. εὑρήματα BC(?) edd. inde a Cas. 7. κεραμεικόν edd. In marg. A pr. m. adnotata sunt h. l. haec ὅτι τὰ ἀναχάρσιδος εὑρέματα τὰ ζώπυρα ἤτοι οἱ χάλκεοι ἄσκοι καὶ ὁ κεραμεικός (sic) τροχός. 8. οὐ ταληθέστατα Cor. 10. εύρημα B(?) edd. inde a Cas. 14. ὑστέρων 4. τε 20 Μυσῶν τ ̓ ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν Ἱππημολγών, ἢ τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ δέχεται; τοὺς μὲν οὖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ δεχό- Α. 465 μενος παρερμηνεύσει τὸν ποιητήν, ὡς προείρηται, πλάσμα [δὲ] λέγων, ὡς μὴ ὄντων ἐν τῇ Θράκῃ Μυσῶν, παρὰ τὰ ὄντα 5 [ἐρεῖ]. ἔτι γὰρ ἐφ ̓ ἡμῶν † γοῦν Αἴλιος Κάτος μετώκισεν ἐκ τῆς περαίας τοῦ Ἴστρου πέντε μυριάδας σωμάτων παρὰ τῶν Γετῶν, ὁμογλώττου τοῖς Θραξὶν ἔθνους, εἰς τὴν Θράκην· καὶ νῦν οἰκοῦσιν αὐτόθι Μοισοὶ καλούμενοι, ἤτοι καὶ τῶν πρότερον οὕτω καλουμένων, ἐν δὲ τῇ Ἀσίᾳ Μυσῶν μετονομασθέν 10 των, ἤ, ὅπερ οἰκειότερόν ἐστι τῇ ἱστορίᾳ καὶ τῇ ἀποφάσει τοῦ ποιητοῦ, τῶν ἐν τῇ Θράκῃ Μυσῶν καλουμένων πρότερον. περὶ μὲν δὴ τούτων ἅλις· ἐπάνειμι δὲ ἐπὶ τὴν ἑξῆς περιήγησιν. 11. Τῶν δὴ Γετῶν τὰ μὲν παλαιὰ ἀφείσθω, τὰ δ ̓ εἰς ἡμᾶς ἤδη τοιαῦτα ὑπῆρξε. Βοιρεβίστας, ἀνὴρ Γέτης, ἐπιστὰς 15 ἐπὶ τὴν τοῦ ἔθνους ἐπιστασίαν, ἀνέλαβε κεκακωμένους τοὺς ἀνθρώπους ὑπὸ συχνῶν πολέμων καὶ τοσοῦτον ἐπῆρεν ἀσκήσει καὶ νήψει καὶ τῷ προσέχειν τοῖς προστάγμασιν, ὥστ ̓ ὀλίγων C. 304 ἐτῶν μεγάλην ἀρχὴν κατεστήσατο, καὶ τῶν ὁμόρων τοὺς πλείστους ὑπέταξε τοῖς Γέταις· ἤδη δὲ καὶ Ῥωμαίοις φοβερὸς ἦν, 20 διαβαίνων ἀδεῶς τὸν Ἴστρον καὶ τὴν Θράκην λεηλατών μέχρι Μακεδονίας καὶ τῆς Ἰλλυρίδος, τούς τε Κελτοὺς τοὺς ἀναμεμιγμένους τοῖς τε Θραξὶ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐξεπόρθησε, Βοΐους δὲ καὶ ἄρδην ἠφάνισε τοὺς ὑπὸ Κριτασίρῳ καὶ Ταυρί- Α. 466 σκους. πρὸς δὲ τὴν εὐπείθειαν τοῦ ἔθνους συναγωνιστὴν ἔσχε 2. δέχεται Ἀσίᾳ. om. ald. ἐρεῖ om. codd. Cor. add.: ἔτι causa fuerat, cur omitteretur. 3. δὲ om. codd. Cor. add. 5. γοῦν om. no Pleth. Cor., et ferri non posse apparet: nescio an pro varia scriptura additum fuerit particulae yag, ac postea in seriem male receptum. κάτων no Guar. 8. μυσοὶ codd. Tzsch. corr. ex Tyrwh. coni.: cf. Ρ. 295. 11. τοῦ ποιητοῦ post ἱστορίᾳ leguntur in codd. edd. Transposui auctore Grosk.: idem Cor. fecerat in intp. Gall. 12. επάνειμεν ald. επάνιμεν Cor. 14. βειρεβίστας pr. m. add. in marg. 4: v. p. 298. 16. απήρεν AC. 17. πράγμασιν BCl edd. Quam scripturam ex altera ortam esse, non hanc ex illa, vel ipsa ratio utriusque docet inter se comparatae: idem accidit V, 249, qui locus huic non plane dissimilis est. 21. καὶ post κελτοὺς add. A. 23. δὲ om. ald. 24. εὐπος ρίαν codd., sed εὐπείθειαν add. in marg. i: idem Pleth. habet conie Δεκαίνεον ἄνδρα γόητα, * και * πεπλανημένον κατὰ τὴν Αἴγυ 12. Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος τῆς χώρας μερισμός συμμένων ἐκ παλαιοῦ· τοὺς μὲν γὰρ Δακοὺς προσαγορεύουσι, τοὺς δὲ Γέτας. Γέτας μὲν τοὺς πρὸς τὸν Πόντον κεκλιμένους καὶ 15 πρὸς τὴν ἕω, Δακοὺς δὲ τοὺς εἰς τἀναντία πρὸς τὴν Γερμα Α. 467 νίαν καὶ τὰς τοῦ Ἴστρου πηγάς, οὓς οἶμαι Δάους καλεῖσθαι τὸ παλαιόν· ἀφ ̓ οὗ καὶ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς ἐπεπόλασε τὰ τῶν οἰκετῶν ὀνόματα Γέται καὶ Δάοι. τοῦτο γὰρ πιθανώτε ρον ἢ ἀπὸ τῶν Σκυθῶν, οὓς καλοῦσι Δάας· πόρρω γὰρ ἐκεῖ- 20 νοι περὶ τὴν Ὑρκανίαν, καὶ οὐκ εἰκὸς ἐκεῖθεν κομίζεσθαι ἀν ctura verum assecutus non minus quam Cas. Erroris origo a literarum om, E. δράποδα εἰς τὴν Ἀττικήν. ἐξ ὧν γὰρ ἐκομίζετο, ἢ τοῖς ἔθνε σιν ἐκείνοις ὁμωνύμους ἐκάλουν τοὺς οἰκέτας, ὡς Λυδὸν καὶ Σύρον, ἢ τοῖς ἐπιπολάζουσιν ἐκεῖ ὀνόμασι προσηγόρευον, ὡς Μάνην ἢ Μίδαν τον Φρύγα, Τίβιον δὲ τὸν Παφλαγόνα. ἐπὶ 5 τοσοῦτον [δ] ὑπὸ τοῦ Βοιρεβίστα τὸ ἔθνος ἐξαρθὲν ἐταπεινώθη τελέως ὑπό τε τῶν στάσεων καὶ τῶν Ῥωμαίων· ἱκανοὶ δ ̓ ὅμως εἰσὶν ἔτι καὶ νῦν στέλλειν τέτταρας μυριάδας. 13. Ῥεῖ δὲ δι ̓ αὐτῶν Μάρισος ποταμὸς εἰς τὸν Δανούιον, ᾧ τὰς παρασκευὰς ἀνεκόμιζον οἱ Ῥωμαῖοι τὰς πρὸς τὸν 10 πόλεμον. καὶ γὰρ τοῦ ποταμοῦ τὰ μὲν ἄνω καὶ πρὸς ταῖς πηγαῖς μέρη μέχρι τῶν καταρακτῶν Δανούιον προσηγόρευον, ἃ μάλιστα διὰ τῶν Δακῶν φέρεται, τὰ δὲ κάτω μέχρι τοῦ C. 305 Πόντου τὰ παρὰ τοὺς Γέτας καλοῦσιν Ἴστρον· ὁμόγλωττοι Α. 468 δ ̓ εἰσὶν οἱ Δακοὶ τοῖς Γέταις. παρὰ μὲν οὖν τοῖς Ἕλλησιν οἱ 15 Γέται γνωρίζονται μᾶλλον διὰ τὸ συνεχεῖς τὰς μεταναστάσεις ἐφ ̓ ἑκάτερα τοῦ Ἴστρου ποιεῖσθαι καὶ τοῖς Μυσοῖς ἀναμεμιχθαι· καὶ τὸ τῶν Τριβαλλῶν δ ̓ ἔθνος, Θρακικὸν ὄν, τὸ αὐτὸ πέπονθε τοῦτο. μεταναστάσεις γὰρ δέδεκται, τῶν πλησιοχώ ρων ἐς τοὺς ἀσθενεστέρους ἐξαναστάντων, τῶν μὲν ἐκ τῆς πε20 ραίας Σκυθῶν καὶ Βασταρνῶν καὶ Σαυροματῶν ἐπικρατούν των πολλάκις, ὥστε καὶ ἐπιδιαβαίνειν τοῖς ἐξελαθεῖσι καὶ και ταμένειν τινὰς αὐτῶν ἢ ἐν ταῖς νήσοις ἢ ἐν τῇ Θράκη· τῶν δ ̓ ἐκ θατέρου μέρους ὑπ ̓ Ἰλλυριῶν μάλιστα κατισχυομένων. αὐξηθέντες δ ̓ οὖν ἐπὶ πλεῖστον οἵ τε Γέται οἵ τε Δακοί, ώστε 25 καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐκπέμπειν † στρατείας, νῦν ὅσον εἰς τέτ 1. ἐκομίζοντο Ε. 4. Φρύγα Ι. 5. δ' om. codd. Cas add. 8. Δανούβιον edd. 11. καταρακτῶν, altero e supra addito, 4 καταρρακτῶν BCI edd. Sed uno g haec vox constanter fere scribitur in codd. optimis apud Strabonem. Δανούβιον edd. 12. Δάκων BCl edd. our om. l. 19. ἐς 13. παρὰ] περὶ edd. 14. δάκοι BCI edd. ταρας μυριάδας συνεσταλμένοι τυγχάνουσι καὶ ἐγγὺς μὲν ἥκουσι τοῦ ὑπακούειν Ῥωμαίων· οὔπω δ ̓ εἰσὶν ὑποχείριοι τελέως διὰ τὰς ἐκ τῶν Γερμανῶν ἐλπίδας, πολεμίων ὄντων τοῖς Ῥωμαίοις. τ 14. Μεταξὺ δὲ τῆς Ποντικῆς θαλάττης τῆς ἀπὸ Ἴστρου ἐπὶ Τύραν καὶ ἡ τῶν Γετῶν ἐρημία πρόκειται, πεδιὰς πᾶσα 5 καὶ ἄνυδρος, ἐν ᾗ Δαρεῖος ἀποληφθεὶς ὁ Ὑστάσπεω, καθ ̓ ὃν καιρὸν διέβη τὸν Ἴστρον ἐπὶ τοὺς Σκύθας, ἐκινδύνευσε πανστρατιᾷ δίψῃ διαλυθῆναι· συνῆκε δ ̓ ὀψὲ καὶ ἀνέστρεψε. Λυσίμαχος δ ̓ ὕστερον στρατεύσας ἐπὶ Γέτας καὶ τὸν βασιλέα Δρομιχαίτην οὐκ ἐκινδύνευσε μόνον, ἀλλὰ καὶ ἑάλω ζωγρία· 10 πάλιν δ ̓ ἐσώθη, τυχῶν εὐγνώμονος τοῦ βαρβάρου, καθάπερ εἶπον πρότερον. 15. Πρὸς δὲ ταῖς ἐκβολαῖς μεγάλη νῆσός ἐστιν ἡ Πεύκη· Α. 469 κατασχόντες δ ̓ αὐτὴν Βαστάρναι Πευκῖνοι προσηγορεύθησαν· εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι νῆσοι πολὺ ἐλάττους, αἱ μὲν ἀνωτέρω ταύ- 15 της, αἱ δὲ πρὸς τῇ θαλάττη. ἑπτάστομος γάρ ἐστι· μέγιστον δὲ τὸ ἱερὸν στόμα καλούμενον, δι ̓ οὗ σταδίων ἀνάπλους ἐπὶ τὴν Πεύκην ἑκατὸν εἴκοσι, ἧς κατὰ τὸ κάτω μέρος ἐποίησε τὸ ζεῦγμα Δαρεῖος· δύναιτο δ ̓ ἂν ζευχθῆναι καὶ κατὰ τὸ ἄνω. τοῦτο δὲ καὶ πρῶτον ἐστι στόμα ἐν ἀριστερᾷ εἰσπλέοντι εἰς 20 τὸν Πόντον· τὰ δ ̓ ἑξῆς ἐν παράπλῳ τῷ ἐπὶ τὸν Τύραν· διέχει δ ̓ ἀπ' αὐτοῦ τὸ ἕβδομον στόμα περὶ τριακοσίους σταδίους. γίνονται οὖν μεταξὺ τῶν στομάτων νησῖδες. τὰ μὲν δὴ τρία στόματα τὰ ἐφεξῆς τῷ ἱερῷ στόματί ἐστι μικρά· τὰ δὲ λοιπὰ detur potius εἰς excidisse post εκπέμπειν. 2. ὅπου C. 4. Post δὲ Grosk. excidisse putat Γετῶν καὶ parum probabiliter; idem τῆς post θαλάττης delendum censet haud incommode: sed ferri tamen id quoque potest. τοῦ ante Ἴστρου add. no edd. inde a Cas. 6. ἀπολει φθεὶς ABCI. ἐστι om. Ε. μα |