τάδ ̓ οὐχὶ Πελοπόννησος, ἀλλ ̓ Ἰωνία.

οἵ τε δὴ τὴν Ἀτθίδα συγγράψαντες, πολλὰ διαφωνοῦντες,
τοῦτό γε ὁμολογοῦσιν, οἵ γε λόγου ἄξιοι, διότι τῶν Πανδιονι-
δῶν τεσσάρων ὄντων, Αιγέως τε καὶ Λύκου καὶ Πάλλαντος
καὶ τετάρτου Νίσου, καὶ τῆς Ἀττικῆς εἰς τέτταρα μέρη διαι- 5
ρεθείσης, ὁ Νίσος τὴν Μεγαρίδα λάχοι καὶ κτίσαι τὴν Νι
σαίαν. Φιλόχορος μὲν οὖν ἀπὸ Ἰσθμοῦ μέχρι τοῦ Πυθίου διή-
κειν αὐτοῦ φησι τὴν ἀρχήν, Ανδρων δὲ μέχρι Ἐλευσῖνος καὶ
τοῦ Θριασίου πεδίου. τὴν δ ̓ εἰς τέτταρα μέρη διανομὴν ἄλ
λων ἄλλως εἰρηκότων, ἀρκεῖ ταῦτα παρὰ Σοφοκλέους λαβεῖν· 10
φησὶ δ ̓ ὁ Αἰγεύς, ὅτι ὁ πατὴρ ὥρισεν ἐμοὶ μὲν ἀ[πελθεῖ]ν εἰς
ἀκτάς, τῆςδε γῆς πρεσβεῖα νείμας·

α Λύκῳ
τὸν ἀντίπλευρον κῆπον Εὐβοίας νέμων,
Νίσῳ δὲ τὴν ὅμαυλον ἐξαιρεῖ χθόνα
Σκείρωνος ἀκτῆς, τῆς δὲ γῆς τὸ πρὸς νότον
ὁ σκληρὸς οὗτος καὶ γίγαντας ἐκτρέφων
εἴληχε Πάλλας.

Α. 602 ὅτι μὲν οὖν ἡ Μεγαρὶς τῆς Ἀττικῆς μέρος ἦν, τούτοις χρῶν και τεκμηρίοις.

15

7. Μετὰ δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδών κάθοδον καὶ τὸν τῆς 20 χώρας μερισμὸν ὑπ ̓ αὐτῶν καὶ τῶν συγκατελθόντων αὐτοῖς C. 393 Δωριέων ἐκπεσεῖν τῆς οἰκείας συνέβη πολλοὺς εἰς τὴν Ἀττικήν, ὧν ἦν καὶ ὁ τῆς Μεσσήνης βασιλεύς Μέλανθος· οὗτος δὲ καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐβασίλευσεν ἑκόντων, νικήσας ἐκ μονομα

του om. Bkl.

3. γε post of om. l. ὅτι Bkno edd. 5. τοῦ ante τετάρτου add. h Tzsch. 7. φιλόχωρος α (in sched. aggl.) ch. 10. παρά] περὶ Ι. 11. ὥρισεν ἐμοὶ μὲν ἀκτὰς καὶ κτλ. Εl (de scriptura codicis Β non satis constat).

....

. τῷ δὲ Λύκῳ In A literae πελ

θεῖ interciderunt, nec restitutae sunt sec. m., quae tamen in marg. addidit ἐμοὶ μὲν ἀπελθεῖν εἰς, unde haec scriptura transiit in codd. reliquos. 12. τῷ δὲ ante Λύκῳ α (in sched. aggl.) cghino edd.: pr. m. aliud scriptum fuisse videtur, cum a supersit ante Λύκῳ. 13. Syllabae μων νίσ cum intercidissent in A, sec. m. restitutae sunt, η tamen pro : posito; νέμει Cor. 14. ὅμαυδον, et or sup. δον sec. m. add., 4. ὅμαλον Blkno ald. ὁμωδλον η ὑμωδον c ὁμορον ἱ ὁ λον ς ἀνόμαλον Tzsch. ex Cas. aliorumque coniectura, ὅμωρον Cor.; ὅμαυλον, quod restituimus, exhibet E. 15. Post ἀκτῆς addita sunt in Ε haec: ήγουν τὴν μετ γαρίδα ἐν ᾗ καὶ ἡ νισαία ἔκτισται ὑπ ̓ αὐτοῦ. 20. των om. Bl.

....

χίας τὸν τῶν Βοιωτῶν βασιλέα Ξάνθον. εὐανδρούσης δὲ τῆς Ἀττικῆς διὰ τοὺς φυγάδας, φοβηθέντες οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνάντων αὐτοὺς μάλιστα τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ τῶν ἐν Μεσσήνῃ, τῶν μὲν διὰ τὴν γειτνίασιν, τῶν δέ, ὅτι Κόδρος τῆς 5 Ἀττικῆς ἐβασίλευε τότε ὁ τοῦ Μελάνθου παῖς, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ἀττικήν· ἡττηθέντες δὲ μάχῃ τῆς μὲν ἄλλης ἐξέστησαν γῆς, τὴν Μεγαρικὴν δὲ κατέσχον καὶ τήν τε πόλιν ἔκτισαν τὰ Μέγαρα καὶ τοὺς ἀνθρώπους Δωριέας ἀντὶ Ἰώνων ἐποίησαν· ἠφάνισαν δὲ καὶ τὴν στήλην τὴν ὁρίζουσαν τούς τε Ιω10 νας καὶ τοὺς Πελοποννησίους.

8. Πολλαῖς δὲ κέχρηται μεταβολαῖς ἡ τῶν Μεγαρέων πόλις, συμμένει δ ̓ ὅμως μέχρι νῦν. ἔσχε δέ ποτε καὶ φιλοσόφων διατριβὰς τῶν προσαγορευθέντων Μεγαρικών, Ευκλείδην διαδεξαμένων, ἄνδρα Σωκρατικόν, Μεγαρέα τὸ γένος· καθάπερ 15 καὶ Φαίδωνα μὲν τὸν Ἠλεῖον οἱ Ἠλειακοὶ διεδέξαντο, καὶ τοῦτον Σωκρατικόν, ὧν ἦν καὶ Πύρρων, Μενέδημον δὲ τὸν Ἐρετριέα οἱ Ἐρετρικοί. ἔστι δ ̓ ἡ χώρα τῶν Μεγαρέων παράλυ προς, καθάπερ καὶ ἡ Ἀττική, καὶ τὸ πλέον αὐτῆς ἐπέχει τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη, ράχις τις μηκυνομένη μὲν ἀπὸ τῶν Σκει20 ρωνίδων πετρῶν ἐπὶ τὴν Βοιωτίαν καὶ τὸν Κιθαιρώνα, διείργουσα δὲ τὴν κατὰ Νισαίαν θάλατταν ἀπὸ τῆς κατ[ὰ τὰς Παγὰς], Αλκυονίδος προσαγορευομένης.

1. των om. Bl.

in marg. add. ἰώνων, 1. om. Ε.

--

ξαμένων sec. m. scripsit.

2. παροξυνόντων & Cor. 8. μεγαρέων, sed

12. και ante νῦν add. h Cor.

13. τῶν

διαδεξαμένων] νoν superest in 4 sub sched. aggl., in qua διαδε 17. Ερετριακοί kn (??) edd. - περίλυπρος cgh 19. σκιρωνίδων Ε. 21. κατὰ προσαγορευομένης om. l. In A inter κατ et αλκυονίδος decem fere literae exciderunt, nec quidquam praeter o post xaτ sec. m. est adiectum: postea vero manu plane diversa ab ea, quae reliqua supplementa scripsit, atramentoque pallidiore addita sunt κατὰ κρίσαν, quae leguntur in kn (in hoc add. sec. m.) ο edd.: κατο, spatio vacuo subinde relicto, habent cghi διείργουσα δὲ τὴν νισαίαν ἀπὸ τῆς κρίσσης τῆς ἀρχιονίδος καλουμένης Β, sed deinde correcta sunt ita, ut leguntur in kno. Crissam ab hoc loco plane alienam esse luce clarius est: quapropter κατὰ Κρέουσαν scribendum esse censuerunt Mannert. (v. Geogr. ant. VIII, p. 153), du Theil., Grosk., qui πόλιν praeterea addit parum commode. Strabonem tamen scripsisse κατὰ τὰς Παγὰς persuasum habeo: cf. p. 400. 22. ἀλκυονίδος, et ω

A. 603

9. Πρόκειται δ ̓ ἀπὸ Νισαίας πλέοντι εἰς τὴν Ἀττικὴν πέντε νησία. εἶτα Σαλαμὶς ἑβδομήκοντά που σταδίων οὖσα τὸ μῆ κος, οἱ δ ̓ ὀγδοήκοντά φασιν· ἔχει δ ̓ ὁμώνυμον πόλιν, τὴν μὲν ἀρχαίαν ἔρημον προς Αἴγιναν τετραμμένην καὶ πρὸς νότον, καθάπερ καὶ Αἰσχύλος εἴρηκεν,

Αίγινα δ' αὕτη πρὸς νότου κεῖται πνοάς·

5

τὴν δὲ νῦν ἐν κόλπῳ κειμένην ἐπὶ χερρονησοειδοῦς τόπου συνάπτοντος πρὸς τὴν Ἀττικήν. ἐκαλεῖτο δ ̓ ἑτέροις ὀνόμασι τὸ παλαιόν· καὶ γὰρ Σκιρὰς καὶ Κυχρεία από τινων ἡρώων, ἀφ ̓ οὗ μὲν Ἀθηνᾶ τε λέγεται Σκιρὰς καὶ τόπος Σκίρα ἐν τῇ Ατ- 10 τικῇ καὶ ἐπὶ Σκίρῳ ἱεροποιία τις καὶ ὁ μὴν ὁ Σκιροφοριών· ἀφ ̓ οὗ δὲ καὶ Κυχρείδης ὄφις, ὅν φησιν Ἡσίοδος τραφέντα ὑπὸ Κυχρέως ἐξελαθῆναι ὑπὸ Εὐρυλόχου, λυμαινόμενον τὴν νῆσον, ὑποδέξασθαι δὲ αὐτὸν τὴν Δήμητραν εἰς Ἐλευσῖνα C. 394 καὶ γενέσθαι ταύτης ἀμφίπολον. ὠνομάσθη δὲ καὶ Πιτυοῦσσα 15 ἀπὸ τοῦ φυτοῦ· ἐπιφανὴς δὲ ἡ νῆσος ὑπῆρξε διά τε τοὺς Αἰακίδας υπάρξαντας αὐτῆς, καὶ μάλιστα δι' Αἴαντα τὸν Τελα μώνιον, καὶ διὰ τὸ περὶ τὴν νῆσον ταύτην καταναυμαχηθῆναι

-

3.

sup. o sec. m. add, A: inde ἀλκυωνίδος gc (hic w superscripto).
πόλις α (in sched. aggl.) g. 5. και om. Blik, sed in hoc post add.
7. τόπου κατὰ τὸ πρὸς τὴν ἀττικὴν μέρος Pleth. 8. δ ̓ ἐτέροις] δὲ
τέως lm. ὄνομα a (in sched. aggl.: ὀνόμασι pr. m. sub sched.) g.
9. σκειράς 4 (sed σκι sup. add. sec. m.) ch.
κυρία codd. Tzsch.
corr. coll. Steph. s. v. et Eust. ad Dionys. 511. ὧν ante ἀφ ̓ add.
edd. inde a Cas. 10. σκειράς 4. Post hanc vocem καὶ κυρία add. Im.
11. ἐπισκείρῳ, et σκι sec. m. sup. add., 4: utrumque habet c, ἐπισκύρω
gl ἐπισκίρωσιν no et in hoc επισκίρωσις sec. m. sup. add., quod est
in ald. ἔτι Σκίρα Cor.: cf. Steph. s. v. Σκίρος. ὁ μὴν] ὁ μὲν α (in
sched. aggl.) h. 12. δὲ] δὴ codd. Cor. corr.
posuit post δὲ, aut excidisse quaedam aut καὶ expungendum esse ratus,
κυχρίδης Aeghno κυχριώδης Bl add., Tzsch. corr. — ὄφις om. a
in sched. aggl. (superest sub schedula pr. m. scriptum) cgino.
ρύκλου codd. (sed in A posterior nominis pars intercidit ac sec. m. re-
stituta est) Tzsch. corr. ex Steph. s. v. Κυχρεῖος πάγος, ex quo sua pe-
tiit Eust. ad Dion. 511. μαινόμενον Im. 14. δήμητρα no. 17.
ἐπάρξαντας Cor. recte, ut opinor. τελαμώνιο 4 (ν intercidit) et in
sched. aggl. sec. m. τελαμῶνα, idem exhibent gl τελαμώνιον Β ex corr.
.(?)
τελάμωνος kno edd.

Idem lacunae signa

13. εὐ

Ξέρξην ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ φυγεῖν εἰς τὴν οἰκείαν. συναπέλαυσαν δὲ καὶ Αἰγινῆται τῆς περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον δόξης, γείτονές τε ὄντες καὶ ναυτικὸν ἀξιόλογον παρασχόμενοι. Βώκαρος δ ̓ ἐστὶν ἐν Σαλαμῖνι ποταμός, ὁ νῦν Βωκαλία καλού

5 μενος.

10

10. Καὶ νῦν μὲν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι τὴν νῆσον, τὸ δὲ παλαιὸν πρὸς Μεγαρέας ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἔρις περὶ αὐτῆς· καί φασιν οἱ μὲν Πεισίστρατον, οἱ δὲ Σόλωνα παρεγγράψαντα ἐν τῷ Νεῶν καταλόγῳ μετὰ τὸ ἔπος τοῦτο,

Αἴας δ ̓ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας, ἑξῆς τοῦτο,

στῆσε δ ̓ ἄγων, ἵν ̓ Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες, μάρτυρι χρήσασθαι τῷ ποιητῇ τοῦ τὴν νῆσον ἐξ ἀρχῆς Ἀθη ναίων ὑπάρξαι. οὐ παραδέχονται δὲ τοῦθ ̓ οἱ κριτικοὶ διὰ τὸ 15 πολλὰ τῶν ἐπῶν ἀντιμαρτυρεῖν αὐτοῖς. διὰ τί γὰρ ναυλοχῶν ἔσχατος φαίνεται ὁ Αἴας, οὐ μετ ̓ Ἀθηναίων, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὑπὸ Πρωτεσιλάῳ Θετταλών;

20

ἔνθ ̓ ἔσαν Αἴαντός τε νέες και Πρωτεσιλάου

καὶ ἐν τῇ Ἐπιπωλήσει ὁ Ἀγαμέμνων·

εὑρ' υἱὸν Πετεώο Μενεσθῆα πλήξιππον
ἑστα]ότ ̓, ἀμφὶ δ ̓ Ἀθηναῖοι, μήστωρες ἀντῆς.
αὐτὰρ ὁ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Οδυσσεύς,
πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες.

ἐπὶ δὲ τὸν Αἴαντα καὶ τοὺς Σαλαμινίους πάλιν

Βω

4. Σαλαμῖνι] ἐλευσῖνι codd. Bocarum Salaminos insulae fuisse amnem tradit Eust. ad II. B, 637 p. 369, 6 R. ad Dion. v. 511. καλίας edd.: at in nomine alibi non commemorato, ac mihi, ut fatear, paululum suspecto a codicibus recedere non licet. 8. ἐν τῷ τῶν νεῶν Ε. 10. αγ α (in sched. aggl.) g άγε Ech: idem subiuncto τρισκαίδεκα affert Eust. ad II. B, 557 p. 284, 41 R. 13. μάρτυρα Ε, ubi aliud fortasse verbum subiectum fuerat, nunc una cum margine recisum. 14. κρητικοί α (in sched. aggl.). 15. αὐτοῖς] τούτῳ Pleth. αὐτῷ coni. Grosk. 17. τῷ ante Πρωτεσιλάς add. Ε. 18. νήες ABglk. 19. ἐπιπολήσει α (in sched. aggl.) cghi. · ὁ om. edd. 20. πλή ξιππον ἑσταότ' om. El, inde syllabae ξιππον ἑστα, quae in A exciderant, sec. m. restitutae non sunt, ac lacuna relicta in cgh, in hoc tamen post suppleta. 22. εἱστήκει Cas. 23. Post στίχες subiecit statim

καὶ πάλιν Ε.

A. 604

ἦλθε δ ̓ ἐπ ̓ Αιάντεσσι·

καὶ παρ' αὐτούς

Ἰδομενεὺς δ ̓ ἑτέρωθεν,

οὐ Μενεσθεύς. οἱ μὲν δὴ Ἀθηναῖοι τοιαύτην τινὰ σκήψασθαι
μαρτυρίαν παρ' Ὁμήρου δοκοῦσιν, οἱ δὲ Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳ- 5
δῆσαι οὕτως·

Αἴας δ ̓ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν νέας, ἔκ τε Πολίχνης

ἔκ τ' Αιγειρούσσης Νισαίης τε Τριπόδων τε·

ἅ ἐστι χωρία Μεγαρικά, ὧν οἱ Τρίποδες Τριποδίσκιον λέγον-
ται, καθ ̓ ὃ ἡ νῦν ἀγορὰ τῶν Μεγάρων κεῖται.

10

11. Τινὲς δ ̓ ἀπὸ τοῦ τὴν ἱέρειαν τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς C. 395 χλωρού τυροῦ, τοῦ μὲν ἐπιχωρίου μὴ ἅπτεσθαι, ξενικὸν δὲ μόνον προσφέρεσθαι, χρῆσθαι δὲ καὶ τῷ Σαλαμινίῳ, ξένην φασὶ τῆς Ἀττικῆς τὴν Σαλαμῖνα· οὐκ εἶ· καὶ γὰρ τὸν ἀπὸ τῶν ἄλλων νήσων τῶν ὁμολογουμένως τῇ Ἀττικῇ προσχώρων 15 προσφέρεται, ξενικὸν πάντα τὸν διαπόντιον νοησάντων τῶν ἀρξάντων τοῦ ἔθους τούτου. ἔοικε δὴ τὸ παλαιὸν ἡ νῦν Σαλαμὶς καθ ̓ αὐτὴν τάττεσθαι, τὰ δὲ Μέγαρα τῆς Ἀττικῆς ὑπ άρξαι μέρος. ἐν δὲ τῇ παραλίᾳ τῇ κατὰ Σαλαμῖνα κεῖσθαι συμβαίνει τὰ ὅρια τῆς τε Μεγαρικῆς καὶ τῆς Ἀτθίδος, ὄρη 20 δύο, ἃ καλοῦσι Κέρατα.

A. 605

12. Εἶτ ̓ Ἐλευσὶν πόλις, ἐν ᾗ τὸ τῆς Δήμητρος ἱερὸν τῆς
Ελευσινίας, καὶ ὁ μυστικός σηκός, ὃν κατεσκεύασεν Ἰκτῖνος,
ὄχλου θεάτρου δέξασθαι δυνάμενον, ὃς καὶ τὸν Παρθενώνα
ἐποίησε τὸν ἐν ἀκροπόλει τῇ Ἀθηνᾷ, Περικλέους ἐπιστατοῦν- 25
τος τῶν ἔργων· ἐν δὲ τοῖς δήμοις καταριθμεῖται ἡ πόλις.
13. Εἶτα τὸ Θριάσιον πεδίον καὶ ὁμώνυμος αἰγιαλὸς καὶ

1. ἦλθον Bl. 4. δὴ om. 7 οὖν no edd. σκήψασθαι] χρή σασθαι no. 6. αὐτοῖς ante οὕτως add. Bk (??) edd. 7. ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας ald. Similiter Eust. 1. 1. habet δώδεκα ἄγε νέας omissis verbis ἔκ τε Πολίχνης, quae omittit etiam Pleth. 9. τρίποδοι ald. 10. καθ ̓ ὃ κεῖται om. 7. μεγάρων α (in 15. ὁμολογουμένων α (in sched. aggl.) Ino ald.

λέγεται Bk. sched. aggl.) ino.

17. ἔθνους α (in sched. aggl) Β (ex corr. ?) ln (sed post add. ἔθους).

δὴ, et δὲ sec. m. sup. add., A. 19. δὲ] τε α (in sched. aggl.) gi. 20. τε om. BEL. 22. Ελευσις gk Cor., eamque formam pag. 397

omnes exhibent codd.

C