λώτοις διὰ τοῦ στρατοπέδου συνήντων ξιφήρεις. καταστέψασαι δ ̓ αὐτοὺς ἦγον ἐπὶ κρατῆρα χαλκοῦν ὅσον ἀμφορέων εἴκοσι· εἶχον δὲ ἀναβάθραν, ἣν ἀναβᾶσα ὑπερπετὴς τοῦ λέβητος ἐλαιμοτόμει ἕκαστον μετεωρισθέντα· ἐκ δὲ τοῦ προχεομένου αἵμα5 τος εἰς τὸν κρατῆρα μαντείαν τινὰ ἐποιοῦντο· ἄλλαι δὲ δια σχίσασαι ἐσπλάγχνευον ἀναφθεγγόμεναι νίκην τοῖς οἰκείοις. ἐν δὲ τοῖς ἀγῶσιν ἔτυπτον τὰς βύρσας τὰς περιτεταμένας τοῖς γέρροις τῶν ἁρμαμαξών, ὥστ ̓ ἀποτελεῖσθαι ψόφον ἐξαίσιον. 4. Τῶν δὲ Γερμανῶν, ὡς εἶπον, οἱ μὲν προσάρκτιοι παρ10 ήκουσι τῷ ὠκεανῷ. γνωρίζονται δ ̓ ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ῥήτου λαβόντες τὴν ἀρχὴν μέχρι τοῦ Ἄλβιος. τούτων δ ̓ εἰσὶ γνωριμώτατοι Σούγαμβροί τε καὶ Κίμβροι. τὰ δὲ πέραν τοῦ ̓Αλβιος τὰ πρὸς τῷ ὠκεανῷ παντάπασιν ἄγνωστα ἡμῖν ἐστιν. οὔτε γὰρ τῶν προτέρων οὐδένα ἴσμεν τὸν παράπλουν τοῦτον 15 πεποιημένον πρὸς τὰ ἑωθινὰ μέρη τὰ μέχρι τοῦ στόματος τῆς Κασπίας θαλάττης, οὔθ ̓ οἱ Ρωμαῖοί πω προῆλθον εἰς τὰ περαιτέρω τοῦ Ἄλβιος· ὡς δ ̓ αὕτως οὐδὲ πεζῇ παρωδεύκασιν οὐδένες. ἀλλ ̓ ὅτι μὲν κατὰ μῆκος ἰοῦσιν ἐπὶ τὴν ἕω τὰ κατὰ τὸν Βορυσθένη καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν * μέρη* τοῦ Πόντου χω20 ρία ἀπαντᾷ, δῆλον ἐκ τῶν κλιμάτων καὶ τῶν παραλλήλων δια- Α. 452 στημάτων. τί δ ̓ ἐστὶ πέραν τῆς Γερμανίας καὶ τί τῶν ἄλλων τῶν ἑξῆς, εἴτε Βαστάρνας χρὴ λέγειν, ὡς οἱ πλείους ὑπονοοῦ σιν, εἴτ ̓ ἄλλους μεταξὺ ἢ Ἰάζυγας ἢ Ῥωξολανοὺς ἤ τινας ἄλ ἐλαιμοτό 1. καταστρέψασαι ACl. 3. ἀναβᾶσαι ὑπερπετεῖς μουν Cor. parum probabiliter: de una enim h. 1. agi muliere vel ex adiectivo ἕκαστον colligatur. Grosk. contra τὶς s. μία suspicatur excidisse: ac potuit aut illud facile post ὑπερπετής, aut hoc, quod pracferam, post ἣν. 9. παροικοῦσι suspicatur Cor. 13. ἐστιν om. Ε. 14. οὐδένας BCE edd., quod sane arridet propter sequentia. πλουν sup. ερι pr. m. E. post μέρη om. C' Cor. παρα τὰ 15. πεποιημένους Et ex corr.) edd. 17. πεζοί Cl. 19. μέρη eiecit Cor. ex sent. Cas., quod quidem una cum yoola ferri nullo modo potest: atque hoc si abesset, parum commode illud positum esset ante του Πόντου. Post Βορυσθένη inserendum esse fortasse μέρη suspicatur Grosk. 20. ἅπαντα codd. Tzsch. corr. ex coni. Cas. 22. οἱ πολλοὶ νομίζουσιν Ε, sed pr. m. add. in marg. ὡς οἱ πλείους ὑπονοοῦσιν. 23. εἶτ ̓ ἄλλους με ταξύ om. C. φαξυλανοὺς Α et in marg. pr. m add. ῥαξναλους 기 λους τῶν Αμαξοίκων οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν· οὐδ ̓ εἰ μέχρι τοῦ ὠκεα- CAPUT III. 1. Τὸ δὲ νότιον μέρος τῆς Γερμανίας τὸ πέραν τοῦ Ἄλ βιος τὸ μὲν συνεχὲς ἀκμὴν ὑπὸ τῶν Σοήβων κατέχεται· εἶτ ̓ C. 295 εὐθὺς ἡ τῶν Γετῶν συνάπτει γῆ, κατ ̓ ἀρχὰς μὲν στενή, πα 10 ρατεταμένη τῷ Ἴστρῳ κατὰ τὸ νότιον μέρος, κατὰ δὲ τούναντίον τῇ παρωρείᾳ τοῦ Ερκυνίου δρυμοῦ, μέρος τι τῶν ὀρῶν καὶ 15 αὐτὴ κατέχουσα, εἶτα πλατύνεται πρὸς τὰς ἄρκτους μέχρι Τυρεγετῶν· τοὺς δὲ ἀκριβεῖς ὅρους οὐκ ἔχομεν φράζειν. διὰ δὲ τὴν ἄγνοιαν τῶν τόπων τούτων οἱ τὰ Ῥιπαῖα ὄρη καὶ τοὺς Ὑπερβορείους μυθοποιοῦντες λόγου ἠξίωνται, καὶ ἃ Πυθέας, ὁ Μασσαλιώτης, κατεψεύσατο † ταῦτα τῆς παρωκεανίτιδος, προ- 20 (s. acc.), idem hoc est in l ῥαξινάλιους Β ραξανάλους C: cf. ad II, 15. σχήματι χρώμενος τῇ περὶ τὰ οὐράνια καὶ τὰ μαθηματικὰ ἱστορίᾳ. ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐάσθωσαν. οὐδὲ γὰρ εἴ τινα Σοφοκλῆς τραγῳδεῖ περὶ τῆς Ωρειθυίας λέγων, ὡς ἀναρπαγεῖσα ὑπὸ Βορέου κομισθείη 5 · ὑπέρ τε πόντον πάντ ̓ ἐπ ̓ ἔσχατα χθονός νυκτός τε πηγὰς οὐρανοῦ τ ̓ ἀναπτυχάς Φοίβου τε παλαιὸν κῆπον, οὐδὲν ἂν εἴη πρὸς τὰ νῦν, ἀλλ ̓ ἐατέον, ὥσπερ καὶ ἐν τῷ Φαί- Α. 453 δρῳ ὁ Σωκράτης. ἃ δὲ ἔκ τε τῆς παλαιᾶς ἱστορίας καὶ τῆς 10 νῦν παρειλήφαμεν, ταῦτα λέγωμεν. 2. Οἱ τοίνυν Ἕλληνες τούς * τε* Γέτας Θρᾷκας ὑπελάμ βανον· ᾤκουν δ ̓ ἐφ ̓ ἑκάτερα τοῦ Ἴστρου καὶ οὗτοι καὶ οἱ Μυσοί, Θρᾷκες ὄντες καὶ αὐτοί, καὶ οὓς νῦν Μοισοὺς καλοῦσιν· ἀφ ̓ ὧν ωρμήθησαν καὶ οἱ νῦν μεταξὺ Λυδῶν καὶ Φρυγῶν 15 καὶ Τρώων οἰκοῦντες Μυσοί. καὶ αὐτοὶ δ ̓ οἱ Φρύγες Βρίγες εἰσί, Θρᾴκιόν τι ἔθνος, καθάπερ καὶ Μυγδόνες καὶ Βέβρυκες καὶ Μαιδοβιθυνοὶ καὶ Βιθυνοὶ καὶ Θῦνοι, δοκῶ δὲ καὶ τοὺς Μαριανδυνούς. οὗτοι μὲν οὖν τελέως ἐκλελοίπασι πάντες τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ Μυσοὶ συνέμειναν. καὶ Ὅμηρον [δὲ] ὀρθῶς 20 εἰκάζειν μοι δοκεῖ Ποσειδώνιος * δὲ* τοὺς ἐν τῇ Εὐρώπη Μυσοὺς κατονομάζειν (λέγω δὲ τοὺς ἐν τῇ Θράκῃ), ὅταν φῇ· 9. 3. 2. ἐκεῖνοι] ταῦτα Ε. τε om. edd. 1. τὰ ante μαθηματικά om. ald. ὠριθυίας BC. – ὡς ἂν ἁρπαγεῖσα Α. 6. τε ἀναπτύχας codd. Cas. corr. edd.' 13. μυσούς codd. Tzsch. corr. ex Tyrwh. coni. ipsa re postulante. Infra quoque idem nomen corruptum est, Graecorum recentiorum pronunciatione propensa ad o et v confundenda. Qua de re vid. quae egregie disputat Ulrichs (Reisen und Forschungen in Griechenland c. X n. 19); cf. et supra ad V, 230 extr. 16. οἱ ante Μυγδόνες add. edd. Μύγδονες Cor., sed alterum accentum constanter tuentur codd. βέβρυγες Α. 17. μεδοβιθυνοί codd. Tzsch. corr. coll. Steph. s. V, Μαιδο. καὶ Θῦνοι om. Ε. 18. μαριανθηνούς Β. 19. δὲ om. codd.: addere tamen solet Strabo in talibus, ac nescio an hinc traiectum sit, quod post Ποσειδώνιος male inserunt codd. νίῳ τε 0. – δὲ om. C. edd. inde a Xyl. In marg. A h. 1. pr. m add. ἐξακουστέον τὸ δοκεῖ. 20. ποσειδω αὐτὸς δὲ πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ, νόσφιν ἐφ ̓ ἱπποπόλων Θρηκών καθορώμενος αλαν Μυσῶν τ' ἀγχεμάχων. ἐπεὶ εἴ γε τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν Μυσοὺς δέχοιτό τις, ἀπηρτη μένος ἂν εἴη ὁ λόγος. τὸ γὰρ ἀπὸ τῶν Τρώων τρέψαντα τὴν 5 ὅρασιν ἐπὶ τὴν Θρᾳκῶν γῆν συγκαταλέγειν ταύτῃ τὴν τῶν Μυσῶν, τῶν οὐ νόσφιν ὄντων, ἀλλ' ὁμόρων τῇ Τρωάδι καὶ ὄπι σθεν αὐτῆς ἱδρυμένων καὶ ἑκατέρωθεν, διειργομένων δ ̓ ἀπὸ τῆς Θράκης πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ, συγχέοντος ἂν εἴη τὰς ἠπείΑ. 454 ρους καὶ ἅμα τῆς φράσεως οὐκ ἀκούοντος. τὸ γὰρ πάλιν τρέ- 10 πεν μάλιστα μέν ἐστιν εἰς τοὐπίσω· ὁ δ ̓ ἀπὸ τῶν Τρώων με ταφέρων τὴν ὄψιν ἐπὶ τοὺς †μὴ ὄπισθεν αὐτῶν ἢ ἐκ πλαγίων ὄντας προσωτέρω μὲν μεταφέρει, εἰς τοὐπίσω δ ̓ οὐ πάνυ. καὶ C. 296 τὸ ἐπιφερόμενον δ ̓ αὐτοῦ τούτου μαρτύριον, ὅτι τοὺς Ἱππημολ γοὺς καὶ Γαλακτοφάγους καὶ Ἀβίους συνῆψεν αὐτοῖς, οἵπερ 15 εἰσὶν οἱ ἁμάξοικοι Σκύθαι καὶ Σαρμάται. καὶ γὰρ νῦν ἀναμέμικται ταῦτα τὰ ἔθνη τοῖς Θραξὶ καὶ τὰ Βασταρνικά, μᾶλ λον μὲν τοῖς ἐκτὸς Ἴστρου, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐντός. τούτοις δὲ καὶ τὰ Κελτικά, οἵ τε Βόιοι καὶ Σκορδίσκοι καὶ Ταυρίσκοι. τοὺς δὲ Σκορδίσκους ἔνιοι Σκορδίστας καλοῦσι καὶ τοὺς Ταυ- 20 ρίσκους δὲ † Λιγυρίσκους καὶ Ταυρίστας φασί. 2. ὅσφιν 4 ὃ σφιν (sic) C. 4. ἀπηρτιμένος C, inde Cor. in nott. ad Intp. Gall. scribendum esse suspicatur οὐκ ἀπηρτισμένος, quod probat Grosk. In editione autem sua intactam recte reliquit codicum scripturam, quamquam insolentius usurpatum esse illud verbum fatendum est. 7. ἐόντων codd. Cor. mutavit, quia haud facile intelligatur, cur ionicam formam posuerit Strabo in verbis, quae non sunt Homeri. 10. τρέπειν C(?) Cas. 12. μὴ falsum esse et ipsius sententiae connexus, et quae praecedunt satis ostendunt: videtur scriptum fuisse. Mire nugatur Grosk. h. 1. 14. δ ̓ αὖ τοῦτο AC δ ̓ αὐτοῦ τὸ ΒΙ(?) δὲ τούτου Cor. Ante eum Cas. voluerat δ ̓ αὖ τούτου. Verum vidit Grosk., quem sequi non dubitavi. 16. ἁμαξικοὶ ΑBCl. δίσκας codd. edd. Quam formam veram esse per se est parum probabile: apud Athenaeum igitur VI, 5 cum legatur οἱ Κορδισταὶ, idem hoc apud Strabonem scribendum esse Cas. censuit ad illum locum, in eo tantummodo non audiendus, quod σ putabat reiiciendum esse: Σκορδί στας exhibent codd. infra Ρ. 315. 21. λιγυρίσκους licet omnes codd. 20. σκορ 3. Λέγει δὲ τοὺς Μυσοὺς ὁ Ποσειδώνιος καὶ ἐμψύχων ἀπέχεσθαι κατ ̓ εὐσέβειαν, διὰ δὲ τοῦτο καὶ θρεμμάτων· μέλιτι δὲ χρῆσθαι καὶ γάλακτι καὶ τυρῷ ζῶντας καθ ̓ ἡσυχίαν, διὰ δὲ τοῦτο καλεῖσθαι θεοσεβεῖς τε καὶ καπνοβάτας· εἶναι δέ τι 5 νας τῶν Θρακών, οἳ χωρὶς γυναικὸς ζῶσιν, οὓς Κτίστας και λεῖσθαι, ἀνιερώσθαί τε διὰ τιμὴν καὶ μετὰ ἀδείας ζῆν· τούτους δὴ συλλήβδην ἅπαντας τὸν ποιητὴν εἰπεῖν ἀγαθοὺς Ἱππημολγούς, γλακτοφάγους ἀβίους τε, δικαιοτάτους ἀνθρώπους. ἀβίους δὲ προσαγορεύειν μάλιστα, ὅτι χωρὶς γυναικῶν, ἡγού10 μενον ἡμιτελῆ τινα βίον τὸν χῆρον, καθάπερ καὶ τὸν οἶκον ἡμιτελῆ τὸν Πρωτεσιλάου, διότι χῆρος· ἀγχεμάχους δὲ τοὺς Μυ- Α. 455 σούς, ὅτι ἀπόρθητοι, καθὰ οἱ ἀγαθοὶ πολεμισταί· δεῖν δὲ ἐν τῷ † δεκάτῳ ἐγγράφειν ἀντὶ τοῦ Μυσῶν τ ̓ ἀγχεμάχων [Μοισῶν τ ̓ ἀγχεμάχων]. 15 Τ 4. Τὸ μὲν οὖν τὴν γραφὴν κινεῖν ἐκ τοσούτων ἐτῶν εὐδοκιμήσασαν περιττὸν ἴσως. πολὺ γὰρ πιθανώτερον ὠνομάσθαι μὲν ἐξ ἀρχῆς Μυσούς, μετωνομάσθαι δὲ καὶ νῦν. τοὺς ἀβίους δὲ τοὺς χήρους [οὐ] μᾶλλον ἢ τοὺς ἀνεστίους καὶ τοὺς ἁμαξ. habeant, haud dubie corruptum est, sed paulo audacius Cor. mutavit in Ν, 4 Μοι 1 |