Neque te ministrum Neque me sub arctâ Vite bibentem. Quintus Horatius Flaccus [65 B. C.-8 B. C.] INTEGER VITÆ* INTEGER vitæ scelerisque purus Sive per Syrtis iter æstuosas Namque me silva lupus in Sabina, Quale portentum neque militaris Nec Jubæ tellus generat, leonum Pone me pigris ubi nulla campis Pone sub curru nimium propinqui Dulce ridentem Lalagen amabo, Dulce loquentem. Quintus Horatius Flaccus [65 B. C.-8 B. C.] * For a paraphrase of this poem see page 2780. De Brevitate Vitæ 3579 RECTIUS VIVES * RECTIUS Vives, Licini, neque altum Auream quisquis mediocritatem Sæpius ventis agitatur ingens Sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene præparatum Submovet; non, si male nunc, et olim Rebus angustis animosus atque Fortis appare; sapienter idem Contrahes vento nimium secundo Turgida vela. Quintus Horatius Flaccus [65 B. C.-8 B. C.] DE BREVITATE VITƆ (CARMEN AMOEBÆUM) GAUDEAMUS igitur, Juvenes dum sumus; *For a paraphrase of this poem see page 2849. For a paraphrase of this poem see page 2775. Post jucundam juventutem, Ubi sunt, qui ante nos In mundo fuere? Vadite ad superos, Transite ad inferos, Ubi jam fuere. Vita nostra brevis est, Venit mors velociter, Rapit nos atrociter, Nemini parcetur. Vivat academia, Vivant professores, Vivat membrum quodlibet, Vivant membra quaelibet, Semper sint in flore! Vivant omnes virgines, Faciles, formosæ, Vivant et mulieres, Teneræ, amabiles, Bonæ, laboriosa! Vivat et respublica Et qui illam regit, Vivat nostra civitas, Quæ nos hic protegit! Pereat tristitia, Pereant osores, Pereat diabolus, Quivis antiburschius, Atque irrisores. Unknown EIN FESTE BURG† EIN feste Burg ist unser Gott, Mit Ernst ers jetzt meint, Gross Macht und viel List Sein grausam Rüstung ist, Auf Erd ist nicht seins Gleichen. Mit unsrer Macht ist nichts getan, For a paraphrase of this poem see page 2776. Fragst du, wer der ist! Das Feld muss er behalten. Und wenn die Welt voll Teufel wär Wie saur er sich stellt, Tut er uns doch nicht; Das macht, er ist gericht, Ein Wörtlein kann ihn fällen. Das Wort sie sollen lassen stan Er ist bei uns wohl auf dem Plan Gut, Ehr, Kind und Weib, Lass fahren dahin, Sie habens kein Gewinn: Das Reich muss uns doch bleiben. LIED Martin Luther [1483-1546] INS Stille Land! Wer leitet uns hinüber? Schon wölkt sich uns der Abendhimmel trüber, Und immer trümmervoller wird der Strand. Wer leitet uns mit sanfter Hand Hinüber, ach! hinüber Ins stille Land? Ins stille Land! Zu euch, ihr freien Räume Für die Veredlung! Zarte Morgenträume *For a paraphrase of this poem see page 3242. |