8. Ὅτι δ ̓ ἦν κατοικία Μυσῶν ἡ Βιθυνία, πρῶτον μαρτυρήσει Σκύλαξ ὁ Καρυανδεύς, φήσας περιοικεῖν τὴν Ἀσκανίαν λίμνην Φρύγας καὶ Μυσούς, ἔπειτα Διονύσιος ὁ τὰς κτίσεις συγγράψας, ὃς τὰ κατὰ Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον στενά, ἃ 5 νῦν Θράκιος Βόσπορος καλεῖται, πρότερόν φησι Μύσιον Βόσ πορον προσαγορεύεσθαι· τοῦ τοδ ̓ ἄν τις καὶ τοῦ Θρᾷκας εἶναι τοὺς Μυσοὺς μαρτύριον θείη· ὅ τε Εὐφορίων, 10 Μυσοῖο παρ ̓ ὕδασιν Ασκανίοιο λέγων, καὶ ὁ Αἰτωλὸς Ἀλέξανδρος (οἳ καὶ ἐπ' Ἀσκανίων δώματ' ἔχουσι ῥοῶν λίμνης Ασκανίης ἐπὶ χείλεσιν, ἔνθα Δολίων υἱὸς Σιληνοῦ νάσσατο και Μελίης) τὸ αὐτὸ ἐκμαρτυροῦσιν, οὐδαμοῦ τῆς Ἀσκανίας λίμνης εὑρισκομένης, ἀλλ ̓ ἐνταῦθα μόνον. 15 9. Ἄνδρες δ ̓ ἀξιόλογοι κατὰ παιδείαν γεγόνασιν ἐν τῇ Βιθυνία Ξενοκράτης τε ὁ φιλόσοφος καὶ Διονύσιος ὁ διαλεκτι- Α. 850 κὸς καὶ ἵππαρχος καὶ Θεοδόσιος καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ μαθηματικοὶ Κλεοφάνης τε ῥήτωρ, ὁ Μυρλεανός, Ἀσκληπιάδης τε ἰατρός, ὁ Προυσιεύς. 20 10. Πρὸς νότον δ ̓ εἰσὶ τοῖς Βιθυνοῖς οἱ περὶ τὸν Ολυμπον Μυσοί, οὓς Ολυμπηνούς καλοῦσί τινες, οἱ δ ̓ Ἑλλησπον τίους, καὶ ἡ ἐφ ̓ Ἑλλησπόντῳ Φρυγία, τοῖς δὲ Παφλαγόσι Γαλάται· ἀμφοτέρων τε τούτων ἔτι πρὸς νότον ἡ μεγάλη Φρυ γία καὶ Λυκαονία μέχρι τοῦ Ταύρου τοῦ Κιλικίου καὶ τοῦ 25 Πισιδικοῦ. ἐπεὶ δὲ τὰ τῇ Παφλαγονία συνεχῆ παράκειται τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ καὶ τοῖς ἤδη περιωδευμένοις ἔθνε h Cas. 1. πρότερον post Βιθυνία add. Cor. haud incommode: idem pro πρῶτον exhibet i. 2. κορυανδρεύς CD (sed in hoc a pr. m. scriptum postea in o mut. sec. m.) iloras καρυανδρεύς η κυριανδρεύς Ε, corr.: cf. XIV, 658. 4. ὃς τὰ] ὅτι CDhilo(?) ἔτι τω ὅτι τὰ ππ: καλχηδόνα D. Cor. corr. τοὺς CDr. 10. οἳ] εἰ Ch. 6. τοῦτο μόνον om. Χ. 19. ὁ om. codd., exc. h, ex quo rec. Tzsch. δὲ Ε. 24. τοῦ ante Πισιδικού om. ll. Strabo. II. του] om. 0%. προυσαεύς ος. 23. τε] 36 σιν, οἰκεῖον ἂν εἴη τὰ τούτοις γειτονοῦντα μέρη προσαποδοῦναι πρώτον, ἔπειτα τοὺς ἑξῆς τόπους παραδεῖξαι. CAPUT V. 1. Πρὸς νότον τοίνυν εἰσὶ τοῖς Παφλαγόσι Γαλάται· τούτων δ ̓ ἐστὶν ἔθνη τρία, δύο μὲν τῶν ἡγεμόνων ἐπώνυμα, 5 Τρόκμοι καὶ Τολιστοβώγιοι, τὸ τρίτον δ ̓ ἀπὸ τοῦ ἐν Κελτικῇ ἔθνους Τεκτοσάγες. κατέσχον δὲ τὴν χώραν ταύτην οἱ Γαλά ται πλανηθέντες πολὺν χρόνον καὶ καταδραμόντες τὴν ὑπὸ τοῖς Ατταλικοῖς βασιλεῦσι χώραν καὶ τοῖς Βιθυνοῖς, ἕως παρ' ἑκόντων ἔλαβον τὴν νῦν Γαλατίαν καὶ Γαλλογραικίαν λεγομένην. 10 ἀρχηγὸς δὲ δοκεῖ μάλιστα τῆς περαιώσεως τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν γενέσθαι Λεοννόριος. τριῶν δὲ ὄντων ἐθνῶν ὁμογλώττων καὶ C. 567 κατ ̓ ἄλλο οὐδὲν ἐξηλλαγμένων, ἕκαστον διελόντες εἰς τέτταρας Α. 851 μερίδας τετραρχίαν ἑκάστην ἐκάλεσαν, τετράρχην ἔχουσαν ἴδιον καὶ δικαστὴν ἕνα καὶ στρατοφύλακα ἕνα, ὑπὸ τῷ τετράρχη τετα- 15 γμένους, ὑποστρατοφύλακας δὲ δύο. ἡ δὲ τῶν δώδεκα τετραρχῶν βουλὴ ἄνδρες ἦσαν τριακόσιοι, συνήγοντο δὲ εἰς τὸν καλούμενον Δρυνέμετον. τὰ μὲν οὖν φονικὰ ἡ βουλὴ ἔκρινε, τὰ δὲ ἄλλα οἱ τετράρχαι καὶ οἱ δικασταί. πάλαι μὲν οὖν ἦν τοιαύτη τις ἡ διάταξις, καθ ̓ ἡμᾶς δὲ εἰς τρεῖς, εἶτ ̓ εἰς δύο ἡγεμόνας, εἶτα 20 4. Inde 6. τρό 1. προαποδοῦναι χ (ex corr.) *. 2. περιεπιδεῖξαι τω. a voce vótov alia denuo manus incipit in D. 5. ἐπώνυμοι 5. γμοι CDhilo τρόγκοι Ε: per y effertur hoc nomen etiam a Memnone c. 20, sed x cum aliis scriptoribus (v. maxime Steph. s. v.) exhibet Strabo ipse supra p. 561. et III, 187. τολιστοβώγοι codd. Τολιτοβόγιοι edd.: v. ad p. 547. III, 187. ἐν κελτοῖς Ε. 7. Τεκτόσαγες Tzsch. Cor. atque hunc tenorem maxime quidem commendat Steph., alterum tamen codd. exhibent et hic et III, 187. 9. Ατταλικοῖς om. Ε; άττικοῖς exhibent codd. rell., sed s postea correctus est: verum reddidit Guar. et in Graecis restituit Xyl. 10. γαλογραικίαν D. 12. Λεο νόριος lx edd., Λεωννόριος idem vir nominatur a Memnone (v. c. 1); apud Livium (v. XXXVIII, 16, 2) ciusdem nominis scriptura non satis constat: longe diversam formam Aéov exhibet Epit. 16. τετραρχιῶν χ. 18. δυναίμετον CDhilorw δρυμαίνετον χ. Drymenetum Guar.: scripturam ex za Corae receptam, quam nos quoque secuti sumus, ipsa nominis compositio videtur tueri. εἰς ἕνα ἧκεν ἡ δυναστεία, εἰς Δηιόταρον, εἶτα ἐκεῖνον διεδέξατο Αμύντας· νῦν δ ̓ ἔχουσι Ῥωμαῖοι καὶ ταύτην καὶ τὴν ὑπὸ τῷ Ἀμύντα γενομένην πᾶσαν εἰς μίαν συναγαγόντες ἐπαρχίαν. 5 2. Ἔχουσι δὲ οἱ μὲν Τρόκμοι τὰ πρὸς τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ· ταῦτα δ ̓ ἐστὶ τὰ κράτιστα ὧν νέμονται Γαλά ται· φρούρια δ ̓ αὐτοῖς τετείχισται τρία, Ταούιον, ἐμπόριον τῶν ταύτῃ, ὅπου ὁ τοῦ Διὸς κολοσσὸς χαλκοῦς καὶ τέμενος αὐτοῦ ἄσυλον, καὶ Μιθριδάτιον, ὃ ἔδωκε Πομπήιος Βογοδια10 τάρῳ, τῆς Ποντικῆς βασιλείας ἀφορίσας· τρίτον δέ πως Δανάλα, ὅπου τὸν σύλλογον ἐποιήσαντο Πομπήιός τε καὶ Λεύκολ λος, ὁ μὲν ἥκων ἐπὶ τὴν τοῦ πολέμου διαδοχήν, ὁ δὲ παραδιδοὺς τὴν ἐξουσίαν καὶ ἀπαίρων ἐπὶ τὸν θρίαμβον. Τρόκμοι μὲν δὴ ταῦτ ̓ ἔχουσι τὰ μέρη, Τεκτοσάγες δὲ τὰ πρὸς τῇ με15 γάλη Φρυγίᾳ τῇ κατὰ Πεσσινοῦντα καὶ Ὀρκαόρκους· τούτων δ ̓ ἦν φρούριον Ἄγκυρα, ὁμώνυμος τῇ πρὸς Λυδίαν περὶ Βλαῦ δον πολίχνῃ Φρυγιακῇ. Τολιτοβώγιοι δὲ ὅμοροι Βιθυνοῖς 5. τρύγμοι codd., sed a sup. y add. Ε. 7. τὰ οὐία Clorus, Via Guar., unde Taovía scripsit Tzsch., quae nominis forma non minus usitata fuit quam altera. ἐμπορεῖον codd., exc. Cr, edd. 9. Boγοδιατάρῳ] Μάγνος Δηιοτάρῳ Cor.: ac Deiotari quidem nomen latere in codicum scriptura Penzelius iam magna cum probabilitate suspicatus erat, quoniam Strabo nec Bogodiatari nomen, nemini usquam commemoratum, tam nude fuisset positurus, tanquam omnibus notissimum, et Deiotaro Ponti partem a Pompeio datam esse supra p. 547 tradidit: verumtamen Corais coniectura parum arridet, cum saepissime in hoc potissimum libro nominatus sit Pompeius non adiecto cognomine; nec magis placet quod Grosk. proposuit τῷ Δηιοτάρῳ: at nec ipse melius habeo quod proferam. 10. πω C; asteriscis πως inclusit Cor., κώμη scribendum censuit parum apte Grosk. coll. Plut. Lucullo c. 36, ubi Lucullus et Pompeius convenisse dicuntur ἐν κώμῃ τινὶ τῆς Γαλατίας. 11. ἐποιή σατο Ε. 13. τράγμοι CDhilow. 14. τὰ πρὸς] οἱ πρὸς χ. 15. τῇ] τὴν CDhwxx (sed in hoc mut. in τῇ). — τὴν ante Πεσσινοῦντα add. Clx ald. πισινοῦντα Elorwaæ πισηνοῦντα D (sed η sec. m. in e mut.) hi. — ορκαόκους oz Orcaocreos Guar. Όρκαορικούς Χρι Ορκαορικούς edd. inde a Cas. ; cf. p. 468. 476: nomen a nullo alio auctore memoratur. 16. λυδία Ε. βλαῖρον codd., Xyl. corr. coll. Steph. s. v. 17. τολιστοβῶγοι α τολιστοβόγοι C* τολιστοβόγιοι Dhi Χyl. εἰσι καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ καλουμένη Φρυγίᾳ· φρούρια δ ̓ αὐτῶν ἐστι τό τε Βλούκιον καὶ τὸ Πήιον, ὧν τὸ μὲν ἦν βασίλειον Δηιοτάρου, τὸ δὲ γαζοφυλάκιον. 3. Πεσσινοῦς δ ̓ ἐστὶν ἐμπόριον τῶν ταύτῃ μέγιστον, ἱερὸν ἔχον τῆς Μητρὸς τῶν θεῶν σεβασμοῦ μεγάλου τυγχάνον· και 5 λοῦσι δ ̓ αὐτὴν Ἄγδιστιν. οἱ δ ̓ ἱερεῖς τὸ παλαιὸν μὲν δυνάΑ. 852 σται τινὲς ἦσαν, ἱερωσύνην καρπούμενοι μεγάλην, νυνὶ δὲ τούτων μὲν αἱ τιμαὶ πολὺ μεμείωνται, τὸ δὲ ἐμπόριον συμμένει· κατεσκεύασται δ ̓ ὑπὸ τῶν Ἀτταλικών βασιλέων ἱεροπρεπῶς τὸ τέμενος ναῷ τε καὶ στοαῖς λευκολίθοις· ἐπιφανὲς δ ̓ ἐποίησαν 10 Ῥωμαῖοι τὸ ἱερόν, ἀφίδρυμα ἐνθένδε τῆς θεοῦ μεταπεμψάμενοι κατὰ τοὺς τῆς Σιβύλλης χρησμούς, καθάπερ καὶ τοῦ Ἀσκλη πιοῦ τοῦ ἐν Ἐπιδαύρῳ. ἔστι δὲ καὶ ὄρος ὑπερκείμενον τῆς πόλεως τὸ Δίνδυμον, ἀφ ̓ οὗ ἡ Δινδυμηνή, καθάπερ ἀπὸ τῶν Κυβέλων ἡ Κυβέλη. πλησίον δὲ καὶ ὁ Σαγγάριος ποταμὸς 15 C. 568 ποιεῖται τὴν φύσιν· ἐπὶ δὲ τούτῳ τὰ παλαιὰ τῶν Φρυγῶν οἰ κητήρια Μίδου καὶ ἔτι πρότερον Γορδίου καὶ ἄλλων τινῶν, οὐδ ̓ ἴχνη σώζοντα πόλεων, ἀλλὰ κώμαι μικρῷ μείζους τῶν ἄλλων, οἷόν ἐστι τὸ Γόρδιον καὶ Γορβεοῦς, τὸ τοῦ Κάστορος βασίλειον τοῦ Σαωκονδαρίου, ἐν ᾧ γαμβρὸν ὄντα τοῦτον ἀπέ- 20 σφαξε Δηιόταρος καὶ τὴν θυγατέρα τὴν ἑαυτοῦ· τὸ δὲ φρούριον κατέσπασε, καὶ διελυμήνατο τὸ πλεῖστον τῆς κατοικίας. 4. Μετὰ δὲ τὴν Γαλατίαν πρὸς νότον ἥ τε λίμνη ἐστὶν ἡ Τάττα, παρακειμένη τῇ μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ τῇ κατὰ τοὺς τολιγοστοβόγιοι Ε. 2. εἰσι χ. βλούβιον τω. Quod castellum cum a Cicerone Luceium nominetur in or. pro Deiotaro c. 6. et 7. hic quoque Λουκήιον scribendum censeo cum Grosk. 4. πεσινούς D πασινοὺς hi πισινοῦς Eras. ἐμπορεῖον codd., exc. CEx, edd. μεγίστων Cas. 6. ἀγδίστην το αγγιδίστην D (sed . sup. η add.) ἀγγίδιστιν codd. rell., Angidistam Guar, Tzsch. corr. ex coni. Cas. : 8. ἐμπορεῖον codd., exc. C, edd. 10. στολαῖς C. cf. ad X, 469. 12. τῆς om. Dh. 17. μίδα χ. 15. κυβέλλων et κυ 19. γορβεοὺς orwax γορ20. Σαωκονδάρου mavult Palmer. in auctt. Gr. p. 337, quod melius respondeat rationi nominum Verba τῇ κατὰ - περικειμένη τω. Μοριμηνούς, μέρος δ ̓ οὖσα τῆς μεγάλης Φρυγίας, καὶ ἡ συνεχὴς ταύτῃ μέχρι τοῦ Ταύρου, ἧς τὴν πλείστην Αμύντας εἶχεν. ἡ μὲν οὖν Τάττα ἁλοπήγιόν ἐστιν αὐτοφυές, οὕτω δὲ περιπήττεται ῥᾳδίως τὸ ὕδωρ παντὶ τῷ βαπτισθέντι εἰς αὐτό, ὥστε 5 στεφάνους ἁλῶν ἀνέλκουσιν, ἐπειδὰν καθῶσι κύκλον σχοίνινον, τά τε ὄρνεα αλίσκεται τὰ προσαψάμενα τῷ πτερώματι τοῦ ὕδατος παραχρῆμα πίπτοντα διὰ τὴν περίπηξιν τῶν ἁλῶν. CAPUT VI. 1. Η τε δὴ Τάττα ἐστί, καὶ τὰ περὶ Ὀρκαόρκους καὶ 10 Πιτνισὸν καὶ τὰ τῶν Λυκαόνων οροπέδια ψυχρὰ καὶ ψιλὰ καὶ ὀναγρόβοτα, ὑδάτων δὲ σπάνις πολλή· ὅπου δὲ καὶ εὑρεῖν δυνατόν, βαθύτατα φρέατα τῶν πάντων, καθάπερ ἐν Σοάτροις, ὅπου καὶ πιπράσκεται τὸ ὕδωρ (ἔστι δὲ κωμόπολις †Γαρσα- Α. 853 βόρων πλησίον)· ὅμως δὲ καίπερ ἄνυδρος οὖσα ἡ χώρα πρό15 βατα ἐκτρέφει θαυμαστῶς, τραχείας δὲ ἐρέας, καί τινες ἐξ αὐτῶν τούτων μεγίστους πλούτους ἐκτήσαντο· Αμύντας δ ̓ ὑπὲρ τριακοσίας ἔσχε ποίμνας ἐν τοῖς τόποις τούτοις. εἰσὶ δὲ καὶ λίμναι, Κόραλις μὲν ἡ μείζων, ἡ δ ̓ ἐλάττων Τρωγίτις. ἐνταῦθα 1. μοριμινούς CDhors: cf. p. 540. Plin. Η. Ν. VI, 3. δ' om. Eoz. 3. περιπήττεται D, sed supra τι pr. m. additae sunt minutissimae duae litterae, quarum prior y est, posterior & esse videtur, sed etiam pro v haberi potest: inde περιπήγεται hi. 4. ὡς χ. 9. Tam inconcinna est h. l. verborum connexio, ut corruptelam aliquam ibi latere iure suspicatus sit Brequignyus, qui tamen parum feliciter coniecit scriptum fuisse Τῇ δὲ Τάττᾳ συνεχῆ ἐστι καὶ κτλ.; nec feliciore successu yuzga ante for inserendum putat Grosk.: equidem nescio an scriptum fuerit ἥ τε δὴ Τάττα [τοιαύτη] ἐστὶ κτλ. ὀρκαορκοὺς codd., sed in * όρκαοκοὺς legitur ex corr.; Ορκαορυκοὺς Χyl. Ορκαορικούς Tzsch. Cor.: vid. ad Ρ. 567. 10. πιγνισόν codd., Cor. mutavit ex coni. Cas.: non diversum est oppidum ab eo, quod Πίτνισσα vocatur a Steph. s. v. et Πετενισσός a Ptolem. V, 4. 11. ἀναγρόβατα χ. 13. Γαρσαούρων Cor., coll. XIV, 663: at vid. ad p. 537. τραχείας Ε. 16. μέγιστον πλοῦτον lrg(?) ald. 18. κώραλις lor 15. καὶ wx edd. Caralitis lacus commemoratur a Livio XXXVIII, 15 in |