C. 324 μὲν Χάονας, ὕστερον δὲ Μολοττούς, οἳ καὶ διὰ τὴν συγγένειαν
τῶν βασιλέων ἐπὶ πλέον ηὐξήθησαν (τῶν γὰρ Αἰακιδῶν ἦσαν),
καὶ διὰ τὸ παρὰ τούτοις εἶναι τὸ ἐν Δωδώνῃ μαντεῖον, πα-
λαιόν τε καὶ ὀνομαστὸν ὄν. Χάονες μὲν οὖν καὶ Θεσπρωτοὶ
καὶ μετὰ τούτους ἐφεξῆς Κασσωπαῖοι (καὶ οὗτοι δ ̓ εἰσὶ Θε- 5
σπρωτοὶ τὴν ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὀρῶν μέχρι τοῦ Ἀμβρακι-
κοῦ κόλπου παραλίαν νέμονται, χώραν εὐδαίμονα ἔχοντες· ὁ δὲ
πλοῦς ἀπὸ τῶν Χαόνων ἀρξαμένῳ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον καὶ
πρὸς τὸν Ἀμβρακικόν κόλπον καὶ τὸν Κορινθιακόν, ἐν δεξιᾷ
ἔχοντι τὸ Αυσόνιον πέλαγος, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὴν Ἤπειρον, εἰσὶ 10
χίλιοι καὶ τριακόσιοι στάδιοι ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ἐπὶ τὸ στόμα
Α. 499 του Αμβρακικοῦ κόλπου. ἐν τούτῳ δ ̓ ἐστὶ τῷ διαστήματι Πά-

νορμός τε λιμὴν μέγας, ἐν μέσοις τοῖς Κεραυνίοις ὄρεσι, καὶ
μετὰ ταῦτα Ογχησμος, λιμὴν ἄλλος, καθ ̓ ὃν τὰ δυσμικὰ ἄκρα
τῆς Κορκυραίας ἀντίκειται, καὶ πάλιν ἄλλος, Κασσιόπη, ἀφ ̓ 15
οὗ ἐπὶ Βρεντέσιον χίλιοι ἑπτακόσιοι στάδιοι· οἱ δ ̓ ἴσοι καὶ
ἐπὶ Τάραντα ἀπὸ ἄλλου ἀκρωτηρίου νοτιωτέρου τῆς Κασσιό-
πης, ὃ καλοῦσι Φαλακρόν. μετὰ δὲ Ὄγχησμον Ποσείδιον· καὶ
Βουθρωτὸν ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ Πηλώδους καλουμένου λιμέ
νος, ἱδρυμένον ἐν τόπῳ χερρονησίζοντι, ἐποίκους ἔχον Ρωμαί- 20
ους, καὶ τὰ Σύβοτα. εἰσὶ δὲ νησῖδες τὰ Σύβοτα, τῆς μὲν
Ἠπείρου μικρὸν ἀπέχουσαι, κατὰ δὲ τὸ ἑῷον ἄκρον τῆς Κορ-
κυραίας τὴν Λευκίμμαν κείμεναι. καὶ ἄλλαι δ ̓ ἐν τῷ παρά-

τεσίου κτλ.

1. χαονίας Β (sed hic sec. m. corr.) Cl. 4. ὂν om. C. 14. oyχημος AC ὄγχιμος Β' ὄγχισμος no, quod rec. Cas.: verum denique dedit Tzsch. coll. Ptolem. III, 13. Cic. ad Att. VII, 2. 15. Κασσώπη Tzsch. Cor. probante Grosk.: at distinguenda sunt Cassiope portus et Cassope urbs in Cassopaeorum agro (v. Ptolem. III, 13). Mirum est quod legitur in Epit: ὅτι ἀπὸ Κασσιόπης, τῆς ἐν Κερκύρα, ἕως Βρετ 17. κασσιώπης 4 κασσώπης Tzsch. Cor. 18. Vocibus μετὰ δὲ cum finiatur folium in A, id quod sequitur incipit ab argumento libri VIII: quaternio integer excidit. Eadem autem, quae in A desunt, desiderantur etiam in ghi; in g duae, in h tres paginae vacuae sunt relictae. ὄγχιμον Βὶ ὄγχημον C (3) ὄγχισμον η Cas.; Tzsch. 20. χερσονησίζοντι C. 21. νησῖδες τὰ σίβοτα C. 23. λεύ κιμαν Β λευκίμμην I edd., et sic quidem hoc nomen effert Thucyd. (Ι, 30. 47), sed Λεύκιμμα (sic) legitur etiam apud Ptolem. (III, 13): est haec forma dorica. καὶ om. C.

corr.

πλῳ νησιοὺς εἰσὶν οὐκ ἄξιαι μνήμης. ἔπειτα ἄκρα Χειμέριον καὶ Γλυκὺς λιμήν, εἰς ὃν ἐμβάλλει ὁ Ἀχέρων ποταμός, ῥέων ἐκ τῆς Ἀχερουσίας λίμνης καὶ δεχόμενος πλείους ποταμούς, ὥστε καὶ γλυκαίνειν τὸν κόλπον· ῥεῖ δὲ καὶ ὁ Θύαμις πλη5 σίον. ὑπέρκειται δὲ τούτου μὲν τοῦ κόλπου Κίχυρος, ἡ πρότε ρον Ἔφυρα, πόλις Θεσπρωτῶν· τοῦ δὲ κατὰ Βουθρωτὸν ἡ Φοινίκη. ἐγγὺς δὲ τῆς Κιχύρου πολίχνιον Βουχέτιον Κασσωπαίων, μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὄν, καὶ Ἐλάτρια καὶ Πανδοσία καὶ Α. 500 Βατίαι ἐν μεσογαίᾳ· καθήκει δ ̓ αὐτῶν ἡ χώρα μέχρι τοῦ κόλ10 που. μετὰ δὲ Γλυκὺν λιμένα ἐφεξῆς εἰσι δύο ἄλλοι λιμένες, ὁ μὲν ἐγγυτέρω καὶ ἐλάττων Κόμαρος, ἰσθμὸν ποιῶν ἑξήκοντα σταδίων πρὸς τὸν Ἀμβρακικόν κόλπον καὶ τὸ τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος κτίσμα, τὴν Νικόπολιν· ὁ δὲ ἀπωτέρω καὶ μείζων καὶ ἀμείνων πλησίον τοῦ στόματος τοῦ κόλπου, διέχων τῆς 15 Νικοπόλεως ὅσον δώδεκα σταδίους.

6. Ἐφεξῆς δὲ τὸ στόμα τοῦ Ἀμβρακικού κόλπου τούτου C. 325 δὲ τοῦ κόλπου τὸ μὲν στόμα μικρῷ τοῦ τετρασταδίου μεῖζον, ὁ δὲ κύκλος καὶ τριακοσίων σταδίων, εὐλίμενος δὲ πᾶς. οἰκοῦσι δὲ τὰ μὲν ἐν δεξιᾷ εἰσπλέουσι τῶν Ἑλλήνων Ακαρνάνες, καὶ 20 ἱερὸν τοῦ Ακτίου Απόλλωνος ἐνταῦθά ἐστι πλησίον τοῦ στόματος, λόφος τις, ἐφ ̓ ᾧ ὁ νεώς, καὶ ὑπ' αὐτῷ πεδίον ἄλσος ἔχον καὶ νεώρια, ἐν οἷς ἀνέθηκε Καῖσαρ τὴν δεκαναΐαν ἀκροθίνιον, ἀπὸ μονοκρότου μέχρι δεκήρους· ὑπὸ πυρὸς δὲ ἠφανί σθαι καὶ οἱ νεώσοικοι λέγονται καὶ τὰ πλοῖα· ἐν ἀριστερᾷ δὲ 25 ἡ Νικόπολις καὶ τῶν Ἠπειρωτῶν οἱ Κασσωπαῖοι μέχρι τοῦ μυχοῦ τοῦ κατὰ Ἀμβρακίαν· ὑπέρκειται δὲ αὕτη τοῦ μυχοῦ μι

4. o om. Bl. Θυμίαμις ΙΒ, sed in hoc puncta sub με posita. 6. τοῦ] τὸ BC. 7. Βουχαίτιον codd.: at v. Εtym. magn. p. 210. Eadem urbs ap. Demosth. (de Halonn. §. 32 B) appellatur Βούχενα, quam scripturam servat etiam Harpocrat. s. v., ita ut pro vero habendum esse videatur. 8. ἐλάτεια Pleth. et sic Dem. 1. 1., ἐλάτρεια habet Harpocration s. v., unde & praeferendum esse putabat Tzsch., sed ɩ tuetur Steph. s. v. ἐλάτεια. πανδόσια C. 9. βάτιαι Β. 19. τά] τὰς Cl τοῖς Β (sed or sec. m. in litura scriptum) Ε edd. τὰ restituit iam Pleth.: idem mox habet εισπλέοντι. 22. δεκανέαν ABCl edd. τὴν 29' ἀκροθίνιον το δεκάνεων Pleth.: verum, quod Wess. ad Diod. XIV, 103 vidit, restituere non dubitavi. 26. του μυχού om. Ε.

κρόν, Γόργου τοῦ Κυψέλου κτίσμα· παραρρεῖ δ' αὐτὴν ὁ Ἄρατθος ποταμός, ἀνάπλουν ἔχων ἐκ θαλάττης εἰς αὐτὴν ὀλίγων σταδίων, ἀρχόμενος ἐκ Τύμφης ὄρους καὶ τῆς Παρωραίας. Α. 501 ηὐτύχει μὲν οὖν καὶ πρότερον ἡ πόλις αὕτη διαφερόντως (τὴν γοῦν ἐπωνυμίαν ἐντεῦθεν ἔσχηκεν ὁ κόλπος), μάλιστα δ ̓ ἐκόσμη- 5 σεν αὐτὴν Πύρρος, βασιλείω χρησάμενος τῷ τόπῳ· Μακεδό νες δ ̓ ὕστερον καὶ Ῥωμαῖοι καὶ ταύτην καὶ τὰς ἄλλας κατεπόνησαν τοῖς συνεχέσι πολέμοις διὰ τὴν ἀπείθειαν, ὥστε τὸ τελευταῖον ὁ Σεβαστὸς ὁρῶν ἐκλελειμμένας τελέως τὰς πόλεις εἰς μίαν συνώκισε τὴν ὑπ ̓ αὐτοῦ κληθεῖσαν Νικόπολιν ἐν τῷ 10 κόλπῳ τούτῳ, ἐκάλεσε δ ̓ ἐπώνυμον τῆς νίκης, ἐν ᾗ κατεναυ μάχησεν Αντώνιον πρὸ τοῦ στόματος τοῦ κόλπου καὶ τὴν Αἰ γυπτίων βασίλισσαν Κλεοπάτραν, παροῦσαν ἐν τῷ ἀγῶνι καὶ αὐτήν. ἡ μὲν οὖν Νικόπολις εὐανδρεῖ καὶ λαμβάνει καθ ̓ ἡμέ ραν ἐπίδοσιν, χώραν τε ἔχουσα πολλὴν καὶ τὸν ἐκ τῶν λαφύ- 15 ρων κόσμον, τό τε κατασκευασθὲν τέμενος ἐν τῷ προαστείῳ τὸ μὲν εἰς τὸν ἀγῶνα τὸν πεντετηρικὸν ἐν ἄλσει ἔχοντι γυμνάσιόν τε καὶ στάδιον, τὸ δ ̓ ἐν τῷ ὑπερκειμένῳ τοῦ ἄλσους ἱερῷ λόφῳ τοῦ Ἀπόλλωνος. ἀποδέδεικται δ ̓ ὁ ἀγὼν Ὀλύμπιος, τὰ Ἄκτια, ἱερὸς τοῦ Ακτίου Απόλλωνος, τὴν δ ̓ ἐπιμέλειαν ἔχου- 20

1. τόλγου Bl ald. τόργου Ο γόργου, quod recepit Cor., exhibet Epit., uti et Scymnus Chius v. 454; eique scripturae favet nomen, corruptum quidem et ipsum, quod est in codd. X, 452: Τόργος habet Anton. Liber. c. 4, ubi vid. Kochii not. άραθος Ε ἀραχθος C(?) edd. inde a Xyl., qui hanc scripturam sumpsit ex Ptolem. III, 13. Plin. IV, 1. Liv. XLIII, 22. Sed alteram egregie tuetur Dionysii (Pseudo - Dicaearchi) Αναγραφὴ τῆς Ἑλλάδος ν. 42 (v. Letronne Fragm. des poèmes geogr. etc. p. 143): et videtur ad eam revocandum esse Άρατος, quod praebent codd. ap. Polyb. XXII, 9, 4, et ὁ Ρατῶος, quod legitur infra 327. Nec multum abest ab ea nomen Αραιθος, corruptum fortasse et ipsum, quod habet Lycophron Cassandr. 409, quoque Callimachum usum fuisse Tzetzes testatur ad h. 1., et Arethon ap. Liv. XXXVIII, 3. 2. ὀλίγων] οκτώ scribendum esse suspicatur Cor.: frustra. 3. στίμ φης C στύμφης Bl Cor. corr. atque infra p. 326 codd. bis praebent τυμφαῖος. Adhaesisse videtur ex altera literae κ parte; sed etiam alibi idem nomen similiter corruptum est: v. Arrian. de exp. Alex. 7. Callim. in Dion. 178. Diod. ΧΧ, 28. παρωρέας Β' παρωρείας ald. 4. ευτύχει Cor. 18. άλσος, et u sec. m. supra o add., Β.

σιν αὐτοῦ Λακεδαιμόνιοι. αἱ δ ̓ ἄλλαι κατοικίαι περιπόλιοι τῆς Νικοπόλεως εἰσιν. ἤγετο δὲ καὶ πρότερον τὰ Ἄκτια τῷ θεῷ, στεφανίτης ἀγών, ὑπὸ τῶν περιοίκων· νυνὶ δ ̓ ἐντιμότερον ἐποίησεν ὁ Καῖσαρ.

5 7. Μετὰ δὲ τὴν Αμβρακίαν τὸ Ἄργος ἐστὶ τὸ Ἀμφιλοχικόν, κτίσμα Αλκμαίωνος καὶ τῶν παίδων. Ἔφορος μὲν οὖν φησι τὸν Ἀλκμαίωνα μετὰ τὴν Ἐπιγόνων ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείαν, παρακληθέντα ὑπὸ Διομήδους, συνελθεῖν εἰς Αιτωλίαν αὐτῷ καὶ συγκατακτήσασθαι ταύτην τε καὶ τὴν Ακαρνανίαν· 10 καλοῦντος δ ̓ αὐτοὺς ἐπὶ τὸν Τρωικὸν πόλεμον Αγαμέμνονος, τὸν μὲν Διομήδη πορευθῆναι, τὸν δ ̓ Ἀλκμαίωνα, μείναντα ἐν C. 326 τῇ Ακαρνανίᾳ, τὸ Ἄργος, κτίσαι, καλέσαι δ' Αμφιλοχικὸν ἐπ- Α. 502 ώνυμον τοῦ ἀδελφοῦ, Ἴναχον δὲ τὸν διὰ τῆς χώρας δέοντα ποταμὸν εἰς τὸν κόλπον ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν Ἀργείαν προσαγο15 ρεῦσαι. Θουκυδίδης δέ φησιν αὐτὸν Ἀμφίλοχον μετὰ τὴν ἐκ Τροίας ἐπάνοδον, δυσαρεστοῦντα τοῖς ἐν Ἄργει, παρελθεῖν εἰς τὴν Ακαρνανίαν, διαδεξάμενον δὲ τὴν τἀδελφοῦ δυναστείαν κτίσαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ.

8. Ἠπειρῶται δ ̓ εἰσὶ καὶ Ἀμφίλοχοι καὶ οἱ ὑπερκείμενοι 20 καὶ συνάπτοντες τοῖς Ἰλλυρικοῖς ὄρεσι, τραχεῖαν οἰκοῦντες χώραν, Μολοττοί τε καὶ Αθαμάνες καὶ Αἴθικες καὶ Τυμφαίοι καὶ Ὀρέσται Παρωραιοί τε καὶ Ἀτιντᾶνες, οἱ μὲν πλησιάζον τες τοῖς Μακεδόσι μᾶλλον, οἱ δὲ τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ. λέγεται δὲ τὴν Ὀρεστιάδα κατασχεῖν ποτε Ὀρέστης, φεύγων τὸν τῆς μη25 τρὸς φόνον, καὶ καταλιπεῖν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὴν χώραν, κτίσαι δὲ καὶ πόλιν, καλεῖσθαι δ ̓ αὐτὴν Ἄργος Ορεστικόν. ἀναμέμικται δὲ τούτοις τὰ Ἰλλυρικὰ ἔθνη τὰ πρὸς τῷ νοτίῳ μέσ ρει τῆς ὀρεινῆς καὶ τὰ ὑπὲρ τοῦ Ἰονίου κόλπου· τῆς γὰρ Ἐπιδάμνου καὶ τῆς Ἀπολλωνίας μέχρι τῶν Κεραυνίων ὑπεροι

3. νῦν Bl edd.

11. ἀλκμαίονα C. 17. τοῦ ἀδελφοῦ edd. inde a Cas. 19. ἠπειρωτῶν δ ̓ εἰσὶ καὶ οἱ ἀμφιλοχικοί Ε. 21. alθιγκες Β (sed κ sec. m. in litura scriptum) Cl καὶ οἱ αἴθικες Ε. 23. ἰονικῷ Cl edd. ιωνικῷ, sed o in o sec. m. mut., Β: quae scriptura erroris originem indicat. 27. μέρη BCE. 28. ἰωνίου, et o in o 29. των om. Tzsch. Cor.

sec. m. mut., Β ιωνικοῦ p.

Strabo. II.

5

κοῦσι Βυλλίονές τε καὶ Ταυλάντιοι καὶ Παρθῖνοι καὶ Βρῦγοι· πλησίον δέ που καὶ τὰ ἀργυρεῖα τὰ ἐν Δαμαστίῳ, †ΠερισάΑ. 503 δυές τε συνεστήσαντο τὴν δυναστείαν καὶ †Εγχελέους καὶ Σε σαρηθίους καλοῦσι· πρὸς δὲ τούτοις Λυγκησταί τε καὶ ἡ Δευ ρίοπος καὶ ἡ τριπολῖτες Πελαγονία καὶ Ἔορδοι καὶ Ἐλίμεια 5 καὶ Ἐράτυρα. ταῦτα δὲ πρότερον μὲν κατεδυναστεύετο ἕκαστα, ὧν ἐν τοῖς Ἐγχελίοις οἱ Κάδμου καὶ ἁρμονίας ἀπόγονοι ἦρχον, καὶ τὰ μυθευόμενα περὶ αὐτῶν ἐκεῖ δείκνυται. οὗτοι μὲν οὖν οὐχ ὑπὸ ἐθαγενῶν ἤρχοντο· οἱ δὲ Λυγκησταὶ ὑπ ̓ Ἀρραβαίῳ ἐγένοντο, τοῦ Βακχιαδών γένους ὄντι· τούτου δ ̓ ἦν θυ- 10 γατριδῆ ἡ Φιλίππου μήτηρ τοῦ Ἀμύντου Εὐρυδίκη, Ἴρρα δὲ θυγάτηρ· καὶ τῶν Ἠπειρωτῶν δὲ Μολοττοὶ ὑπὸ Πύρρῳ τῷ

1. ταυλλάτιοι C. παρθινοὶ C (?) Tzsch. Cor. βρίγοι Ε φρύγοι BCI Cas. corr. coll. P. 327 et Steph.: primam produci liquet ex Scymno Chio 433. 436. 2. ἀργύρια codd. Cor. corr. οὗ ante Περισάδυες add. Cor., omisso deinde tɛ et inserto ous ante zaì ex Guar., qui haec habet: „ubi potentatum constituere Parisadyes quos Encheleos etc." Περισάδες edd. inde a Cas., sed Cor. de hoc nomine dubitans suspicatur fortasse scribendum esse ούπερ αλλεῖς, quos Illyrici populum fuisse Steph. s. v. tradit; pro οὗ Cas. suspicatus fuerat περὶ ἃ, quae ipsa in nominis illius ignoti syllabis primis latere non nimia audacia conieceris: sed haec omnia incerta sunt. 3. Εγχελίους edd. Quam variae fuerint huius nominis formae v. ap. Berkel. ad Steph. s. v. Ezχελεῖς, inter quas cum nec Εγχέλεοι nec Εγχέλιοι inveniatur (Εγχέλειοι habet Scymn. 436), Εγχελέαι autem laudetur a Stephano, ita hunc locum scriptum fuisse crediderim: οὗ Περισαδυές τε συνεστήσαντο τὴν δυναστείαν καὶ Ἐγχελέαι οὓς κτλ. Syllaba αι propter ε omissa corruptioni ansam dedisse videatur. σεσαρησίους BC σεσαρασίους edd.:

4.

λυγκηστή Γ.

correxi ex Cas. coni. coll. Steph. s. Σεσάρηθος.
Δουρίοπος habet Steph. s. v., ubi laudat Strabonis hunc librum: codd.
tamen etiam p. 327 alteram formam tuentur. 5. λέορδοι Bl λεορδοί C
Car. corr.
λίμια BC ἐλίμια ο, Tzsch. corr. ex Cas. coni., recte iudi-
cans ε omissum esse ob an, quod praecedit: cf. Steph. s. v., ubi hunc
Strabonis locum respicit. 7. τοῖς] ταῖς C. ἐγχελίαις C ἐγχελέοις k
ἐγχελίαιον p. Strabo fortasse scripserat Εγχελέαις. 9. oux om. Xyl.

δὲ] τε Cor., quod verum videtur. 11. ἀμύντου τοῦ εὐρυδίκης codd. Pro quibus cum Cas. proposuisset Αμύντου γυνὴ Εὐρυδίκη, Tzsch., eius explicationem secutus, vocem yuvǹ omisit: haec tamen ellipsis h. l. ferri nequeat. Cor. articulo in locum suum restituto omnia sanavit.