δῆμος· εἶθ ̓ ἡ ἄκρα ἡ Ἀμφιάλη καὶ τὸ ὑπερκείμενον λατόμιον, καὶ ὁ εἰς Σαλαμῖνα πορθμὸς ὅσον διστάδιος, ὃν διαχοῦν ἐπειρᾶτο Ξέρξης, ἔφθη δὲ ἡ ναυμαχία γενομένη καὶ φυγὴ τῶν Περσῶν. ἐνταῦθα δὲ καὶ αἱ Φαρμακοῦσσαι, δύο νησία, ὧν 5 ἐν τῷ μείζονι Κίρκης τάφος δείκνυται. 14. Ὑπὲρ δὲ τῆς ἀκτῆς ταύτης ὄρος ἐστίν, ὃ καλεῖται Κο ρυδαλλός, καὶ ὁ δῆμος οἱ Κορυδαλλεῖς· εἶθ ̓ ὁ Φώρων λιμὴν καὶ ἡ Ψυτταλία, νησίον ἔρημον πετρώδες, ὅ τινες εἶπον λήμην τοῦ Πειραιῶς· πλησίον δὲ καὶ ἡ Αταλάντη, ὁμώνυμος τῇ 10 περὶ Εὔβοιαν καὶ Λοκρούς, καὶ ἄλλο νησίον, ὅμοιον τῇ Ψυτ ταλίᾳ καὶ τοῦτο· εἶθ ̓ ὁ Πειραιεύς, καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς δήμοις Α. 606 ταττόμενος, καὶ ἡ Μουνυχία. 15. Λόφος δ ̓ ἐστὶν ἡ Μουνυχία χερρονησιάζων καὶ κοῖλος καὶ ὑπόνομος πολὺ μέρος φύσει τε καὶ ἐπίτηδες, ὥστ ̓ οἰκήσεις 15 δέχεσθαι, στομίῳ δὲ μικρῷ τὴν εἴσοδον ἔχων· ὑποπίπτουσι δ ̓ αὐτῷ λιμένες τρεῖς. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν ἐτετείχιστο καὶ συνώκιστο ἡ Μουνυχία παραπλησίως, ὥσπερ ἡ τῶν Ῥοδίων πόλις, προσειληφυῖα τῷ περιβόλῳ τόν τε Πειραιᾶ καὶ τοὺς λιμένας πλήρεις νεωρίων, ἐν οἷς καὶ ἡ ὁπλοθήκη, Φίλωνος ἔρ20 γον· ἄξιόν τε ἦν ναύσταθμον ταῖς τετρακοσίαις ναυσίν, ὧν οὐκ ἐλάττους ἔστελλον Ἀθηναῖοι. τῷ δὲ τείχει τούτῳ συνῆπτε τὰ καθειλκυσμένα ἐκ τοῦ ἄστεος σκέλη· ταῦτα δ ̓ ἦν μα κρὰ τείχη, τετταράκοντα σταδίων τὸ μῆκος, συνάπτοντα τὸ ἄστυ τῷ Πειραιεῖ. οἱ δὲ πολλοὶ πόλεμοι τὸ τεῖχος κατήρει 25 ψαν καὶ τὸ τῆς Μουνυχίας ἔρυμα, τόν τε Πειραιᾶ συνέστει 6. κορυδα 7. 20 2. διστάσιος Bl (ex corr.?). 3. ἡ ante φυγὴ add. Bl(?)kno edd. 4. φαρμακοῦσαι Β (sed σ post add.?) 7 ald. λός codd. (sed in A sec. m. scriptum), exc. Ε Pleth., edd. ρυδαλεῖς Begklno edd. 8. λιμένα codd. (sed in A literae ένα sec. m. scriptae): Cor. corr. ex Cas. coni. 9. πειραιέως Bk (?). — ἀταλάντη, et τλάντη sec. m. sup. add., 4: ἀτλάντη h, idemque inter versus c. 13. Verba λόφος δ ̓ ἐστὶν ἡ Μουνυχία primum omissa, et postea pr. m. inter versus addita sunt in 4: inde in marg. posita sunt in g. ρονησίζων ald. 15. δ'] γὰρ hino. 18. τε om. Bl edd. συνήπται kino ald. χερ ἔχον et sup. ἐστιν ἡ ἔχον ἐστὶν i. C. 396 λαν εἰς ὀλίγην κατοικίαν, τὴν περὶ τοὺς λιμένας καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος· τοῦ δὲ ἱεροῦ τὰ μὲν στοΐδια ἔχει πίνακας θαυμαστούς, ἔργα τῶν ἐπιφανῶν τεχνιτῶν, τὸ δ ̓ ὕπαιθρον ἀνδριάντας. κατέσπασται δὲ καὶ τὰ μακρὰ τείχη, Λακεδαιμονίων μὲν καθελόντων πρότερον, Ῥωμαίων δ ̓ ὕστερον, 5 ἡνίκα Σύλλας ἐκ πολιορκίας εἷλε καὶ τὸν Πειραιᾶ καὶ τὸ ἄστυ. 16. Τὸ δ ̓ ἄστυ αὐτὸ πέτρα ἐστὶν ἐν πεδίῳ περιοικουμένη κύκλῳ· ἐπὶ δὲ τῇ πέτρᾳ τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερόν, ὅ τε ἀρχαῖος νεὼς ὁ τῆς Πολιάδος, ἐν ᾧ ὁ ἄσβεστος λύχνος, καὶ ὁ Παρθενών, ὃν ἐποίησεν Ἰκτῖνος, ἐν ᾧ τὸ τοῦ Φειδίου ἔργον ἐλε- 10 φάντινον, ἡ Ἀθηνᾶ. ἀλλὰ γὰρ εἰς πλῆθος ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς πόλεως ταύτης ὑμνουμένων τε καὶ διαβοωμένων ὀκνῶ πλεοΑ. 607 νάζειν, μὴ συμβῇ τῆς προθέσεως ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν. ἔπεισι γὰρ ὅ φησιν Ἡγησίας· ὁρῶ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ περὶ τῆς τριαίνης † ἔχει τι σημεῖον, ὁρῶ τὴν Ἐλευσῖνα, καὶ τῶν ἱερῶν 15 γέγονα μύστης· ἐκεῖνο Λεωκόριον, τοῦτο Θησεῖον· οὐ δύναμαι δηλῶσαι καθ ̓ ἓν ἕκαστον· ἡ γὰρ Ἀττικὴ θεῶν αὐτοῖς καταλαβόντων καὶ τῶν προγόνων ἡρώων .. ....... οὗτος 2. του ante Διὸς om. Bl. 11. ἐμπιπτόντων A, sed. in marg. sec. m. add. οὖν τῶν παρεμπιπτόντων et γρ. εἰς πλῆθος ἐμπιπτόντων: inde εμπιπτόντων eghi παρεμπιπτόντων no. Apud Plethonem hic locus ita contractus est: πολλὰ μὲν οὖν τὰ περὶ τῆς πόλεως ταύτης ὑμνού μενά τε καὶ διαβοώμενα, περὶ ὧν οὐ καιρὸς λέγειν· ἔχουσι δὲ καὶ οἱ δῆμοι κτλ. 14. ὁρῶν α (in sched. aggl.) cginokB (ex corr.?). 15. Ceterum έχει τι (quae sec. m. in sched. aggl. scripta sunt in 4) sana vix habenda sunt: ἐκεῖ scripsit Cor. ex coni. Gron. (v. Thes. Ant. Gr. T. IV Praef. p. 13 ed. Ven.), idemque Xyl. iam expresserat, ac verum videtur, sed additum fuisse crediderim orì, cuius alteram partem codd. servarunt; ἔχει με coni. Grosk. 16. δύναται Bl 17. ἡ τι om. 7. γὰρ Ἀττικὴ σημείων om, l, in quo praeterea legitur ὅτι πολέμων κτλ.: neque in A sec. m. restituta sunt h. I., quae una cum margine interciderant; ἡ γὰρ ἀττικὴ θεῶν ἐστι κτῆμα καὶ προγόνων ἡρώων· ἀλλ ̓ οὗ τός γε ἑνὸς μόνου τῶν ἐν τῇ ἀκροπόλει ξοανοῦ μέμνηται Bk edd. (in his tamen κτίσμα pro κτήμα, et μὲν pro γε Cor.), sed in B sec. m. in marg. add., quae in A habentur. Inter αὐτοῖς et καταλαβόντων octo fere literae interciderunt in A: inde lacuna est in chig, sed in hoc sec. m. add. τόπον, quod legitur etiam in ino: fortasse scriptum fuerat αὑτοῖς τὴν χώραν καταλαβόντων κτλ. 18. Inter ἡρώων et οὗτος unde - μὲν οὖν ἑνὸς ἐμνήσθη τῶν ἐν ἀκροπόλει σημείων Πολέμων δ ̓ ὁ περιηγητὴς τέτταρα βιβλία συνέγραψε περὶ τῶν ἀναθημά των τῶν ἐν ἀκροπόλει. τὸ δ ̓ ἀνάλογον συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς πόλεως μερῶν καὶ τῆς χώρας· Ἐλευσῖνά τε εἰπὼν 5 ἕνα τῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα δήμων, πρὸς δὲ καὶ τεττάρων, ὡς φασιν, οὐδένα τῶν ἄλλων ὠνόμακεν. 17. Ἔχουσι δέ, κἂν εἰ μὴ πάντες, οἵ γε πολλοὶ μυθοποιίας συχνὰς καὶ ἱστορίας· καθάπερ Αφιδνα μὲν τὴν τῆς Ἑλένης ἁρ παγὴν ὑπὸ Θησέως καὶ τὴν ὑπὸ τῶν Διοσκούρων ἐκπόρθησιν 10 αὐτῆς καὶ ἀνακομιδὴν τῆς ἀδελφῆς, Μαραθὼν δὲ τὸν Περσικὸν ἀγῶνα· Ραμνοῦς δὲ τὸ τῆς Νεμέσεως ξόανον, ὅ τινες μὲν 8 Διοδότου φασὶν ἔργον, τινὲς δὲ Ἀγορακρίτου τοῦ Παρίου, καὶ μεγέθει καὶ κάλλει σφόδρα κατωρθωμένον καὶ ἐνάμιλλον τοῖς Φειδίου ἔργοις. οὕτω δὲ καὶ Δεκέλεια μέν, τὸ ὁρμητήριον τῶν 15 Πελοποννησίων κατὰ τὸν Δεκελεικὸν πόλεμον, Φυλὴ δέ, ὅθεν ἐπήγαγε τὸν δήμον Θρασύβουλος εἰς Πειραιᾶ, κἀκεῖθεν εἰς ἄστυ. οὕτω δὲ καὶ ἐπ' ἄλλων πλειόνων ἐστὶν ἱστορεῖν πολλά, καὶ εἰς τὸ Λεωκόριον καὶ τὸ Θη[σεῖον]...υς ἔχει καὶ τὸ Λύκειον, καὶ τὸ Ὀλυμπικόν, ὁ τὸ Ὀλύμπιον, ὅπερ ἡμιτελὲς cim literae deletae sunt: inde lacunae relictae in beghino. Haud improbabile puto scriptum fuisse, quod est in B, ἐστὶ κτῆμα. 3. τῇ ante ἀκροπόλει add. edd. 5. καὶ ante ἑβδομήκοντα add. Bk edd. 1. δ' om. l. τῆς om. Bk ald. 9. ὑπὸ τῶν om. ald. τῶν om. Bkl. Bkl edd. 14. το om. 15. δὲ post τὸν add. l. 89'a (in sched. aggl.: sed sub sched. superest ὅθεν pr. m. scriptum) g 17. δε om. Bkl edd. sed πλειόνων sec. m. add. in sched. aggl. in A, et cum nimium excedat literarum numerum, qui contineri solet uno illius codicis versu, pr. m. scriptum fuisse non videtur: neque magnopere desideretur. ἱστορεῖ α (in sched. aggl., sed sub sched. ἱστορεῖν superest pr. m. scriptum) cgi ἱστορεῖ δὲ no. 18. Θησεῖον αὐτὸ τὸ om. l: nec literae novem fere, quae inter On et vs in A interciderunt, restitutae sunt sec. m., in marg. sec. m. positum σεῖον et οὓς ἔχοι, quae inde leguntur in cghi ἅπερ ἂν ἔχοι πο; om. haec verba Bk, sed οὓς ἔχει postea add. sunt in k, et leguntur in edd., sed Cas. uncinis, Cor. asteriscis inclusit. Vera videtur Grosk. coniectura τὸ Θησεῖον. μύθους ἔχει κτλ. λύκιον Α. 19. Inter Ολυμπικὸν et ὁ τὸ decem fere literae interciderunt in 4, nec restitutae sunt, sed sec. m. in marg. add. καὶ αὐτὸ τὸ ὀλύμπιον: inde κατέλιπε τελευτῶν ὁ ἀναθεὶς βασιλεύς· ὁμοίως δὲ καὶ ἡ ἈκαΑ. 608 δημία, καὶ οἱ κῆποι τῶν φιλοσόφων, καὶ τὸ Ὠδεῖον, καὶ ἡ Ποικίλη στοά, καὶ τὰ ἱερὰ τὰ ἐν τῇ πό[λει] . . τεχνιτῶν ἔργα. C. 397 ........ ἔχοντα 18. Πολὺ δ ̓ ἂν πλείων εἴη λόγος, εἰ τοὺς ἀρχηγέτας τοῦ 5 κτίσματος ἐξετάζοι τις, ἀρξάμενος ἀπὸ Κέκροπος· οὐδὲ γὰρ ὁμοίως λέγουσιν ἅπαντες. τοῦτο δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων δῆλον· Ἀκτικὴν μὲν γὰρ ἀπὸ Ἀκταίωνος φασιν, Ατθίδα δὲ καὶ Ἀττικὴν ἀπὸ Ἀτθίδος τῆς Κραναοῦ, ἀφ ̓ οὗ καὶ Κραναοὶ οἱ ἔνοικοι, Μοψοπίαν δὲ ἀπὸ Μοψόπου, Ἰωνίαν δὲ ἀπὸ 10 Ἴωνος τοῦ Ξούθου, Ποσειδωνίαν δὲ καὶ Ἀθήνας ἀπὸ τῶν ἐπωνύμων θεῶν. εἴρηται δ ̓ ὅτι κἀνταῦθα φαίνεται τὸ τῶν Πελασγῶν ἔθνος ἐπιδημῆσαν, καὶ διότι ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν Πελαργοί προσηγορεύθησαν διὰ τὴν πλάνην. 19. Ὅσῳ δὲ πλέον ἐστὶ τὸ φιλότιμον περὶ τὰ ἔνδοξα καὶ 15 πλείους οἱ λαλήσαντές τι περὶ αὐτῶν, τοσῷδε μείζων ὁ ἔλεγ χος, ἐὰν μὴ κρατῇ τις τῆς ἱστορίας· οἷον ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν ποταμῶν ὁ Καλλίμαχος γελᾶν φησιν, εἴ τις θαρρεῖ γράφειν τὰς τῶν Ἀθηναίων παρθένους καὶ τὸ ὀλυμπικὸν καὶ αὐτὸ τὸ ὀλύμπιον gnohi (in ultimis duobus ta- a (in sched. aggl.). sequuntur: καὶ Ἀθήνας δῆλον ὅθεν. 13. διότι] ὅτι Bkno edd. 18. ò om. l. - πε 15. q ἀφύσσεσθαι καθαρὸν γάνος Ηριδανοῖο, οὗ καὶ τὰ βοσκήματα ἀπόσχοιτ ̓ ἄν. εἰσὶ μὲν νῦν αἱ πηγαὶ καθαροῦ καὶ ποτίμου ὕδατος, ὡς φασιν, ἐκτὸς τῶν Διοχά ρους καλουμένων πυλῶν, πλησίον τοῦ Λυκείου πρότερον δὲ 5 καὶ κρήνη κατεσκεύαστό τις πλησίον πολλοῦ καὶ καλοῦ ὕδατος· εἰ δὲ μὴ νῦν, τί ἂν εἴη θαυμαστόν, εἰ πάλαι πολὺ καὶ καθα ρὸν ἦν, ὥστε καὶ πότιμον εἶναι, μετέβαλε δὲ ὕστερον; ἐν μὲν Α. 609 οὖν τοῖς καθ ̓ ἕκαστα, τοσούτοις οὖσιν, οὐκ ἐνδέχεται διατρί βειν, οὐ μὴν οὐδὲ σιγῇ παρελθεῖν, ὥστε μηδ ̓ ἐν κεφαλαίῳ μνη10 σθῆναί τινων. 20. Τοσαῦτ ̓ οὖν ἀπόχρη προσθήσειν, ὅτι φησὶ Φιλόχορος πορθουμένης τῆς χώρας ἐκ θαλάττης μὲν ὑπὸ Καρῶν, ἐκ γῆς δὲ ὑπὸ Βοιωτῶν, οὓς ἐκάλουν Μονας, Κέκροπα πρῶτον εἰς δώδεκα πόλεις συνοικίσαι τὸ πλῆθος, ὧν ὀνόματα Κεκροπία, 15 Τετράπολις, Ἐπακρία, Δεκέλεια, Ελευσίς, Αφιδνα (λέγουσι δὲ καὶ πληθυντικῶς Αφίδνας), Θόρικος, Βραυρών, Κύθηρος, Σφηττός, Κηφισιά, πάλιν δ ̓ ὕστερον εἰς μίαν πό λιν συναγαγεῖν λέγεται τὴν νῦν τὰς δώδεκα Θησεύς. ἐβασιλεύ οντο μὲν οὖν Ἀθηναῖοι πρότερον, εἶτ ̓ εἰς δημοκρατίαν μετέ 1. ἀφύσεσθαι ABgh ἀφύσασθαι 1 (?) no ald. ἀφύσσασθαι Tzsch. Cor. 2. vūv, ct our sec. m. sup. add., A ovv rell. codd. edd. 4. λυκίου C. 7. ποταμὸν codd. Xyl. corr. hic post correctus. 11. προσθεῖσιν Cor. μετέβαλον Blk, sed 13. γὰρ post κέκροπα add. no. Strabo. II. 15 |