Page images
PDF
EPUB

νῦν Ἠλείαν, ἀπὸ τῆς Μεσσηνίας μέχρι Δύμης, Καυκωνίαν λεχθῆναί φασιν· Ἀντίμαχος γοῦν καὶ Ἐπειοὺς καὶ Καύκωνας ο ἅπαντας προσαγορεύει. τινὲς δὲ ὅλην μὲν μὴ κατασχεῖν αὐ τούς, δίχα δὲ μεμερισμένους οἰκεῖν, τοὺς μὲν πρὸς τῇ Μεσση 5 νίᾳ κατὰ τὴν Τριφυλίαν, τοὺς δὲ πρὸς τῇ Δύμῃ κατὰ τὴν Βουπρασίδα καὶ τὴν Κοίλην Ηλιν· Ἀριστοτέλης δ ̓ ἐνταῦθα μάλιστα οἶδεν ἱδρυμένους αὐτούς. καὶ δὴ τοῖς ὑφ ̓ Ὁμήρου λεγομένοις ὁμολογεῖ μᾶλλον ἡ ὑστάτη ἀπόφασις, τό τε ζητούμε τον πρότερον λαμβάνει λύσιν. ὁ μὲν γὰρ Νέστωρ ὑπόκειται 10 τὸν Τριφυλιακὸν οἰκῶν Πύλον, τά τε πρὸς νότον καὶ τὰ ἑω θινά (ταῦτα δ ̓ ἐστὶ τὰ συγκυροῦντα πρὸς τὴν Μεσσηνίαν καὶ τὴν Λακωνικήν) * &* ὑπ ̓ ἐκείνῳ ἐστίν, ἔχουσι δ ̓ οἱ Καύκωνες, ὥστε τοῖς ἀπὸ τοῦ Πύλου βαδίζουσιν εἰς Λακεδαίμονα ἀνάγκη διὰ Καυκώνων εἶναι τὴν ὁδόν. τὸ δὲ ἱερὸν τοῦ Σαμίου Πο 15 σειδῶνος καὶ ὁ κατ' αὐτὸ ὅρμος, εἰς ὃν κατήχθη Τηλέμαχος, πρὸς δύσιν καὶ πρὸς ἄρκτον ἀπονεύει. εἰ μὲν τοίνυν οἱ Καύ κωνες ἐνταῦθα μόνον οἰκοῦσιν, οὐ σώζεται τῷ ποιητῇ ὁ λόγος. * κελεύει γὰρ ἡ μὲν Ἀθηνᾶ κατὰ τὸν Σωτάδη τῷ Νέ

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

víav Bkl Pleth. ald. 14. διὰ τὴν Καυκώνων εἶναι ὁδὸν ald.

- πο

Quam tamen
Quomodo au-

σε δίνου Ι. 16. ἀπονεύει] ὑπονεύει ο αὐτῷ νεύει Β (sed απο sec. m.
supra add.) / αὐτοῖς νεύει Pleth. 18. τὸν Σωτάδην Bhl ald., sed
in marg. Β sec. m. add. Οδύσσειαν, quod legitur etiam in marg. η; τὴν
ὀδύσσειαν ο, idque expressit Guarinus et recepit Cor.
coniecturam parum probabilem esse sponte sua apparet.
tem Sotadis ista mentio explicanda sit, nemo unquam, ut opinor, divina-
verit: neque nimis anxie quaerendum puto, cum totus hic locus usque
ad verba μέχρι Πύλου τοῦ Μεσσηνιακού non a Strabone profectus esse
videatur. Quod ut credam, primum nimia quaedam et anilis prorsus
facit loquacitas a Strabone aliena, deinde inepta repetitio verborum ɛi
μὲν τοίνυν ἐνταῦθα μόνον οἰκοῖεν οἱ Καύκωνες, denique et maxime
quidem ultima verba inde a παραπλησίως, quae non a Strabone, sed
ab homine quodam de alieno opere loquente scripta esse liquidissime
patet: nusquam enim Strabo, ut alia taceam, opus suum τὴν χωρογρα
φίαν vocavit.
Ab codem adiecta haec esse videntur, qui supra p. 342

de Cauconibus quaedam addiderat.

στορι, τὸν μὲν Τηλέμαχον εἰς τὴν Λακεδαίμονα πέμψαι σὺν Α. 532 δίφρῳ τε καὶ υἱέι εἰς τὰ πρὸς ἕω μέρη· αὐτὴ δ ̓ ἐπὶ ναῦν βαδιεῖσθαι νυκτερεύσουσά φησιν ἐπὶ τὴν δύσιν καὶ εἰς τοὐπίσω· ἀτὰρ ἦώθεν μετὰ Καύκωνας μεγαθύμους

πορεύεσθαι ἐπὶ τὸ χρέος πάλιν εἰς τοὔμπροσθεν. τίς οὖν ὁ 5 C. 346 τρόπος; παρῆν γὰρ τῷ Νέστορι λέγειν· ἀλλ ̓ οἵ γε Καύκωνες ὑπ' ἐμοί εἰσι καὶ πρὸ ὁδοῦ τοῖς εἰς Λακεδαίμονα βαδίζουσιν· ὥστε τί οὐ συνοδεύεις τοῖς περὶ Τηλέμαχον, ἀλλ ̓ ἀναχωρεῖς εἰς τοὐπίσω; ἅμα δ ̓ οἰκεῖον ἦν τῷ βαδίζοντι ἐπὶ χρέους κομιδήν, οὐκ ὀλίγου, ὡς φησι, πρὸς ἀνθρώπους ὑπὸ τῷ Νέστορι ὄντας, 10 αἰτήσασθαί τινα παρ ̓ αὐτοῦ βοήθειαν, εἴ τι ἀγνωμονοῖτο (σπερ εἴωθε) περὶ τὸ συμβόλαιον· οὐ γέγονε δὲ τοῦτο. εἰ μὲν τοίνυν ἐνταῦθα μόνον οἰκοῖεν οἱ Καύκωνες, ταῦτ ̓ ἂν συμβαί νοι τὰ ἄτοπα· μεμερισμένων δέ τινων καὶ εἰς τοὺς πρὸς Δύμῃ τόπους τῆς Ἠλείας, ἐκεῖσε ἂν εἴη λέγουσα τὴν ἔφοδον ἡ Ἀθηνᾶ, 15 καὶ οὐκ ἂν ἔτι οὔθ ̓ ἡ εἰς τὴν ναῦν κατάβασις ἔχοι τι ἀπεμφαῖνον, οὔθ ̓ ὁ τῆς συνοδίας ἀποσπασμός, εἰς τἀναντία τῆς ὁδοῦ οὔσης. παραπλησίως δ ̓ ἂν καὶ τὰ περὶ τοῦ Πύλου διαπορούμενα τύχοι τῆς προσηκούσης διαίτης, ἐπελθοῦσι μικρὸν ἔτι τῆς χωρογραφίας μέχρι τοῦ Πύλου τοῦ Μεσσηνιακού.*

18. Ελέγοντο δὲ Παρωρεᾶται τινὲς τῶν ἐν τῇ Τριφυλία

2. διφόρῳ

υἱέι

1. τὴν om. Bil Pleth. ald. λακεδαιμονίαν Β (sed iαν punctis not. et a sup. sec. m. add.) / Pleth. πέμψαι om. l. καὶ υἱουν Β, sed sec. m. τε add. et reliqua corr., τε om. 7, σὺν om. Pleth. vi Ag. 3. νυκτερεύουσα ald. τὴν om. l. 4. αὐτὰρ Bkl_ald. 5. πορεύσεσθαι Cor. εἰς τοὔπισθεν no atque hoc quidem sententia postulat. 7. παρ' ἐμοί no. 9. οἰκεῖον] οι κεῖν Ι. κομιδὴν, sup. μιδὴ sec. m., 4. κομιδῇ Bkl ald.

[ocr errors]

-

[ocr errors]
[ocr errors]

10. πως

post φησι add. Aghno. Syllabae πρὸς άνθρω et mox παρ ̓ αὐτοῦ cum membrana deletae, sed sec. m. restitutae sunt in A. 15. ἔφοδον, et a sup. e pr. m. add., Β, ἄφοδον Ι. 19. ἐπελθούσης no ald. 21. ἐλέγοντο ὄρη om. lm, eorumque loco praebent τῶν ἐν τῇ Τριφυλία ὄρη λέγει: Pletho quoque habet tantummodo ὄρη ἐστὶ περὶ etc. In B contra sic leguntur: καὶ παρονάται δέ τινες ἐλέγοντο εἶναι ἐν τῇ ὀρεινῇ τῆς Τριφυλίας, quibus inepte κατέχοντες ὄρη add. ald. - παρωνά ται Acgh παρονάται Bkno, Tzsch. corr. ex Cas. coni., coll. Herod. 1V, 148; [καὶ] post δὲ add Cor.

20

κατέχοντες ὄρη περὶ τὸ Λέπρεον καὶ τὸ Μάκιστον καθήκοντα ἐπὶ θάλατταν πλησίον τοῦ Σαμιακοῦ Ποσειδίου.

19. Ὑπὸ τούτοις ἐστὶν ἐν τῇ παραλίᾳ δύο ἄντρα, τὸ μὲν νυμφῶν Ἀνιγριάδων, τὸ δέ, ἐν ᾧ τὰ περὶ τὰς Ατλαντίδας 5 καὶ τὴν Δαρδάνου γένεσιν. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ ἄλση, τό τε Ἰωναῖον καὶ τὸ Εὐρυκύδειον. τὸ μὲν οὖν Σαμικόν ἐστιν ἔρυμα, πρότερον δὲ καὶ πόλις Σάμος προσαγορευομένη διὰ τὸ ὕψος ἴσως, ἐπειδὴ σάμους ἐκάλουν τὰ ὕψη· τάχα δὲ τῆς Ἀρήνης ἀκρόπολις ἦν τοῦτο, ἧς ἐν τῷ Καταλόγω μέμνηται ὁ ποιητής·

10

15

οἱ δὲ Πύλον τ ̓ ἐνέμοντο καὶ Ἀρήνην ἐρατεινήν. οὐδαμοῦ γὰρ σαφῶς εὑρίσκοντες ἐνταῦθα μάλιστα εἰκάζουσι Α. 533 τὴν Ἀρήνην, ὅπου καὶ ὁ παρακείμενος Ανιγρος ποταμός, και λούμενος πρότερον Μινύειος, δίδωσιν οὐ μικρὸν σημεῖον· λέγει γὰρ ὁ ποιητής·

ἔστι δέ τις ποταμὸς Μινυήιος εἰς ἅλα βάλλων

ἐγγύθεν Ἀρήνης.

πρὸς γὰρ δὴ τῷ ἄντρῳ τῶν Ἀνιγριάδων νυμφῶν ἐστι πηγή, ὑφ ̓ ἧς ἕλειον καὶ τιφῶδες τὸ ὑποπῖπτον γίνεται χωρίον· ὑποδέχεται δὲ τὸ πλεῖστον τοῦ ὕδατος ὁ Ἄνιγρος, βαθὺς καὶ ὕπτιος 20 ὤν, ὥστε λιμνάζειν· θινώδης δ ̓ ὦν ὁ τόπος ἐξ εἴκοσι στα δίων βαρεῖαν ὀσμὴν παρέχει, καὶ τοὺς ἰχθὺς ἀβρώτους ποιεῖ.

[ocr errors]

1. λέπριον Aegh. τὸ post και om. Βὶ τὸ Μάκιστον om. Pleth. 2. πλησίον] μέχρι Β (sed μέχρι sec. m. sup. add.) / Pleth. σαμι κου Β (α sec. m. sup. add.) 7 Cor. ποσειδείου Β. 3. ὑφ ̓ οἷς Β (sed ὑπὸ τούτοις sec. m. in marg. add.) / Pl. 5. μυθεύονται post γένεσιν add. Pleth. ἐνταῦθα εὐρυκύδιον om. Β (sed sec. m. in marg. add.) / Pleth. ἄλπη Ukno Alpes Guar 6. Διωναῖον scribendum censuit Xyl. facillima quidem mutatione: Tzsch. vero propter Eyrycydes mentionem proposuit Ενδυμίωναῖον, quod rec. Cor.: sed videtur hoc nomen referendum ad Νύμφας Ἰωνιάδας, de quibus v. p. 356. Athen XV, 681. 683. εὐρυκίδιον bno εὐρυκύδιον 4 Cor.: correxi ex Cas. sent.

10. τ' om. Ι. νέμονται Ι.

12.

8. καὶ ante τῆς add. no edd.
ὁ ante καλούμενος add. c. 13. ἐκδίδωσιν Bl edd., incidentes oratio-
nem post ipsum hoc verbum. 18. τειφώδης Α ( ιν sup. τει sec. m.
add.) cg τυφώδης Bl ald.: verum restituit Cor. ex sent. Cas.
20. Qu
ώδης Cor. ex Tyrwh. coni. parum felici: cf. Schneideri lexic. s. ν. θίν.
21. βαθεῖαν ὀχθὴν codd.: Cor. corr. ex Cas. coni., coll. Paus. V, 5, 5.

ιχθύας Bl edd.

Hoc fere loco in marg. A pr. m. addita sunt

μυθεύουσι δ' οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ τῶν τετρωμένων Κενταύρων τι νὰς ἐνταῦθ ̓ ἀπονίψασθαι τὸν ἐκ τῆς Ὕδρας ἰόν, οἱ δ ̓ ἀπὸ τοῦ Μελάμποδα τοῖς ὕδασι τούτοις καθαρσίοις χρήσασθαι πρὸς τὸν C. 347 τῶν Προιτίδων καθαρμόν· ἀλφοὺς δὲ καὶ λεύκας καὶ λειχῆνας ἰᾶται τὸ ἐντεῦθεν λουτρόν. φασὶ δὲ καὶ τὸν Ἀλφειὸν 5 ἀπὸ τῆς τῶν ἀλφῶν θεραπείας οὕτως ὠνομάσθαι. ἐπεὶ οὖν ἥ τε ὑπτιότης τοῦ Ἀνίγρου καὶ αἱ ἀνακοπαὶ τῆς θαλάττης μονὴν μᾶλλον ἢ φύσιν παρέχουσι τοῖς ὕδασι, † Μινυήιόν φασιν εἰρῆσθαι πρότερον, παρατρέψαι δέ τινας τοὔνομα καὶ ἀντ ̓ αὐτοῦ ποιῆσαι Μινήιον. ἔχει δ ̓ ἡ ἐτυμότης καὶ ἄλλας ἀφορ- 10 Α. 534 μάς, εἶτ ̓ ἀπὸ τῶν μετὰ Χλωρίδος τῆς Νέστορος μητρὸς ἐλθόντων ἐξ Ορχομενοῦ τοῦ Μινυείου, [εἴτε] Μινυῶν, οἱ τῶν Αργοναυτῶν ἀπόγονοι ὄντες ἐκ Λήμνου μὲν εἰς Λακεδαίμονα ἐξέπεσον, ἐντεῦθεν δ ̓ εἰς τὴν Τριφυλίαν, καὶ ᾤκησαν περὶ τὴν Ἀρήνην ἐν τῇ χώρᾳ τῇ νῦν Ὑπαισίᾳ καλουμένῃ, οὐκ ἐχούσῃ 15 οὐκέτι τὰ τῶν Μινυῶν κτίσματα· ὧν τινες μετὰ Θήρα τοῦ Αὐτεσίωνος (ἦν δ ̓ οὗτος Πολυνείκους ἀπόγονος) πλεύσαντες εἰς τὴν μεταξὺ Κυρηναίας καὶ τῆς Κρήτης νῆσον,

7.

haec: νῦν τοῦ ἁγίου χριστοφόρου μοναστήριον τοῦτό φασιν, quae quo
spectent dici nequit. Eadem leguntur in g. 1. των om. Ι.
Ἀνίγρου] ἄντρου codd., sed in B sec. m. in ἀνέγρου mut., quod Pleth.
etiam habet: idem Tyrwhittus coniectura assecutus fuerat et rec. Tzsch.
8. Μιμνήιον Cor., proponens simul idem in nott. Μεννήιον, quod pro-
babilius videtur. 9. πρότερον Μιννήιον om. Β (sed sec. m. in
marg. add.) 1.
10. μιντήιον Agh μεντήιον ἢ μιντήριον c(?)bkno,
Cor. corr.
ετοιμότης, et u sup. οι sec. m. add., A. 11. ἐλθόν
των post Μιννείου collocant Bl Pleth. Cor. 12. εἴτε om. codd. εἴτ ̓
ἀπὸ add. Tzsch. εἴτ ̓ ἀπὸ τῶν Cor. ex Wesseling. coni. ad Herod. VIII,
145. Sed neque articulo, neque praepositione opus est: εἴτε facile omitti
potuit ob proximarum syllabarum similitudinem. 14. τὴν post εἰς
om. Bl edd. 15. ἐν τῇ
κτίσματα om. Β (sed in marg. sec. m.
add.) l. Ὑπαισία cum praeter hunc locum nusquam commemoretur,
Ὑπάνα scribendum esse suspicatur Cas., Υπανίᾳ Tzsch.: multo probabi-
lius Palmer. 1. 1. p. 306 componit cum regione, quae p. 348 vocatur vò
πεδίον τὸ Αἰπάσιον, ita ut sive hic legendum censeat Αιπασίᾳ sive il-
lic Ὑπαίσιον. 17. του ante Πολυνείκους add. ald. 18. τῆς om.
Bl Cor.

-

Καλλίστην τὸ πάροιθε, τὸ δ ̓ ὕστερον οὔνομα Θήρην, ὥς φησι Καλλίμαχος, ἔκτισαν τὴν μητρόπολιν τῆς Κυρήνης Θή ραν, ὁμώνυμον δ ̓ ἐπέδειξαν τῇ πόλει καὶ τὴν νῆσον.

20. Μεταξὺ δὲ τοῦ Ἀνίγρου καὶ τοῦ ὄρους, ἐξ οὗ ῥεῖ, ὁ 5 τοῦ Ἰαρδάνου λειμὼν δείκνυται καὶ τάφος, καὶ Ἀχαιαί εἰσι δὲ πέτραι ἀπότομοι τοῦ αὐτοῦ ὄρους, ὑπὲρ ὧν ἡ Σάμος, ὡς ἔφαμεν, γέγονε πόλις· οὐ πάνυ δὲ ὑπὸ τῶν τοὺς περίπλους γραψάντων ἡ Σάμος μνημονεύεται, τάχα μέν γε διὰ τὸ πάλαι κατεσπάσθαι, τάχα δὲ καὶ διὰ τὴν θέσιν. τὸ μὲν γὰρ Ποσείδιόν 10 ἐστιν ἄλσος, ὡς εἴρηται, πρὸς τῇ θαλάττῃ· ὑπέρκειται δ ̓ αὐτοῦ λόφος ὑψηλός, ἐπίπροσθεν ὢν τοῦ νῦν Σαμικοῦ, ἐφ ̓ οὗ ἦν ἡ Σάμος, ὥστ ̓ ἐκ θαλάττης μὴ ὁρᾶσθαι. καὶ πεδίον δ ̓ αὐτόθι καλεῖται Σαμικόν· ἐξ οὗ πλέον ἄν τις τεκμαίροιτο ὑπάρξαι

3. καὶ ante ὁμώνυμον add. no. δ' om. Α. 4. Μεταξύ Ἀχαιαί om. ls. In B autem quum primum omissa fuissent, quae inde 2 Μεταξύ usque ad verba καθάπερ καὶ (v. p. 148 sub fin.) leguntur, totaque fere pagina vacua relicta esset, sec. m. postea quae deerant addita sunt, multis tamen audacissime mutatis (v. Praef. Vol. I p. Lxxit sq.). Iam hoc ipso loco habentur ibi haec: μεταξὺ δ ̓ ἀνέγρου καὶ τοῦ ὄρους, ἀφ ̓ οὗ Ιαρδάνης ῥεῖ, λειμὼν δείκνυται καὶ τάφος ἐπιφανὴς καὶ ἀχαιαὶ πέτραι ἀπότομοι κτλ.; eadem exstant in ktu Guar. edd. usque ad Cor., qui confundendis veris falsisque novam effinxit scripturam hanc: Μεταξὺ δὲ τοῦ Ἀνέγρου καὶ τοῦ ὄρους, ἑξ οὗ ῥεῖ ὁ Ἰαρδάνης, λειμὼν δείκνυται, καὶ ἠρίον ἐπιφανές, καὶ [αἱ] Αχαιαί· εἰσὶ δὲ πέτραι ἀπότομοι κτλ. 6. φησιν post πέτραι add. ls. σάμος, ἣν οὐ πάνυ φησὶν ὑπὸ κτλ. ls. 7. ἢ δὴ ante οὐ πάνυ, omisso postea δὲ, add. bktu edd. 8. 11 Σάμος om. bklstu edd. μνημονεύεσθαι ls. γε om. blksu edd. 9. Post θέσιν verba ὅτι ἐν ἀφανεῖ κεῖται add. bku Guar. edd. In ls autem eandem vocem, omissis reliquis, excipiunt haec: φησὶ γὰρ αὐτὴν ἐκ θαλάσσης μὴ ὁρᾶσθαι. — μὲν γὰρ] δὲ bku ald. 10. ἄλσος ἐστὶν

-

bku edd. Post θαλάττῃ in bku ald. leguntur haec: τούτῳ δὲ κοι ρυφὴ ὑψηλὴ ἐπιπροσθεῖ τὸ σαμικόν, οὕτω γὰρ νῦν καλεῖται, ὅπου ἡ σάμος ἦν, ὥστε ἐκ θαλάττης μὴ ὁρᾶσθαι. ἐνταῦθα δὲ πεδίον ἐστὶ σαμικὸν ὀνομαζόμενον· ἐξ οὗ δὴ καὶ μᾶλλον τεκμαίροιτο ἄν τις (μά λιστα ἄν τις τεκμαίροιτο ald.) πόλιν ὑπάρξαι ποτὲ σάμον: quorum ultima Cor. quoque ex parte servavit. 11. περίπροσθεν Aeghino, Cor. 12. Verba καὶ πεδίον ἱερόν ἐστι καὶ ὁ om. ls.

corr.

[ocr errors]
« PreviousContinue »