πίδες, Ἄργος δ ̓ Ἀνάχειον, Τροία δὲ Σιμουντίς. δέδεκται δ' οἰκήτορας καὶ ἡ Δύμη μικρὸν πρὸ ἡμῶν, ἀνθρώπους μιγάδας, C. 388 οὓς ἀπὸ τοῦ πειρατικοῦ πλήθους περιλιπεῖς ἔσχε Πομπήιος, καταλύσας τὰ λῃστήρια καὶ ἱδρύσας τοὺς μὲν ἐν Σόλοις τοῖς Κιλικίοις, τοὺς δ ̓ ἄλλοθι καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα. ἡ δὲ Φάρα 5 συνορεῖ μὲν τῇ Δυμαίᾳ, καλοῦνται δὲ οἱ μὲν ἐκ ταύτης τῆς Φάρας Φαριεῖς, οἱ δ ̓ ἐκ τῆς Μεσσηνιακῆς Φαρᾶται· ἔστι δ ̓ ἐν τῇ Φαραϊκῇ Δίρκη κρήνη, ὁμώνυμος τῇ ἐν Θήβαις. ἡ δ ̓ Ωλενός ἐστι μὲν ἔρημος, κεῖται δὲ μεταξὺ Πατρῶν καὶ Δύμης· ἔχουσι δὲ Δυμαῖοι τὴν χώραν. εἶτ ̓ Αραξος, τὸ ἀκρωτήριον 10 τῆς Ἠλείας, ἀπὸ Ἰσθμοῦ στάδιοι χίλιοι. A. 595 CAPUT VIII. 1. Αρκαδία δ ̓ ἐστὶν ἐν μέσῳ μὲν τῆς Πελοποννήσου, πλείστην δὲ χώραν ὀρεινὴν ἀποτέμνεται. μέγιστον δ ̓ ὄρος ἐν αὐτῇ Κυλλήνη· τὴν γοῦν κάθετον οἱ μὲν εἴκοσι σταδίων φασίν, οἱ 15 δ ̓ ὅσον πεντεκαίδεκα. δοκεῖ δὲ παλαιότατα ἔθνη τῶν Ἑλλήνων εἶναι τὰ Ἀρκαδικά, Αζανές τε καὶ Παρράσιοι καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι. διὰ δὲ τὴν τῆς χώρας παντελῆ κάκωσιν οὐκ ἂν προσήκοι μακρολογεῖν περὶ αὐτῶν· αἵ τε γὰρ πόλεις ὑπὸ τῶν συνεχῶν πολέμων ἠφανίσθησαν, ἔνδοξοι γενόμεναι πρότερον, τήν 20 τε χώραν οἱ γεωργήσαντες ἐκλελοίπασιν ἐξ ἐκείνων ἔτι τῶν 2. μικρά γ. 4. τῆς κιλικίας Pleth. 7. φαρεῖς Pleth. Tzsch. Cor.: v. supra ad pag. 387. μεσηνικής agh. Φαραΐται scribendum esse ex Steph. s. v. censet Sylburg. ad Paus. IV, 30 in., probante Holstenio ad Steph. p. 341 recte, ut opinor. Φαραιᾶται nominantur δ ap. Pausan. 1. 1. χρόνων, ἐξ ὧν εἰς τὴν προσαγορευθείσαν Μεγάλην πόλιν αἱ πλεῖσται συνῳκίσθησαν. νυνὶ δὲ καὶ αὐτὴ ἡ Μεγάλη πόλις τὸ τοῦ κωμικοῦ πέπονθε, καὶ ἐρημία μεγάλη 'στὶν ἡ Μεγάλη πόλις· 5 βοσκήμασι δ ̓ εἰσὶ νομαὶ δαψιλεῖς, καὶ μάλιστα ἵπποις καὶ ὄνοις τοῖς ἱπποβάτοις· ἔστι δὲ καὶ τὸ γένος τῶν ἵππων ἄριστον τὸ Αρκαδικόν, καθάπερ καὶ τὸ Ἀργολικόν καὶ τὸ Ἐπιδαύριον. καὶ ἡ τῶν Αἰτωλῶν δὲ καὶ Ἀκαρνάνων ἐρημία πρὸς ἱπποτροφίαν εὐφυὴς γέγονεν, οὐχ ἧττον τῆς Θετταλίας. 10 2. Μαντίνειαν μὲν οὖν ἐποίησεν ἔνδοξον Ἐπαμεινώνδας, τῇ δευτέρα νικήσας μάχῃ Λακεδαιμονίους, ἐν ᾗ καὶ αὐτὸς ἐτελεύτα. καὶ αὐτὴ δὲ καὶ Ὀρχομενὸς καὶ Ἡραία καὶ Κλείτωρ καὶ Φε νεὸς καὶ Στύμφαλος καὶ Μαίναλος καὶ Μεθύδριον καὶ Και φυεῖς καὶ Κύναιθα ἢ οὐκέτ ̓ εἰσίν, ἢ μόλις αὐτῶν ἴχνη φαίνε15 ται καὶ σημεῖα. Τεγέα δ ̓ ἔτι μετρίως συμμένει, καὶ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀλέας Ἀθηνᾶς· τιμᾶται δ ̓ ἐπὶ μικρὸν καὶ τὸ τοῦ Λυκαίου Διὸς ἱερὸν κατὰ τὸ Λύκαιον ὄρος. τῶν δ ̓ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένων 1. προσαγορευθεῖσαν om. l. μεγαλόπολιν Bl edd., alteram for mam praeter codd. plerosque habet etiam Eust. 1. 1. 2. μεγαλόπολις Bl edd. 4. ἐστὶν codd. Cor. mut. μεγαλόπολις codd., sed in sup. λο pr. m. add. in A; μεγάλη πόλις habet etiam Eust. 1. 1. 5. βοσκήμασι δ ̓ ἦσαν Achin, sed in marg. A sec. m. add. βοσκήματα δ ̓ εἰσὶν, quae leguntur in gl. 10. μαντίνιαν 4 (sed in marg. sec. m. add. μαντίνειαν) ch. - ἐπαμεινώνδας, et sec. m. supra μι, 4: ἐπαμι νώνδας Bi Cor. 12. καὶ ἡραία om. Blk, sed in hoc post add. φαναιὸς 4 (sec. m. sup. φενεος) c (hic post corr.) hi. 13. μένα Plura etiam λος Ahin μενέλαος C. καὶ Καφεῖς om. Bl Pleth. omittit Eust. ad II. B, 606 p. 301, 32 R. 14. κύνησα Achino 16. ἀλαίας codd. Cor. corr.: ex Herodiani praecepto ὀξύνεται (v. Steph. s. v.), in codicibus tamen etiam apud Herodotum et Pausaniam constanter gravatur. ἔτι Β(?)no edd. inde a Cas. 17. Inter Λύκαιον et ὄρος decem fere literae deletae, nec sec. m. restitutae sunt in 4, recentissima vero manu insertum est κείμενον, quod legitur in no: lacuna contra est in h. Supersunt in A post Дúxonov literae reliquiae, quae μ scriptum fuisse videntur indicare: inde conieceris μέγιστον. Ρίπην τε Στρατίην τε καὶ ἠνεμόεσσαν Ἐνίσπην Α. 596 εὑρεῖν τε χαλεπόν, καὶ εὑροῦσιν οὐδὲν ὄφελος διὰ τὴν ἐρημίαν. 3. Ορη δ ̓ ἐπιφανῆ πρὸς τῇ Κυλλήνῃ Φολόη τε καὶ ΛύC. 389 καιον καὶ Μαίναλος καὶ τὸ Παρθένιον καλούμενον, καθῆκον ἐπὶ τὴν Ἀργείαν ἀπὸ τῆς Τεγεάτιδος. 5 4. Περὶ δὲ τοῦ Ἀλφειοῦ καὶ τοῦ Εὐρώτα τὸ συμβεβηκὸς παράδοξον εἴρηται καὶ τὸ περὶ Ἐρασῖνον τὸν ἐκδιδόντα ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης εἰς τὴν Ἀργείαν νυνί, πρότερον δ ̓ οὐκ ἔχοντα ἔκρυσιν, τῶν βερέθρων, ἃ καλοῦσιν οἱ Ἀρκάδες ξέρε θρα, τυφλῶν ὄντων καὶ μὴ δεχομένων ἀπέρασιν, ὥστε τὴν 10 τῶν Στυμφαλίων πόλιν νῦν μὲν καὶ πεντήκοντα διέχειν στα δίους ἀπὸ τῆς λίμνης, τότε δ ̓ ἐπ' αὐτῆς κεῖσθαι. τἀναντία δ ̓ ὁ Λάδων ἔπαθε, τοῦ ῥεύματος ἐπισχεθέντος ποτὲ διὰ τὴν ἔμφραξιν τῶν πηγῶν· συμπεσόντα γὰρ τὰ περὶ Φενεόν βέρεθρα ὑπὸ σεισμοῦ, δι ̓ ὧν ἦν ἡ φορά, μονὴν ἐποίησε τοῦ ρεύματος 15 μέχρι τῶν κατὰ βάθους φλεβῶν τῆς πηγῆς. καὶ οἱ μὲν οὕτω λέγουσιν· Ἐρατοσθένης δέ φησι περὶ Φενεὸν μὲν τὸν Ἀνίαν καλούμενον ποταμὸν λιμνάζειν τὰ πρὸ τῆς πόλεως, καταδύεσθαι δ ̓ εἴς τινας ἠθμούς, οὓς καλεῖσθαι ζέρεθρα· τούτων δ ̓ ἐμφραχθέντων, ἔσθ ̓ ὅτε ὑπερχεῖσθαι τὸ ὕδωρ εἰς τὰ πεδία, 20 edd. ald. 1. ῥιπείην α (in sched. aggl.), sed γρ. ρίπην sec. m. in marg. add. ῥιπαίην cghi. νεμόεσσαν Ι. 3. τε om. Β. 4. μέγαλος 4 (sec. m. sup. add. λον) g Epit. μέγαλον chino μαίναλον Bl edd. exc. Cas.). Masculino genere hic mons effertur a Schol. ad Apollon. Argon. 1, 769 ex Hellanico. 6. τοῦ utroque loco om. Bhl ald., ante Εὐρώτα om. 10. ἀπέρασιν, et κρυσιν sec. m. sup. add., Β ἀπέκρυσιν kno 11. στυμφαλίδων A (sed λίων sec. m. sup. add.) g. 14. τὸν ante Φενεόν add. c. 15. ἦν] νῦν ald. 16. καὶ λέγουσιν om. Β (sed sec. m. in marg. add.) 1. 17. μὲν om. Β (sed sec. m. add.) / Pleth. ἀβίαν Ι αὐίαν Bh Pleth. ναυίαν ο. Palmer. (v. Exercit. p. 314) ex Paus. VIII, 14, 3 Αροάνιον restituendum censet, quod receperunt Penzel et Grosk. ; simul in ἀβίαν latere suspicatur Ολβιον alterum eiusdem fluminis nomen a Pausania commemoratum. Sed haec sunt incertissima. 19. ἰσθμοὺς Acghi (idemque pr. m. habuisse videtur n) edd. ιθμοὺς m: εἰσθμοὺς coni. Tzsch. ex gl. Hesychii, qua εισθμός explicatur εἴσοδος ὕδατος στενή: sed ibi εἰσιθμὸς scribendum, idque Straboni fortasse restituendum esse suspicatur G. Dindorf. in Steph. Thes s. εἰσίθμη et ιθμός. 20. ἐμφραχθέντα Ι. πάλιν δ ̓ ἀναστομουμένων ἄθρουν ἐκ τῶν πεδίων ἐκπεσὸν εἰς τὸν Λάδωνα καὶ τὸν Ἀλφειὸν ἐμβάλλειν, ὥστε καὶ τῆς Ὀλυμπίας κλυσθῆναι ποτε τὴν περὶ τὸ ἱερὸν γῆν, τὴν δὲ λίμνην συ σταλῆναι· τὸν Ἐρασῖνον δὲ περὶ Στύμφαλον δέοντα, ὑποδύντα 5 ὑπὸ τὸ ὄρος, ἐν τῇ Ἀργείᾳ πάλιν ἀναφανῆναι· διὸ δὴ καὶ Α. 597 Ιφικράτη, πολιορκοῦντα τὸν Στύμφαλον καὶ μηδὲν περαίνοντα, ἐπιχειρῆσαι τὴν κατάδυσιν ἀποφράξαι, σπόγγους πορισάμενον πολλούς, παύσασθαι δὲ διοσημίας γενομένης. περὶ Φενεὸν δ ̓ ἐστὶ καὶ τὸ καλούμενον Στυγὸς ὕδωρ, λιβάδιον ὀλεθρίου ὕδα 10 τος νομιζόμενον ἱερόν. τοσαῦτα καὶ περὶ Ἀρκαδίας εἰρήσθω. 15 5. Πολυβίου δ ̓ εἰρηκότος τὸ ἀπὸ Μαλεῶν ἐπὶ τὰς ἄρκτους μέχρι τοῦ Ἴστρου διάστημα περὶ μυρίους σταδίους, εὐθύνει τοῦτο ὁ Ἀρτεμίδωρος οὐκ ἀτόπως, ἐπὶ μὲν Αἴγιον χιλίους καὶ [τετρακοσ]ίους εἶναι λέγων ἐκ Μαλεῶν ὁδόν, ἐνθένδε εἰς ... ... διακοσίων, ἐνθένδε διὰ Ἡρακλείας . πεντακοσίων ὁδόν, εἶτα εἰς Λάρισαν τρια κοσίων τετταράκοντα, εἶτα διὰ [τῶν Τεμπῶν ἐπὶ τὰς Πηνειοῦ ἐκβολὰς διακοσίων τετταράκοντα, εἶτα εἰς τὴν Θεσσαλονί 1. ἀθρόην, et supra ἄθροον, h. 2. εἰς ante τὸν Ἀλφειόν add. edd. 4. περὶ] παρὰ Α. 6. μηδὲ Ι. 7. ἐπιχειρῶσαι Ι. - σπόγ γους] πόνους Ι. 8. διοσημείας Α, sed et in i sec. m. mut. 13. ἐπὶ πεντακοσίων om. lB: in hoc tamen verba κατ ̓ ἐκεῖνον γὰρ συμβαίνει ἑξακισχιλίων καὶ πεντακοσίων sec. m. in marg. add. Eadem haec leguntur in kno ald. (in hac tamen συμβαίνειν), reliquis omissis. In A per totum hunc locum ea, quae una cum margine deleta fuerant, sec. m. restituta non sunt: inde lacunae iisdem locis cernuntur in cghi. Post καὶ octo fere literae interciderunt in 4: πεντακοσίους Cor. ; at v. p. 335. 14. Post is undecim fere literae interciderunt in A, supersunt tamen quaedam literarum vestigia ante διακοσίων, quae argumento sunt in ην aut vv proximum verbum exiisse; inde scriptum fuisse suspicor ɛię [Klo̟ραν πλούν] κτλ. Quae Grosk. proponit εἰς [Κίρραν ἑξήκοντα καὶ] longiora sunt. 15. Post διακοσίων Cor. lacunae signa posuit. Ἡρακλείας duodecim fere literae deletae in 4: εἰς Θαυμακούς scriptum fuisse coniiciunt Goss. et Grosk. 16. λάρισαν, et alterum & eodem fere atramento add., A. Deinde quatuordecim fere literae corrosae in A: καὶ τὸν Πηνειόν coni. Grosk. satis probabiliter. decim fere literae deletae in A: restitui ex Goss. sent. 17. Post Post διὰ quin 18. Inter τετ ταράκον et λονίκειαν quindecim fere literae corrosae in A: Cor. restituit. Strabo. II. 14 κειαν ἑξακοσίων ἑξήκοντα, ἐντεῦ[θεν ἐπ ̓ Ἴστρον δι ̓ Εἰδομ]ένης καὶ Στόβων καὶ Δαρδανίων τρισχιλίους καὶ διακοσίο]υς· κατ ̓ ἐκεῖνον δὴ συμβαίνει τὸ ἐκ [τοῦ Ἴστρου ἐπὶ τὰς Μαλέας ἑξακισχιλίων πεντακοσίων. αἴτιον δὲ τούτου, τὸ μὴ τὴν σύντομον καταμετρεῖν, ἀλλὰ τὴν τυχοῦσαν, ἣν ἐπορεύθη τῶν στρατηγών τις. 5 οὐκ ἄτοπον δ ̓ ἴσως καὶ τοὺς οἰκιστὴς προσθεῖναι τῶν τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων, οὓς εἶπεν Ἔφορος, τοὺς μετὰ τὴν Ἡρακλειδών κάθοδον· Κορίνθου μὲν Ἀλήτην, Σικυώνος δὲ Φάλκην, Αχαΐας δὲ Τισαμενόν, Ἤλιδος δ ̓ Ὄξυλον, Μεσσήνης δὲ Κρεσφόντην, Λακεδαίμονος δ ̓ Εὐρυσθένη καὶ Προκλῆ, Αρ- 10 γους δὲ Τήμενον κ[αὶ Κισσόν, τῶν δὲ] περὶ τὴν Ἀκτὴν 4γραῖον καὶ Δηιφόντην. 1. Inter ἐντεῦ et ένης quindecim fere literae exciderunt: restitui ex parte de coni. Grosk., qui tamen Istri nomen omisit; Cor. εἰς Ἴστρον add. post Δαρδανίων, ubi lacuna non est. 2. Inter τρισχι et us quindecim fere literae deletae: τρισχιλίους Cor., defectus signis praeterea non additis; Grosk. vero, cum in c legatur τρισχιλίους δὲ, coniecit δεόντων ὀλίγων. Numeri, quos restituimus, certissimi videntur, etiamsi summam subiectam quadraginta stadiis excedant: quae sive Strabo ipse sive librarius neglexisse putandus est. 3. δή] δὲ Acghi γὰρ bkno edd. Inter x et έας quindecim fere literae interciderunt, recte a me, ni fallor, restitutae: τὸ Μαλέας om. edd. 6. τὴν τῶν Ι. 7. τοὺς om. l. 9. ἀχαΐας Ah. 10. κρασφόντην Αg. - πατροκλή Β Pleth. 11. καὶ - Δηιφόντην om. Β (sed sec. m. in marg. add.) / Pleth.: inter κ et περὶ novem literae deletae, nec sec. m. restitutae sunt in A; spat. vac. rel. in gio καὶ περὶ bkno καὶ τῶν περὶ Cor. Cissi nomen restitui ex Epit, coll. X, 481 et Scymno Chio v. 531. ἀγαῖον Abko αἴγιον Epit. Αἰγαῖον edd.: correxi ex coni. Cor. (v. eius not. ad Intp. Gall.), coll. Paus. II, 28, 3 et Scymno Chio v. 532, ubi Ayavòv nunc legitur, quod ex Paus. 1. 1. corrigendum esse vidit Wessel. ad Diod. XV, 31. Latent autem in ea scriptura ipsa veri nominis elementa. Ἀργεῖος contra, quod nomen fuit filii Deiphontis (v. Paus. 1. 1.), quodque hanc ipsam ob causam praeferendum censet Grosk., minus convenit codicum scripturis ac metro apud Scymnum manifesto respuitur. 12. διηφόντην Agi. |