TERRAE CIS MONTES ILLYRICOS THRACIOSQUE.

57

CAPUT VII.

1. Τὰ μὲν οὖν ἀφοριζόμενα ἔθνη τῷ τε Ἴστρῳ καὶ τοῖς ὄρεσι Ἰλλυρικοῖς καὶ Θρακίοις ταῦτ ̓ ἐστίν, ὧν ἄξιον μνησθῆ ναι, κατέχοντα τὴν Ἀδριατικὴν παραλίαν πᾶσαν, ἀπὸ τοῦ μυ 5 χοῦ ἀρξαμένων, καὶ τὴν *κατὰ τὰ Ἀριστερὰ τοῦ Πόντου λε γομένην ἀπὸ Ἴστρου ποταμοῦ μέχρι Βυζαντίου. λοιπὰ δέ ἐστι τὰ νότια μέρη τῆς λεχθείσης ὀρεινῆς καὶ ἑξῆς τὰ ὑποπίπτοντα C. 321 χωρία, ἐν οἷς ἐστιν ἥ τε Ἑλλὰς καὶ ἡ προσεχὴς βάρβαρος μέσ χρι τῶν ὀρῶν. Ἑκαταῖος μὲν οὖν ὁ Μιλήσιος περὶ τῆς Πελο10 ποννήσου φησίν, διότι πρὸ τῶν Ἑλλήνων ᾤκησαν αὐτὴν βάρ βαροι. σχεδόν δέ τι καὶ ἡ σύμπασα Ἑλλὰς κατοικία βαρβά ρων ὑπῆρξε τὸ παλαιόν, ἀπ' αὐτῶν λογιζομένοις τῶν μνημο νευομένων· Πέλοπος μὲν ἐκ τῆς Φρυγίας ἐπαγομένου λαὸν εἰς τὴν ἀπ ̓ αὐτοῦ κληθεῖσαν Πελοπόννησον, Δαναοῦ δὲ ἐξ Αἰγύ 15 πτου, Δρυόπων τε καὶ Καυκώνων καὶ Πελασγῶν καὶ Λελέγων καὶ ἄλλων τοιούτων κατανειμαμένων τὰ ἐντὸς Ἰσθμοῦ καὶ τὰ ἐκτὸς δέ· τὴν μὲν γὰρ Ἀττικὴν οἱ μετὰ Εὐμόλπου Θρᾷκες ἔσχον, τῆς δὲ Φωκίδος τὴν Δαυλίδα Τηρεύς, τὴν δὲ Καδμείαν οἱ μετὰ Κάδμου Φοίνικες, αὐτὴν δὲ τὴν Βοιωτίαν 4ονες καὶ Τέμμικες 20 καὶ Ὕαντες· ὡς δὲ Πίνδαρός φησιν·

ἦν ὅτε σύας Βοιώτιον ἔθνος ἔνεπον.

καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων δὲ ἐνίων τὸ βάρβαρον ἐμφαίνεται· Κέ κροψ καὶ Κόδρος καὶ Αίκλος καὶ Κόθος καὶ Δρύμας καὶ Κρί

5. ἀρξάμενα C(?)no ald. κατὰ a Strabone additum non esse et oratio ipsa et alii loci docent: v. XII, 541. IX, 440 extr. XIV, 680; inde Grosk. recte omisit, Cor. contra infeliciter proponit in nott. λεγό μενα. τὰ om. 7 ald. 10. ὅτι edd. 11. δέ om. C. 12. ὑπ' Α. 13. ἐπαγαγομένου Cor. 14. Πελοπόννησον om. E spatio vacuo relicto. 15. τε] δὲ Cor. 18. αὐλίδα ABCIE Epit., Xyl. corr. 19. τέμβικες ABCIE Epit. 20. δὲ] καὶ Cor., ut concinnior evaderet oratio; sed totus hic locus ita est comparatus, ut ex margine videatur in seriem receptus esse: v. Praef. vol. I, p. LXXXVII. 21. σοιας ABC (s. acc. ) νας Ino edd.; σύας, quod exhibet E, habent etiam Galen. Suas. ad artes c. 7, Schol. Pind. Olymp. VI, 152, ubi recte additur τὸ ante Βοιώτιον: v. Boeckh. ad Fr. Pind. 51. ἔννεπον Ε. 23. ἔκλος, et in marg. αἰακος pr. m. δρυμᾶς 4 δρῦμας C

add., 4, έκλος, et αι sup. a pr. m. add., Epit.

A. 495

νακος. οἱ δὲ Θρᾷκες καὶ Ἰλλυριοὶ καὶ Ἠπειρῶται καὶ μέχρι νῦν
ἐν πλευραῖς εἰσιν· ἔτι μέντοι μᾶλλον πρότερον ἢ νῦν, ὅπου γε
καὶ τῆς ἐν τῷ παρόντι Ἑλλάδος ἀναντιλέκτως οὔσης τὴν πολλὴν
οἱ βάρβαροι ἔχουσι, Μακεδονίαν μὲν Θρᾷκες καί τινα μέρη τῆς
Θετταλίας, Ακαρνανίας δὲ καὶ Αἰτωλίας [τα] ἄνω Θεσπρωτοὶ 5
καὶ Κασσωπαῖοι καὶ Ἀμφίλοχοι καὶ Μολοττοὶ καὶ Αθαμάνες,
Ἠπειρωτικὰ ἔθνη.

2. Περὶ μὲν οὖν Πελασγῶν εἴρηται, τοὺς δὲ Λέλεγας τι νες μὲν τοὺς αὐτοὺς Καρσὶν εἰκάζουσιν, οἱ δὲ συνοίκους μό νον καὶ συστρατιώτας· διόπερ ἐν τῇ Μιλησίᾳ Λελέγων κατοι- 10 κίας λέγεσθαί τινας, πολλαχοῦ δὲ τῆς Καρίας τάφους Μελέ γων καὶ ἐρύματα ἔρημα, Λελέγια καλούμενα. ἥ τε Ἰωνία νῦν λεγομένη πᾶσα ὑπὸ Καρῶν ᾠκεῖτο καὶ Λελέγων· ἐκβαλόντες δὲ τούτους οἱ Ἴωνες αὐτοὶ τὴν χώραν κατέσχον, ἔτι δὲ πρότερον οἱ τὴν Τροίαν ἑλόντες ἐξήλασαν τοὺς Λέλεγας ἐκ τῶν περὶ 15 τὴν Ἴδην τόπων τῶν κατὰ Πήδασον καὶ τὸν Σατνιόεντα που ταμόν. ὅτι μὲν οὖν βάρβαροι ἦσαν οὗτοι, καὶ αὐτὸ τὸ κοινωνῆσαι τοῖς Καρσὶ νομίζοιτ' ἂν σημεῖον· ὅτι δὲ πλάνητες καὶ μετ ̓ ἐκείνων καὶ χωρὶς καὶ ἐκ παλαιοῦ, καὶ αἱ Ἀριστοτέλους πολιτεῖαι δηλοῦσιν. ἐν μὲν γὰρ τῇ Ακαρνάνων φησὶ τὸ μὲν 20 ἔχειν αὐτῆς Κουρῆτας, τὸ δὲ προσεσπέριον Λέλεγας, εἶτα Τη C. 322 λεβόας· ἐν δὲ τῇ Αἰτωλῶν τοὺς νῦν Λοκροὺς Λέλεγας καλεῖ, κατασχεῖν δὲ καὶ τὴν Βοιωτίαν αὐτούς φησιν· ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τῇ Ὀπουντίων καὶ Μεγαρέων· ἐν δὲ τῇ Λευκαδίων καὶ αὐ τόχθονά τινα Λέλεγα ὀνομάζει, τούτου δὲ θυγατριδοῦν Τηλε- 25 βόαν, τοῦ δὲ παῖδας δύο καὶ εἴκοσι Τηλεβόας, ὧν τινας οἰ κῆσαι τὴν Λευκάδα. μάλιστα δ ̓ ἄν τις Ἡσιόδῳ πιστεύσειεν οὕτως περὶ αὐτῶν εἰπόντι·

A. 496

ἤτοι γὰρ Λοκρὸς Λελέγων ἡγήσατο λαῶν,

δρύμην Ι δρύμας, et v pr. m. sup. s add., Epit.

κρίνανος codd. Cor. corr. ex coni. Wessel. ad Diod. V, 81: cf. Schol. ad Il. Ω, 544. 3. την om. Ε, ast. inclusit Cor. πολλὴν ἔχουσιν οἱ βάρβαροι Ε ἔχουσι om. AC κατέχουσι Cor. 5. τα om. ABCl edd., legitur in E ἀσσωπαῖοι codd., Xyl. corr. 16. σίδην ABCI ἴδην E, idque Tzsch. restituerat ex Cas. coni. 20. ἀκαρνανῶν 4. 22. τῶν ante Αιτωλῶν add. no edd. inde a Cas.

21. πρὸς ἑσπέριον Α.

26. Αη τούτου δὲ?

τοὺς ῥά ποτε Κρονίδης Ζεύς, ἄφθιτα μήδεα ειδώς,
λεκτοὺς ἐκ γαίης † ἀλέους πόρε Δευκαλίωνι.

τῇ γὰρ ἐτυμολογίᾳ τὸ συλλέκτους γεγονέναι τινὰς ἐκ παλαιοῦ καὶ μιγάδας αινίττεσθαί μοι δοκεῖ, καὶ διὰ τοῦτο ἐκλελοιπέναι 5 τὸ γένος· ἅπερ ἄν τις καὶ περὶ Καυκώνων λέγοι, νῦν οὐδαμοῦ ὄντων, πρότερον δ ̓ ἐν πλείοσι τόποις κατῳκισμένων.

3. Πρότερον μὲν οὖν, καίπερ μικρῶν καὶ πολλῶν καὶ ἀδό ξων ὄντων τῶν ἐθνῶν, ὅμως διὰ τὴν εὐανδρίαν καὶ τὸ βασιλεύεσθαι κατὰ σφᾶς οὐ πάνυ ἦν χαλεπὸν διαλαβεῖν τοὺς ὅρους 10 αὐτῶν, νυνὶ δ ̓ ἐρήμου τῆς πλείστης χώρας γεγενημένης καὶ τῶν κατοικιῶν, καὶ μάλιστα τῶν πόλεων ἠφανισμένων, οὐδ ̓ εἰ δύναιτό τις ἀκριβοῦν ταῦτα, οὐδὲν ἂν ποιοίη χρήσιμον διὰ τὴν ἀδοξίαν καὶ τὸν ἀφανισμὸν αὐτῶν, ὃς ἐκ πολλοῦ χρόνου λαβὼν τὴν ἀρχὴν οὐδὲ νῦν πω πέπαυται κατὰ πολλὰ μέρη διὰ 15 τὰς ἀποστάσεις· ἀλλ ̓ ἐνστρατοπεδεύουσιν αὐτοῖς Ῥωμαῖοι τοῖς οἴκοις, κατασταθέντες ὑπ ̓ αὐτῶν δυνάσται. τῶν δ ̓ οὖν Ἠπειρωτῶν ἑβδομήκοντα πόλεις Πολύβιος φησιν ἀνατρέψαι Παῦ λον μετὰ τὴν Μακεδόνων καὶ Περσέως κατάλυσιν (Μολοττῶν δ ̓ ὑπάρξαι τὰς πλείστας), πέντε δὲ καὶ δέκα μυριάδας ἀν20 θρώπων ἐξανδραποδίσασθαι. ὅμως δ ̓ οὖν ἐγχειρήσομεν, ἐφ ̓ ὅσον τῇ γραφῇ τε προσήκει καὶ ἡμῖν ἐφικτόν, ἐπελθεῖν τὰ καθ ̓ ἕκαστα, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῆς κατὰ τὸν Ἰόνιον κόλπον παραλίας· αὕτη δ ̓ ἐστίν, εἰς ἣν ὁ ἔκπλους ὁ ἐκ τοῦ Ἀδρίου τελευτᾷ.

25

4. Ταύτης δὴ τὰ πρῶτα μέρη τὰ περὶ Ἐπίδαμνον καὶ Ἀπολλωνίαν ἐστίν. ἐκ δὲ τῆς Ἀπολλωνίας εἰς Μακεδονίαν ἡ Εγνατία ἐστὶν ὁδὸς πρὸς ἕω, βεβηματισμένη κατὰ μίλιον καὶ Α. 497

2. λαοὺς Tzsch. ex coni. Salmas. (ad Solin. c. 7 p. 103), quam probant etiam Grosk. et Göttling. ad Hesiodi Fr. XXXV p. 259 ed. sec.; ἁλέας Cor. ex Heinsii coni; λάας proposuit Heyne ad Apollod. p. 113 ed. pr. δευκαλίωνος codd. Dativum, quem exhibet Pleth, rec. Tzsch. 4. τοῦτο] τὸ codd., quod Cas. addito οὐ ante διὰ frustra studet fulcire; διὰ δὲ τοῦτο Pleth., unde hoc rec. Tzsch. 8. εὐνδρίαν Ι. 10. νῦν ald. 15. αὐτῶν Pleth. Cor. 18. τὸν Αιμίλιον, quod sec. m. add. inter versus in t, post Παυλον add. edd. περσῶν codd. Xyl. corr. 19. πέντε δὲ] β' lm. 20. ἐγχειρίζομεν C. 21. τὴν γραφὴν ACL. 22. ἰώνιον Α. 27. ἀγνατία Ε.

προσήκε AC.

κατεστηλωμένη μέχρι Κυψέλων καὶ Ἕβρου ποταμοῦ· μιλίων [δ] ἐστὶ πεντακοσίων τριάκοντα πέντε· λογιζομένῳ δέ, ὡς μὲν οἱ πολλοί, τὸ μίλιον ὀκταστάδιον τετρακισχίλιοι ἂν εἶεν στάδιοι καὶ ἐπ ̓ αὐτοῖς διακόσιοι ὀγδοήκοντα, ὡς δὲ Πολύβιος, προστι θεὶς τῷ ὀκτασταδίῳ δίπλεθρον, ὅ ἐστι τρίτον σταδίου, προσ- 5 θετέον ἄλλους σταδίους ἑκατὸν ἑβδομήκοντα ὀκτώ, τὸ τρίτον C. 323 τοῦ τῶν μιλίων ἀριθμοῦ. συμβαίνει δ ̓ ἀπὸ ἴσου διαστήματος συμπίπτειν εἰς τὴν αὐτὴν ὁδὸν τούς τ ̓ ἐκ τῆς Ἀπολλωνίας δρ μηθέντας καὶ τοὺς ἐξ Ἐπιδάμνου. ἡ μὲν οὖν πᾶσα Εγνατία καλεῖται, ἡ δὲ πρώτη ἐπὶ Κανδαονίας λέγεται, ὄρους Ἰλλυρι- 10 κοῦ, διὰ Λυχνιδοῦ πόλεως καὶ Πυλῶνος, τόπου ὁρίζοντος ἐν τῇ ὁδῷ τήν τε Ἰλλυρίδα καὶ τὴν Μακεδονίαν· ἐκεῖθεν δ ̓ ἐστὶ παρὰ Βαρνοῦντα διὰ Ἡρακλείας καὶ Λυγκηστῶν καὶ Ἐόρδων εἰς Ἔδεσσαν καὶ Πέλλαν μέχρι Θεσσαλονικείας· μίλια δ ̓ ἐστί, φησὶ Πολύβιος, ταῦτα διακόσια ἑξήκοντα ἑπτά. ταύτην δὴ 15 τὴν ὁδὸν ἐκ τῶν περὶ τὴν Ἐπίδαμνον καὶ τὴν Ἀπολλωνίαν τόπων ἰοῦσιν ἐν δεξιᾷ μέν ἐστι τὰ Ἠπειρωτικὰ ἔθνη, κλυζό μενα τῷ Σικελικῷ πελάγει, μέχρι τοῦ Ἀμβρακικού κόλπου, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ ὄρη τὰ τῶν Ἰλλυριών, ἃ προδιήλθομεν, καὶ τὰ ἔθνη τὰ παροικοῦντα μέχρι Μακεδονίας καὶ Παιόνων. εἶτ ̓ 20

φλε

1. κυψέλου ABCIE. Sed pluralem, quem magno consensu tuentur alii scriptores, exhibet Epit. et hic et infra figm. §. 10, eique constanter infra concinit E. εὕρου CE. δ' om. ACl: legitur in E Epit. 2. ἐστὶ] ἐς τὸν C ἐστὶ om. το μὲν οὖσα Pleth. ἤγουν δ σταδ (sic) Ε. 4. αὐτῆς, et οι sup. η sec. m. add., A. ὀγδοήκοντα] κ Cl εἴκοσιν, et π supra sec. m. add., 4: inde εἴπωσιν h. Commutatae igitur sunt notae et z, quod saepius factum vidimus. Verum praebent Bno Epit. Pleth. Guar. 6. ἑβδομηκονταοκτώ A et si militer saepe. 11. λυχνιδίου codd. Tzsch. corr. coll. p. 327 et Steph. 13. λυγκιστών AC et sic saepius: v. p. 326. 327 et Steph. s. v. Λύγκος. Nihilominus altera scriptura, quam semel infra exhibent codd., praeferenda videtur: v. Duk. ad Thuc. 11, 99. Εορδῶν Tzsch. Cor. ex Herodiani praecepto ap. Steph. s. v. Εορδαία. 14. αἴδεσαν Α ἔδεσαν BC (?). Duplex σ, quod habent Epit. et codd. X, 449, restituit Tzsch. 15. φησὶ om. C. 18. αμπρακικού Epit. et sic constanter, sed alteram scripturam codd. tuentur eadem constantia. Qua de re v. Eust. ad Dion. Perieg. v. 492. Wass. ad Thucyd. III, 105. 19. ελα λυρίδων ABCI ιλλυριῶν Ε idque restituerat Xyl.

S. v.

εκ

ἀπὸ μὲν Ἀμβρακικοῦ κόλπου τὰ νεύοντα ἐφεξῆς πρὸς ἕω, τὰ ἀντιπαρήκοντα τῇ Πελοποννήσῳ, τῆς Ἑλλάδος ἐστίν· εἶτ ̓ ἐκπίπτει [εἰς] τὸ Αἰγαῖον πέλαγος, ἀπολιπόντα ἐν δεξιᾷ τὴν Πε λοπόννησον ὅλην. ἀπὸ δὲ τῆς ἀρχῆς τῶν Μακεδονικῶν ὀρῶν 5 καὶ τῶν Παιονικών μέχρι Στρυμόνος ποταμοῦ Μακεδόνες τε οἰκοῦσι καὶ Παίονες καί τινες τῶν ὀρεινῶν Θρακῶν· τὰ δὲ Α. 498 πέραν Στρυμόνος ἤδη μέχρι τοῦ Ποντικοῦ στόματος καὶ τοῦ Αίμου πάντα Θρᾳκῶν ἐστι πλὴν τῆς παραλίας· αὕτη δ ̓ ὑφ ̓ Ἑλλήνων οἰκεῖται, τῶν μὲν ἐπὶ τῇ Προποντίδι ἱδρυμένων, τῶν 10 δὲ ἐφ ̓ Ἑλλησπόντῳ καὶ τῷ Μέλανι κόλπῳ, τῶν δ ̓ ἐπὶ τῷ Αἰγαίῳ. τὸ δὲ Αἰγαῖον πέλαγος δύο κλύζει πλευρὰς τῆς Ἑλ λάδος, τὴν μὲν πρὸς ἕω βλέπουσαν, τείνουσαν δὲ ἀπὸ Σουνίου πρὸς τὴν ἄρκτον μέχρι τοῦ Θερμαίου κόλπου και Θεσσαλονι κείας, Μακεδονικῆς πόλεως, ἡ νῦν μάλιστα τῶν ἄλλων εὐαν15 δρεῖ, τὴν δὲ πρὸς νότον τὴν Μακεδονικὴν ἀπὸ Θεσσαλονικείας μέχρι Στρυμόνος· τινὲς δὲ καὶ τὴν ἀπὸ Στρυμόνος μέχρι Νέστου τῇ Μακεδονία προσνέμουσιν, ἐπειδὴ Φίλιππος ἐσπούδασε διαφερόντως περὶ ταῦτα τὰ χωρία, ὥστ ̓ ἐξιδιώσασθαι, καὶ συνεστήσατο προσόδους μεγίστας ἐκ τῶν μετάλλων καὶ τῆς ἄλλης 20 εὐφυΐας τῶν τόπων. ἀπὸ δὲ Σουνίου μέχρι Πελοποννήσου τὸ Μυρτῷόν ἐστι καὶ Κρητικὸν πέλαγος καὶ Λιβυκὸν σὺν τοῖς κόλποις μέχρι τοῦ Σικελικοῦ· τοῦτο δὲ καὶ τὸν Ἀμβρακικὸν καὶ Κορινθιακὸν καὶ Κρισαῖον ἐκπληροῖ κόλπον.

5. Τῶν μὲν οὖν Ἠπειρωτῶν ἔθνη φησὶν εἶναι Θεόπομ25 πος τετταρεσκαίδεκα, τούτων δ ̓ ἐνδοξότατα Χάονες και Μου λοττοὶ διὰ τὸ ἄρξαι ποτὲ πάσης τῆς Ἠπειρώτιδος πρότερον

3. εἰς om. codd, qui praeterea habent τοῦ αἰγαίου πελάγους: Tzsch. corr. ex Plethone. 4. ὁρῶν] ἐθνῶν codd. edd.

Correxi ex coni.

τῆς Ἑλλάδος om. C. 12. τοῦ ante
20. Ad hunc locum in

16. νέτου Ε.

Cor. 11. κλύζει] κλείει C.
Σουνίου add. no edd.
marg. A addita sunt pr. m. haec: ἀπὸ σουνίου μέχρι πελοποννήσου τὸ
μυρτῷόν ἐστι πέλαγος· πρὸς ἀνατολὰς δὲ τῆς πόλεως, πρὸς ἄρκτον δὲ
τοῦ πελάγους τὸ κρητικὸν καὶ λιβυκὸν καὶ πρὸς δύσιν τῆς πελοποννή
σου τὸ σικελικὸν ἤτοι ὁ ἀδρίας. In quibus quae urbs intelligenda sit
difficillimum dictu est. 23. κρησαῖον Α. 25. χάονες, et ω sup. o
pr. m. add., Ε.