Mordeat ante aliquis, quidquid porrexerit illa, Quæ peperit timidus prægustet pocula pappas. Fingimus hæc, altum Satirâ sumente cothurnum Scilicet, et, finem egressi legemque priorum, Grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu, Montibus ignotum Rutulis, cœloque Latino. Nos utinam vani! sed clamat Pontia, Feci, Confiteor, puerisque meis aconita paravi,
Quæ deprênsa patent: facinus tamen ipsa peregi. Tune duos unâ, sævissima vipera, cœnâ?
Tune duos? Septem, si septem fortè fuissent.
Credamus tragicis, quidquid de Colchide torvâ Dicitur et Procne: nil contrà conor, et illæ Grandia monstra suis audebant temporibus; sed Non propter nummos.
Debetur monstris, quoties facit ira nocentem
Hunc sexum, et rabie jecur incendente feruntur
Præcipites; ut saxa jugis abrupta, quibus mons
Subtrahitur, clivoque latus pendente recedit.
Illam ego non tulerim, quæ computat, et sċelus ingens
Sana facit. Spectant subeuntem fata mariti
Alcestim, et, similis si permutatio detur,
Morte viri cupient animam servare catellæ.
Occurrent multæ tibi Belides atque Eriphylæ Manè Clytemnestram nullus non vicus habebit. Hoc tantùm refert, quòd Tyndaris illa bipennem Insulsam et fatuam dextrâ lævâque tenebat. At nunc res agitur tenui pulmone rubetæ ; Sed tamen et ferro, si prægustabit Atrides Pon.ica ter victi cautus medicamina regis.
ET spes, et ratio studiorum in Cæsare tantùm : Solus enim tristes hâc tempestate Camœnas Respexit, quum jam celebres, notique poëtæ Balneolum Gabiis, Romæ conducere furnos Tentarent; nec fœdum alii, nec turpe putarent Præcones fieri, quum, desertis Aganippes Vallibus, esuriens migraret in atria Clio. Nam, si Pieriâ quadrans tibi nullus in umbrâ Ostendatur, ames nomen victumque Machæræ, Et vendas potiùs, commissa quod auctio vendit Stantibus, cenophorum, tripodas, armaria, cistas, Alcyonem Paccî, Thebas et Terea Fausti.
Hoc satius, quàm si dicas sub judice, Vidi,
Hoc agite, o juvenes : circumspicit, et stimulat vos, Materiamque sibi Ducis indulgentia quærit. Si qua aliunde putas rerum exspectanda tuarum Præsidia, atque ideo croceæ membrana tabellæ Impletur lignorum aliquid posce ociùs, et, quæ
Componis, dona Veneris, Thelesine, marito; Aut claude, et positos tineâ pertunde libellos. Frange miser calamos, vigilataque prælia dele, Qui facis in parvâ sublimia carmina cellâ, Ut dignus venias hederis, et imagine macrâ. Spes nulla ulterior: didicit jam dives avarus Tantùm admirari, tantùm laudare disertos, Ut pueri Junonis avem. Sed defluit ætas Et pelagi patiens, et cassidis, atque ligonis. Tædia tunc subeunt animos, tunc seque suamque Terpsichoren odit facunda et nuda senectus.
Accipe nunc artes, ne quid tibi conferat iste, Quem colis, et Musarum et Apollinis æde relictâ. Ipse facit versus, atque uni cedit Homero Propter mille annos; aut, si dulcedine famæ Succensus recites, maculosas commodat ædes. Hæc longè ferrata domus servire jubetur, In quâ sollicitas imitatur janua portas. Scit dare libertos extremâ in parte sedentes Ordinis, et magnas comitum disponere voces. Nemo dabit regum, quanti subsellia constent, Et quæ conducto pendent anabathra tigillo, Quæque reportandis posita est orchestra cathedris.
Nos tamen hoc agimus, tenuique in pulvere sulcos Ducimus, et littus sterili versamus aratro. Nam si discedas, laqueo tenet ambitiosi Consuetudo mali: tenet insanabile multos
Scribendi cacoëthes, et ægro in corde senescit.
Sed vatem egregium, cui non sit publica vena,
Qui nihil expositum soleat deducere, nec qui Communi feriat carmen triviale monetâ,
Hunc, qualem nequeo monstrare, et sentio tantùm,
Anxietate carens animus facit, omnis acerbi
Impatiens, cupidus silvarum, aptusque bibendis
Fontibus Aonidum. Neque enim cantare sub antro
Pierio, thyrsumve potest contingere sana
Paupertas atque æris inops, quo nocte dieque
Corpus eget: satur est, quum dicit Horatius, Euoe!
Quis locus ingenio, nisi quum se carmine solo Vexant, et dominis Cirrhæ Nysæque feruntur Pectora nostra, duas non admittentia curas? Magnæ mentis opus, nec de lcdice parandâ
Attonitæ, currus, et equos, faciesque deorum
Adspicere, et qualis Rutulum confundat Erinnys
Nam si Virgilio puer et tolerabile deesset
Hospitium, caderent omnes a crinibus hydri:
Surda nihil gemeret grave buccina. Poscimus, ut sit
Non minor antiquo Rubrenus Lappa cothurno, Cujus et alveolos et lænam pignerat Atreus. Non habet infelix Numitor, quod mittat amico Quintillæ quod donet, habet; nec defuit illi, Unde emeret multâ pascendum carne leonem Jain domitum: constat leviori bellua sumptu Nimirum, et capiunt plus intestina poëtæ. Contentus famâ jaceat Lucanus in hortis Marmoreis: at Serrano tenuique Saleio
Gloria quantalibet quid erit, si gloria tantùm est ?
Curritur ad vocem jucundam, et carmen amicæ
Thebaïdos, lætam fecit quum Statius urbem, Promisitque diem: tantâ dulcedine captos Afficit ille animos, tantâque libidine vulgi Auditur; sed, quum fregit subsellia versu, Esurit, intactam Paridi nisi vendat Agaven. Ille et militiæ multis largitur honorem, Semestri vatum digitos circumligat auro.
Quod non dant proceres, dabit histrio. Tu Camerinos,
Et Bareas, tu nobilium magna atria curas?
Præfectos Pelopea facit, Philomela tribunos.
Haud tamen invideas vati, quem pulpita pascunt.
Quis tibi Mæcenas ? quis nunc erit aut Proculeius,
Aut Fabius? quis Cotta iterum? quis Lentulus alter?
Tunc par ingenio pretium: tunc utile multis
Pallere, et vinum toto nescire Decembri.
Vester porrò labor fœcundior, historiarum
Scriptores petit hic plus temporis, atque olei plus;
Namque oblita modi millesima pagina surgit Omnibus, et multâ crescit dan.nosa papyro.
Sic ingens rerum numerus jubet, atque operum lex. Quæ tamen inde seges? terræ quis fructus apertæ ? Quis dabit historico, quantum daret acta legenti? Sed genus ignavum, quod lecto gaudet et umbrâ. Dic igitur, quid causidicis civilia præstent
Officia, et magno comites in fasce libelli? Ipsi magna sonant, sed tunc, quum creditor audit, Præcipuè, vel si tetigit latus acrior illo,
Qui venit ad dubium grandi cum codice nomen. Tunc immensa cavi spirant mendacia folles, Conspuiturque sinus. Veram deprêndere messem
Si libet; hinc centum patrimonia causidicorum, Parte aliâ solum russati pone Lacernæ. Consedêre duces: surgis tu pallidus Ajax Dicturus dubiâ pro libertate, bubulco
Judice. Rumpe miser tensum jecur, ut tibi lasso
Figantur virides, scalarum gloria, palmæ.
Quod vocis pretium? siccus petasunculus, et vas
Pelamydum; aut veteres, Afrorum epimenia, bulbi; Aut vinum Tiberi devectum, quinque lagenæ.
Si quater egisti, si contigit aureus unus, Indè cadunt partes ex fœdere pragmaticorum. Emilio dabitur, quantùm licet, et meliùs nos Egimus: hujus enim stat currus aëneus, alti Quadrijuges in vestibulis, atque ipse feroci Bellatore sedens curvatum hastile minatur Eminus, et statuâ meditatur prælia luscân.
Sic Pedo conturbat, Matho deficit: exitus hic est
Tongilli, magno cum rhinocerote lavari
Qui solet, et vexat lutulentâ balnea turbâ,
Perque forum juvenes longo premit assere, Medos Empturus pueros, argentum, murrhina, villas. Spondet enim Tyrio stlataria purpura filo. Et tamen est illis hoc utile: purpura vendit Causidicum, vendunt amethystina: convenit illis Et strepitu, et facie majoris vivere censûs. Sed finem impensæ non servat prodiga Roma. Fidimus eloquio? Ciceroni nemo ducentos Nunc dederit nummos, nisi fulserit annulus ingens. Respicit hæc primùm, qui litigat, an tibi servi Octo, decem comites, an post te sella, togati Ante pedes. Ideo conductâ Paulus agebat
Sardonyche, atque ideo pluris, quàm Cossus agebat, Quàm Basilus. Rara in tenui facundia panno. Quando licet Basilo flentem producere matrem ?
Quis bene dicentem Basilum ferat? Accipiat te Gallia, vel potiùs nutricula causidicorum
Africa, si placuit mercedem ponere linguæ. Declamare doces? O ferrea pectora Vectî,
Quum perimit sævos classis numerosa tyrannos.
Nam quæcunque sedens modò legerat, hæc eadem stans
Proferet, atque eadem cantabit versibus îsdem. Occidit miseros crambe repetita magistros.
Quis color, et quod sit causæ genus, atque ubi summa Quæstio, quæ veniant diversæ fortè sagittæ,
« PreviousContinue » |