Page images
PDF
EPUB

κατεσκάφη δ ̓ ὑπὸ Λυσιμάχου· τοὺς δ ̓ οἰκήτορας μετήγαγεν εἰς Νικομήδειαν ὁ κτίσας αὐτήν.

3. Τῷ δ ̓ Ἀστακηνῷ κόλπος ἄλλος συνεχής ἐστιν, εἰσέχων μᾶλλον πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον, ἐν ᾧ Προυσιάς ἐστιν, ἡ Κίος Α. 645 πρότερον ὀνομασθεῖσα· κατέσκαψε δὲ τὴν Κίον Φίλιππος, ὁ 5 Δημητρίου μὲν υἱός, Περσέως δὲ πατήρ, ἔδωκε δὲ Προυσίᾳ τῷ Ζήλα, συγκατασκάψαντι καὶ ταύτην καὶ Μύρλειαν ἀστυγείτονα πόλιν, πλησίον δὲ καὶ Προύσης οὖσαν· ἀναλαβὼν δ ̓ ἐκεῖνος ἐκ τῶν ἐρειπίων αὐτὰς ἐπωνόμασεν ἀφ' ἑαυτοῦ μὲν Προυσιάδα πόλιν τὴν Κίον, τὴν δὲ Μύρλειαν Απάμειαν ἀπὸ 10 τῆς γυναικός. οὗτος δ ̓ ἐστὶν ὁ Προυσίας ὁ καὶ Ἀννίβαν δεξάμενος, ἀναχωρήσαντα δεῦρο μετὰ τὴν Ἀντιόχου ἧτταν, καὶ τῆς ἐφ ̓ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας ἀναστὰς κατὰ συμβάσεις τοῖς Ἀτταλικοῖς, ἣν οἱ μὲν πρότερον ἐκάλουν μικρὰν Φρυγίαν, ἐκεῖC. 564 νοι δ ̓ Ἐπίκτητον ὠνόμασαν· ὑπέρκειται δὲ τῆς Προυσιάδος 15

commutatione, nominatur idem vir a Memnone c. 21.

ἀφ ̓ οὗ Erw. 3. κόλπῳ ior Tzsch. Cor.: idem legerat Guar. 4. μᾶλλον] μάλιστα edd. προυσία των προυσίας codd. rell., exc. Ε: προῦσα ald. κιος et κιον D ald. aliique haud dubie, de quorum scriptura non constat; apud Steph. s. v. Προύσα, ubi hunc Strabonis locum respicere videtur, legitur Κεῖος: poetae tamen (v. Apollon. Argon. I, 1178. 1321. Dion. 806) ι corripiunt. 5. dè om. l. ὁ ante Φίλιππος add. ald. 6. δὲ post Περσέως om. xx, sed in hoc postea add. 7. τὰ ζῆλα π ἀπὸ Προυσίου του Ζιήλα habet Steph. 1. c., eandemque nominis formam exhibet Arrianus ap. Εust. ad Il. Γ, 17 p. 375 R. et Tzetz. Chil. 3, hist. 115 ν. 968: unde Straboni reddendam censet Valesius in collect. Const. Porph. p. 30. Ζηίλας autem habetur apud eundem Steph. s. v. Ζῆλα et Memnon. in Phot. Bibl. 228, 8: tamen sine i plane ut hic effertur nomen Ζήλας ab Athen. II, 17 p. 58. Ceterum τῷ Ζήλα D (in quo raro notatur i subscriptum) aliique haud dubie codd. complures: Cor. corr. συγκατασκάψας χ.

8. πλησίον οὖσαν om. Χ. –

856 p.

quod

μυλίαν codd., exc. Ε. Προύσης] Προυσιάδος Tzsch. contra ipsum sententiae connexum: codicibus concinit Εust. ad Il. B, 363, 34 R., δ ̓ ἐκεῖνος om. Ε. 13. ἀνάστασιν 0 Cor., nullo modo ferri potest: Φρυγίας ἄρχοντα καταστῆσαι χ: ceterum videntur intelligenda esse haec de ea Mysiae parte, quam a Prusia Eumeni post Antiochum devictum traditam esse refert Liv. XXXVIII, 39; conf. Polyb. XXII, 27. 14. ἐκάλουν om. Dhios.

.

ὄρος, ὃ καλοῦσιν Αργανθώνιον. ἐνταῦθα δὲ μυθεύουσι, τὸν Ὕλαν, ἕνα τῶν Ἡρακλέους ἑταίρων συμπλεύσαντα ἐπὶ τῆς Ἀρ γοῦς αὐτῷ, ἐξιόντα δὲ ἐπὶ ὑδρείαν ὑπὸ νυμφῶν ἁρπαγῆναι· Κίον δέ, καὶ τοῦτον Ἡρακλέους ἑταῖρον καὶ σύμπλουν, ἐπαν5 ελθόντα ἐκ Κόλχων αὐτόθι καταμεῖναι καὶ κτίσαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον αὑτοῦ. καὶ νῦν δ ̓ ἔτι ἑορτή τις ἄγεται παρὰ τοῖς Προυσιεῦσιν καὶ ὀρειβασία, θιασευόντων καὶ καλούντων Ὕλαν, ὡς ἂν κατὰ ζήτησιν τὴν ἐκείνου πεποιημένων τὴν ἐπὶ τὰς ὅλας Α. 846 ἔξοδον. πολιτευσάμενοι δὲ πρὸς Ῥωμαίους οἱ Προυσιεῖς εὐνοϊ10 κῶς ἐλευθερίας ἔτυχον. οἱ δ ̓ Ἀπαμεῖς ἀποικίαν ἐδέξαντο Ῥωμαίων. Προῦσα δὲ ἐπὶ τῷ Ὀλύμπῳ ἵδρυται τῷ Μυσίῳ, πόλις ευνομουμένη, τοῖς τε Φρυξὶν ὅμορος καὶ τοῖς Μυσοῖς, κτίσμα + Προυσίου τοῦ πρὸς Κροῖσον πολεμήσαντος.

4. Διορίσαι δὲ τοὺς ὅρους χαλεπὸν τούς τε Βιθυνῶν καὶ 15 Φρυγῶν καὶ Μυσῶν καὶ ἔτι Δολιόνων τῶν περὶ Κύζικον καὶ Μυγδόνων καὶ Τρώων· καὶ διότι μὲν εἶναι δεῖ ἕκαστον τὸ φῦ- Α. 847

1. ἀραθώνιον CD (in hoc v sec. m. supra add.). ἑταῖρον om. l. 6. avtov D.

3. εξιόντα

καὶ ante ἑορτή add. ald. 7. ὀρει
edd., quod ipsum nomen esse festi

βάσεια Dh ορειβασια codd. rell.
modo memorati ratus Cor. xai asteriscis inclusit: accentum mutavi ex
10. ἀπαμιεῖς codd., Cor. corr. 11. ἐπὶ]

sent. Grosk. coll. X, p. 474.
ὑπὸ χξ. 13. Κροῖσον] Κύρον exhibet Steph. s. v. Προῦσα: verum-
tamen cum Prusias, qui contra alterutrum bellum gesserit, a nemine
usquam commemoretur, neque omnino tempore illo vixisse probabile
sit, iure pro corrupto habitus est hic locus inde a Palmerio, qui pri-
mus eum emendare studuit. Ex Stephani enim scriptura elicuit πρὸς
Κίερον, coll. Memnone c. 29, ubi urbem hanc a Prusia captam esse re-
fert. Quam coniecturam, compluribus probatam, ferri non posse cum
per se satis liquet tum ex iis, quae paulo ante (p. 563) Strabo de ur-
bis illius expugnatione tradiderat. Nec magis probandum est quod Cor.
scripsit του Κίον πολίσαντος. Grosk. excidisse nonnulla cum Vaillan-
tio (v. de Arsacidd. imp. II, p. 319) suspicatus codicum et Stephani scri-
pturis coniunctis proponit κτίσμα Προυσίου [ἢ ὡς ἔνιοί φασι Κροίσου]
τοῦ πρὸς Κῦρον πολεμήσαντος. In quibus tamen cur ultima adiecta
fuerint haud facile dixeris: quod non item eveniret, si scriberetur
Κύρου τοῦ πρὸς Κροῖσον πολεμήσαντος. Sed omnia haec incerta sunt
atque in medio relinquenda. 14. τοῦ τε βιθυνου Ι. 15. Verba
καὶ ἔτι Μυσών om. C. 16. διότι] ὅτι οχ%. τὸ om. Ε.

[ocr errors]

C. 565

λον χωρίς, ὁμολογεῖται. καὶ ἐπί τε τῶν Φρυγῶν καὶ τῶν Μυ σῶν καὶ παροιμιάζονται·

χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν ὁρίσματα·

διορίσαι δὲ χαλεπόν. αἴτιον δὲ τὸ τοὺς ἐπήλυδας βαρβάρους καὶ στρατιώτας ὄντας μὴ βεβαίως κατέχειν τὴν κρατηθεῖσαν, ἀλλὰ 5 πλανήτας εἶναι τὸ πλέον, ἐκβάλλοντας καὶ ἐκβαλλομένους. ἅπαντα δὲ τὰ ἔθνη ταῦτα Θρακιά τις εἰκάζοι ἄν, διὰ τὸ τὴν περαίαν νέμεσθαι τούτους, καὶ διὰ τὸ μὴ πολὺ ἐξαλλάττειν ἀλλήλων ἑκατέρους.

5. Ὅμως δ ̓ ἐφ ̓ ὅσον εἰκάζειν οἷόν τε, τῆς μὲν Βιθυνίας 10
μέσην ἄν τις θείη καὶ τῆς ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου τὴν Μυσίαν,
ἁπτομένην τῆς θαλάττης καὶ διήκουσαν μέχρι τοῦ Ὀλύμπου
σχεδὸν παντός· κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίκτητον κειμένην ἐν τῇ μεσο-
γαίᾳ, θαλάττης οὐδαμοῦ ἁπτομένην, διατείνουσαν δὲ μέχρι τῶν
ἑφων μερῶν τῆς Ἀσκανίας λίμνης τε καὶ χώρας· ὁμωνύμως 15
γὰρ τῇ λίμνῃ καὶ ἡ χώρα ἐλέγετο, καὶ ἦν αὐτῆς τὸ μὲν Φρύ-
γιον, τὸ δὲ Μύσιον, ἀπωτέρω δὲ τῆς Τροίας τὸ Φρύγιον. καὶ
δὴ καὶ οὕτω δεκτέον τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ, ὅταν φῇ·

Φόρκυς δ ̓ αὖ Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος θεοειδής,
τῆλ ̓ ἐξ Ασκανίης,

τῆς Φρυγιακῆς, ὡς οὔσης ἐγγυτέρω ἄλλης Ασκανίας Μυσιακῆς
τῆς πρὸς τῇ νῦν Νικαίᾳ, ἧς μέμνηται, ὅταν φῇ·

Πάλμυν [τ'] Ασκάνιόν τε Μόρυν θ ̓, υἱ ̓ Ἱπποτίωνος,
Μυσῶν ἀγχεμάχων ἡγήτορα,

οἱ δ ̓ ἐξ Ασκανίης ἐριβώλακος ἦλθον ἀμοιβοί.

2. και om.

τῶν φύλων (?) edd. 1. τῶν utroque loco om. Ε.
Ehiz: in D sec. m. inductum est.
3. τὰ φρυγῶν καὶ μυσῶν codd.;
τῶν ante μυσῶν add. lxx: cf. p. 572. 4. διορισάμενοι CDhilru διορί
σασθαι orx edd.: quod reposui legitur in E. δὲ om. codd., exc. E,
addiderat Xyl., μὲν οὖν coni. Villebr. χαλεπῶς h (sec. m.) i. 6.
πλάνητας Ο πλανήτας D et codd. rell. (?). 9. ἑκάτερα 03. 13. δὲ
post σχεδόν add. codd., exc. E, ald.; in τε mut. Cor.

́ αὐτῆς Ε. 17. τῆς om. Ε.

[ocr errors]

16. τὸ μὲν Τροίας] προνοίας Ι. 20. ἀσκανίας

X%. 21. τῆς μυσιακῆς πρὸς edd. τῆς μυσιακῆς τῆς πρὸς Eust. ad Il.
B, 863 p. 365, 3 R. 22. τῆς] τῇ Ε. 23. Πάλμυν

om. x. -
II. 1. 1.

τ' Cor. add. ex Il. N, 792.

[blocks in formation]
[ocr errors]

Ἱπποτίωνος

υἱὸν codd., Tzsch. corr. ex

[blocks in formation]

20

25

οὐ θαυμαστὸν δ ̓, εἰ τῶν Φρυγῶν εἰπών τινα ἡγεμόνα Ασκάνιον καὶ ἐξ Ασκανίας ἥκοντα, καὶ Μυσών τινα λέγει ἡγεμόνα Ασκάνιον καὶ ἐξ Ασκανίας ἥκοντα· πολλὴ γὰρ ἡ ὁμωνυμία παρ' αὐτῷ, καὶ ἡ ἀπὸ τῶν ποταμῶν καὶ λιμνῶν καὶ χωρίων ἐπί5 κλησις.

6. Καὶ τὸν Αἴσηπον δὲ τῶν Μυσῶν ὅριον παραδίδωσιν αὐτὸς ὁ ποιητής· τὴν γὰρ ὑπὲρ τοῦ Ἰλίου παρώρειαν τῆς Τροίας καταλέξας τὴν ὑπ ̓ Αἰνείᾳ, ἣν Δαρδανίαν ἐκάλεσε, τίθησιν ἐφεξῆς πρὸς ἄρκτον καὶ * εἰς* τὴν Λυκίαν, τὴν ὑπὸ Πανδάρῳ,

[ocr errors]

10 ἐν ᾗ ἡ Ζέλεια· καί φησιν·

η

οἱ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ιδης,

ἀφνειοὶ πίνοντες ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο

Τρῶες.

τῇ δὲ Ζελείᾳ ὑποπέπτωκε πρὸς θαλάττῃ ἡ ἐπὶ δὲ τὸ τοῦ Αἰσή15 που τὸ τῆς Ἀδραστείας πεδίον καὶ Τήρεια καὶ ἡ Πιτύα καὶ

καθόλου ἡ νῦν Κυζικηνὴ ἡ πρὸς Πριάπῳ, ἣν ἐφεξῆς καταλέγει· εἶτα ἀνακάμπτει πάλιν ἐπὶ τὰ πρὸς ἕω μέρη καὶ τὰ ἐπέκεινα, ὥστε ἐμφαίνει τὴν μέχρι Αἰσήπου πέρας ἡγούμενος τῆς Τρωάδος τὸ ἀρκτικὸν καὶ ἑῷον. ἀλλὰ μὴν μετά γε τὴν Τρω 20 άδα ἡ Μυσία ἐστὶ καὶ ὁ Ὄλυμπος. ἡ μὲν οὖν παλαιὰ μνήμη τοιαύτην τινὰ ὑπαγορεύει τὴν τῶν ἐθνῶν θέσιν. αἱ δὲ νῦν με

βοί om. 0% ἀμοιβοὶ — ἐπίκλησις om. x. 2. καὶ ante ἐξ Ασκανίας om. Tzsch.

[ocr errors]

Verba καὶ

1. τινας ἡγεμόνας Dhilows. ἥκοντα om. lz(?) ald. ἡγεμόνα om. Ε. καὶ ante Ασκάνιον add. hiorw (?). - 7. παρωρείαν CDhi. τῆς Τροίας om. Ε. Ab his verbis denuo incipit alia manus in D, ei qua prima scripta sunt simillima. 9. εἰς om. ors Tzsch. Cor. recte: ipsa enim Lycia Pandaro erat subiecta. 12. μέσ λαν om. l. 14. τῇ δὲ] Ἴδῃ δὲ Tzsch. ex coniectura Palmerii (v. in Gr. auctt. p. 337) ab hoc loco aliena. ἐπὶ δὲ τῷ τοῦ Ε ὑπὲρ δὲ τοῦ ος ἀπὸ δὲ τοῦ χ: unde ὑπὲρ τοῦ Cor. scripsit, ἀπό τε τοῦ Grosk. coni, contra Homeri mentem alter, alter parum apte. Aptissimum mihi videtur et per se et propter sequentia scribere ἐπίταδε τοῦ Αἰσήπου, quod proxime simul accedit ad codicum scripturam. 15. ἀδριστίας C. extat in E, quod

[ocr errors]

τηρία CDhilrwx τυρία 0%: verum restituit Tzsch. ex 11. Β, 829. Articulum add. Cor.

πέδον Ε.

[blocks in formation]

16. πριάμῳ Ι.

[blocks in formation]

A. 848

ταβολαὶ τὰ πολλὰ ἐξήλλαξαν, ἄλλοτ ̓ ἄλλων ἐπικρατούντων, καὶ
τὰ μὲν συγχεόντων, τὰ δὲ διασπώντων. καὶ γὰρ Φρύγες ἐπε-
κράτησαν καὶ Μυσοὶ μετὰ τὴν Τροίας ἅλωσιν, εἶθ ̓ ὕστερον
Λυδοὶ καὶ μετ ̓ ἐκείνων Αἰολεῖς καὶ Ἴωνες, ἔπειτα Πέρσαι καὶ
Μακεδόνες, τελευταῖοι δὲ Ῥωμαῖοι, ἐφ ̓ ὧν ἤδη καὶ τὰς δια- 5
λέκτους καὶ τὰ ὀνόματα ἀποβεβλήκασιν οἱ πλεῖστοι, γεγονότος
ἑτέρου τινὸς μερισμοῦ τῆς χώρας, οὗ μᾶλλον φροντίσαι δεῖ τὰ
νῦν †οἴεται λέγοντας, τῇ δὲ ἀρχαιολογία μετρίως προσέχοντας.

7. Ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τῆς Βιθυνίας τό τε Βιθύνιον ἐστιν, ὑπερκείμενον τοῦ Τιείου καὶ ἔχον τὴν περὶ Σάλωνα χώραν 10 ἀρίστην βουβοσίοις, ὅθεν ἐστὶν ὁ Σαλωνίτης τυρός, καὶ Νίκαια, ἡ μητρόπολις τῆς Βιθυνίας ἐπὶ τῇ Ἀσκανίᾳ λίμνῃ (περίκειται δὲ κύκλῳ πεδίον μέγα καὶ σφόδρα εὐδαιμον, οὐ πάνυ δὲ ὑγιεινὸν τοῦ θέρους), κτίσμα Αντιγόνου μὲν πρῶτον τοῦ Φιλίππου, ὃς αὐτὴν Ἀντιγονίαν προσεῖπεν, εἶτα Λυσιμάχου, 15 ὃς ἀπὸ τῆς γυναικὸς μετωνόμασε Νίκαιαν· ἦν δ ̓ αὕτη θυγά Α. 849 της Αντιπάτρου. ἔστι δὲ τῆς πόλεως ἑκκαιδεκαστάδιος ὁ περίβολος ἐν τετραγώνῳ σχήματι· ἔστι δὲ καὶ τετράπυλος ἐν πεC. 566 δίῳ κείμενος ἐρρυμοτομημένος πρὸς ὀρθὰς γωνίας, ὥστ ̓ ἀφ ̓

ἑνὸς λίθου κατὰ μέσον ἱδρυμένου τὸ γυμνάσιον τὰς τέτταρας 20 ὁρᾶσθαι πύλας. μικρὸν δ ̓ ὑπὲρ τῆς Ἀσκανίας λίμνης Ὀπροία πολίχνη, πρὸς τοῖς ὅροις ἤδη τῆς Βιθυνίας τοῖς πρὸς ἕω· εἰκάζουσι δ ̓ ἀπὸ Ὀτρέως Ὀτροίαν καλεῖσθαι † πρότερον.

καὶ om. 2.

1. ἄλλοι τῶν ἄλλων hi. 4. μετ ̓ ἐκείνους Ch(?)i(?) or edd.: altera scriptura et verior est et commendatur ipsa enunciati forma. 6. γεγονότες Ι. 7. δεῖν τοὺς νῦν ο. 8. οἵ εται (sic) D ὡς οἷόν τε χ, quod recepit Tzsch.; ὄντα scripsit Cor., eodemque sensu ante eum Cas. coni. οἷ ̓ ἐστὶ, quorum alterutrum est genuinum. 10. τηίου codd., Tzsch. corr. ex sent. Cas.: v. ad 542. ἔχων Clorw ald. 12. παράκειται Ε. 15. ἀντιγόνειαν Ε: alteram tamen formam, ut in similibus fere, constanter infra exhibent codd. 16. μετων νόμαστο Ι. 19. ἐρυμοτομημένος Corus. 21. γρ. τροία legitur in marg. E. 22. δρίοις Di. τοῖς] τῆς Cl Tzsch. Cor., τοῖς om. 23. πρότερον om. xx Guar. Cor.: uncis incluserat Tzsch.,

orxz ald.

[ocr errors]

neque qui ferri possit intelligo, nisi paulo ante Τροία pro Οτροία legere quis malit ex E, quod tamen parum foret probabile.

« PreviousContinue »