Αἴγιον· ἡ δὲ περίμετρος μὴ κατακολπίζοντι τετρακισχιλίων σταδίων, ὡς Πολύβιος Αρτεμίδωρος δὲ καὶ τετρακοσίους προστίθησι· κατακολπίζοντι δὲ πλείους τῶν ἑξακοσίων ἐπὶ τοῖς πεντακισχιλίοις. ὁ δ ̓ Ἰσθμὸς κατὰ τὸν διολκόν, δι ̓ οὗ τὰ πορὑμεῖα ὑπερνεωλκοῦσιν ἀπὸ τῆς ἑτέρας εἰς τὴν ἑτέραν θάλατ- 5 ταν, εἴρηται, ὅτι τετταράκοντα σταδίων ἐστίν. 2. Ἔχουσι δὲ τῆς χερρονήσου ταύτης τὸ μὲν ἑσπέριον μέρος Ἠλεῖοι καὶ Μεσσήνιοι, κλυζόμενοι τῷ Σικελικῷ πελάγει· προσλαμβάνουσι δὲ καὶ τῆς ἑκατέρωθεν παραλίας, ἡ μὲν Ἠλεία πρὸς ἄρτον ἐπιστρέφουσα καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ Κορινθιακού 10 κόλπου μέχρι ἄκρας Ἀράξου, καθ ̓ ἣν ἀντίπορθμός ἐστιν ἥ τε Ακαρνανία καὶ αἱ προκείμεναι νῆσοι, Ζάκυνθος καὶ Κεφαλ ληνία καὶ Ἰθάκη καὶ Ἐχινάδες, ὧν ἐστι καὶ τὸ Δουλίχιον τῆς δὲ Μεσσηνίας τὸ πλέον ἀνεῳγμένον πρὸς νότον καὶ τὸ Λιβυ κὸν πέλαγος μέχρι τῶν καλουμένων Θυρίδων πλησίον Ταινά- 15 Α. 517 ρου. ἑξῆς δὲ μετὰ μὲν τὴν Ἠλείαν ἐστὶ τὸ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνος πρὸς ἄρκτους βλέπον καὶ τῷ Κορινθιακῷ κόλπῳ παρατεῖνον, τελευτᾷ δ ̓ εἰς τὴν Σικυωνίαν· ἐντεῦθεν δὲ Σικυὼν καὶ Κόριν θος ἐκδέχεται μέχρι τοῦ Ἰσθμοῦ· μετὰ δὲ τὴν Μεσσηνίαν ἡ Λακωνικὴ καὶ ἡ Ἀργεία, μέχρι τοῦ Ἰσθμοῦ καὶ αὕτη. κόλποι 20 δ ̓ εἰσὶν ἐνταῦθα ὅ τε Μεσσηνιακὸς καὶ ὁ Λακωνικὸς καὶ τρίτος ὁ Αργολικός, τέταρτος δ ̓ ὁ Ἑρμιονικὸς καὶ Σαρωνικός οἱ δὲ Σαλαμινιακὸν καλοῦσιν· ὧν τοὺς μὲν ἡ Λιβυκή, τοὺς δ ̓ 1. αἰγαῖον Α. 2. δὲ om. Ε. 4. κατὰ θάλατταν om. BClsv. Inde Cor. pro spuriis ea habens in marginem relegavit iniuria: ante eum Cas. verba dov θάλατταν uncis incluserat. 5. ὑπερα νεολκοῦσιν Α edd. 7. μέρος om. no, uncis inclusit Cas. 9. δὲ om. 8. 11. ἐστιν om. CEL. 12. και ante Κεφαλληνία om. 1, in quo praeterea scriptum κεφαλονία. 13. αἱ ante Εχινάδες add. Cor. 16. μετὰ δὲ ἠλείαν Β (ἑξῆς δουλέχων Cl. 14. ανεωγμένου Ι. δὲ μετὰ τὴν ἠλείαν ex corr. sec. m.) CEI ἑξῆς δ...... μὲν τὴν ἠλείαν ante τρίτος add. A. ἡ Κρητικὴ θάλασσα πληροῖ καὶ τὸ Μυρτῷον πέλαγος· τινὲς δὲ καὶ τὸν Σαρωνικὸν πόρον πέλαγος ὀνομάζουσι. μέση δ ̓ ἐστὶν ἡ Ἀρκαδία, πᾶσιν ἐπικειμένη καὶ γειτνιῶσα τοῖς ἄλλοις ἔθνεσιν. 5 3. Ὁ δὲ Κορινθιακός κόλπος ἄρχεται μὲν ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Εὐήνου (τινὲς δέ φασιν τοῦ Ἀχελώου τοῦ ὁρίζοντος Ακαρνάνας καὶ τοὺς Αιτωλοὺς) καὶ τοῦ Ἀράξου. ἐνταῦθα γὰρ πρῶτον ἀξιόλογον συναγωγὴν λαμβάνουσι πρὸς ἀλλήλας αἱ ἑκατέρωθεν ἀκταί· προϊοῦσαι δὲ πλέον τελέως συμπίπτουσι 10 κατὰ τὸ Ῥίον καὶ τὸ Ἀντίρριον, ὅσον δὴ πέντε σταδίων ἀπολείπουσαι πορθμόν. ἔστι δὲ τὸ μὲν Ρίον τῶν Ἀχαιῶν ἁλιτενὴς ἄκρα, δρεπανοειδή τινα ἐπιστροφὴν εἰς τὸ ἐντὸς ἔχουσα (καὶ δὴ καὶ καλεῖται Δρέπανον), κεῖται δὲ μεταξὺ Πατρῶν καὶ Αἰγίου, C. 336 Ποσειδῶνος ἱερὸν ἔχουσα· τὸ δ ̓ Ἀντίρριον ἐν μεθορίοις τῆς Αἰ15 τωλίας καὶ τῆς Λοκρίδος ἵδρυται, καλοῦσι δὲ Μολύκριον Ρίον. εἶτ ̓ ἐντεῦθεν διίσταται πάλιν ἡ παραλία μετρίως ἑκατέρωθεν, προελθοῦσα δ ̓ εἰς τὸν Κρισαῖον κόλπον ἐνταῦθα τελευτᾷ, κλειομένη τοῖς προσεσπερίοις τῆς Βοιωτίας καὶ τῆς Μεγαρικής τέρμοσιν. ἔχει δὲ τὴν περίμετρον ὁ Κορινθιακός κόλπος ἀπὸ μὲν 20 τοῦ Εὐήνου μέχρι Αράξου σταδίων δισχιλίων διακοσίων τριάκοντα· εἰ δ ̓ ἀπὸ τοῦ Ἀχελφου, πλεονάζοι ἂν ἑκατόν που στά ται BCL. ἀπολείπουσι Β (sed σε in σαι sec. m. mut.) C'El. 9. αἱ om C. ἀντίγιον ABCE. 13. σατρῶν Ε. 14. ἵδρυται] εἴρηται Ε. ῥίον om. Β (sed sec. m. add.) CEL. 17. προϊούσα BCEl edd. κρισσαῖον BCEl edd. 18. τέρμασιν edd. 19. την om. BClsv. ход C ὁ κόρινθος Isv ; κόλπος etiam ὁ Κορινθιακός. Αράξου add. Β. edd. - - σταδίοις om. Clsv Pleth., qui om. μὲν om. Β., sed sec. m. add. 20. τοῦ ante ἀράξου ποταμού Βυ ἀράξου ταμοῦ Κ. -- χι λίων καὶ τριάκοντα Β, sed sec. m, corr. 21. ἀπὸ δὲ τοῦ ἀχελώου μεί Α. 518 δίοις. ἀπὸ μέντοι Αχελώου ἐπὶ τὸν Εὔηνον Ακαρνᾶνές εἰσιν, εἶθ ̓ ἑξῆς ἐπὶ τὸ Ἀντίρριον Αἰτωλοί, τὸ δὲ λοιπὸν μέχρι Ἰσθμοῦ Φωκέων ἐστὶ καὶ Βοιωτῶν καὶ τῆς Μεγαρίδος, στάδιοι χίλιοι ἑκατὸν εἴκοσι δυεῖν δέοντες· ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ Ἀντιρρίου μέχρι Ἰσθμοῦ θάλαττα † Αλκυονὶς καλεῖται, μέρος οὖσα τοῦ Κρι- 5 σαίου κόλπου· ἀ[πὸ δὲ τοῦ] Ἰσθμοῦ ἐπὶ τὸν Ἄραξον τριάκοντα ἐπὶ τοῖς [χιλίοις]. ὡς μὲν δὴ τύπῳ εἰπεῖν τοιαύτη τις καὶ το σαύτη ἡ τῆς Πελοποννήσου θέσις καὶ τῆς ἀντιπόρθμου γῆς μέχρι τοῦ μυχοῦ, τοιοῦτος δὲ καὶ ὁ μεταξὺ ἀμφοῖν κόλπος. εἶτα καθ ̓ ἕκαστα ἐροῦμεν, τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς Ἠλείας ποιη- 10 σάμενοι. ζων σταδίοις ἑκατὸν Β, sed in marg. sec. m. add. γρ. εἰ δ ̓ ἀπὸ τοῦ ......... -- μέχρι τοῦ ἀράξου Β edd. · μὲν 4: novem fere literae deletae, sed y ex parte superest et ὡς sec. m. add.: inde χιλίοις om. Bghno, Cor. add. ex coni. Cas. coll. m. add. τις om. Β, sed sec. Post αντι 388. Ρ δὴ] οὖν Β edd. 8. ἐστὶ post θέσις add. Β edd., exc. Tzsch. πόρθμου verba γῆς κόλπος om. Β, sed sec. m. in marg. add., scripto τῆς pro γῆς: inde in ku ald. transierunt, sed in u punctis suppositis notata sunt, atque inter versus additum σχόλια. Qua scriptura deceptus γῆς ἀντιπόρθμου τῆς posuit Tzsch. 10. εἶτα] μετὰ δὲ ταῦτα τὰ Bkt CAPUT III. 1. Νῦν μὲν δὴ πᾶσαν Ἠλείαν ὀνομάζουσι τὴν μεταξὺ Ἀχαιῶν τε καὶ Μεσσηνίων παραλίαν, ἀνέχουσαν εἰς τὴν μεσό γαιαν τὴν πρὸς Ἀρκαδίᾳ τῇ κατὰ Φολόην καὶ Ἀζᾶνας καὶ 5 Παρρασίους. τοῦτο δὲ τὸ παλαιὸν εἰς πλείους δυναστείας διῄρητο, εἶτ ̓ εἰς δύο, τήν τε τῶν Ἐπειῶν καὶ τὴν ὑπὸ Νέστορι τῷ Νηλέως· καθάπερ καὶ Ὅμηρος εἴρηκε, τὴν μὲν τῶν Ἐπειῶν ὀνομάζων πόλιν * τὴν δὲ παρ ̓ * Ηλιδα διαν, ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί· 10 τὴν δ ̓ ὑπὸ τῷ Νέστορι Πύλον, δι' ἧς τὸν Ἀλφειὸν ῥεῖν φησιν, Ἀλφειοῦ, ὅς τ ̓ εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης. Πύλον μὲν οὖν καὶ πόλιν οἶδεν ὁ ποιητής· οἱ δὲ Πύλον, Νηλῆος ἐκτίμενον πτολίεθρον, edd. và est etiam in Cl, ac facile negligi potuit in A: sed similem structuram v. 1, 2. Jam vide, quomodo commutatus sit totus hic locus in Clms: τὰ καθ ̓ ἕκαστα ἐρεῖ (ἐρῆ C), φησί, τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς Ἠλείας ποιησάμενος τὸ γὰρ μέχρι νῦν, ὡς τύπῳ εἰπεῖν, τοιαύτην καὶ τοσαύ την καὶ (om. s) τὴν τῆς πελοποννήσου θέσιν (τάξιν 8, sed θέσιν in marg. add. pr. m.) ἐξέθετο καὶ τῆς (om. lm) ἀντιπόρθμον. Similia habet Pleth.: ἀλκυονὶς καλεῖται τὸ μὲν οὖν μέχρι νῦν, ὡς τύπῳ εἰ πεῖν, τοιαύτην καὶ τοσαύτην τὴν τῆς πελοποννήσου θέσιν ἐξεθέμεθα καὶ τῆς ἀντιπόρθμου· τὴν (?) δὲ καθ ̓ ἕκαστα ἐροῦμεν κτλ. ἐροῦ μεν om. 4, sed. sec. m. in marg. add. 2. δὴ om. Β (sed sec. m. add.) C. Pro μὲν δὴ habent δὲ μὴ ls, sed in hoc μὲν δὴ minio pr. m. supra add. add.) Cl. 3. τε om. BCEI. μεσογαῖαν Ah. νας 7. 5. παργασίας C. στορος Cl. 7. των om. Βald. ἔχουσαν Β (sed εἰς supra è sec. m. 4. ἀρκαδίαν g. φιλόην Ι. - ἀζω τοῦτο δὲ τὸ] τὸ δὲ BCI edd. 6. νέο 8. πόλιν, etiamsi in omnibus codd. legatur, falsum esse diua VV. DD. demonstratum est vel ex iis, quae ab ipso Strabone traduntur S. 2. Idcirco uncinis inclusit eam vocem Tzsch., sicut eis, quae sequuntur; Cor. autem, id quod magis arridet, mutavit in Ηλιν. 9. *τὴν δὲ παρ ̓ *] ἢ εἰς edd. inde a Xyl., qui ex Od. N, 275 ca assumpsit nimia audacia: sed quae in codd. leguntur ferri possunt nullo modo, ac videntur ab interpolatore assuta. 11. Aφειού om. Β (sed in marg. sec. m. add.) CEI Epit. 14. ΐξον om. Epit. A. 519 οὐ διὰ τῆς πόλεως δὲ οὐδὲ παρ ̓ αὐτὴν ῥεῖ ὁ Ἀλφειός, ἀλλὰ παρ ̓ αὐτὴν μὲν ἕτερος, ὃν οἱ μὲν Παμισόν, οἱ δὲ Ἄμαθον και λοῦσιν, ἀφ ̓ οὗ καὶ ὁ Πύλος Ημαθόεις εἰρῆσθαι οὗτος δοκεῖ, διὰ δὲ τῆς χώρας τῆς Πυλίας ὁ Ἀλφειός. 2. Ἦλις δὲ ἡ νῦν πόλις οὔπω ἔκτιστο καθ ̓ Ὅμηρον, ἀλλ ̓ 5 ἡ χώρα κωμηδὸν ᾠκεῖτο· ἐκαλεῖτο δὲ Κοίλη Ἦλις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος· τοιαύτη γὰρ ἦν ἡ πλείστη καὶ ἀρίστη· ὀψὲ δέ ποτε συνῆλθον εἰς τὴν νῦν πόλιν Ηλιν, μετὰ τὰ Περσικά, ἐκ πολλῶν δήμων. σχεδὸν δὲ καὶ τοὺς ἄλλους τόπους τοὺς κατὰ C. 337 Πελοπόννησον πλὴν ὀλίγων, οὓς κατέλεξεν ὁ ποιητής, οὐ πό- 10 λεις, ἀλλὰ χώρας ὀνομάζει, συστήματα δήμων ἔχουσαν ἑκάστην πλείω, ἐξ ὧν ὕστερον αἱ γνωριζόμεναι πόλεις συνῳκίσθησαν, οἷον τῆς Ἀρκαδίας Μαντίνεια μὲν ἐκ πέντε δήμων ὑπ ̓ Ἀργείων συνῳκίσθη, Τεγέα δ ̓ ἐξ ἐννέα, ἐκ τοσούτων δὲ καὶ Ἡραία ὑπὸ Κλεομβρότου ἢ ὑπὸ Κλεωνύμου· ὡς δ ̓ αὕτως 15 Αἴγιον ἐξ ἑπτὰ ἢ ὀκτὼ δήμων συνεπολίσθη, Πάτραι δὲ ἐξ ἑπτά, Δύμη δὲ ἐξ ὀκτώ· οὕτω δὲ καὶ ἡ Ηλις ἐκ τῶν περιοικί δων συνεπολίσθη· μία τούτων προσκτισ[θεισῶν] Αγριάδες. ῥεῖ πα 2. παρ'] περὶ Εust. ad Il. B, 77 (p. 174, 32 R) Epit., sed codicibus concinit Hesych. s. v. ἠμαθόεντα: cf. et infra p. 344 in. μεισον s. acc. Α παρεισὸν ὦ Πάμισον edd., sed alterum accentum constanter fere optt. codd. apud Strabonem exhibent. 3. οὗτος om. Bk 14. ἐκ τοσούτων ald. 4. Πυλίας] ηλείας BCkl ald. πηλείας η. 7. v om. BCklm, legitur in Aghino: ἐστιν edd., ac mirum sane est imperfectum; sed delendum potius erit, quam mutandum. 8. τὴν ante Ηλιν add. edd. 11. ὀνομάζων no. ἑκάστην] ἑκατὸν BClk, sed in hoc post corr. Κλεωνύμου om. Β (sed in marg. sec. m. add.) Cl. 15. ήρωα (s. acc.) 4 ήρωα bghkno ald., Xyl. corr. 16. οκτώ om. lm. 18. ὀκτὼ post συνεπολίσθη add. Cor. probante Grosk: ac facile quidem numerus ille propter η, quod praecedit, potuit intercidere, sed incertissima est illa suspicio, quam falso firmatam putant Cor. et Grosk. iis, quae p. 356. 357 traduntur: ibi enim de octo Pisatidis oppidis agitur ab Elide urbe alienis. Neque inde quod Pausanias (V, 16, 7) in octo tribus divisam fuisse Elidem tradit, quidquam certi colligi potest. μία τούτων προσκτισ[θεισῶν] Ἀγριάδες om. BCum Pleth. In A inter προσκτισ εt ἀγριάδες sex septemve literae cum ipsa membrana deletae: in margine agglutinato σ alterum obtectum sec. m. non est restitutum, praeterea ριάδες modo scriptum. Inde μία τούτων προσκτι άδες |