συνάγουσι τὰ ἔθνη. δεῖ δὲ τοῖς ὁμολογουμένοις ὡς ἐπὶ πολὺ ἀκολουθεῖν, ἐπεὶ οὐδὲ τοὔνομα τὴν Πισᾶτιν ἐτυμολογοῦσιν ὁμοίως· οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ Πίσης· ὁμωνύμου τῇ κρήνῃ πόλεως, τὴν δὲ κρήνην Πίσαν εἰρῆσθαι, οἷον πίστραν, ὅπερ ἐστὶ ποτί5 στρα· τὴν δὲ πόλιν ἱδρυμένην ἐφ ̓ ὕψους δεικνύουσι μεταξὺ Α. 546 δυεῖν ὀρῶν, Ὄσσης καὶ Ὀλύμπου, ὁμωνύμων τοῖς ἐν Θετταλίᾳ. τινὲς δὲ πόλιν μὲν οὐδεμίαν γεγονέναι Πίσαν φασίν· εἶναι γὰρ ἂν μίαν τῶν ὀκτώ· κρήνην δὲ μόνην, ἣν νῦν καλεῖσθαι Βίσαν, Κικυσίου πλησίον, πόλεως μεγίστης τῶν ὀκτώ· Στησίχορον δὲ 10 καλεῖν πόλιν τὴν χώραν Πίσαν λεγομένην, ὡς ὁ ποιητὴς τὴν Λέσβον Μάκαρος πόλιν, Εὐριπίδης δ ̓ ἐν Ἴωνι· Εὔβοι ̓ Ἀθήναις ἐστί τις γείτων πόλις· καὶ ἐν Ῥαδαμάνθυι· οἳ γῆν ἔχουσ ̓ Εὐβοΐδα πρόσχωρον πόλιν· 15 Σοφοκλῆς δ ̓ ἐν Μυσοῖς· Ἀσία μὲν ἡ σύμπασα κλήζεται, ξένε, πόλις δὲ Μυσῶν Μυσία προσήγορος. 32. Ἡ δὲ Σαλμώνη πλησίον ἐστὶ τῆς ὁμωνύμου κρήνης, ἐξ ἧς ῥεῖ ὁ Ἐνιπεύς· ἐμβάλλει δ ̓ εἰς τὸν Ἀλφειόν, καλεῖται 20 δὲ νῦν Βαρνίχιος· τούτου δ ̓ ἐρασθῆναι τὴν Τυρώ φασιν, sup. w sec. m. add.) η τὴν σαλμώνην 1. ηλίας Ah. 18. ἐστὶ om. Bklald. 19. ἐνειπεὺς ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ' Ἐνιπῆος θείοιο. ἐνταῦθα γὰρ βασιλεῦσαι τὸν πατέρα αὐτῆς τὸν Σαλμωνέα, και θάπερ καὶ Εὐριπίδης ἐν Αἰόλῳ φησί· τὸν δ ̓ ἐν τῇ Θετταλίᾳ Ἐνισέα γράφουσιν, ὃς ἀπὸ τῆς Ὄθρυος ῥέων δέχεται τὸν Ἀπιδανὸν κατενεχθέντα ἐκ Φαρσάλου. ἐγγὺς δὲ τῆς Σαλμώνης 5 Ηράκλεια, καὶ αὕτη μία τῶν ὀκτώ, διέχουσα περὶ τεσσαρά κοντα σταδίους τῆς Ὀλυμπίας, κειμένη δὲ παρὰ τὸν Κυθήριον Α. 547 ποταμόν, οὗ τὸ τῶν Ἰωνιάδων νυμφῶν ἱερόν, τῶν πεπιστευ μένων θεραπεύειν νόσους τοῖς ὕδασι. παρὰ δὲ τὴν Ὀλυμπίαν C. 357 ἐστὶ καὶ ἡ Ἀρπίνα, καὶ αὕτη τῶν ὀκτώ, δι' ἧς ῥεῖ ποταμὸς 10 Παρθενίας, ὡς εἰς Φηραίαν ἰόντων· ἡ δὲ Φηραία ἐστὶ τῆς 2. τον ante Σαλ Lachm. Videtur autem nomen illud ex Slavico quodam formatum, quod bendum censet or ῥέοντα δέχεται ὁ Ἀπιδανὸς κτλ. nimia audacia. 5. της om. Bkl ald. 8. τὸ τῶν ἰωνιάδων om. Β (sed sec. m. in marg. add.) / Pleth. ἰωνιάδων 4, sed prius e in y sec. m. mut.: inde γωνιάδων beghikno ald.; Tzsch. corr. ex Cas. coni. coll. Paus. VI, 22, 4. τῶν post ἱερὸν om. Β (sed sec. m. add.) l. 10. ἔπινα Α (et αἴ πεια sup. sec. m.) Bchiklno, αἴπεια g; Tzsch. corr. ex Cas. aliorumque coni.: ΑΡΠΙΝA transierat primum in ΑΙΠΙΝΑ, deinde in ἔπινα. φηραία ἀνιόντων Α (ν voci φηραία m. recentissima add ) cgh φηραίαν ἀνιόντων no: Ἡραίαν pro Φηραία» scribendum esse suspicatur Tzsch., quod sane arridet, si urbis illius situm nobilitatemque spectas, coll. Lucian. de morte Peregrini c. 35. Sed Polybius quoque (IV, 77) Þaραίαν commemorat in his regionibus, ita ut non temere a codd. recedere liceat, 11. Αρκαδίας· * ὑπέρκειται δὲ τῆς Δυμαίας καὶ Βουπρασίου καὶ Ἤλιδος· ἅπερ ἐστὶ πρός ἄρκτον τῇ Πισάτιδι.* αὐτοῦ δ ̓ ἔστι καὶ τὸ Κικύσιον τῶν ὀκτὼ καὶ τὸ Δυσπόντιον κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐξ Ηλιδος εἰς Ὀλυμπίαν ἐν πεδίῳ κείμενον· ἐξηλείφθη δέ, 5 καὶ ἀπῆραν οἱ πλείους εἰς Ἐπίδαμνον καὶ Ἀπολλωνίαν· καὶ ἡ Φολόη δ ̓ ὑπέρκειται τῆς Ὀλυμπίας ἐγγυτάτω, ὄρος Αρκα δικόν, ὥστε τὰς ὑπωρείας τῆς Πισάτιδος εἶναι. καὶ πᾶσα δ ̓ ἡ Πισᾶτις καὶ τῆς Τριφυλίας τὰ πλεῖστα ὁμορεῖ τῇ Ἀρκαδία διὰ δὲ τοῦτο καὶ Ἀρκαδικὰ εἶναι δοκεῖ τὰ πλεῖστα τῶν Πυ10 λιακῶν ἐν Καταλόγῳ φραζομένων χωρίων· οὐ μέντοι φασὶν οἱ ἔμπειροι· τὸν γὰρ Ερύμανθον εἶναι τὸν ὁρίζοντα τὴν Αρκαδίαν, τῶν εἰς Ἀλφειὸν ἐμπιπτόντων ποταμῶν, ἔξω δ ̓ ἐκείνου τὰ χωρία ἱδρῦσθαι ταῦτα. 33. Ἔφορος δέ φησιν Αἰτωλὸν ἐκπεσόντα ὑπὸ Σαλμωνέως, 15 τοῦ βασιλέως Ἐπειῶν τε καὶ Πισατῶν, ἐκ τῆς Ἠλείας εἰς τὴν Α. 548 1. Verba ὑπέρκειται Πισάτιδι ita sunt comparata, ut a Strabone scripta esse persuadere mihi non possim. Quodcumque enim oppidum h. 1. intelligendum est, supra Dymen, Buprasium et Elin situm esse nullo modo potuit, neque Strabo, quamquam errores minoris momenti commisit haud paucos, adeo fuit imperitus, ut tam misere omnia misceret. Cogitavit autem is, qui illa scripsit, de Achaiae urbe Dymae finitima (v. IX, 388, in.), quam Pharas plerique auctores nominant, Pharam Strabo ipse, sed nemo antiquorum Pheraeam. Recte igitur Grosk. ex interpolatoris additamento haec repetenda esse iudicavit. Fortasse eiusdem vel ca sunt quae praecedunt ἡ δὲ Φηραία ἐστὶ τῆς Ἀρκαδίας, quae in hoc connexu minus commode adduntur. καὶ τῆς om. Bklald. post Λυμαίας om. Bkl ald. του ante Βουπρασίου add. e Cor. 2. της ante Ηλιδος add. å Bkl ald. αὐτοῦ Απολλω νίαν om. Β (sed sec. m. in marg. add.) l. κικύσιαν (sic?) η κυκίσιον ὁ Κυκήσιον edd. cf. 356. διπόντιον c. 9. πλεῖστα] πλείω Β (sed στα sup. sec. m. add.) / Pleth. plura Guar. 8. διὰ τοῦτο δὲ Bkl edd. διὰ δὴ τοῦτο πο. 11. Ερύμανθον] αμά ρυνθον codd., quod nomen in fluviis inauditum: Cor. corr. ex Palmer. coni. (v. Exercitt. ad auctt. Gr. p. 308) coll. Paus. VIII, 24, 2. τὸν ante ορίζοντα om. k ald. 12. Ένα ante τῶν excidisse puto. ante Αλφειόν add. Bk edd. 15. ἐπιόν τε καὶ πεῖσαν τὸν ἐκ (et πι Cor. - αὐτὸ k αὐτὴ ald. 3. τὸν sup. πεί sec. m. add.) Α et codd. reliqui: sed πείσατον η πεισαντῶν C πισάντον gl ἐπεία» (ο sup. a sec. m. add.) τε καὶ πισάντον Β ἐπειόν τε καὶ πισάνιον no cum Epaeo et Pisanto Guar. Xyl. corr. Αἰτωλίαν, ὀνομάσαι τε ἀφ ̓ αὑτοῦ τὴν χώραν καὶ συνοικίσαι τὰς αὐτόθι πόλεις· τούτου δ ̓ ἀπόγονον ὑπάρξαντα Οξυλον φίλον τοῖς περὶ Τήμενον Ἡρακλείδαις ἡγήσασθαί τε τὴν ὁδὸν κατιοῦσιν εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ μερίσαι τὴν πολεμίαν αὐτ τοῖς χώραν καὶ τἆλλα ὑποθέσθαι τὰ περὶ τὴν κατάκτησιν τῆς 5 χώρας, ἀντὶ δὲ τούτων λαβεῖν χάριν τὴν εἰς τὴν Ἠλείαν κάοδον, προγονικὴν οὖσαν, κατελθεῖν δὲ ἀθροίσαντα στρατιὰν ἐκ τῆς Αἰτωλίας ἐπὶ τοὺς κατέχοντας Επειοὺς τὴν Ἠλιν· ἀπαν τησάντων δὲ τῶν Ἐπειῶν μεθ ̓ ὅπλων, ἐπειδὴ ἀντίπαλοι ἦσαν αἱ δυνάμεις, εἰς μονομαχίαν προελθεῖν κατὰ ἔθος τι παλαιὸν 10 τῶν Ἑλλήνων Πυραίχμην Αἰτωλὸν Δέγμενον τ' Ἐπειόν, τὸν μὲν Δέγμενον μετὰ τόξου ψιλόν, ὡς περιεσόμενον ῥᾳδίως ὁπλίτου διὰ τῆς ἑκηβολίας, τὸν δὲ μετὰ σφενδόνης καὶ πήρας λίθων, ἐπειδὴ κατέμαθε τὸν δόλον· τυχεῖν δὲ νεωστὶ ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν εὑρημένον τὸ τῆς σφενδόνης εἶδος· μακροβολωτέρας 15 δ ̓ οὔσης τῆς σφενδόνης, πεσεῖν τὸν Δέγμενον, καὶ κατασχεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς τὴν γῆν, ἐκβαλόντας τοὺς Επειούς· παραλαβεῖν δὲ καὶ τὴν ἐπιμέλειαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Ὀλυμπίασιν, ἣν εἶχον οἱ † Αχαιοί· διὰ δὲ τὴν τοῦ Ὀξύλου φιλίαν πρὸς τοὺς Ηρα κλείδας συνομολογηθῆναι ῥᾳδίως ἐκ πάντων μεθ ̓ ὅρκου τὴν 20 C. 358 Ἠλείαν ἱερὰν εἶναι τοῦ Διός, τὸν δ ̓ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώραν ταύτην μεθ ̓ ὅπλων ἐναγῆ εἶναι, ὡς δ ̓ αὕτως ἐναγῆ καὶ τὸν μὴ ἐπαμύνοντα εἰς δύναμιν· ἐκ δὲ τούτου καὶ τοὺς κτίσαντας τὴν Ἠλείων πόλιν ὕστερον ἀτείχιστον ἐᾶσαι, καὶ τοὺς δι' αὐ τῆς τῆς χώρας ἰόντας στρατοπέδῳ, τὰ ὅπλα παραδόντας, ἀπο- 25 1. ἀφ ̓ αὑτοῦ pr. m. A, sed sec. m. in sched. aggl. ἀφ' ἑαυτοῦ, quod inde legitur in cghin Tzsch. Cor. 3. τῶν ὁδῶν Bkl edd. τὴν ὁδὸν, et sup. n et alterum o sec. m. add., A. 4. τὴν ante Πελοπόννη σον om. Bkleghino (schedula enim agglut. obtectum erat in 4) edd. αὐτῶν c. 6. ἠλίαν A (sed in sched. aggl. ήλείαν sec. m.) ηρακλείαν i ἤλιδα κ ἤλυδα ald. 7. ἀθροίσαντας codd. στρατείαν Β στρατιάν, et et sup. i sec. m. add., Α. 8. ἐκ τῆς] ἐξ Bkl edd. 12. περιεχόμενον C. 11. '] δ' codd. exc. 0. του ἱεροῦ om. l. 19. of om. Β. Ceterum quinam Achaei h. 1. nomi λαμβάνειν μετὰ τὴν ἐκ τῶν ὅρων ἔκβασιν· Ιφιτόν τε θεῖναι τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα, ἱερῶν ὄντων τῶν Ἠλείων. ἐκ δὴ τῶν τοιούτων αὔξησιν λαβεῖν τοὺς ἀνθρώπους· τῶν γὰρ ἄλλων πολεμούντων ἀεὶ πρὸς ἀλλήλους, μόνοις ὑπάρξαι πολλὴν εἰρήνην, 5 οὐκ αὐτοῖς μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς ξένοις, ὥστε καὶ εὐανδρῆσαι μάλιστα πάντων παρὰ τοῦτο. Φείδωνα δὲ τὸν Ἀργεῖον, δέκα- Α. 549 τον μὲν ὄντα ἀπὸ Τημένου, δυνάμει δ ̓ ὑπερβεβλημένον τοὺς κατ ̓ αὐτόν, ἀφ ̓ ἧς τήν τε λῆξιν ὅλην ἀνέλαβε τὴν Τημένου διεσπασμένην εἰς πλείω μέρη, καὶ μέτρα ἐξευρε τὰ Φειδώνια 10 καλούμενα καὶ σταθμοὺς καὶ νόμισμα κεχαραγμένον τό τε ἄλλο καὶ τὸ ἀργυροῦν, πρὸς τούτοις ἐπιθέσθαι καὶ ταῖς ὑφ ̓ Ἡρακλέους αἱρεθείσαις πόλεσι, καὶ τοὺς ἀγῶνας ἀξιοῦν τιθέναι αὐτόν, οὓς ἐκεῖνος ἔθηκε· τούτων δὲ εἶναι καὶ τὸν Ὀλυμπικόν· καὶ δὴ βιασάμενον ἐπελθόντα θεῖναι αὐτόν, οὔτε τῶν Ἠλείων 15 ἐχόντων ὅπλα, ὥστε κωλύειν, διὰ τὴν εἰρήνην, τῶν τε ἄλλων κρατουμένων τῇ δυναστείᾳ· οὐ μὴν τούς γε Ἠλείους ἀναγρά ψαι τὴν θέσιν ταύτην, ἀλλὰ καὶ ὅπλα κτήσασθαι διὰ τοῦτο καὶ ἀρξαμένους ἐπικουρεῖν σφίσιν αὐτοῖς· συμπράττειν δὲ καὶ Λακεδαιμονίους, εἴτε φθονήσαντας τῇ διὰ τὴν εἰρήνην εὐτυχίᾳ, 20 εἴτε καὶ συνεργοὺς ἕξειν νομίσαντας πρὸς τὸ καταλῦσαι τὸν Φείδωνα, ἀφῃρημένον αὐτοὺς τὴν ἡγεμονίαν τῶν Πελοποννησίων, [ἣν ἐκεῖνοι προεκέκτηντο· καὶ δὴ καὶ συγκαταλῦσαι τὸν Φείδωνα· τοὺς δὲ συγκατασκευάσαι τοῖς Ἠλείοις τήν τε Πι δή] δὲ Ino (?) ald. 5. οὐκ 2. Ολυμπιακὸν Begliklno edd. ξένοις om. Β (sed sec. m. in marg. add.). 6. περὶ Β (sed utrique syllabae a sec. m. sup. add.) l. 9. φειδώνεια Bchkno edd. 10. τότε άλλα 4 (sed ἄλλο sec. m. sup. add.) hi. σαις Aghio marg. n. πιακόν kno edd. σχέσθαι Pleth. 12. εὑρεθεί 20. 22. 13. ὀλυμπικόν, et a sec. m. add., Bl ὀλυμ 16. γε] τε Aghi γε om. 1. — αναγράψαι] ἀνα17. διὰ ταῦτα Bhl ald. 18. και om. l. νομίσαντες Α. 21. πελοποννήσων Β (sed . sec. m. add.) l. ἣν ἐκεῖνοι προεκέκτηντο om. Bk (sed sec. m. post add.) lu. In A cum syllabae ἣν ἐκεῖ una cum margine interierint, secunda manus non resti tuit: inde ἣν ἐκεῖνοι om. cg (sed sec, m. add. ) h, sed in hoc sec. m. post addidit ταύτην γὰρ οὗτοι, quae habet etiam i: ἣν ἐκεῖνοι praebent no ex coniectura haud dubie, quae tamen confirmatur ipsa lacunae magnitudine in A. 23. τοὺς] τὸν no. Strabo, IΙ. 10 |