Page images
PDF
EPUB

στησαν· τυράννων δ ̓ ἐπιθεμένων αὐτοῖς, Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων, ὕστερόν τε ὀλιγαρχίας γενομένης, τῆς τε τῶν τετρακοσίων καὶ τῆς τῶν τριάκοντα τυράννων, οὓς ἐπέστησαν Λακεδαιμόνιοι, τούτους μὲν διεκρούσαντο ῥᾳδίως, ἐφύλαξαν δὲ C. 398 τὴν δημοκρατίαν μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας. καὶ γὰρ εἴ 5 τι μικρὸν ὑπὸ τῶν Μακεδονικών βασιλέων παρελυπήθησαν, ὥσθ ̓ ὑπακούειν αὐτῶν ἀναγκασθῆναι, τόν γε ὁλοσχερῆ τύπον τῆς πολιτείας τὸν αὐτὸν διετήρουν. ἔνιοι δέ φασι, καὶ βέλτι στα τότε αὐτοὺς πολιτεύσασθαι δεκαετῆ χρόνον, ὃν ἦρχε Μακεδόνων Κάσανδρος. οὗτος γὰρ ὁ ἀνὴρ πρὸς μὲν τὰ ἄλλα δο- 10 κεῖ τυραννικώτερος γενέσθαι, πρὸς Ἀθηναίους δὲ εὐγνωμόνησε, λαβὼν ὑπήκοον τὴν πόλιν· ἐπέστησε γὰρ τῶν πολιτῶν Δημή τριον τὸν Φαληρέα, τῶν Θεοφράστου τοῦ φιλοσόφου γνωρί μων, ὃς οὐ μόνον οὐ κατέλυσε τὴν δημοκρατίαν, ἀλλὰ καὶ ἐπηνώρθωσε. δηλοῖ δὲ τὰ ὑπομνήματα, ἃ συνέγραψε περὶ τῆς 15 Α. 610 πολιτείας ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ ̓ οὕτως ὁ φθόνος ἴσχυσε καὶ ἡ πρὸς ὀλίγους ἀπέχθεια, ὥστε μετὰ τὴν Κασάνδρου τελευτὴν ἠναγκάσθη φυγεῖν εἰς Αἴγυπτον· τὰς δ ̓ εἰκόνας αὐτοῦ πλείους ἢ τριακοσίας κατέσπασαν οἱ ἐπαναστάντες καὶ κατεχώνευ σαν, ἔνιοι δὲ καὶ προστιθέασιν, ὅτι καὶ εἰς ἀμίδας. Ῥωμαῖοι 20 δ ̓ οὖν παραλαβόντες αὐτοὺς δημοκρατουμένους, ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐλευθερίαν. ἐπιπεσὼν δ ̓ ὁ Μιθρι δατικὸς πόλεμος τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν, οὓς ὁ βασιλεὺς ἐβούλετο· τὸν δ ̓ ἰσχύσαντα μάλιστα, τὸν Ἀριστίωνα, καὶ ταύτην βιασάμενον τὴν πόλιν ἐκ πολιορκίας ἑλων Σύλλας, ὁ τῶν 25 Ῥωμαίων ἡγεμών, ἐκόλασε, τῇ δὲ πόλει συγγνώμην ἔνειμε· καὶ μέχρι νῦν ἐν ἐλευθερίᾳ τέ ἐστι καὶ τιμῇ παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις.

21. Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῇ ἐφεξῆς παραλίᾳ· εἶν ̓ Αλιμούσιοι, Αιξωνεῖς, Ἀλαιεῖς οἱ Αιξωνικοί,

9. ὃν] ὧν Ec οὗ l. 10. Κάσσανδρος edd. 11. ηὐγνωμόνησε (?) edd. 13. τὸν γνώριμον Bikno ald. γνώριμον habet etiam a (in sched. aggl., sed superest ων pr. m. scriptum): inde idem exstat in gh. 17. Κασσάνδρου edd. 18. πλείους ἢ τριακοσίων Acgh πλείους τῶν τριακοσίων no. 20. και ante προστιθέασιν om. Bklno edd.

24. τὸν βιασάμενον om.
ληρεῖς Bk.

ι.

28. φυσ

26. τῇ πόλει δὲ 7(?) edd.

29. ἐξωνεῖς, et

[blocks in formation]

Αναγυράσιοι· εἶτα Θορεῖς, Λαμπτρεῖς, Αἰγιλιεῖς, Αναφλύστιοι, Ἀζηνιεῖς· οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς ἄκρας τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ τῶν λεχθέντων δήμων μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ τοὺς Αἰ ξωνέας, Ζωστήρ· εἶτ ̓ ἄλλη μετὰ Θορέας, Αστυπάλαια, ὧν τῆς 5 μὲν πρόκειται νῆσος Φάβρα, τῆς δ ̓ Ἐλεοῦσσα· καὶ κατὰ τοὺς Αιξωνέας δ ̓ ἐστὶν Ὑδροῦσσα· περὶ δὲ Ανάφλυστόν ἐστι και Α. 611 τὸ Πανεῖον, καὶ τὸ τῆς Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν, εἰς ὃν τόπον ἐκκυμανθῆναι τὰ τελευταῖα τὰ ἐκ τῆς περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίας τῆς Περσικῆς ναυάγιά φασι, περὶ ὧν καὶ τὸν 10 Απόλλω προειπεῖν·

Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρέτμοισι φρίξουσι.

πρόκειται δὲ καὶ τούτων τῶν τόπων Βέλβινα νῆσος οὐ πολὺ ἄπωθεν καὶ ὁ Πατρόκλου χάραξ· ἔρημοι δ ̓ αἱ πλεῖσται τούτων.

codd. Tzsch. corr.: Αλαεῖς voluerat Cas., sed altera forma et apud scri-
ptores et in titulis usitatissima est, propiusque accedit ad codd. scriptu-
ram. Ceterum articulus of non videtur prima manu scriptus fuisse in A.
1. εἶν ̓ ὀρεεῖς 4 (sed in marg. sec. m. add. εἶν ̓ ὡρεεῖς) gh εἶτ ̓ ὡρεεῖς
BElkno Tzsch. corr. ex coni. Cas. λαμπριεῖς A (sed sec. m. sup.
add. γρ. λαμπυρεῖς) hi λαμπυρεῖς BEgklno λαμπρεῖς Tzsch. Cor. ex
Casauboni Meursii aliorumque sententia: sed ipsi codd. ad veram scriptu-
ram ducunt, titulorum auctoritate firmatam (v. C. I. n. 125. 670 sqq.).
αἰγινεῖς codd. Tzsch. corr. ex coni. Meurs. (de Pagis Atticis p. 5).
Ceterum ex hoc loco fortasse sumptum est gentile Αιγινεὺς, quod Steph.
s. v. Αίγινα affert ex Strabone, male quidem illud ad insulam referens.
2. ἀζηνεῖς codd. Tzsch. corr. ex coni. Cas. certissima. 3. μακρά om.
Elnog Pleth.; in A legitur μά (sic) ν μετὰ, duodecim fere literis cor-
rosis, sec. m. autem praeter πρώτη nihil restitutum: inde μα.
πρώτη chi. Fortasse scriptum fuerat μακρὰ ἄκρα ἐστὶν: persaepe enim
ν ἐφελκυστικόν in hoc codice ponitur ante consonam. ἐξωνέας, et αι
sec. m. add. sup. prius ε, A. 4. ἀστυπάλα ΙΒ et hic ex corr. άστυ-
πάλεα, quod est in k. 5. φαῦρα (?) ald. 6. ἐξωνέας, et au sec. m.
sup. prius & add., A. δ ̓ ἐστὶν om. BEI. ὑδροῦσα α (in sched.
aggl.). 7. πάνιον ABEcgh. 11. φρύξουσι cum et hic et ap. Herodo-
tum VIII, 96, ubi idem vaticinium affertur, reponendum censuisset Kuh-
nius ad Paus. I, 4, plerosque VV. DD. habuit assentientes, eamque unam
veram puto scripturam et ipse: sed alteram habet etiam Eustath. ad II.
B, 547 p. 284, 24 R. oraculum hoc ex ipso Strabone afferens, paulu-
lum tamen mutatum. 12. βέρβινα Ι. 13. άποθεν α (in sched

aggl.) lg.

πρόκλου Bl.

στησαν· τυράννων δ ̓ ἐπιθεμένων αὐτοῖς, Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων, ὕστερόν τε ὀλιγαρχίας γενομένης, τῆς τε τῶν τετρακοσίων καὶ τῆς τῶν τριάκοντα τυράννων, οὓς ἐπέστησαν Λακεδαιμόνιοι, τούτους μὲν διεκρούσαντο ῥᾳδίως, ἐφύλαξαν δὲ C. 398 τὴν δημοκρατίαν μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας. καὶ γὰρ εἴ 5 τι μικρὸν ὑπὸ τῶν Μακεδονικών βασιλέων παρελυπήθησαν, ὥσθ ̓ ὑπακούειν αὐτῶν ἀναγκασθῆναι, τόν γε ὁλοσχερῆ τύπον τῆς πολιτείας τὸν αὐτὸν διετήρουν. ἔνιοι δέ φασι, καὶ βέλτι στα τότε αὐτοὺς πολιτεύσασθαι δεκαετῆ χρόνον, ὃν ἦρχε Μακεδόνων Κάσανδρος. οὗτος γὰρ ὁ ἀνὴρ πρὸς μὲν τὰ ἄλλα δο- 10 κεῖ τυραννικώτερος γενέσθαι, πρὸς Ἀθηναίους δὲ εὐγνωμόνησε, λαβὼν ὑπήκοον τὴν πόλιν· ἐπέστησε γὰρ τῶν πολιτῶν Δημή τριον τὸν Φαληρέα, τῶν Θεοφράστου τοῦ φιλοσόφου γνωρί μων, ὃς οὐ μόνον οὐ κατέλυσε τὴν δημοκρατίαν, ἀλλὰ καὶ ἐπηνώρθωσε. δηλοῖ δὲ τὰ ὑπομνήματα, ἃ συνέγραψε περὶ τῆς 15 Α. 610 πολιτείας ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ ̓ οὕτως ὁ φθόνος ἴσχυσε καὶ ἡ πρὸς ὀλίγους ἀπέχθεια, ώστε μετὰ τὴν Κασάνδρου τελευτὴν ἠναγκάσθη φυγεῖν εἰς Αἴγυπτον· τὰς δ ̓ εἰκόνας αὐτοῦ πλείους ἢ τριακοσίας κατέσπασαν οἱ ἐπαναστάντες καὶ κατεχώνευ σαν, ἔνιοι δὲ καὶ προστιθέασιν, ὅτι καὶ εἰς ἀμίδας. Ῥωμαῖοι 20 δ ̓ οὖν παραλαβόντες αὐτοὺς δημοκρατουμένους, ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐλευθερίαν. ἐπιπεσὼν δὲ ὁ Μιθρι δατικὸς πόλεμος τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν, οὓς ὁ βασιλεὺς ἐβούλετο· τὸν δ ̓ ἰσχύσαντα μάλιστα, τὸν Ἀριστίωνα, καὶ ταύτην βιασάμενον τὴν πόλιν ἐκ πολιορκίας ἑλὼν Σύλλας, ὁ τῶν 25 Ῥωμαίων ἡγεμών, ἐκόλασε, τῇ δὲ πόλει συγγνώμην ἔνειμε· καὶ μέχρι νῦν ἐν ἐλευθερία τέ ἐστι καὶ τιμῇ παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις.

21. Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῇ ἐφεξῆς παραλίᾳ· εἶν ̓ Αλιμούσιοι, Αιξωνεῖς, Ἀλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοί,

9. ὃν] ὧν Ec οὗ Ι. (?) edd.

13. τὸν

10. Κάσσανδρος edd. 11. ηὐγνωμόνησε γνώριμον Blkno ald. γνώριμον habet etiam a (in sched. aggl., sed superest wν pr. m. scriptum): inde idem exstat in gh. 17. Κασσάνδρου edd. 18. πλείους ἢ τριακοσίων Acgh πλείους τῶν τριακοσίων no. 20. και ante προστιθέασιν om. Bkino edd. 26. τῇ πόλει δὲ Z(?) edd.

24. τὸν βιασάμενον om. 1.
ληρεῖς Bk.

29. ἐξωνεῖς, et au sup. e sec. m. add., A.

28. qv

[blocks in formation]

Αναγυράσιοι· εἶτα Θορεῖς, Λαμπτρεῖς, Αἰγιλιεῖς, Ἀναφλύστιοι, Ἀζηνιεῖς· οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς ἄκρας τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ τῶν λεχθέντων δήμων μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ τοὺς Αἰ ξωνέας, Ζωστήρ· εἶτ ̓ ἄλλη μετὰ Θορέας, Αστυπάλαια, ὧν τῆς 5 μὲν πρόκειται νῆσος Φάβρα, τῆς δ ̓ Ἐλεοῦσσα· καὶ κατὰ τοὺς Αἰξωνέας δ ̓ ἐστὶν Ὑδροῦσσα· περὶ δὲ Ανάφλυστόν ἐστι καὶ Α. 611 τὸ Πανεῖον, καὶ τὸ τῆς Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν, εἰς ὃν τόπον ἐκκυμανθῆναι τὰ τελευταῖα τὰ ἐκ τῆς περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίας τῆς Περσικῆς ναυάγιά φασι, περὶ ὧν καὶ τὸν 10 Απόλλω προειπεῖν·

Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρέτμοισι φρίξουσι.

πρόκειται δὲ καὶ τούτων τῶν τόπων Βέλβινα νῆσος οὐ πολὺ ἄπωθεν καὶ ὁ Πατρόκλου χάραξ· ἔρημοι δ ̓ αἱ πλεῖσται τούτων.

codd. Tzsch. corr.: Αλαεῖς voluerat Cas., sed altera forma et apud scri-
ptores et in titulis usitatissima est, propiusque accedit ad codd. scriptu-
ram. Ceterum articulus of non videtur prima manu scriptus fuisse in A.
1. εἶν ̓ ὀρεεῖς 4 (sed in marg. sec. m. add. εἶν ̓ ὡρεεῖς) gh εἶν ̓ ὡρεεῖς
BElkno Tzsch. corr. ex coni. Cas.
λαμπριεῖς A (sed sec. m. sup.
add. γρ. λαμπυρεῖς) hi λαμπυρεῖς BEgklno λαμπρεῖς Tzsch. Cor. ex
Casauboni Meursii aliorumque sententia: sed ipsi codd. ad veram scriptu-
ram ducunt, titulorum auctoritate firmatam (v. C. I. n. 125. 670 sqq.).
αἰγινεῖς codd. Tzsch. corr. ex coni. Meurs. (de Pagis Atticis P. 5).
Ceterum ex hoc loco fortasse sumptum est gentile Αιγινεὺς, quod Steph.
s. v. Αίγινα affert ex Strabone, male quidem illud ad insulam referens.
2. ἀζηνεῖς codd. Tzsch. corr. ex coni. Cas. certissima. 3. μακρά om.
Elnog Pleth.; in A legitur μά (sic) ν μετὰ, duodecim fere literis cor-
rosis, sec. m. autem praeter πρώτη nihil restitutum: inde μα.
πρώτη chi. Fortasse scriptum fuerat μακρὰ ἄκρα ἐστὶν: persaepe enim
ν ἐφελκυστικόν in hoc codice ponitur ante consonam. εξωνέας, et αι
sec. m. add. sup. prius ε, A. 4. ἀστυπάλα ΙΒ et hic ex corr. άστυ-
πάλεα, quod est in k. 5. φαῦρα 7(?) ald. 6. ἐξωνέας, et au sec. m.
δ ̓ ἐστὶν om. BElk.
sup. prius & add., A.
aggl.). 7. πάνιον ABEcgh. 11. φρύξουσι cum et hic et ap. Herodo-
tum VIII, 96, ubi idem vaticinium affertur, reponendum censuisset Kuh-
nius ad Paus. I, 4, plerosque VV. DD. habuit assentientes, eamque unam
veram puto scripturam et ipse: sed alteram habet etiam Eustath. ad II.
B, 547 p. 284, 24 R. oraculum hoc ex ipso Strabone afferens, paulu-
lum tamen mutatum. 12. βέρβινα 1. 13. ἄποθεν α (in sched.

[blocks in formation]

[ocr errors]

......

ὑδροῦσα α (in sched.

22. Κάμψαντι δὲ τὴν κατὰ τὸ Σούνιον ἄκραν ἀξιόλογος δῆμος Σούνιον, εἶτα Θόρικος, εἶτα Ποταμὸς δῆμος οὕτω και C. 399 λούμενος, ἐξ οὗ οἱ ἄνδρες Ποτάμιοι, εἶτα Πρασία, Στειριά, Βραυρών, ὅπου τὸ τῆς Βραυρωνίας Αρτέμιδος ἱερόν, [Αλαὶ Ἀραφηνίδες, ὅπου τὸ τῆς Ταυροπόλου, Μυρρινοῦς, Προβά- 5 λινθος, Μαραθών, ὅπου Μιλτιάδης τὰς μετὰ Δάτιος τοῦ Πέρσου δυνάμεις ἄρδην διέφθειρεν, οὐ περιμείνας ὑστερίζοντας Λακεδαιμονίους διὰ τὴν πανσέληνον· ἐνταῦθα μεμυθεύ κασι καὶ τὸν Μαραθώνιον ταῦρον, ὃν ἀνεῖλε Θησεύς. μετὰ δὲ Μαραθώνα Τρικόρυνθος, εἶτα Ραμνούς, [ὅπου] τὸ τῆς Νεμέ- 10 Α. 612 σεως ἱερόν, εἶτα Ψαφὶς ἡ τῶν Ωρωπίων· ἐνταῦθα δέ που καὶ το Αμφιαράειον ἐστι τετιμημένον ποτὲ μαντεῖον, ὅπου φυγόντα τὸν Ἀμφιάρεων, ὥς φησι Σοφοκλῆς,

ἐδέξατο ῥαγεῖσα Θηβαία κόνις,

αὐτοῖσιν ὅπλοις καὶ τετραορίστῳ δίφρῳ.

Ωρωπός δ ̓ ἐν ἀμφισβητησίμῳ γεγένηται πολλάκις· ἵδρυται γὰρ ἐν μεθορίῳ τῆς τε Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας. πρόκειται δὲ τῆς παραλίας ταύτης, πρὸ μὲν τοῦ Θορίκου καὶ τοῦ Σουνίου,

[ocr errors]

3. πρασσία Aho. στρία A. Accentum posui ex praecepto Arcadii p. 99. 4. βραύρων codd. Tzsch. corr. λαι Ταυροπόλου om. Is Pleth. (haud dubie et B). Inter iɛgòv et vides decem fere interciderunt literae in A, quae sec. m. restitutae non sunt: lacunam explevit Cor. ex coni. Xyl., quam verissimam esse ostendit Dianae Tauropoli mentio Halis istis cultae (v. Callim. in Dian. v. 173. Eurip. Iphig. in Taur. v. 1451). Sed particulam zaì ab illis praemissam lacunae brevitas totaque huius loci structura respuit. 5. εἶτα ante Μυρρινους add. b(?)k edd.: spatium vacuum relinquunt post Ταυροπόλου t ald. μυρρινοῦσα 4 (sed oῢς sec. m. sup. add.) chno. 10. τρικόρυνθος, et Qua sup. ρυθ sec. m. add., Α: τρικόρυθος codd. rell. edd. Alteram tamen formam tuetur Steph. s. v., laudatis auctoribus Didymo, Diodoro, Dionysio, Euphorione, Diodorus IV, 57. 58, codicum denique scriptura, quantumvis corrupta, apud Strabonem ipsum VIII, 377. Τρικόρυθος vero codd. exhibent supra p. 383 et Steph. s. v. Τετράπολις, ipsum illum locum, ut videtur, secutus. ὅπου om. codd. Tzsch, rec. ex Pleth., nec cur exciderit, obscurum est. 11. καὶ φυγόντα omissa in A postea sec. m. inter versus add. sunt: inde om. g. 12. ἀμφιάρειον

-

acgh Cor.
15. τετραρίστῳ hi τετρωρίστῳ Begikno edd. 18. 90-
ρίου α (in sched. aggl.) ΒΕ Θουρίου 7 (?) ald. Tzsch. corr. ex coni. Gas.

15

« PreviousContinue »