Πατρίωνα, τῶν δὲ ποιητῶν Δίφιλον τὸν κωμικόν, τῶν δὲ συγγραφέων Βάτωνα τὸν πραγματευθέντα τὰ Περσικά. 12. Εντεῦθεν δ ̓ ἐφεξῆς ἡ τοῦ Αλυος ἐκβολὴ ποταμοῦ· ὠνόμασται δ ̓ ἀπὸ τῶν ἁλῶν, ἃς παραρρεῖ· ἔχει δὲ τὰς πηγὰς ἐν τῇ μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ τῆς Ποντικῆς πλησίον κατὰ τὴν 5 Καμισηνήν, ἐνεχθεὶς δ ̓ ἐπὶ δύσιν πολύς, εἶτ ̓ ἐπιστρέψας πρὸς τὴν ἄρκτον διά τε Γαλατῶν καὶ Παφλαγόνων ὁρίζει τούτους τε καὶ τοὺς Λευκοσύρους. ἔχει δὲ καὶ ἡ Σινωπῖτις καὶ πᾶσα ἡ μέχρι Βιθυνίας ὀρεινὴ ὑπερκειμένη τῆς λεχθείσης παραλίας ναυπηγήσιμον ὕλην ἀγαθὴν καὶ εὐκατακόμιστον. ἡ δὲ Σινωπι- 10 τις καὶ σφένδαμνον φύει καὶ ὀροκάρνον, ἐξ ὧν τὰς τραπέζας τέμνουσιν· ἅπασα δὲ καὶ ἐλαιόφυτός ἐστιν ἡ μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης γεωργουμένη. 13. Μετὰ δὲ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Αλυος ἡ Γαδιλωνῖτίς ἐστι μέχρι τῆς Σαραμηνῆς, εὐδαίμων χώρα καὶ πεδιὰς πᾶσα καὶ 15 πάμφορος· ἔχει δὲ καὶ προβατείαν ὑποδιφθέρου καὶ μαλακῆς Α. 823 ἐρέας, ἧς καθ ̓ ὅλην τὴν Καππαδοκίαν καὶ τὸν Πόντον σφόδρα πολλὴ σπάνις ἐστί· γίνονται δὲ καὶ ζόρκες, ὧν ἀλλαχοῦ C. 547 σπάνις ἐστί. ταύτης δὲ τῆς χώρας τὴν μὲν ἔχουσιν Αμισηνοί, τὴν δ ̓ ἔδωκε Δηιοτάρῳ Πομπήιος, καθάπερ καὶ τὰ περὶ Φαρ- 20 2. πραγματευσάμενον 2 Cor. 4. άλλῶν C. cum in ἃς] οὓς i Cor.: at infra quoque p. 561. codd. optt. exhibent ἅλαι, quae vox glossis invenitur, tum apud Dionys. Halic. in Antiq. II, 55, ubi genitivus dv legitur, videtur esse statuenda: neque diversum ab ea est pagorum Atticorum nomen Αλαί. 6. καμβυσηνήν Ε ald. καμβυσινήν π καμμισηνήν τ. 8. σινωπήτις codd., exc. i, ald. 9. ἡ ante ὑπερκει μένη add. & Cor. 10. ἀγαθὴν om. C. σινωπίτης Ε σινωπῆτις codd. rell., exc. i, ald. 14. γαδηλονῆτις ο Γαδηλωνίτις Cas. Γαζη λωνῖτις et paulo post Γαζηλῶνα scribendum esse censet Grosk., Plinium secutus, qui VI, 2 commemorat urbem Gazelonem, idemque nomen latere ratus in formis haud dubie corruptis, quae infra habentur, Γαζαλουΐτις (p. 553) et Γαζιλωτός (p. 560): atque hoc quidem valde probabile est, simulque censeo recipiendum; verumtamen & non temere est mutandum. 15. τῆς ἀραμηνῆς CDhilas ἀραμινῆς τὸ ἀραβηνῆς Ε, sed in marg. add. σαραμηνῆς. 16. προβατίαν CDhil ald. ὑπὸ διφθέρας απ ἀπὸ διφθέρας ο αποδιφθέρου I ald. ὑπὸ διφθέρου Ι. — και ante μαλάκης om. r. 18. σπάνιος C. Verba γίνονται om. Chi. 20. τὴν ante Φαρνακίαν add. edd. ἐστί νακίαν καὶ τὴν Τραπεζουσίαν μέχρι Κολχίδος καὶ τῆς μικρᾶς Αρμενίας· καὶ τούτων ἀπέδειξεν αὐτὸν βασιλέα, ἔχοντα καὶ τὴν πατρῴαν τετραρχίαν τῶν Γαλατῶν, τοὺς Τολιτοβωγίους. ἀποθανόντος δ ̓ ἐκείνου, πολλαὶ διαδοχαὶ τῶν ἐκείνου γεγόνασι. 5 14. Μετὰ δὲ τὴν Γαδιλῶνα ἡ Σαραμηνὴ καὶ Ἀμισός, πόλις ἀξιόλογος, διέχουσα τῆς Σινώπης περὶ ἐννακοσίους στα δίους. φησὶ δ ̓ αὐτὴν Θεόπομπος πρώτους Μιλησίους κτίσαι, Καππαδόκων ἄρχοντα, τρίτον δ ̓ ὑπ ̓ Ἀθηνοκλέους καὶ Ἀθηναίων ἐποικισθεῖσαν, Πειραιᾶ μετονομασθῆναι. καὶ 10 ταύτην δὲ κατέσχον οἱ βασιλεῖς, ὁ δ ̓ Εὐπάτωρ ἐκόσμησεν ἱε ροῖς καὶ προσέκτισε μέρος. Λεύκολλος δὲ καὶ ταύτην ἐπολιόρ κησεν, εἶθ ̓ ὕστερον Φαρνάκης, ἐκ Βοσπόρου διαβάς· ἐλευθε ρωθεῖσαν δ ̓ ὑπὸ Καίσαρος τοῦ θεοῦ παρέδωκεν Αντώνιος βασιλεῦσιν· εἶθ ̓ ὁ τύραννος Στράτων κακῶς αὐτὴν διέθηκεν· εἶτ ̓ 15 ἠλευθερώθη πάλιν μετὰ τὰ Ἀκτιακὰ ὑπὸ Καίσαρος τοῦ Σε βαστοῦ, καὶ νῦν εὖ συνέστηκεν. ἔχει δὲ τήν τε ἄλλην χώραν καλὴν καὶ τὴν Θεμίσκυραν, τὸ τῶν Αμαζόνων οἰκητήριον, καὶ τὴν Σιδηνήν. 15. Ἔστι δὲ ἡ Θεμίσκυρα πεδίον, τῇ μὲν ὑπὸ τοῦ πελά20 γους κλυζόμενον, ὅσον ἑξήκοντα σταδίους τῆς πόλεως διέχον, τῇ δ ̓ ὑπὸ τῆς ὀρεινῆς εὐδένδρου καὶ διαρρύτου ποταμοῖς, αὐτόθεν τὰς πηγὰς ἔχουσιν. ἐκ μὲν οὖν τούτων πληρούμενος ἁπάν των εἷς ποταμὸς διέξεισι τὸ πεδίον, Θερμώδων καλούμενος· ἄλλος δὲ τούτῳ πάρισος, ῥέων ἐκ τῆς καλουμένης Φαναροίας, 25 τὸ αὐτὸ διέξεισι πεδίον, καλεῖται δὲ Ἶρις. ἔχει δὲ τὰς πηγὰς 1. τραπεζουντίαν κ. 3. τολιστογωβίους ἐ τολιστοβογίους C(?) oxz edd. inde a Cas.: v. ad IV, 187. 5. γαλιδῶνα D, sed & sup. λ, 2 sup. δ pr. m. add.: v. ad Ρ. 546 extr. 6. π' σταδίους Ε: er roris causa manifesta. 7. πρῶτον Ο. 8. Ante Καππαδόκων add. καὶ ἰ καὶ εἶτα os postea Guar., inde εἶτα rec. Tzsch. Cor. de sent. Cas., sed plura videntur excidisse, in quibus nomen Cappadociae regis fuisse Cas. recte est suspicatus. Καππαδόκων ἄρχοντα om. gr (haud dubic et y). ἄρχοντας ald. τρίτον] ὕστερον gry. 9. ἀποικισθεῖσαν gry ἐποικησθεῖσαν οπ. - άθενο πειρεᾶ C κλέους 24. Dix Pirea Guar. 11. Λεύκουλλος ald. 18. σιδινήν ος Sidinam Guar. 19. του om. ald. 20. κλυδωνιζόμενον τω. 22. ἁπάν των πληρούμενος 0%. ἐν αὐτῷ τῷ Πόντῳ, νεὶς δὲ διὰ πόλεως μέσης Κομάνων τῶν Ποντικῶν καὶ διὰ τῆς Δαζιμωνίτιδος, εὐδαίμονος πεδίου, πρὸς Α. 824 δύσιν εἶτ ̓ ἐπιστρέφει πρὸς τὰς ἄρκτους παρ ̓ αὐτὰ τὰ Γαζί. ουρα, παλαιὸν βασίλειον, νῦν δ ̓ ἔρημον· εἶτα ἀνακάμπτει πά λιν πρὸς ἕω, παραλαβὼν τόν τε Σκύλακα καὶ ἄλλους ποτα- 5 μούς, καὶ παρ ̓ αὐτὸ τὸ τῆς Ἀμασείας ἐνεχθεὶς τεῖχος, τῆς ἡμετέρας πατρίδος, πόλεως ἐρυμνοτάτης, εἰς τὴν Φανάροιαν πρόεισιν· ἐνταῦθα δὲ συμβαλὼν ὁ Λύκος αὐτῷ, τὰς ἀρχὰς ἐξ Αρμενίας ἔχων, γίνεται καὶ αὐτὸς Ἶρις· εἶθ ̓ ἡ Θεμίσκυρα ὑποδέχεται τὸ ῥεῦμα καὶ τὸ Ποντικὸν πέλαγος. διὰ δὲ τοῦτο ἔν- 10 δροσόν ἐστι καὶ ποάζον ἀεὶ τὸ πεδίον τοῦτο τρέφειν ἀγέλας βοῶν τε ὁμοίως καὶ ἵππων δυνάμενον, σπόρον δὲ πλεῖστον δέχεται τὸν ἐκ τῆς ἐλύμου καὶ κέγχρου, μᾶλλον δὲ ἀνέκλειπτον· C. 548 αὐχμοῦ γάρ ἐστι κρείττων ἡ εὐυδρία παντός, ὥστ ̓ οὐδὲ λιμὸς καθικνεῖται τῶν ἀνθρώπων τούτων οὐδ ̓ ἅπαξ· τοσαύτην δ' 15 ὀπώραν ἐκδίδωσιν ἡ παρόρειος τὴν αὐτοφυῆ καὶ ἀγρίαν στα φυλῆς τε καὶ ὄχνης καὶ μήλου καὶ τῶν καρυωδῶν, ὥστε κατὰ πᾶσαν τοῦ ἔτους ὥραν ἀφθόνως εὐπορεῖν τοὺς ἐξιόντας ἐπὶ τὴν ὕλην· τοτὲ μὲν ἔτι κρεμαμένων τῶν καρπῶν ἐν τοῖς δένδρεσι, τοτὲ δ ̓ ἐν τῇ πεπτωκυίᾳ φυλλάδι καὶ ὑπ ̓ αὐτῇ κειμέ- 20 νων βαθείᾳ καὶ πολλῇ κεχυμένῃ. συχναὶ δὲ καὶ θῆραι παντοίων ἀγρευμάτων διὰ τὴν εὐφορίαν τῆς τροφῆς. 16. Μετὰ δὲ τὴν Θεμίσκυραν ἐστιν ἡ Σιδηνή, πεδίον εὖ ― τε 2. δαξιμωνίτιδος codd., exc. E, edd.: alteram scripturam praeferendam censui propter Basil. Epp. 212 et 216 (vol. III p. 318 C. et 324 A.), ubi legitur nomen Δαζιμών: praeterea in compluribus aliis istarum regionum nominibus obtinet ζ, qualia sunt Φαζημωνῖτις, Γαζηλωνῖτις, Γαζακηνή alia. 3. τα om. Ε. 6. το om. ald. 10. διὸ καὶ ἀεὶ χλοάζει Epit., liberius hunc locum referens: inde χλοάζον legendum censet Cas. iniuria. 11. τῷ ante τρέφειν add. codd., exc. E. post τρέφειν add. codd., exc. Eh(?)lz. 14. ἀνυδρία ald.: quod Cas. scripsit vvdgla ortum est ex Scrimgeri errore, qui v pro v ex codd. suis enotaverat. Ceterum ενυδρία in notis proposuit idem Cas. 16. παρώριος Dghiloxys παρόριος C παράλιος ru, quod rec. Cas.; παρά ριος ald., pro quo παρώρειος scripsit Xyl. cumque eo Tzsch. Cor.; παρόρειος exhibet Ε: v. Lob. ad Phryn. p. 712. 17. όγχης (sic) κ. 18. χώραν 40. 22. εὐπορίαν Cor. τρυφῆς Dhi. δαιμον, οὐχ ὁμοίως δὲ καὶ κατάρρυτον, ἔχον χωρία ἐρυμνὰ ἐπὶ τῇ παραλίᾳ, τήν τε Σίδην, ἀφ ̓ ἧς ὠνομάσθη Σιδηνή, καὶ Χάβακα καὶ Φάβδα· μέχρι μὲν δὴ δεῦρο Αμισηνή. ἄνδρες δὲ γεγόνασιν ἄξιοι μνήμης κατὰ παιδείαν ἐνταῦθα, μαθηματικοὶ 5 μὲν Δημήτριος ὁ τοῦ Ῥαθηνοῦ καὶ Διονυσόδωρος, ὁμώνυμος τῷ †ἵκενι γεωμέτρῃ, γραμματικὸς δὲ Τυραννίων, οὗ ἡμεῖς ἠκροασάμεθα. 17. Μετὰ δὲ τὴν Σιδηνὴν ἡ Φαρνακία ἐστίν, ἐρυμνὸν πό λισμα, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Τραπεζοῦς, πόλις Ἑλληνίς, εἰς ἣν 10 ἀπὸ τῆς Ἀμισοῦ περὶ δισχιλίους καὶ διακοσίους σταδίους ἐστὶν ὁ πλοῦς· εἶτ ̓ ἔνθεν εἰς Φᾶσιν χίλιοι που καὶ τετρακόσιοι, ὥστε οἱ σύμπαντες ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ μέχρι Φάσιδος περὶ ὀκτακισχιλί ους σταδίους εἰσὶν ἢ μικρῷ πλείους ἢ ἐλάττους. ἐν δὲ τῇ πα- Α. 825 ραλία ταύτῃ ἀπὸ Ἀμισοῦ πλέουσιν ἡ Ἡράκλειος ἄκρα πρωτόν 15 ἐστιν, εἶτ ̓ ἄλλη ἄκρα Ἰασόνιον καὶ ὁ Γενήτης, εἶτα † Κύτωρος πολίχνη, ἐξ ἧς συνωκίσθη ἡ Φαρνακία, εἶτ ̓ Ἰσχόπολις κατε ρηριμμένη, εἶτα κόλπος, ἐν ᾧ Κερασοῦς τε καὶ Ἑρμώνασσα, --- - 1. καὶ inter versus add. pr. m. in D: asteriscis inclusit Cor., ac satis incommodum sane est. 3. καὶ Φάβδα om. Ε: φαύδα los edd. Phabela Guar.: corrupta videtur scriptura, sed in nomine ceteroquin ignoto nihil audendum. Verba μέχρι — Αμισηνή om. xy. ἀμισσηνή CD ἀμισσηνοί ] ἀμισινή s et ex corr. ἀμασινή, quod ipsum exhibet o. 5. διονυσιόδωρος codd., exc. i, in quo praeterea om. καὶ. 6. Ικενι] ἴων i, quod Cor. rec. paulo inconsideratius: valde probabilis contra Tyrwhitti coniectura τῷ Μηλίῳ ex Plin. Η. Ν. II, 109, a qua non nimis abhorrent literarum ductus. 8. ἐστίν om. Ε. 9. ἡ ante μετὰ add. 10. ἀμισσοῦ Ε. 11. χιλίων που καὶ τεττα τετταρακόσιοι Tzsch. Cor. ὥστε] ὡς ο*. 12. οἱ] ἡ D. του om. Ε. 14. ἀμισσοῦ Ε. περὶ ιβ 15. γενέτης codd., Steph. s. v., Apoll. Rhod. II, 378. σταδίους Ε, errore proclivi. Tzsch. corr. ex coni. Cas. coll. Κύτωρος corruptum esse, eamque urbem intelligi, quae τὰ Κοτύωρα a Xenophonte (v. Anab. V, 5) aliisque compluribus nominatur, Cas. vidit: inde Κοτύωρος scripsit Cor., pro quo Κοτύωρον mavult Grosk., neutra tamen forma alibi invenitur. 16. ισχνόπολις χ. κατερηριμμένη οm. a: κατερηριμένη D, sed alterum μ sec. m. add., κατερηρημένη ή κατεκρυμένη lu κατεριμμένη C κατερριμένη σε ald. 17. ἑρμώνασα Εxx (in hoc alterum o post add.). 34 Strabo. II. κατοικίαι μέτριαι, εἶτα τῆς Ἑρμωνάσσης πλησίον ἡ Τραπεζοῦς, εἶθ ̓ ἡ Κολχίς· ἐνταῦθα δέ που ἐστὶ καὶ Ζυγόπολίς τις λεγομένη κατοικία. περὶ μὲν οὖν τῆς Κολχίδος εἴρηται καὶ τῆς ὑπερκειμένης παραλίας. 18. Τῆς δὲ Τραπεζοῦντος ὑπέρκεινται καὶ τῆς Φαρνακίας 5 Τιβαρανοί τε καὶ Χαλδαῖοι καὶ Σάννοι, οὓς πρότερον ἐκάλουν Μάκρωνας, καὶ ἡ μικρὰ Ἀρμενία, καὶ οἱ Ἀππαΐται δέ πως πλησιάζουσι τοῖς χωρίοις τούτοις, οἱ πρότερον Κερκῖται. διήκει δὲ διὰ τούτων ὅ τε Σκυδίσης, ὄρος τραχύτατον, συνάπτον τοῖς Μοσχικοῖς ὄρεσι τοῖς ὑπὲρ τῆς Κολχίδος, οὗ τὰ ἄκρα 10 κατέχουσιν οἱ Ἑπτακωμῆται, καὶ ὁ Παρυάδρης ὁ μέχρι τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας ἀπὸ τῶν κατὰ Σιδηνὴν καὶ Θεμίσκυραν τόπων διατείνων καὶ ποιῶν τὸ ἑωθινὸν τοῦ Πόντου πλευρόν. C. 549 Εἰσὶ δ ̓ ἅπαντες μὲν οἱ ὄρειοι τούτων ἄγριοι τελέως, ὑπερβέ βληνται δὲ τοὺς ἄλλους οἱ Ἑπτακωμῆται· τινὲς δὲ καὶ ἐπὶ δέν- 15 δρεσιν ἢ πυργίοις οἰκοῦσι, διὸ καὶ Μοσυνοίκους ἐκάλουν οἱ παλαιοί, τῶν πύργων μοσύνων λεγομένων. ζῶσι δ ̓ ἀπὸ θηρείων Α. 826 σαρκῶν καὶ τῶν ἀκροδρύων, ἐπιτίθενται δὲ καὶ τοῖς ὁδοιπο ροῦσι, καταπηδήσαντες ἀπὸ τῶν ἰκρίων. οἱ δὲ Ἑπτακωμῆται τρεῖς Πομπηίου σπείρας κατέκοψαν διεξιούσας τὴν ὀρεινήν, 20 κεράσαντες κρατῆρας ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ μαινομένου μέλιτος, ὃ φέρουσιν οἱ ἀκρεμόνες τῶν δένδρων· πιοῦσι γὰρ καὶ παρακόψασιν ἐπιθέμενοι ῥᾳδίως διεχειρίσαντο τοὺς ἀνθρώπους. ἐκαλοῦντο δὲ τούτων τινὲς τῶν βαρβάρων καὶ Βύζηρες. 19. Οἱ δὲ νῦν Χαλδαῖοι Χάλυβες τὸ παλαιὸν ὠνομάζοντο, 25 καθ ̓ οὓς μάλιστα ἡ Φαρνακία ἵδρυται, κατὰ θάλατταν μὲν ἔχουσα εὐφυΐαν τὴν ἐκ τῆς πηλαμυδείας (πρώτιστα γὰρ ἁλίσκε ται ἐνταῦθα τὸ ὄψον τοῦτο), ἐκ δὲ τῆς γῆς τὰ μέταλλα, νῦν μὲν σιδήρου, πρότερον δὲ καὶ ἀργύρου. ὅλως δὲ κατὰ τοὺς τό 129. 6. τιβαρηνοί Ε: v. ad II, 9. σκυδίσσης Clorux κυδίσ14. τελέως] παντελῶς τω. 15. ἑπτα16. πυργιδίοις Ε. οἰκοῦσι om. Dh. ακρέμονες codd. edd.: correxi ex auctori27. παλαμυδίας CD (sed prius a in η 1. ἑρμωνάσης Ε. 5. ὑπέρκειται CDorx. |