δὲ διὰ τῆς πόλεως ὁ Πηνειὸς ποταμὸς παρὰ τὸ γυμνάσιον αὐ τῆς· ἔπραξαν τε τοῦτο Ἠλεῖοι χρόνοις ὕστερον πολλοῖς τῆς εἰς αὐτοὺς μεταστάσεως τῶν χωρίων τῶν ὑπὸ τῷ Νέστορι. 3. Ἦν δὲ ταῦτα ἥ τε Πισᾶτις, ἧς ἡ Ὀλυμπία μέρος, καὶ 5 ἡ Τριφυλία καὶ ἡ τῶν Καυκώνων. Τριφύλιοι δ ̓ ἐκλήθησαν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος, ἀπὸ τοῦ τρία φύλα συνεληλυθέναι, τό τε τῶν ἀπ ̓ ἀρχῆς Ἐπειῶν καὶ τὸ τῶν ἐποικησάντων ὕστερον Μινυῶν καὶ τὸ τῶν ὕστατα ἐπικρατησάντων Ἠλείων· οἱ δ ̓ ἀντὶ τῶν Μινυῶν Ἀρκάδας φασίν, ἀμφισβητήσαντας τῆς χώ 10 ρας πολλάκις, ἀφ ̓ οὗ καὶ Ἀρκαδικός Πύλος ἐκλήθη ὁ αὐτὸς καὶ Τριφυλιακός. Ὅμηρος δὲ ταύτην ἅπασαν τὴν χώραν μέσ χρι Μεσσήνης καλεῖ Πύλον ὁμωνύμως τῇ πόλει. ὅτι δὲ διώριστο ἡ Κοίλη Ηλις ἀπὸ τῶν ὑπὸ τῷ Νέστορι τόπων, ὁ τῶν Νεῶν κατάλογος δηλοῖ τοῖς τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν κατοικιών 15 ὀνόμασι. λέγω δὲ ταῦτα, συμβάλλων τά τε νῦν καὶ τὰ ὑφ Ὁμήρου λεγόμενα· ἀνάγκη γὰρ ἀντεξετάζεσθαι ταῦτα ἐκείνοις gk, quibus concinunt hi ita, ut άδες omittant; μία τούτων ῥεῖ no: inde μία τούτων. ῥεῖ κτλ. ald. Quam scripturam integram non ratus Cor. οὖσα post τούτων add.: Grosk. autem ex iis quae g exhibet, hacc procudit incredibili temeritate: μία τούτων. προσκτί[ζεσθαι δὲ καί τινες διεπράξαντο Αρκ]άδες. Ceterum nomen Αγριάδες, alibi quod sciam, non invenitur. 1. μηνειός ImB, sed in hoc η in i mut.: inde μινειός k (post corr. rr.) t (sed in marg. μηνειός, quod rec. m. mut. in πηνειός) ald. Μeneus Guar. Reliqui codd. in altero nomine consen 2. τὴν μετά tiunt, sed in marg. 8 pr. m. minio additum est: οἶμαι ἀλφειὸς χρὴ λέω γεσθαι. ποταμὸς cum membr. deletum est in A, sed sec. m. restitutum. 2. Ante ἔπραξαν aliquid excidisse cum Xylandro putarunt Cor. et Grosk., atque ille cum de amnis cursu deflexo agi suspicatus esset, hic talia fere inserenda esse censuit: αὐτῆς [ἐκ τοῦ οἰκείου ῥεῖ θρου παρατραπείς] ἔπραξαν κτλ. Referenda autem videntur haec verba ad ea, quae de condita urbe supra tradidit Strabo. στασιν Ο. 4. πισάτις ΑΒ, eumque tenorem constanter fere exhibent codd.: Tzsch. corr., quia producitur penultima in Orphei Argon. v. 211, idque analogia postulat (v. Lob. Path. serm. Gr. 371 sq.). Ρ. 7. ἀπέων Aghno απεῶν Cli Apeorum Guar. ἠπειῶν Bk ald., Cas. corr. τὸ om. BC. 10. πολλούς Cl Pleth.: fuit haud dubie in B, ubi syllaαρκαδική, et os infra η pr. bae axis in litura sec. m. scriptae sunt. Α. 520 διὰ τὴν τοῦ ποιητοῦ δόξαν καὶ συντροφίαν πρὸς ἡμᾶς, τότε νομίζοντος ἑκάστου κατορθοῦσθαι τὴν παροῦσαν πρόθεσιν, ὅταν ᾖ μηδὲν ἀντιπῖπτον τοῖς οὕτω σφόδρα πιστευθεῖσι περὶ τῶν αὐτῶν λόγοις· δεῖ δὴ τά τε ὄντα λέγειν καὶ τὰ τοῦ ποιητοῦ παρατιθέντας, ἐφ ̓ ὅσον προσήκει, προσσκοπεῖν. 5 4. Ἔστι δέ τις ἄκρα τῆς Ἠλείας πρόσβορρος ἀπὸ ἑξήκοντα Δύμης, Αχαϊκῆς πόλεως, Ἄραξος. ταύτην μὲν οὖν ἀρχὴν τίθεμεν τῆς τῶν Ἠλείων παραλίας· μετὰ δὲ ταύτην ἐστὶν ἐπὶ τὴν ἑσπέραν προϊοῦσι τὸ τῶν Ἠλείων ἐπίνειον ἡ Κυλλήνη, ἀνάβα σιν ἔχουσα ἐπὶ τὴν νῦν πόλιν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίων. μέ- 10 μνηται δὲ τῆς Κυλλήνης ταύτης καὶ Ὅμηρος, λέγων στον Κυλ λήνιον ἀρχὸν Ἐπειῶν· οὐ γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἀρκαδικοῦ ὄρους ὄντα ἔμελλεν ἡγεμόνα τῶν Ἐπειῶν ἀποφῆναι· ἔστι δὲ κώμη μετρία, τὸν Ἀσκληπιὸν ἔχουσα τὸν Κολώτου, θαυμαστὸν ἰδεῖν ξόανον ἐλεφάντινον. μετὰ δὲ Κυλλήνην ἀκρωτήριόν ἐστιν ὁ Χελωνά- 15 C. 338 τας, δυσμικώτατον τῆς Πελοποννήσου σημεῖον. πρόκειται δ ̓ αὐτοῦ νησίον και βραχέα ἐν μεθορίοις τῆς τε Κοίλης Ηλιδος 4. Inde a voce de alia manus incipit in C ab ea, qua priora scripta sunt, prorsus diversa, quae pertinet usque ad finem libri IX (v. Pr. Vol. I p. xv). Tam presse autem in tota hac parte sequitur codicem A cum in verbis ipsis tum in lacunis notandis, ut ex illo omnia haec manasse, id quod supra significavimus (v. Praef. p. LXVI), liquidissime appareat. Hanc igitur per partem scripturam huius codicis iis tantum commemorabimus locis, quibus aliquam ob causam notatu videbitur digna. δὴ] δὲ C. 5. δεῖ προσσκοπεῖν om. I, sed in huius marg. sec. m. add. 5. προσῆκε Ac. προσκοπεῖν Acglino. 6. ἔστιν ἄκρα τις IB, sed in hoc δὲ sec. m. add. ἔστι δ ̓ ἄκρα τις σταδίων post ἑξήκοντα add. Bkno edd. άρραξος ο. (sec. m. add.) ι. edd. πρόσβορος ald. 7. ἄρροξος ΑΒ ἄροξος Α μὲν οὖν om. Β (sec. m. add. τὴν om. Bl edd. τ. 8. ἐστὶν om. Β 10. Ηλιν ante πόλιν inseren.. όν dum censet Grosk. praeter necessitatem. 11. βοιωτῶν (sic) 4: inde ἐστιν om. μεθορίᾳ om. Β (sed sec. m. in marg. add.) l. 17. νησία βραχέα bnogt ald. βραχεία, et e sup. et pr. m. add., 4: inde βραχεῖα gli – Κοίλης] κυλλήνης gt: inde κυλλήνης καὶ ald. [καὶ τῆς] Πισατῶν, ὅθεν εἰς Κεφαλληνίαν πλέοντι ἐ.........ους στάδιοι ὀγδοήκοντα. αὐτοῦ δέ που καὶ ὁ Ἐλίσων ἢ Ἔλισα ῥεῖ ποταμὸς ἐν τῇ λεχθείσῃ μεθορίᾳ. 5. Μεταξὺ δὲ τοῦ Χελωνάτα καὶ τῆς Κυλλήνης ὅ τε Πη5 νειὸς ἐκδίδωσι ποταμὸς καὶ ὁ Σελλήεις ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγόμενος, ῥέων ἐκ Φολόης· ἐφ ̓ ᾧ Ἔφυρα πόλις, ἑτέρα τῆς Θε σπρωτικῆς καὶ Θετταλικῆς καὶ τῆς Κορίνθου, τετάρτη τις ἐπὶ Α. 521 τῇ ὁδῷ κειμένη τῇ † ἐπιθαλασσίωνα, ἤτοι ἡ αὐτὴ οὖσα τῇ Βοιωνώᾳ (τὴν γὰρ Οἰνόην οὕτω καλεῖν εἰώθασιν) ἢ πλησίον 10 ἐκείνης, διέχουσα τῆς Ἠλείων πόλεως σταδίους ἑκατὸν εἴκοσιν· ἐξ ἧς ἥ τε Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους δοκεῖ λέγεσθαι μήτηρ ἐκεῖ γὰρ μᾶλλον αἱ τοῦ Ἡρακλέους στρατεῖαι· " τὴν ἄγετ ̓ ἐξ Εφύρης ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος· 1. καὶ τῆς corrosa sunt in A ita, ut κ ex parte supersit ac lacuna fere sex literis sufficiat, om. cg spatio vacuo relicto, της om. hi, καὶ τῆς τῶν bno edd. Novem fere literae inter & et ous cum membrana ipsa corrosae sunt in A (cf. ad p. 339 in.): ovç autem cum schedula agglutinata obtectum fuerit, neque sec. m. postea restitutum, omissum est in cgh, ἐκ κυλλήνης ad explendam lacunam infeliciter add. bkno edd., sed asteriscis inclusit Cor., felicius εἰσι add. i, quod rec. Cor.: scripsit autem Strabo, ni fallor, εἰσιν οὐ πλείους στάδιοι κτλ. 2. ἐλεί σων ἢ ἔλεισα, et utroque loco a sup. ει sec. m. add., Α: ελίσσων ἢ ἔλισσα bedd., sed simplex σ tuetur Theocritus Id. 25, 9. 4. Penei ostia cum meridiem versus sita sint a Chelonata, neque omnino ullus fluvius invgniatur inter Cyllenen atque promontorium illud, Leakius (v. Travels in the Morea etc. I, 7) censet scribendum esse: Μετὰ δὲ τὸν Χελωνάταν καὶ τὴν Κυλλήνην, quibus obstat vel Cyllenes mentio: cf. et Ptol. III, 14 p. 236 VVilb. Nec probabile est, quod simul proponit, ὁ καὶ Σελλήεις κτλ.: μήνειος Pleth. 6. τῆς ante Φολόης add. edd. ] ὧν codd. Xyl. corr. ἐφύρα 4 et sic const. εἴκοσι om. Β (sed sec. m. in marg. add.) / Pleth. 339. v. p. 7. ἐπὶ 8. θαλασσίωνα ald. ἐπὶ θάλασσαν Cor. ex Xyl. coni., quod praeter nimiam mutandi 11. τε λέγεσθαι] πρὸς ἐκείναις δὲ οὐδεὶς ποταμὸς Σελλήεις· καὶ ὁ τοῦ Μέγητος [θώραξ], τόν ποτε Φυλεύς ἤγαγεν ἐξ Εφύρης ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος· ἐξ ἧς καὶ τὰ φάρμακα τὰ ἀνδροφόνα. εἰς Ἔφυραν γὰρ ἀφι- 5 χθαί φησι τὸν Ὀδυσσέα, φάρμακον ἀνδροφόνον διζήμενον, ὄφρα οἱ εἴη καὶ τὸν Τηλέμαχον οἱ μνηστῆρες· ἠὲ καὶ εἰς Ἐφύρην ἐθέλει πίειραν ἄρουραν ἐλθεῖν, ὄφρ ̓ ἔνθεν θυμοφθόρα φάρμακ ̓ ἐνείκῃ. καὶ γὰρ τὴν Αὐγέου θυγατέρα τοῦ τῶν Ἐπειῶν βασιλέως ὁ Νέστωρ ἐν τῇ διηγήσει τοῦ πρὸς αὐτοὺς πολέμου φαρμακίδα εἰσάγει, πρῶτος ἐγὼν ὅλον ἄνδρα, φήσας, * ἄνδρα* 10 15 ἣ τόσα φάρμακα ᾔδη, ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών. ἔστι δὲ καὶ περὶ Σικυῶνα Σελλήεις ποταμὸς καὶ Ἔφυρα πλησίον κώμη, καὶ ἐν τῇ Ἀγραίᾳ τῆς Αἰτωλίας Ἔφυρα κώμη, 20 οἱ δ ̓ ἀπ ̓ αὐτῆς Ἔφυροι· καὶ ἄλλοι οἱ Περραιβῶν πρὸς Μακεδονίᾳ, καὶ οἱ Κραννώνιοι, καὶ οἱ Θεσπρωτικοὶ οἱ ἐκ Κιχύρου τῆς πρότερον Ἐφύρας. 6. Απολλόδωρος δὲ διδάσκων, ὃν τρόπον ὁ ποιητὴς εἴωθε διαστέλλεσθαι τὰς ὁμωνυμίας, οἷον ἐπὶ τοῦ Ὀρχομενοῦ τὸν μὲν 25 1. ἐκείνας Cas. Tzsch. δὲ] τε codd, Cor. corr. 2. θώραξ om. codd., Cor. add. ex Il. Θ, 531: idem in interpretatione Xyl. 5. καὶ ἐξ ἧς τὰ Bkltu ald. ὄφρα οἱ εἴη ἰοὺς χρίεσθαι om. Bk (add. in marg.) Inou edd. marg. add.) ltu. ανδροφθόρα i. addiderat 7. Verba 10. ἐθέλει 15. πρῶτος είχεν om. Bk ἄνδρα post φήσας male re 16. μοῦνον Acghino. αὐγείδαο Aeglino. ἐλθεῖν om. Bk (sec. m. in marg. add.) ltu ald. 11. φασὶν ante ὄφρα add. Bltu edd. ἔνθε Bu. (sed in hoc sec. m. in petitum om. Cor. 17. θυγατέρα ald. 18. τοσαῦτα gk. ᾔδει chl (?)m. τέρας Bklu ald. tura) ο ὁμωνύμους ξανθὴν Ἀγαμήδην add. Cor. ex Il. 1, 740. ἤδη 4, sed alterum η sec. m. in litura scriptum ; 20. ἀγρές ΑΒ. 21. μακεδονίαν kno. 23. προ Αρκαδικὸν πολύμηλον καλῶν, τὸν δὲ Βοιωτιακὸν Μινύειον, καὶ Σάμον Θρηικίην συντιθεὶς μεσσηγύς τε Σάμοιο καὶ Ἴμβρου, C. 339 ἵνα χωρίσῃ ἀπὸ τῆς Ἰωνικῆς, οὕτω φησὶ καὶ τὴν Θεσπρωτι- Α. 522 5 κὴν Ἔφυραν διαστέλλεσθαι τῷ τε τηλόθεν καὶ τῷ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος. ταῦτα δ ̓ οὐχ ὁμολογεῖ τοῖς ὑπὸ τοῦ Σκηψιου Δημητρίου λεγομένοις, παρ ̓ οὗ μεταφέρει τὰ πλεῖστα. ἐκεῖνος γὰρ οὔ φησιν εἶναι Σελλήεντα ἐν Θεσπρωτοῖς ποταμόν, ἀλλ ̓ ἐν τῇ Ἠλείᾳ 10 παρὰ τὴν ἐκεῖ Ἔφυραν, ὡς προείπομεν. τοῦτό τε οὖν εἴρηκε σκέψεως δεόμενον καὶ περὶ τῆς Οἰχαλίας, ὅτι φησίν, οὐ μιᾶς οὔσης, μίαν εἶναι πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος· δῆλον οὖν, ὅτι τὴν Θετταλικήν, ἐφ ̓ ἧς φησιν· οἵ τ ̓ ἔχον Οιχαλίην, πόλιν Εὐρύτου Οιχαλιῆος. 15 τίς οὖν ἐστιν, ἐξ ἧς ὁρμηθέντα αἱ Μοῦσαι κατὰ Δώριον ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν Θρήικα παῦσαν ἀοιδῆς; φησὶ γάρ· Οἰχαλίηθεν ἰόντα παρ' Ευρύτου Οιχαλιῆος. εἰ μὲν γὰρ ἦν Θετταλική, οὐκ εὖ πάλιν ὁ Σκήψιος, Αρκαδι 20 κήν τινα λέγων, ἣν νῦν Ανδανίαν καλοῦσιν· εἰ δ ̓ οὗτος εὖ, καὶ ἡ Ἀρκαδικὴ πόλις Εὐρύτου εἴρηται, ὥστ ̓ οὐ μία μόνον· ἐκεῖνος δὲ μίαν φησί. 7. Μεταξὺ δὲ τῆς τοῦ Πηνειοῦ καὶ τοῦ Σελλήεντος ἐκβο - 1. βοιωτικὸν Bklu ald. μηνύτον 4 μινύιον Β, sed in hoc alterum , in et mut. 2. Θραϊκίην Bu θρακίην k ald. συντιθεῖς] προστιθεὶς Pleth.: inde Cor. effinxit συντιθεὶς [ἢ προστιθεὶς]; Grosk. autem ἢ ante συντιθεὶς addendum esse censet, coll. X, 457: sed ne hoc quidem probandum est. 3. μεσσηγύς – Ἴμβρου om. Bklu Pleth, τε] δὲ Almelor. Cor. ex Il. Ω, 78. Σάμου edd. inde ab Almel., addito praeterea tɛ Cor. ex II. 1. 1. 4. Syllabae τικὴν ἔ et mox ταμοῦ ἀπὸ cum membrana corrosae sec. m. add. in A (v. p. 338 in.) 10. τε οὖν om. Acgh δ ̓ εἴρηκε no. 15. κατὰ Δώριον om. Bklu edd: v. II. B, 594. 16. θρῆκα Bku. 17. μὲν ante γὰρ add. Ac ghno. 19. ἡ ante Θετταλική add. Cor. IB, sed in hoc sec. m. add. in marg. ald. 22. μόνον post μίαν add. h, μόνην Cor. sed πηνείου in marg. sec. m. add. μηνίου Ι. 20. ἣν καλοῦσιν om. ἀρδανίαν bno ἀρκαδίαν ku 23. μιννείου Β, |