connexa spiritualibus caufis : quod non nifi ecclefiaftico iudicio valeat diffiniri. & expreffius in cap. De iure. de iure pat. his verbis: De iure vero patronatus: & infra. Mandamus quatenus fi R.illud comparauit (cum inconueniens fit vendi ius patronatus quod est spirituali annexum) contractum illum irritum effe decernas. Hucaccedit communis Theologorum, Canoniftarum, Summistarum, & decretistarum confenfus, dum in definitione simoniæ, fub illa particula, (velspirituali annexum) comprehendunt ius patronatus.Nauarr.in d.Rub.de iud.num.30. obiicit fibi autoritatem S. Thomæ in 2.2.q.100.art.4.dum ius patronatus refert inter annexa spiritualibus antecedenter, vel dependenter. non tamen adfert text. iuris allegatos. & ita refpondet, quod non repugnet vt vnum & idem fit spirituale, & annexum alteri spirituali, ficut nec repugnat vnum & idem esse temporale, & annexum alteri temporali. Multæ enim ecclefiæ spirituales funt annexæ ecclefijs cathedralibus, & alijs collegiatis regularibus & fecularibus. cap. Extirpandæ. §. Qui vero. de præbend. c. fuper eo. eod. tit. lib. 6.&c. Nauarr. rectè oftendit non effe repugnantiam, quod poffit effe connexio rerum fpiritualium: ficut etiam est cohærentia temporalium. Sed non docet canones & DD. ita loqui, imò aperta eft omnium mens in contrariú, quan

do enim dicunt can. & DD. ius patronatum

anne

fi

4

e

11

ännexum spiritualibus, intelligunt aliquid -- temporale diftinctum contra spirituale, alioquin malè dicti canones fuam decifionem fundarent, nec ratio vlla dubitandi extitiffet. & fic DD.cohærenter canonibus loquendo, - in omnibus quæ numerant inter spiritualibus annexa, aliquid temporalis agnofcunt, quod secundum istam fententiam non potest stare in iure patronatus, fi fuapte natura fpirituale : ftatuatur. Quis enim non videret Pontificem Alexandrum III. in d.c. Quanto.quando dubium proponitur, an caufa iuris patronatus spectet ad iudicium Ecclefiæ: perfectius respondere potuiffe, quod fic: cum fuapte natu ra fit spiritualis, & tamen reddit rationem - fumptam à coniunctione & adhærentia ad caufas spirituales. & in d.c. De iure. idem Alexand. definiens ius patronatus per se vendi non poffe.non reddit rationem, quia spirituale eft, quæ certè expeditiffima fuiffet refponfio, fi ius patronatus per se effet spirituale, fed quod vendi non poffit, quia fpirituali annexum eft. & fic Andr. Siculus Barb. in apoftilla ad Panorm.in d.c.Quanto.fuper verbo. Non - mere. admonet in fine bene ponderandum effe text.in d. c. De iure. cum prius fundaffet hanc fententiam. & fuam, quam loc.fupra cit. tenuit, deftruxiffet: & quia profundius quam alius, communem ibi paucis munit & explicat de verbo, ad verbum, eius verba ponam. Gloff.in d.c. Quanto. dicit quod ius patrona

2

B

tus

tus non est merè spirituale. & ita Barbat.commentatur super illa verba non merè, & pondera, ait: quia ius patronatus oritur à reprophana, quam quis dedicat Deo, & nihilominus talis res poft dedicatione sapit quandam laicalitatem, quia iam aliqualiter remanent reliquiæ dominij, & laicaliter: quia hac contemplatione laicus dedicat illam rem Ecclesię. facit l.Talem. §.fin. ff.de hæred. instit. Vnde causatiuè illud ius patronatus introducitur à re temporali. licet ergo res fit facta Dei,& ecclefia Dei concedat illud ius patronatus laico, vt habeat originem ab Ecclefia, clarum eft quod res partim dicetur fpiritualis, & in parte temporalis, & fic ius patronatus dicitur quoddam participium, quia partem capit à temporalitate, & partem capit à spiritualitate, & istud videtur verius. Et pondera quia hic dicitur, quod eft coniuncta & annexa causaiuris patronatus caufæ spirituali, non dicit quod ius patronatus fit annexum iuri spirituali, pondera etiam, quia fi eft annexa. Ergo fubiectum eft causa spiritualitatis, & caufa iuris patronatus eft accidens. Ergo sequitur quod per accidens est spiritualis & non per sé. ficille Doctor.

Secundum argumentum. Si ius patronatus laicorum effet ex fua origine & natura merè spirituale, non poffet poffideri, nec præfcribi per laicum. cap. causa. de præfcript. Sed ius patronatus etiam à laicis præfcribi poteft,

& præ

& præfcriptione acquiri. Ioan. Andr. in reg Quod alicui.de regulis iuris in 6. Felin.ind. 0 cap.Caufam. Rochus de iure pat.in verb.Ipfe vol.15.9.36. Bald. de præfcript.1.part. 5. part am principalis. q.9. & poft alios multos. Didac. Couarr. in 2.part. Relect.c.poffeffor malæ fi

ari

dei. de reg. iur. lib. 6. §. 10. & dicit commudie nem effe conclufionem, omniumq; confende su receptam. Ergo ius patronatus fua natura non eft quid fpirituale. Atque ex his conftat, quod etiam Couarr. in d.§.10.nu.2. verf.Hæc 00 autem ratio, &c. docet laicos effe capaces pofef sessionis iuris patronatus.

rte

Cit

Tertium argumentum. Spirituale nunquam acquiritur iure hæreditario.cap.1.de prębend. &c.fciendum. 8. q.1. Sedius patronatus acquiritur iure hæreditario. Gloff.per text. in c. Confiderandum.16.q.7.& ibid.cap.Filijs. &

c. Cum feculum. de iure patr. Iaf. in l. 1. num. dt 71. ff.de legat.1. Rochus in d. verb. Ipfe vol.15. 9.8.& poft plures alios Couarr. lib. 2. var. re folut.cap.18. à num.6. Ergo.

uf

fe

US

d

4

Quartum. Ius patronatus acquiritur constructione, dotatione, & fundatione ecclefiæ, ex canoniftis in Rubr. de iure patr. & fummistis in eodem verbo. Sed ista sunt temporalia, vt manifeftum. Ergo ius patronatus eft quid temporale, cum originem fumat à rebus temporalibus.

Quintum argumentum potest formari ex Felin. in dicto cap. Quanto. Imperator

B 2

tan

tantum legitimat ad temporalia fecundum communem DD. fententiam in c. Venerabilem. Qui filij fint legitimi. & tamen fua legiti matio operatur quantum ad ius patronatus. Dominic. in c. 1. d. 10. Ergo ius patronatus non eft fpirituale. Ad argumenta in contrarium refpondetur à Decio & alijs. Ad 3. ex Andrea Siculo Barbatio fatis patet ex fuis proprijs in apoftilla ad Panor. Negatur enim, quod ius patronatus origine fit fpirituale, cius origo eft quid temporale. vt ex dictis liquidum eft. Nec obftat, inquit, Panorm.in d.c.

Quanto.num.7.in fine.quod ius patronatus ordinatur ad finem fpiritualem: quia hoc eft quoddam præambulum, & inchoamentum à remotis: Non enim omne ordinamentum ad finem rei spiritualis & animæ, dicitur spirituale. Exemplum in libris Ecclefiafticis, qui ordinantur ad finem animæ & rei fpiritualis: non tamen funt spirituales. fic Panormit. Et fi ius patronatus fit quid temporale, non tamen fequitur, quod poffit vendi, aut emi: cum non folum spiritualia non vendantur, fed etiam annexa spiritualibus. argum. sumpto à definitione comuni fimoniæ. Connexorum autem eft eadem ratio. cap. Tranflato.de conftitutionib. Alij quidam voluntius patronatus effe quid mixtum ex temporali & fpirituali.fed omnes eo recidunt, quod rectius dicatur annexum fpirituali: & id melius: quia canones, gloffæ, & Theologi fic loquuntur.

Octauum